Αυτή την εποχή, κάθε χρόνο, είναι παράδοση να κοιτάμε πίσω και να κάνουμε την κινηματογραφική ανασκόπηση της χρονιάς.
Φέτος, κανείς μας δε θέλει ακριβώς να κοιτάξει πίσω. Στη συλλογική συνείδηση, το 2020 ήταν μία δύσκολη κι απαιτητική χρονιά, που έχει αφήσει τραύμα. Με τα σινεμά κλειστά, τις περισσότερες παραγωγές σε pause και τόσους ανθρώπους του χώρου σε αβεβαιότητα, είναι πολύ δύσκολο να παραμείνεις αισιόδοξος.
Ομως αποφασίσαμε να αντισταθούμε. Γιατί το ελληνικό σινεμά συνέχισε μέσα κι από αυτές τις συνθήκες να προσφέρει το δικό του βλέμμα. Κάποιες ταινίες κυκλοφόρησαν, κάποιες συνάντησαν το κοινό τους on line, άλλες διαγωνίστηκαν σε φεστιβάλ, πολλές γνώρισαν επιτυχία.
Ακόμα κι αν ο κινηματογραφικός προτζέκτορας παραμένει ακόμα κλειστός, το Flix ρίχνει τον δικό του προβολέα σε σκηνοθέτες, πρωταγωνιστές, συντελεστές του ελληνικού σινεμά που είχαν την μικρή ή την μεγάλη τους στιγμή μέσα στο 2020. Με την ευχή ότι, πολύ σύντομα, θα συναντηθούμε όλοι μαζί σε μια σκοτεινή αίθουσα και θα (ξανα)δούμε τις ταινίες τους, όπως τους αξίζει: σε μεγάλη οθόνη, με μεγάλη συγκίνηση.
Γιώργος Γούσης | Ιρις Ταινίας Μικρού Μήκους Τεκμηρίωσης για τον «Χειροπαλαιστή»
Γνωρίσαμε τον Γιώργο Γούση πρώτα ως εικονογράφο και δημιουργό κόμικ - από το 2006 έχει συνεργαστεί με την πλειονότητα των εντύπων και των εκδοτικών οίκων της Ελλάδας. Το 2012 κυκλοφόρησε τη συλλογή σύντομων ιστοριών Αθώες Εποχές (εκδόσεις ΚΨΜ), ενώ το 2016 συνεργάστηκε με τους συγγραφείς Δημοσθένη Παπαμάρκο και Γιάννη Ράγκο για τη διασκευή του Ερωτόκριτου του Βιτσέντζου Κορνάρου σε κόμικ (εκδόσεις Polaris). Aπό το 2017 έως και το 2019 ήταν αρχισυντάκτης στο περιοδικό με κόμικ Μπλε Κομήτης. Πρόσφατα συνυπέγραψε, μαζί με τους Παναγιώτη Πανταζή και Γεωργία Ζάχαρη, το κόμικ Φεστιβάλ για τα 60 χρόνια του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Τη χρονιά που πέρασε όμως, ο Γιώργος Γούσης έδειξε το ταλέντο του και ως σκηνοθέτης, με τον «Χειροπαλαιστή», που κέρδισε το Ιρις Ταινίας Μικρού Μήκους Τεκμηρίωσης στα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου του 2020.
Κι ακόμα κι αν δεν άκουσε το χειροκρότημά μας, αν το 2020 ήθελε την απονομή να γίνει μέσω Zoom, ο Γούσης κρατά αυτό το βραβείο ως ένα momentum της χρονιάς που πέρασε!
Οχι, το σινεμά δε θα είναι το ίδιο το 2021. Γιατί δε θα είναι ίδιοι οι άνθρωποι.»
Η καλύτερη στιγμή του 2020 για μένα ήταν: Ξεχωριστή μέρα για μένα, αλλά και για όλη την δημιουργική ομάδα του «Χειροπαλαιστή», όταν τα μέλη της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου μας τίμησαν με το βραβείο IΡΙΣ. Τους ευχαριστούμε και πάλι.
Η χειρότερη στιγμή του 2020: Οταν κατάλαβα ότι η ζωή μας θα γεμίσει ατέλειωτους μικρούς και μεγάλους περιορισμούς, αλλά σκέφτομαι πως σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που έχουν περάσει πολύ χειρότερα από μένα φέτος, οπότε δεν μπορω να παραπονεθώ.
Τι μου έλειψε περισσότερο μέσα στην καραντίνα: Η διασκέδαση και ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό για τον καθένα μας. Ψυχαγωγία και ταινίες πολλές, διασκέδαση, επαφή και εκτόνωση όμως ελάχιστη. Μπορεί να μην το καταλαβαίναμε, αλλα τελικά φάνηκε πως κι αυτό ήταν αρκετά σημαντικό για την καθημερινότητα και την ψυχική μας υγεία, ειδικά σε αυτή τη χώρα.
Γιατί το σινεμά δε θα είναι ίδιο μετά το 2020: Γιατί δεν θα είναι ίδιοι οι άνθρωποι και το σινεμά παράγεται απο ανθρώπους και οφείλει να μιλάει γι' αυτούς. Ελπίζω αυτή η αλλαγή να είναι ουσιαστική.
Τι εύχομαι για το 2021: Εύχομαι λιγότερους περιορισμούς, καλύτερη διαχείριση της κρίσης και του συστήματος υγείας και να βγούμε όλοι απο αυτό με όρεξη, δημιουργικότητα και φυσικά περισσότερους πόρους για το σινεμά.
Δείτε ακόμα:
