Ηταν πέρσι, στο Φεστιβάλ Καννών, όταν το «Luton», η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Μιχάλη Κωνσταντάτου επιλέχθηκε ως σχέδιο ταινίας για να συμμετάσχει στο πρόγραμμα «L' Atelier» του προγράμματος «Cinefondation» του Φεστιβάλ Καννών, το οποίο ξεκίνησε τις εργασίες του το 2005 με σκοπό να υποστηρίζει και να προωθεί την ανάπτυξη ταινιών απ' όλον τον κόσμο.
Τότε, μιλώντας στο Flix (διαβάστε εδώ όλόκληρη τη συνέντευξη), ο Μιχάλης Κωνσταντάτος περιέγραφε το «Luton» ως εξής: «Είναι μια ταινία που μιλάει για τον δυτικό άνθρωπο, για όλους εμάς, για τα πράγματα που μας ενοχλούν, την ψευδαίσθηση της κανονικότητας, την ύποπτα "αθώα" καθημερινότητα, για τις παράξενες συμπεριφορές που δεν εξηγούνται, για τη βία της ακινησίας και τη βία που ακινητοποιεί. Ενα σχόλιο πάνω στις δομές στις οποίες βολεύεται ο δυτικός άνθρωπος. Μπορεί να σ’ αρέσει, να σε ξενίσει, να σε τσαντίσει ή να την αγαπήσεις. Είναι μια ταινία που την πιστεύω και θέλω να την κάνω πολύ».
Ενα χρόνο μετά και κάτι, τα γυρίσματα του «Luton» έχουν ολοκληρωθεί, μέσα στις πιο αντίξοες συνθήκες που θα μπορούσαν να γίνουν και ο Μιχάλης Κωνσταντάτος δεν μπορεί παρά να δηλώνει χαρούμενος:
«Το πιο δύσκολο πράγμα, γενικά σήμερα είναι να φτάσει κανείς μέχρι το γύρισμα. Αφού το καταφέρει και εφόσον συμβεί αυτό, στη συνέχεια η δυσκολία μετατοπίζεται στο να ολοκληρωθεί η ταινία … και αναφέρομαι φυσικά στους οικονομικούς πόρους που χρειάζονται… Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων δεν αντιμετώπισα κάποια ιδιαίτερη δυσκολία αφού η σωστή οργάνωση, η πάρα πολύ καλή ομάδα που είχα δίπλα μου - το συνεργείο, οι ηθοποιοί και οι άνθρωποι της παραγωγής - έκαναν τα πράγματα πιο εύκολα.»
Το «Luton», σε παραγωγή του Γιώργου Τσούργιαννη και σενάριο των Κωνσταντάτου και Στέλιου Λυκουρέση «είναι μια ταινία που αγγίζει το θέμα της βίας - σε διάφορες μορφές της- μέσα από καθημερινούς ανθρώπους. Η ιστορία της ταινίας εξελίσσεται στο περιβάλλον της ελληνικής πραγματικότητας του σήμερα.» δηλώνει ο Μιχάλης Κωνσταντάτος, ο οποίος προτιμά να βλέπει την κρίση στην Ελλάδα ως ένα νόμισμα με δύο όψεις:
«Είμαι χαρούμενος που καταφέραμε να ολοκληρώσουμε τα γυρίσματα με επιτυχία σε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Η χώρα όμως δεν καταρρέει τώρα, είχε αρχίσει να καταρρέει πολλά χρόνια πριν - τον καιρό της λεγόμενης ευημερίας - σήμερα απλά περπατάμε πάνω στα συντρίμμια και άρα το αντιλαμβανόμαστε πιο έντονα. Το γεγονός όμως ότι συνεχίζουμε και κάνουμε ταινίες δείχνει ότι δεν είμαστε μόνο σε μια χώρα που καταρρέει αλλά και σε μια χώρα που πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να αντισταθούν στο γενικό κλίμα κατήφειας επιμένοντας να είναι δημιουργικοί και παραγωγικοί.»
Περισσότερα για το «Luton» στο εγγύς μέλλον...
