Αυτή την εποχή, κάθε χρόνο, είναι παράδοση να κοιτάμε πίσω και να κάνουμε την κινηματογραφική ανασκόπηση της χρονιάς.
Φέτος, κανείς μας δε θέλει ακριβώς να κοιτάξει πίσω. Στη συλλογική συνείδηση, το 2020 ήταν μία δύσκολη κι απαιτητική χρονιά, που έχει αφήσει τραύμα. Με τα σινεμά κλειστά, τις περισσότερες παραγωγές σε pause και τόσους ανθρώπους του χώρου σε αβεβαιότητα, είναι πολύ δύσκολο να παραμείνεις αισιόδοξος.
Ομως αποφασίσαμε να αντισταθούμε. Γιατί το ελληνικό σινεμά συνέχισε μέσα κι από αυτές τις συνθήκες να προσφέρει το δικό του βλέμμα. Κάποιες ταινίες κυκλοφόρησαν, κάποιες συνάντησαν το κοινό τους on line, άλλες διαγωνίστηκαν σε φεστιβάλ, πολλές γνώρισαν επιτυχία.
Ακόμα κι αν ο κινηματογραφικός προτζέκτορας παραμένει ακόμα κλειστός, το Flix ρίχνει τον δικό του προβολέα σε σκηνοθέτες, πρωταγωνιστές, συντελεστές του ελληνικού σινεμά που είχαν την μικρή ή την μεγάλη τους στιγμή μέσα στο 2020. Με την ευχή ότι, πολύ σύντομα, θα συναντηθούμε όλοι μαζί σε μια σκοτεινή αίθουσα και θα (ξανα)δούμε τις ταινίες τους, όπως τους αξίζει: σε μεγάλη οθόνη, με μεγάλη συγκίνηση.
Φωκίων Μπόγρης, σκηνοθέτης | «Πρόστιμο»
H δεύτερη μεγάλου μήκους του Φωκίωνα Μπόγρη («Κάθαρση») έκανε την πρεμιέρα της στο 61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και κέρδισε κοινό και κριτικούς. Ολοι μιλούσαν για ένα καλοζυγισμένο νουάρ, με άποψη, σεναριακή δομή και ύφος αμερικανικής crime ταινίας, αλλά κι ένα ξεκάθαρα ελληνικό, βαλκάνιο λόγο - στα βήματα του Γιάννη Οικονομίδη. Διαβάστε την κριτική του Flix για το «Πρόστιμο».
Βέβαια, δεν την είδαμε ποτέ σε μεγάλη οθόνη, αλλά on line. Κι αυτό είναι από τα αγκάθια της χρονιάς και για τον ίδιο τον δημιουργό.
Κατα τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας έβλεπα 5 ταινίες την ημέρα, δεν μου έλειψε το σινεμά δηλαδή, αλλά η αίθουσα και οι άνθρωποι...»
Η καλύτερη στιγμή του 2020 για μένα ήταν: Δεν ξέρω αν συνέβη κάτι τόσο καλό. Κρατάω μικρές, καθημερινές στιγμές με τους κοντινούς μου ανθρώπους. Όλα αυτά δηλαδή που μέχρι πριν λίγο καιρό θεωρούσαμε δεδομένα.
Η χειρότερη στιγμή του 2020: Ολο το 2020 είναι μία κακή στιγμή. Αν πρέπει όμως να μιλήσω συγκεκριμένα, σίγουρα τίποτα δεν συγκρίνεται με το να χάνεις έναν άνθρωπο που αγαπάς.
Τι μου έλειψε περισσότερο μέσα στην καραντίνα: Μάλλον να πηγαίνω σε κινηματογράφους και συναυλίες. Όλα τα υπόλοιπα που έκανα και πριν, συνεχίζω να τα κάνω. Απλά με εξτρά δυσκολία. Κατα τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας έβλεπα 5 ταινίες την ημέρα, δεν μου έλειψε το σινεμά δηλαδή, αλλά η αίθουσα και οι άνθρωποι.
Γιατί το σινεμά δε θα είναι ίδιο μετά το 2020: Το πόσο θα αλλάξει νομίζω έχει να κάνει και με το πόσο θα κρατήσει η πανδημία, πράγμα που κάνεις δεν μπορεί να πει με σιγουριά μέχρι στιγμής. Μια τέτοια κατάσταση επηρεάζει όλα τα στάδια μιας ταινίας, από το γράψιμο, το γύρισμα μέχρι και την διανομή της τελικά. Νομίζω είναι ένα τεράστιο ζήτημα, για το οποίο δεν θα ήξερα τι να πρωτοπώ σε μία μόνο παράγραφο.
Τι εύχομαι για το 2021: Για το 2021 εύχομαι, όπως όλοι, να λήξει αυτή η πανδημία. Θα ευχηθώ επίσης να πέσει αυτή η άθλια κυβέρνηση. Δεν ξέρω τι απο τα 2 είναι χειρότερο τώρα που το σκέφτομαι.
Διαβάστε και δείτε περισσότερα:
- Flix 2020 | Στον Ομηρο Πουλάκη φέτος έλειψε το προφανές: το άγγιγμα
- Flix 2020 | O Γιώργος Γούσης μάς αποκαλύπτει τι κρατά και τι πετά από τη χρονιά που πέρασε
- Best of 2020: H τρανς κοινότητα και ο θηλυκός Βόλντεμορτ
- Best of 2020: Oταν οι μαρκίζες των σινεμά προσπάθησαν να μάς δώσουν κουράγιο
- Best of 2020: 23 Ιανουαρίου, η πρώτη φορά που γράψαμε τη λέξη κορονοϊός
- Advent Calendar: 3 Δεκεμβρίου 2020
- Advent Calendar: 2 Δεκεμβρίου 2020
- Advent Calendar: 1 Δεκεμβρίου 2020
