Flix

37 μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα

Αίθουσες

Οδηγός Αιθουσών
Is it Greek to you?

Άποψη

Best of 2012: Ελληνικό σινεμά ώρα μηδέν!

στα 10

Κάθε μέρα μέχρι το τέλος του 2012, το Flix θα ανατρέχει σε πρόσωπα, γεγονότα, φαινόμενα, εκπλήξεις, επιρροές, τάσεις της κινηματογραφικής χρονιάς που τελειώνει. Σήμερα κοιτάζουμε προς τα μέσα: πώς τα πήγε φέτος το ελληνικό σινεμά;

Μανώλης Κρανάκης
Best of 2012: Ελληνικό σινεμά ώρα μηδέν!
Από τον «Παράδεισο» του Παναγιώτη Φαφούτη

Δεν τρέχει τίποτα με το ελληνικό σινεμά που δεν «έτρεχε» χρόνια τώρα. Από τη μία οι διακρίσεις στο εξωτερικό που συνεχίζονται με αμείωτο βαθμό, από την άλλη νέες ταινίες που ετοιμάζονται η μία πίσω από την άλλη. Και στη μέση ένα ελληνικό κράτος που όπως δεν ήξερε ποτέ τι να κάνει με την εγχώρια ελληνική παραγωγή, τώρα απλώς έχει σαν αδιαφιλονίκητο άλλοθι τη δικαιολογία της κρίσης. Κι όλοι γκρινιάζουν κι όλοι παλεύουν να κάνουν ταινίες και κάποιοι τα καταφέρνουν και ξεφεύγουν από το σύνολο. Οπως πάντα, έτσι και τώρα. Ακριβώς; Οχι ακριβώς. Διαβάστε παρακάτω με λεπτομέρειες, όσα έκαναν το ελληνικό σινεμά για το 2012 ξεχωριστό.

amnisia Ημερολόγια Αμνησίας της Στέλλας Θεοδωράκη

Οι ελληνικές ταινίες που προβλήθηκαν στις αίθουσες το 2012 ήταν: Αδικος Κόσμος του Φίλιππου Τσίτου, Αν... του Χριστόφορου Παπακαλιάτη, Δεμένη Κόκκινη Κλωστή του Κώστα Χαραλάμπους, Ανοιχτά Μικρόφωνα του Νίκου Σκαρέντζου, Δεσμά Αίματος του Νίκου Παναγιωτόπουλου, 100 του Γεράσιμου Ρήγα, Encardia, η Πέτρα που Xορεύει του Αγγελου Κοβότσου, Ημερολόγια Αμνησίας της Στέλλας Θεοδωράκη, Ο Θεός Αγαπάει το Χαβιάρι του Γιάννη Σμαραγδή, Η Κόρη του Θάνου Αναστόπουλου, Τα Κορίτσια της Βροχής της Αλίντας Δημητρίου, Κωλόπαιδα του Στέλιου Καμμίτση, L του Μπάμπη Μακρίδη, Λάρισα Εμπιστευτικό του Στράτου Μαρκίδη, Magic Hour του Κώστα Καπάκα, Oligarchy του Στέλιου Κούλογλου, Παράδεισος του Παναγιώτου Φαφούτη, Poker Face του Χρήστου Δήμα, Η Πόλη των Παιδιών του Γιώργου Γκικαπέππα, Πρώτη Υλη του Χρήστου Καρακέπελη, Σμύρνη: Η Καταστροφή μιας Κοσμοπολίτικης Πόλης 1900-1922 της Μαρίας Ηλιού, Σούπερ Δημήτριος του Γιώργου Παπαϊωάννου, J.A.C.E. του Μενέλαου Καραμαγγιώλη, Τρεις Μέρες Ευτυχίας του Δημήτρη Αθανίτη, Champions: Μια Αστεία Ιστορία του Γαβριήλ Τζάφκα, 4ever του Γιώργου Πυρπασόπουλου, Fish 'n Chips του Ηλία Δημητρίου, Χωρίς Σύνορα του Νίκου Γκαϊτατζή, Η Φόνισσα της Στέλλας Αρκέντη, Παπαδόπουλος & Σία του Μάρκους Μάρκου.

glow They Glow in the Dark του Παναγιώτη Ευαγγελίδη

Στο 18ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας Conn-x έκαναν την πρεμιέρα τους οι εξής ταινίες: Spitfire: Back to Zero του Βαγγέλη Ρήγα, Anaparastasis: Η Zωή και το Eργο του Γιάννη Χρήστου (1926-1970) του Κωστή Ζουλιάτη, Δημοκρατία, ο Δρόμος του Σταυρού του Μάρκου Γκαστίν (σε work in progress), Wild and Precious του Μπιλ Μουσούλη, Dogs, Cats & Rats του Αδριανού Γεωργαντά, Breakdown Reward του Ηλία Γεωργόπουλου, Κατερίνα Γώγου - Για την Αποκατάσταση του Μαύρου του Αντώνη Μποσκοΐτη, They Glow in the Dark του Παναγιώτη Ευαγγελίδη (σε work in progress), Αίμα του Διαμαντή Καραναστάση, Attractive Illusion του Πέτρου Σεβαστίκογλου

sinantises 11 Συναντήσεις με τον Πατέρα μου του Νίκου Κορνήλιου

Στο 53ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έκαναν την πρεμιέρα τους οι εξής ταινίες: 11 Συναντήσεις με τον Πατέρα μου του Νίκου Κορνήλιου, Kame Koummando του Μανόλη Δαμιανάκη, Loveless Zoritsa των Χριστίνα Χατζηχαραλάμπους και Ράντοσλαβ Πάβκοβιτς, Red City του Μάνου Τσίζεκ, Κίτρινη Πόλη του Σάββα Κατιρτζίδη, Μπιγκ Χιτ του Κάρολου Ζωναρά, Συγχαρητήρια στους Αισιόδοξους; της Κωνσταντίνας Βούλγαρη, Χιγκίτα του Αλέξανδρου Βούλγαρη, Τηλεμάχεια του Αλεξάντερ Νάλι, Το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού του Εκτορα Λυγίζου, Το Πλοίο για την Παλαιστίνη του Νίκου Κούνδουρου, Χαρά του Ηλία Γιαννακάκη και το μεσαίου μήκους The Capsule της Αθηνάς Τσαγγάρη.

Η εκδίκηση των μικρομηκάδων

Περισσότερο φέτος από κάθε άλλη χρονιά, η ελληνική ταινία μικρού μήκους ακούστηκε, βραβεύθηκε, συζητήθηκε φέρνοντας στην επιφάνεια μια ζωντανή πτυχή του ελληνικού σινεμά. Ισως φταίει η δημοσιότητα που πήρε φέτος - σε αντίθεση με άλλες χρονιές - το Φεστιβάλ της Δράμας με τις 83 ταινίες (!) στο διαγωνιστικό του πρόγραμμα (διαβάστε περισσότερα εδώ) και οι αντιδράσεις που προκάλεσε σε μερίδα των κινηματογραφιστών (διαβάστε περισσότερα εδώ). Ισως φταίει η επιτυχία του Γιώργου Ζώη στο Φεστιβάλ Βενετίας με τους «Τίτλους Τέλους». Ισως φταίει η απόφαση του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας να λανσάρει - την ίδια εποχή περίπου με τη Δράμα - ένα διαγωνιστικό τμήμα ελληνικών ταινιών μικρού μήκους. Ισως η συμμετοχή του «Cavo D'Oro» του Σιαμάκ Ετεμάντη στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ του Λοκάρνο. Ισως οι συμμετοχές πολλών ελληνικών ταινιών μικρού μήκους σε Διεθνή Φεστιβάλ. Ισως τελικά φταίει και το γεγονός πως η νέα γενιά αναγνώρισε τη δύναμή της και αποφάσισε να τη χρησιμοποιήσει, ελπίζουμε με δραμά-τικά αποτέλεσματα από δω και στο εξής!

mamazelThe Two Faces of January

Ντου γιου λάικ μαμαζέλ δι Γκρις;

Δυο μεγάλες ξένες ταινίες, πραγματικά από εκείνες που ανυπομονούμε να δούμε στην οθόνη κι εμείς και το κοινό όλου του κόσμου, γυρίστηκαν φέτος στην Ελλάδα: το «The Two Faces of January» του Χοσεΐν Αμινί με την Κίρστεν Ντανστ και τον Βίγκο Μόρτενσεν και το «Before Midnight» του Ρίτσαρντ Λίνκλεϊτερ, με τον Ιθαν Χοκ και τη Ζουλί Ντελπί. Κι άλλες που βρίσκονται τώρα στα σκαριά. Φανταστείτε να λειτουργούσαν, επιτέλους, και τα φορολογικά κίνητρα!

Box - Office 2012

Το 2011 οι ελληνικές ταινίες είχαν κάνει συνολικά 1.260.000 εισιτήρια. Το 2012 η γενική πτώση των εισιτηρίων φέρνει μείον στο ταμείο περίπου 300.000 εισιτήρια, αγγίζοντας συνολικά τα περίπου 915.000 εισιτήρια. Πτώση η οποία υπήρξε σχεδόν ισοπεδωτική στο λεγόμενο «καλλιτεχνικό» ελληνικό σινεμά αλλά και ανάλογης υφής στα blockbusters της χρονιάς που ήταν μόνο δύο: το «Αν...» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη και το «Ο Θεός Αγαπάει το Χαβιάρι» του Γιάννη Σμαραγδή. Βλέπετε το κοινό δεν ενδιαφέρεται για τις ταινίες που διαπρέπουν στο εξωτερικό, αλλά τουλάχιστον δεν ενδίδει και αμαχητί σε όποιον του φωνάζει... εμπιστευτικό!

  • Αν… / 371.196
  • Ο Θεός Αγαπάει το Χαβιάρι / 315.896
  • Λάρισα Εμπιστευτικό / 151.676
  • Νήσος 2 / 138.907 (αυτά είναι τα εισιτήρια μέσα στο 2012)
  • Το Τανγκό των Χριστουγέννων / 28.667 (αυτά είναι τα εισιτήρια μέσα στο 2012)
  • Poker Face / 17.685
  • Αδικος Κόσμος / 9.811
  • J.Α.C.E. / 5.636
  • Δεμένη Κόκκινη Κλωστή / 3.764
  • H Κόρη / 889

Η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου

Εκανε, φέτος, μια εξαιρετική διοργάνωση: το «Riding the Greek Wave» που, μέσα σε δύο μέρες, μετέτρεψε την ελληνική κινηματογραφική κοινότητα σε διεθνές φυτώριο ενημέρωσης, εκπαίδευσης και αισιοδοξίας! Καλό θα είναι, μέσα στο 2013, αφενός να βελτιώσει τη στρατηγική της επικοινωνίας της και, αφετέρου, να συμφιλιωθεί με τους επαγγελματίες που εκπροσωπεί.

agori To Aγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού του Εκτορα Λυγίζου

Εξω πάμε καλά

Η σχέση του ελληνικού σινεμά με το εξωτερικό είναι πλέον πολύπλευρη. Οι ελληνικές ταινίες συνεχίζουν αμείωτα την παρουσία τους στα διεθνή Φεστιβάλ με το «Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού» του Εκτορα Λυγίζου να αποτελεί το φεστιβαλικό χιτ της χρονιάς, το «The Capsule» της Αθηνάς Τσαγγάρη να ταξιδεύει τον Ιανουάριο του 2013 μέχρι το Sundance και το «Fynbos» του Χάρη Πατραμάνη στο Slamdance, ενώ όλοι αναμένουμε με ανυπομονησία τις ελληνικές συμμετοχές στο φετινό Φεστιβάλ του Βερολίνου. Ολο και περισσότερα διεθνή φεστιβάλ οργανώνουν αφιερώματα στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά, ενώ συνεχίζεται αμείωτα και η παρουσία ελληνικών πρότζεκτς σε διεθνή φόρουμ συμπαραγωγών. Επίσης για πρώτη ίσως φορά τόσο μαζικά, ελληνικές ταινίες ετοιμάζονται έχοντας χρηματοδότηση από την Ευρώπη (πρόγραμμα MEDIA, Eurimages κ.ά) και συμπαραγωγή με τουλάχιστον μία χώρα («September» της Πέννυς Παναγιωτοπούλου, «Σάββατο 4.44» του Αλέξη Αλεξίου, «Ξενία» του Πάνου Χ. Κούτρα, «Εξαδάκτυλος» του Γιάννη Οικονομίδη, «Stage Fright» του Γιώργου Ζώη, «The Lobster» του Γιώργου Λάνθιμου κ.ά.), ανοίγοντας πλέον μια πόρτα σε ένα υγιές μοντέλο παραγωγής όπως ακριβώς θα όφειλε να συμβαίνει εδώ και χρόνια σε μια ευρωπαϊκή χώρα σαν την Ελλάδα.

Μέσα πάλι, το χάος

Με τη λήξη της χρονιάς, το μόνο καλό νέο που ακούστηκε για την ενίσχυση του ελληνικού κινηματογράφου ήρθε από την πλευρά της ΕΡΤ, η οποία δημοσιοποίησε τα χρήματα που θα αποδώσει σε ελληνικές παραγωγές στο (ελπίζουμε) εγγύς μέλλον (διαβάστε περισσότερα εδώ). Αν συνυπολογίσει κανείς τη σταθερή από την πλευρά της Nova στήριξη και τον νεοφερμένο ΟΤΕ ΤV που μπαίνει δυναμικά στις συμπαραγωγές, εκεί σταματούν τα όποια καλά νέα μπορούμε να περιμένουμε εκ των έσω για το ελληνικό σινεμά. Το Υπουργείο Πολιτισμού είναι ανύπαρκτο, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου στάσιμο χωρίς πόρους ώστε να μπορέσει να δρομολογήσει οποιαδήποτε νέα παραγωγή, ο νόμος για τον κινηματογράφο έμεινε στα χαρτιά. Ας μην συνεχίσουμε καλύτερα...

Το μέλλον;

Λεφτά, λοιπόν, δεν υπάρχουν. Και κάποιος μπορεί να επιλέξει να κάνει μια ταινία χωρίς λεφτά, αλλά όχι και μια δεύτερη. Το ίδιο κι ένας συντελεστής, τεχνικός, συνεργάτης - κάπως θα πρέπει να ζήσει. Από τη μια χρονιά στην άλλη, ο ενθουσιασμός, η επιμονή και το πείσμα των ανθρώπων του ελληνικού σινεμά κινδυνεύει να μετατραπεί σε κούραση και μιζέρια. Αλλά όχι ακόμα: μέσα στο 2013 έχουμε να περιμένουμε ταινίες που έγιναν είτε χωρίς budget, είτε με πόρους του εξωτερικού, πάντως έγιναν και ανυπομονούμε να τις δούμε: το «September» της Πέννυς Παναγιωτοπούλου, το «Luton» του Μιχάλη Κωνσταντάτου, την «Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά» της Ελίνας Ψύκου, το «Ο Εχθρός μου»» του Γιώργου Τσεμπερόπουλου, το «Να Κάθεσαι και να Κοιτάς» του Γιώργου Σερβετά κι άλλες ακόμα, που ελπίζουμε ότι θ' αρχίσουμε να βλέπουμε ήδη από το κοντινό Φεστιβάλ Βερολίνου, στο εξωτερικό και το εξωτερικό και που μπορείτε να θυμηθείτε εδώ. Κι άλλες που θ' αρχίσουν μέσα στη χρονιά τα γυρίσματά τους και θα τις βλέπετε μέσα στις σελίδες του Flix να ετοιμάζονται για το κοινό τους. Jusqu' ici, tout va κάπως bien.

Διαβάστε ακόμη:

Tags: best of 2012, ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΙΝΕΜΑ