Η ταινία
Eνα περιστατικό σεξιστικής βίας πυροδοτεί εντάσεις στη φιλία της Δανάης με την Ιλόνα και την Τούφα. Διχασμένες ανάμεσα σε θεωρία και πράξη, οι τρεις φίλες αντιλαμβάνονται πως η πατριαρχία δεν πεθαίνει (μόνο) με μπουκάλια, και πλέον έχουν τα σημάδια για να το αποδείξουν.
Ο σκηνοθέτης
Αποφοίτησε απ' το τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και στη συνέχεια εργάστηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Από το 2010 εργάζεται ως υπεύθυνος προγράμματος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας - Νύχτες Πρεμιέρας και του Athens Open Air Film Festival. Το «Ρουζ» είναι η πρώτη μικρού μήκους ταινία του.
5 ερωτήσεις για το «Ρουζ»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Το σενάριο του «Ρουζ» γράφτηκε πριν τρία χρόνια προσπαθώντας στις λιγοστές του σελίδες, αφενός να περιγράψει ένα μόνο μέρος από την τοξικότητα της πατριαρχίας και αφετέρου να διερευνήσει τη σχέση βίας - αντιβίας και τα όρια μεταξύ θεωρίας και πράξης. Αυτοί οι δύο θεματικοί άξονες, φιλτραρισμένοι προφανώς μέσα από τηn προνομιακή μου θέση (λευκός - άνδρας - Ελληνας) αποτελούν το σημείο εκκίνησής του.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Θα την περιέγραφα κάπως του στιλ, «Είναι η πρώτη μου ταινία, να είσαι επιεικής».
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
Νομίζω πως η ταινία τοποθετεί συγκεκριμένες ερωτήσεις τις οποίες καλούνται να απαντήσουν οι ηρωίδες της και κατά συνέπεια και οι θεατές απ’ τη δική τους πλευρά. Φαντάζομαι πως το «Ρουζ» πρόκειται να διχάσει και ιδανικά να ξεκινήσει μια κουβέντα γύρω από τις θεματικές που αναφέρω παραπάνω.
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Τόσο σε επίπεδο δουλειάς όσο και σε καθαρά προσωπικό επίπεδο, η δημιουργία της ταινίας υπήρξε μια ιδιαίτερα σημαντική εμπειρία για μένα. Κρατάω αμέτρητα πράγματα αλλά κυρίως την αγάπη με την οποία περιέβαλλαν την ταινία οι συνεργάτριες και οι συνεργάτες μου.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο;
Είναι η πρώτη φορά που θα επισκεφτώ το φεστιβάλ και συνεπώς δεν έχω σχηματισμένη άποψη. Ανυπομονώ, όμως, να δω τις ταινίες που θα προβληθούν και να γνωρίσω τους ανθρώπους που τις δημιούργησαν.
Ακούστε παρακάτω το «Ρήγματα» (Rouge Fatale & Krzysztof), το κομμάτι των τίτλων τέλους της ταινίας:
Info Παίζουν: Σοφία Κόκκαλη, Σίσσυ Τουμάση, Ρομάνα Λόμπατς, Μαρία Κεχαγιόγλου, Πάνος Κορώνης, Αινείας Τσαμάτης | Σκηνοθεσία, Σενάριο: Κωστής Θεοδοσόπουλος | Παραγωγός: Φαίδρα Βόκαλη | Executive Producer: Θεοδώρα Βαλεντή | Φωτογραφία: JP Garcia Silva | Μοντάζ: Γιάννης Χαλκιαδάκης | Art Director: Εύα Γουλάκου | Μουσική, Ηχητικός Σχεδιασμός, Μίξη Ηχου: Νίκος Παλαμάρης | Ηχοληψία: Παναγιώτης Παπαγιαννόπουλος | Μακιγιάζ, Κομμώσεις: Ιωάννα Λυγίζου | Casting Director: Γιώργος Ζώης | Α’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Φαίδρα Τσολίνα | Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Ελένη Τσέκερη | Διευθυντής Παραγωγής: Αλέξης Αναστασιάδης | Line Producer: Γιώτα Ζήση | Βοηθός Διευθυντή Παραγωγής: Αντιγόνη Ρώτα | Βοηθοί Παραγωγής: Χρήστος Τσάκωνας, Γιάννης Νάσης | Α’ Βοηθός Κάμερας: Πέτρος Γκορίτσας | Β’ Βοηθός Κάμερας: Θοδωρής Πασπαλιάρης | Gaffer: Μιλτιάδης Στόλης | Βοηθός Art Director: Μαίρη Μαρμαρινού | Μπούμαν: Aλέξης Κουκιάς-Παντελής | Βοηθός Μοντέρ: Λεωνίδας Παπαφωτίου | Ειδικά Εφέ: Προκόπης Βλασερός | Color Grading: Vlad Barin - CHEAT | DCP Mastering - Δημήτρης Μανουσιάκης - ART CUT | Μια παραγωγή της Marni Films και του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου
