Φέτος, κανείς μας δε θέλει ακριβώς να κοιτάξει πίσω. Στη συλλογική συνείδηση, το 2020 ήταν μία δύσκολη κι απαιτητική χρονιά, που έχει αφήσει τραύμα. Με τα σινεμά κλειστά, τις περισσότερες παραγωγές σε pause και τόσους ανθρώπους του χώρου σε αβεβαιότητα, είναι πολύ δύσκολο να παραμείνεις αισιόδοξος.
Ομως αποφασίσαμε να αντισταθούμε. Γιατί το ελληνικό σινεμά συνέχισε μέσα κι από αυτές τις συνθήκες να προσφέρει το δικό του βλέμμα. Κάποιες ταινίες κυκλοφόρησαν, κάποιες συνάντησαν το κοινό τους on line, άλλες διαγωνίστηκαν σε φεστιβάλ, πολλές γνώρισαν επιτυχία.
Ακόμα κι αν ο κινηματογραφικός προτζέκτορας παραμένει ακόμα κλειστός, το Flix ρίχνει τον δικό του προβολέα σε σκηνοθέτες, πρωταγωνιστές, συντελεστές του ελληνικού σινεμά που είχαν την μικρή ή την μεγάλη τους στιγμή μέσα στο 2020. Με την ευχή ότι, πολύ σύντομα, θα συναντηθούμε όλοι μαζί σε μια σκοτεινή αίθουσα και θα (ξανα)δούμε τις ταινίες τους, όπως τους αξίζει: σε μεγάλη οθόνη, με μεγάλη συγκίνηση.
Με την Αριάν Λαμπέντ στην πρεμιέρα του «Olla» στις Κάννες
Ρομάνα Λόμπατς, ηθοποιός/παραγωγός | «Olla», «Ρουζ» / AKRAN
Ξεκίνησε πολύ μικρή. Στις «Νύφες» του Παντελή Βούλγαρη ήταν μόνο 11 χρονών. Από τότε, η Ρομάνα Λόμπατς χτίζει την κινηματογραφική της καριέρα με προσεχτικές επιλογές και με σημαντικούς σκηνοθέτες, τόσο στις μεγάλου μήκους ταινίες («Xenia» του Πάνου Χ. Κούτρα, «Ροζ» του The Boy), όσο και στις μικρού («4 Μαρτίου» του Δημήτρη Νάκου, «Στο Δωμάτιο» της Γεωργίας Σωτήρχου, «Αννα και Φαίδρα» της Ελίνα Πάνικ, «Automatic» της Εμμας Δοξιάδη).
Το 2020 τη βρήκε να πρωταγωνιστεί στο «Ρουζ» του Κωστή Θεοδοσόπουλου, που (μετά τα τρία βραβεία του στη Δράμα) έκανε την πρεμιέρα του στο 49ο Διεθνές Φεστιβάλ του Ρότερνταμ και μετά συνέχισε τη φεστιβαλική του πορεία και στο Palm Springs Film Festival.
Και φυσικά στο «Olla» της Αριάν Λαμπέντ (στο σκηνοθετικό της ντεμπούτο), το οποίο μετά την πρεμιέρα του στο Δεκαπενθήμερο του 72ου Φεστιβάλ Καννών, έφυγε και με τρία μεγάλα βραβεία από το Κλερμόν-Φεράν, το σημαντικότερο φεστιβάλ μικρού μήκους στον κόσμο.
Παράλληλα, ακόμα και μέσα στην ιδιαίτερη χρονιά που ήταν το 2020, η Ρομάνα Λόμπατς έχει αναλάβει δυναμικά και το ρόλο της παραγωγού (στον κινηματογράφο, το θέατρο και τη διαφήμιση) συνιδρύοντας το creative agency, «AKRAN».
Το σινεμά δε θα είναι ίδιο μετά το 2020, γιατί η χειρότερη post-apocalyptic ταινία ζωντάνεψε και κράτησε περισσότερο από τη συνηθισμένη διάρκεια...»
Photo credit: Παναγιώτης Τσετσέκος
Η καλύτερη στιγμή του 2020 για μένα ήταν: Θα πω μερικές. Ρόττερνταμ, το τελευταίο covid-free φεστιβάλ. Το θυμάμαι σαν να είναι 10 χρόνια πριν. Στην Ανδρο το καλοκαίρι με τις φίλες μου που στολιστήκαμε με γαϊδουράγκαθα, στάχυα και λουλούδια του βουνού ακούγοντας Σοφία Βέμπο και Αττίκ. Μάθαμε πάρα πολλά πράγματα, όπως ότι πρέπει να παίζουμε περισσότερο. Είχα ξεχάσει πόσο ωραίο είναι να είσαι με την κοριτσοπαρέα σου.
Μία ακόμα αγαπημένη μου στιγμή ήταν που με πήρε τηλέφωνο ο Γιάννης Σακαρίδης και μου πρότεινε να είμαι στην κριτική επιτροπή στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Ενιωσα τρομερή χαρά και συγκίνηση που μετά από τόσα χρόνια και τόσες ταινίες έτυχε να βρεθώ εκεί στα 28 μου τότε - 29 τώρα. Εκτός από τη χαρά του φεστιβάλ που έφερε κοντά τόσους αγαπημένους ανθρώπους έτυχε να γνωρίσω μία νέα γαμάτη παρέα – τις Επιτροπάρες (respect στον Πρόεδρο!) τους οποίους έχω πεθυμήσει πολύ τώρα.
Πολλές στιγμές τελευταία που μετακόμισα στο νέο μας γραφείο της AKRAN και γνώρισα μία ακόμη φοβερή παρέα.
Η χειρότερη στιγμή του 2020: Είχε πραγματικά τόσες κακές μικρές και μεγάλες στιγμές που θα ήθελα να μην τις απαριθμήσω. Θα διαλέξω ξεκάθαρα τώρα που το σκέφτομαι την απαγόρευση κυκλοφορίας, μέτρο το οποίο το βρίσκω απολύτως τιμωρητικό και σφαγιάζει κάθε ανθρώπινη ελευθερία. Η στιγμή που επιβλήθηκε μαζί με την καραντίνα με έκανε να έχω εφιάλτες.
Α, το Φεβρουάριο όταν κατέβαινα από την τουαλέτα ενός μπαρ, για να πω στον Θύμιο Μπακατάκη μία ιδέα για το video clip που δουλεύαμε, έπεσα γιατί έχασα το τελευταίο σκαλοπάτι και στραμπούληξα το πόδι μου. Κάτι έπρεπε να υποψιαστώ τότε, αρχές του χρόνου.
Τι μου έλειψε περισσότερο μέσα στην καραντίνα: Μου έλειψε η σωματική επαφή με ανθρώπους, να τους πιάνω και να τους αγκαλιάζω δυνατά. Μου έλειψε να γνωρίζω αγνώστους. Μου έλειψε η λογική.
Γιατί το σινεμά δε θα είναι ίδιο μετά το 2020: Γιατί η χειρότερη post-apocalyptic ταινία ζωντάνεψε και κράτησε περισσότερο από τη συνηθισμένη διάρκεια.
Τι εύχομαι για το 2021(πατήστε το play):
Περισσότερα κινηματογραφικά πρόσωπα κάνουν την #Flix2020 ανασκόπησή τους:
- Flix 2020 | Ο Σιαμάκ Ετεμάντι θα ήθελε να πιει ένα ωραίο ποτό με τους φίλους του, μετά την έξοδο για σινεμά
- Flix 2020 | O Mιχάλης Σαράντης πιστεύει ακράδαντα ότι την επιθυμία μας για σινεμά δεν θα μας τη στερήσουν ποτέ!
- Flix 2020 | Στο Λευτέρη Χαρίτο έλειψαν 3 πράγματα: το σινεμά, το σινεμά, το σινεμά (και τα φιλιά)
- Flix 2020 | Η Πηνελόπη Τσιλίκα εύχεται σύντομα να ξαναβρεθούμε στη συλλογική εμπειρία της κινηματογραφικής αίθουσας
- Flix 2020 | Η Σοφία Γεωργοβασίλη εύχεται Αλληλεγγύη. Το πιο ισχυρό και πολύτιμο όπλο μας.
- Flix 2020 | Ο Χάρης Ραφτογιάννης εύχεται να εμφανιστεί ο Aγιος Βασίλης, επιτέλους, χωρίς ψεύτικα μούσια
- Flix 2020: Η Κάτια Γκουλιώνη εύχεται το 2021 να μην πεθάνει κανείς μόνος του
- Flix 2020 | O Γιώργος Γεωργόπουλος πιστεύει ότι τώρα θα αγκαλιάσουμε το σινεμά με περισσότερη αγάπη
- Flix 2020 | H Εύη Καλογηροπούλου θα ήθελε το 2021 να μην προσγειωθεί ένας τυραννόσαυρος στην Ομόνοια
- Flix 2020 | O Θάνος Τοκάκης χάρηκε που πήρε το βραβείο του με τις πιτζάμες!
- Flix 2020: Ο Μίνως Νικολακάκης ελπίζει ότι το σινεμά θα βγει από το τούνελ ανανεωμένο
- Flix 2020: Η Σόνια Λίζα Κέντερμαν εύχεται τώρα το κοινό να έχει ακόμα μεγαλύτερη λαχτάρα να δει σινεμά στη μεγάλη οθόνη!
- Flix 2020: Ο Τζώρτζης Γρηγοράκης εύχεται σύγκρουση, συμφιλίωση, ανάληψη ευθυνών κι επιστροφή στις ρίζες
- Flix 2020 | Η Αγγελική Παπούλια πιστεύει ότι στο μέλλον το σινεμά θα είναι ίδιο, αλλά πιο πληγωμένο
- Flix 2020 | O Tεό Τριανταφυλλίδης θεωρεί το 2020 καταλύτη για μεγάλες ιδέες και πειραματισμό!
- Flix 2020 | Η Τζάνις Ραφαηλίδου θα ήθελε να είχε μοιραστεί με όλους την πρεμιέρα της σε μεγάλη οθόνη
- Flix 2020: Ο Φωκίων Ξένος πιστεύει ότι θα επαναθεωρήσουμε τι σημαίνει «βλέπω σινεμά»
- Flix 2020: O Ακύλλας Καραζήσης πάντα θα ονειρεύεται να γίνει η ζωή μας... σινεμά
- Flix 2020 | O Αργύρης Παπαδημητρόπουλος εύχεται στο 2020 να πάει να γ....
- Flix 2020 | Ο Μπάμπης Μακρίδης δεν εύχεται τίποτα για το μέλλον, θέλει να ζει στο παρόν
- Flix 2020 | O Γιάννης Οικονομίδης πιστεύει ότι το σινεμά του μέλλοντός μας θα παραμείνει ίδιο (κι ας το βλέπουμε διαφορετικά)
- Flix 2020 | Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης εύχεται να φύγει αυτή η χρονιά, όπως μια κακή σχέση (με τυπικές διαδικασίες)
- Flix 2020 | Ο Βασίλης Μαζωμένος εύχεται να βγούμε σύντομα από την «Εξορία» μας
- Flix 2020 | H Βίκυ Παπαδοπούλου ανυπομονεί να κάτσουμε ξανά δίπλα-δίπλα σε μια σκοτεινή αίθουσα
- Flix 2020 | H Ζακλίν Λέντζου εύχεται φως
- Flix 2020 | O Δημήτρης Λάλος πιστεύει ότι τίποτα δεν θα είναι το ίδιο μετά το 2020
- Flix 2020 | Ο Ζαχαρίας Μαυροειδής θα ήθελε να βγούμε από αυτή τη χρονιά με μεγαλύτερη συνείδηση της συνύπαρξής μας
- Flix 2020 | Η Ελενα Τοπαλίδου εύχεται το 2021 να μην τα ξέρουμε όλοι, όλα - είναι βαρετό!
- Flix 2020 | Ο Φωκίων Μπόγρης δίνει «Πρόστιμο» στη χρονιά που πέρασε
- Flix 2020 | Στον Ομηρο Πουλάκη φέτος έλειψε το προφανές: το άγγιγμα
- Flix 2020 | O Γιώργος Γούσης μάς αποκαλύπτει τι κρατά και τι πετά από τη χρονιά που πέρασε
