Φέτος, κανείς μας δε θέλει ακριβώς να κοιτάξει πίσω. Στη συλλογική συνείδηση, το 2020 ήταν μία δύσκολη κι απαιτητική χρονιά, που έχει αφήσει τραύμα. Με τα σινεμά κλειστά, τις περισσότερες παραγωγές σε pause και τόσους ανθρώπους του χώρου σε αβεβαιότητα, είναι πολύ δύσκολο να παραμείνεις αισιόδοξος.
Ομως αποφασίσαμε να αντισταθούμε. Γιατί το ελληνικό σινεμά συνέχισε μέσα κι από αυτές τις συνθήκες να προσφέρει το δικό του βλέμμα. Κάποιες ταινίες κυκλοφόρησαν, κάποιες συνάντησαν το κοινό τους on line, άλλες διαγωνίστηκαν σε φεστιβάλ, πολλές γνώρισαν επιτυχία.
Ακόμα κι αν ο κινηματογραφικός προτζέκτορας παραμένει ακόμα κλειστός, το Flix ρίχνει τον δικό του προβολέα σε σκηνοθέτες, πρωταγωνιστές, συντελεστές του ελληνικού σινεμά που είχαν την μικρή ή την μεγάλη τους στιγμή μέσα στο 2020. Με την ευχή ότι, πολύ σύντομα, θα συναντηθούμε όλοι μαζί σε μια σκοτεινή αίθουσα και θα (ξανα)δούμε τις ταινίες τους, όπως τους αξίζει: σε μεγάλη οθόνη, με μεγάλη συγκίνηση.
Αγγελική Αντωνίου, σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός | «Οι Αγνωστοι Αθηναίοι», «Πράσινη Θάλασσα»
Η Αγγελική Αντωνίου («Περσεφόνη», «Δονούσα», «Χαμένες Νύχτες») μετρά τρεις δεκαετίες στον κινηματογράφο και κινείται ανάμεσα στην Ελλάδα και το Βερολίνο, που τα τελευταία πολλά χρόνια είναι η έδρα της. Το 2007, η ταινία της «Eduart» κέρδισε διακρίσεις και βραβεία σε περισσότερα από 50 φεστιβάλ, ήταν υποψήφια για τα Ευρωπαϊκά Βραβεία και αποτέλεσε την υποψηφιότητα της Ελλάδας για το Οσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας το 2008.
Το 2020 επιστρέφει με διπλή παρουσία: το ντοκιμαντέρ της «Οι Αγνωστοι Αθηναίοι» επιλέγεται στο διαγωνιστικό τμήμα του 22ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο (ενώ τον Σεπτέμβριο προλαβαίνει κι ανοίγει για λίγο και στις ελληνικές αίθουσες), αλλά και η «Πράσινη Θάλασσα» κάνει πρεμιέρα στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Kitzbuehel στις αυστριακές Αλπεις (αποσπώντας και το Βραβείο Κοινού) και το φθινόπωρο προβάλλεται στο -on line- 62ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
Πώς βίωσε το 2020, μία σκηνοθέτης που εμφανίζεται ξανά, μετά από 13 χρόνια, με δύο πρότζεκτς και να πέφτει στη χρονιά της πανδημίας που της στερεί την μεγάλη οθόνη, την αίθουσα, την επαφή με το κοινό; Η απάντησή της έρχεται από τη φωτογραφία που μάς στέλνει από το Βερολίνο, μαζί με την ανασκόπησή της, κι είναι ξεκάθαρη: FUCK Covid!
12 ολόκληρα χρόνια δουλειάς και αγωνίας, δυο ταινίες το 2020, διπλό το χτύπημα λογω κορωνοιού. Το’ νιωσα στο πετσί μου για τα καλά, πως τίποτα δεν θα είναι πλέον αυτονόητο...»
Η καλύτερη στιγμή του 2020 για μένα ήταν: Οταν το ντοκιμαντέρ μου «Οι Αγνωστοι Αθηναίοι» επιλέχθηκε να διαγωνισθεί στο Διεθνές Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο του 2020, έβαλα τα κλάματα από χαρά. Ενας πολύχρονος κόπος έμοιαζε να ανταμοίβεται. Λίγο αργότερα, ενώ ετοιμαζόμουνα να ανέβω στη Θεσσαλονίκη, το φεστιβάλ ανακοίνωσε πως αναβάλλεται λόγω covid μέχρι νεωτέρας...
Μεγάλη χαρά ένιωσα επίσης, όταν η ταινία μυθοπλασίας η «Πράσινη Θάλασσα» επιλέχθηκε να διαγωνισθεί στην Αυστρία τον Αύγουστο (και απέσπασε το Βραβείο Κοινού) και πρόλαβα να την παρουσιάσω με φυσική παρουσία, όπως επίσης και στο κοινό σε φεστιβάλ της Γερμανίας. Αυτό το κοινό είναι που μου έλειψε από την ταινία, όταν παίχθηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το Νοέμβριο και το κοινό ήταν ανώνυμο και ηλεκτρονικό. 12 ολόκληρα χρόνια δουλειάς και αγωνίας, δυο ταινίες το 2020, διπλό το χτύπημα λογω κορωνοιού. Το’ νιωσα στο πετσί μου για τα καλά πως τίποτα δεν θα είναι πλέον αυτονόητο.
Η χειρότερη στιγμή του 2020: Το ντοκιμαντέρ μου «Οι Αγνωστοι Αθηναίοι» κάνει πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 17 Σεπτέμβρη. Οι κριτικές και το κοινό καλοδέχονται την ταινία. Τρεις μέρες μετά, κλείνουν τα περισσσότερα σινεμα λόγω Covid. Παρόλο που η ταινία συνεχίζεται σε κάποια θερινά... θυμάμαι να κοιτάζω το ταβάνι για καμιά εβδομάδα.
Τι μου έλειψε περισσότερο μέσα στην καραντίνα: Στην καραντίνα μου έλειψε μόνο η εξωτερική μου ελευθερία. Εκεί που έτρεχα, αναγκάστηκα να φρενάρω απότομα! Εφαγα ένα δυνατό χαστούκι και συνήλθα. Ομως συνειδητοποίησα τι είναι απαραίτητο και τι άχρηστο. Αυτό αφορά αντικείμενα, καταστάσεις, μελλοντικά σχέδια, ανθρώπους, συγγενείς και φίλους. Ασήμαντες σχέσεις καταποντίστηκαν, σημαντικες ενδυναμώθηκαν, καινούργιες εμφανίσθηκαν από το πουθενά. Η καραντίνα μού ενδυνάμωσε την εσωτερική μου ελευθερία κι έγινε μάθημα ζωής και αλλαγής. Αναγκάσθηκα να κάνω σερφιγκ στον Ωκεανό της Αβεβαιότητας που πλέον τη θεωρώ δεδομένη στη ζωή μου.
Γιατί το σινεμά δε θα είναι ίδιο μετά το 2020: Ηδη η Πανδημἰα έκανε μεγάλο κακό και στοίχειωσε τον Κινηματογράφο. Σύντομα εμφανίσθηκε και η «Πανδημία» της ιντερνετικής παρακολούθησης τύπου Netflix. Ανοιξε μία καινούργια πόρτα στη συνείδηση του θεατή: έμαθε να τηγανίζει, να βάζει πλυντἠριο και ταυτόχρονα να βλέπει σινεμά από την κουζἰνα, το υπνοδωμάτιο, το σαλὀνι και την τουαλέτα του. Να δούμε πὠς αυτή η καινούργια πλατφορμο-συνήθεια που μετέτρεψε τον κινηματογραφικό συνειδητό θεατή σε ασυνείδητο online καταναλωτή θα απομακρυνθεί.
Τι εύχομαι για το 2021: Με τις ευχές δεν λύνεται κανένα πρόβλημα. Ωρα για ΔΡΑΣΗ! Να σεβαστούμε τη φύση που την αγνοήσαμε, την κακοποιήσαμε και τώρα μας εκδικείται με τον χειρότερο τρόπο. Ζούμε ενάντια στην φύση και κανένα εμβόλιο δεν θα λύσει /νικήσει αποτελεσματικά την Οργή/ Δύναμη της Φύσης απέναντι στην αδιαφορία και την απληστία μας. Ας κάνουμε κάτι επιτέλους για να τη σώσουμε μπας και σωθούμε και μεις!
Στέλνω τις ευχές μου για τους συναδέλφους μου με extra video από το Βερολίνο
Περισσότερα κινηματογραφικά πρόσωπα κάνουν την #Flix2020 ανασκόπησή τους:
- Flix 2020: Η Χριστίνα Μουμούρη κρατά τρεις αγαπημένες στιγμές από τη χρονιά που πέρασε
- Flix 2020 | O Mανώλης Μαυροματάκης πιστεύει ότι το σινεμά αλλάζει, εξελίσσεται, αλλά πάντα συνεχίζει να υπάρχει!
- Flix 2020 | Ο Γιώργος Βαλσαμής εύχεται Υγεία. Αγάπη. Ταινίες.
- Flix 2020 | Ο Μιχάλης Κωνσταντάτος πιστεύει ότι το σινεμά πρέπει να επιστρέψει πιο δυνατό από ποτέ και να εκδικηθεί!
- Flix 2020 | Ο Ευθύμης Kosemund Σανίδης εύχεται να διατηρηθεί το σινεμά ως εμπειρία (και θαύμα)
- Flix 2020 | Στο Δημήτρη Μπαβέλλα έλειψε η συλλογική εμπειρία της μεγάλης οθόνης (κι ας χτυπάει και κανένα κινητό που και που)
- Flix 2020 | H Ρομάνα Λόμπατς θα κρατήσει τις στιγμές στο Ρότερνταμ, την Ανδρο και με τις «Επιτροπάρες» στη Δράμα
- Flix 2020 | Ο Σιαμάκ Ετεμάντι θα ήθελε να πιει ένα ωραίο ποτό με τους φίλους του, μετά την έξοδο για σινεμά
- Flix 2020 | O Mιχάλης Σαράντης πιστεύει ακράδαντα ότι την επιθυμία μας για σινεμά δεν θα μας τη στερήσουν ποτέ!
- Flix 2020 | Στο Λευτέρη Χαρίτο έλειψαν 3 πράγματα: το σινεμά, το σινεμά, το σινεμά (και τα φιλιά)
- Flix 2020 | Η Πηνελόπη Τσιλίκα εύχεται σύντομα να ξαναβρεθούμε στη συλλογική εμπειρία της κινηματογραφικής αίθουσας
- Flix 2020 | Η Σοφία Γεωργοβασίλη εύχεται Αλληλεγγύη. Το πιο ισχυρό και πολύτιμο όπλο μας.
- Flix 2020 | Ο Χάρης Ραφτογιάννης εύχεται να εμφανιστεί ο Aγιος Βασίλης, επιτέλους, χωρίς ψεύτικα μούσια
- Flix 2020: Η Κάτια Γκουλιώνη εύχεται το 2021 να μην πεθάνει κανείς μόνος του
- Flix 2020 | O Γιώργος Γεωργόπουλος πιστεύει ότι τώρα θα αγκαλιάσουμε το σινεμά με περισσότερη αγάπη
- Flix 2020 | H Εύη Καλογηροπούλου θα ήθελε το 2021 να μην προσγειωθεί ένας τυραννόσαυρος στην Ομόνοια
- Flix 2020 | O Θάνος Τοκάκης χάρηκε που πήρε το βραβείο του με τις πιτζάμες!
- Flix 2020: Ο Μίνως Νικολακάκης ελπίζει ότι το σινεμά θα βγει από το τούνελ ανανεωμένο
- Flix 2020: Η Σόνια Λίζα Κέντερμαν εύχεται τώρα το κοινό να έχει ακόμα μεγαλύτερη λαχτάρα να δει σινεμά στη μεγάλη οθόνη!
- Flix 2020: Ο Τζώρτζης Γρηγοράκης εύχεται σύγκρουση, συμφιλίωση, ανάληψη ευθυνών κι επιστροφή στις ρίζες
- Flix 2020 | Η Αγγελική Παπούλια πιστεύει ότι στο μέλλον το σινεμά θα είναι ίδιο, αλλά πιο πληγωμένο
- Flix 2020 | O Tεό Τριανταφυλλίδης θεωρεί το 2020 καταλύτη για μεγάλες ιδέες και πειραματισμό!
- Flix 2020 | Η Τζάνις Ραφαηλίδου θα ήθελε να είχε μοιραστεί με όλους την πρεμιέρα της σε μεγάλη οθόνη
- Flix 2020: Ο Φωκίων Ξένος πιστεύει ότι θα επαναθεωρήσουμε τι σημαίνει «βλέπω σινεμά»
- Flix 2020: O Ακύλλας Καραζήσης πάντα θα ονειρεύεται να γίνει η ζωή μας... σινεμά
- Flix 2020 | O Αργύρης Παπαδημητρόπουλος εύχεται στο 2020 να πάει να γ....
- Flix 2020 | Ο Μπάμπης Μακρίδης δεν εύχεται τίποτα για το μέλλον, θέλει να ζει στο παρόν
- Flix 2020 | O Γιάννης Οικονομίδης πιστεύει ότι το σινεμά του μέλλοντός μας θα παραμείνει ίδιο (κι ας το βλέπουμε διαφορετικά)
- Flix 2020 | Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης εύχεται να φύγει αυτή η χρονιά, όπως μια κακή σχέση (με τυπικές διαδικασίες)
- Flix 2020 | Ο Βασίλης Μαζωμένος εύχεται να βγούμε σύντομα από την «Εξορία» μας
- Flix 2020 | H Βίκυ Παπαδοπούλου ανυπομονεί να κάτσουμε ξανά δίπλα-δίπλα σε μια σκοτεινή αίθουσα
- Flix 2020 | H Ζακλίν Λέντζου εύχεται φως
- Flix 2020 | O Δημήτρης Λάλος πιστεύει ότι τίποτα δεν θα είναι το ίδιο μετά το 2020
- Flix 2020 | Ο Ζαχαρίας Μαυροειδής θα ήθελε να βγούμε από αυτή τη χρονιά με μεγαλύτερη συνείδηση της συνύπαρξής μας
- Flix 2020 | Η Ελενα Τοπαλίδου εύχεται το 2021 να μην τα ξέρουμε όλοι, όλα - είναι βαρετό!
- Flix 2020 | Ο Φωκίων Μπόγρης δίνει «Πρόστιμο» στη χρονιά που πέρασε
- Flix 2020 | Στον Ομηρο Πουλάκη φέτος έλειψε το προφανές: το άγγιγμα
- Flix 2020 | O Γιώργος Γούσης μάς αποκαλύπτει τι κρατά και τι πετά από τη χρονιά που πέρασε
