Ξεχώρισαν για μία ερμηνεία; Είναι στο shortlist της οσκαρικής κούρσας; Εκαναν την μεγάλη τους επιστροφή, μετά από χρόνια αδράνειας; Η είδηση της συνταξιοδότησής τους συγκίνησε την κινηματογραφική κοινότητα; Εκαναν ρεκόρ, δηλώσεις, έκλεψαν τους προβολείς για καλό ή για κακό;
Οποιος κι αν είναι ο λόγος, το Flix ξεχωρίζει 22 πρόσωπα από αυτά που ξεχώρισαν το 2022.
Η ψηφοφορία των αναγνωστών: Εσύ ψήφισες για την καλύτερη ταινία του 2022;
Oστιν Μπάτλερ
Mπορεί το «Elvis» του Μπαζ Λούρμαν να ήταν ένα φανταχτερό whole lotta shakin’ goin’ on και τίποτα παραπάνω, αλλά don't be cruel για τον συγκλονιστικό πρωταγωνιστή του: η μεταμόρφωση του Οστιν Μπάτλερ στον Βασιλιά του Rock 'n' Roll ήταν αποτέλεσμα ενδελεχής μελέτης, στρατιωτικής πειθαρχίας και προσωπικού άστρου.
Το 2022 κλείνει για αυτόν με προσωπικά κέρδη 46 εκατομμύρια δολάρια και το 2023 έρχεται με την προσμονή του πρωταγωνιστικού του ρόλου στο «Dune: Part 2».
Mισέλ Γουίλιαμς
Δεν είναι η πρώτη φορά που η 4 φορές οσκαρική υποψήφια ηθοποιός κλέβει τους προβολείς. Υπήρξε όμως κάτι λίγο διαφορετικό στην φετινή της μεγάλη ερμηνεία, ως το alter ego της μητέρας του Στίβεν Σπίλμπεργκ στο «The Fabelmans». Η ευαισθησία της γείωσε την drama queen εικόνα του σκηνοθέτη για την μαμά του, η ευθραυστότητά της ενέπνευσε κατανόηση για τον εγκλωβισμό της γυναίκας καλλιτέχνη στα 50ς, η γενναία βουτιά της στην υπερβολή απέδειξε ότι μπορεί να παίξει τα πάντα και να τα φέρει στα μέτρα της.
Δε θα πάρει το Οσκαρ Α' Γυναικείου γιατί θα βρει μπροστά της την Κέιτ Μπλάνσετ. Αλλά σίγουρα οι οσκαρικές υποψηφιότητες θα γίνουν 5.
Mπρους Γουίλις
Τον Μάρτιο του 2022 μία ανακοίνωση σκόρπισε θλίψη στον κινηματογραφικό κόσμο. Η οικογένεια του Μπρους Γουίλις ανακοίνωσε ότι ο ηθοποιός αποσύρεται από το επάγγελμα καθώς διαγνώστηκε με αφασία, μια διαταραχή που προκαλείται από εγκεφαλική βλάβη και επηρεάζει την ικανότητα του ατόμου να επικοινωνεί.
Δύσκολοι αποχαιρετισμοί, αλλά κι ευκαιρία να θυμηθούμε 10 + 1 λόγοι που σε αγαπάμε Μπρους Γουίλις
Τζέιμς Κάμερον
Η επιστροφή του Τζέιμς Κάμερον με το πολυαναμενόμενο sequel «Avatar: The Way of Water» ήταν το επικά κερδισμένο στοίχημα της χρονιάς. Από την μία, η πλειοψηφία των κριτικών το θεώρησαν μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς και ένα από τα επικότερα blockbuster των τελευταίων χρόνων. Μέσα σε μόλις 14 μέρες η ταινία κατάφερε να ξεπεράσει το 1 δισεκατομμύριο δολάρια και να αποδείξει ότι κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με τον King of the World και τον απόλυτο King of the Box Office.
Τι έχουμε να περιμένουμε; Μα την 3η, την 4η, την 5η ταινία της σειράς....
Ρόμπερτ Πάτινσον
Η χρονιά της νυχτερίδας. Με το «The Batman» του Ματ Ριβς να είναι πρωτίστως ένα φιλμ νουάρ, που πατάει ευλαβικά πάνω στους κανόνες του είδους, ο Ρόμπερτ Πάτινσον, με το σκοτεινό του voice over και το ακόμα πιο σκοτεινό βλέμμα του, έκανε τον πιο δημοφιλή υπερήρωα/αντιήρωα εντελώς δικό του. Ο Μπρους Γουέιν του είναι ένα «παγιδευμένο ζώο» που έχει προβλήματα διαχείρισης θυμού, ένα μελαγχολικό παιδί με μαύρη σκιά στα μάτια που δεν έμαθε ποτέ να αγαπά και να αγαπιέται. Κι ο μασκοφόρος προστάτης της Γκόθαμ είναι απλώς η επώδυνη ενηλικίωσή του.
Το 2022 έριξε τον προβολέα στον ουρανό και στη θέση της νυχτερίδας θα είναι για πάντα το πρόσωπο του Πάτινσον.
Ανα Ντε Αρμας
Μπορείς πολύ εύκολα να μισήσεις το «Blonde» του Άντριου Ντόμινικ, για τις ευκολίες που πήρε στην (παρ)ερμηνεία της γυναίκας πίσω από τον μύθο της Μέριλιν Μονρόε, κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ερμηνεία της πρωταγωνίστριάς του. Η Ανα Ντε Αρμας δεν φόρεσε απλά τα ψηλά τακούνια, την πλατινέ περούκα και το σιλικονάτο χαμόγελο της Μέριλιν, βούτηξε γενναία στην απόγνωση, την ανασφάλεια και την μοναξιά της.
Aν προσθέσει κανείς και τα «The Gray Man» και «Deep Water», το 2022 φεύγει με την Κουβανή πρωταγωνίστρια να έχει μαρκάρει την περιοχή της στον χολιγουντιανό χάρτη. Τι περιμένουμε από το 2023; Την «Ballerina» της - το spin-off του «John Wick».
Σοφία Κόκκαλη & Λάζαρος Γεωργακόπουλος
Στο σκηνοθετικό ντεμπούτο της Ζακλίν Λέντζου, «Σελήνη, 66 Ερωτήσεις», το ζευγάρι των πρωταγωνιστών σηκώνουν στους ώμους τους, αβίαστα, όλο το βάρος της ταινίας και δίνουν υπέροχες, διακριτικές αλλά σπουδαίες ερμηνείες σε δυο ρόλους γεμάτους δυσκολίες. Δικαίως όλα τα βραβεία και οι διακρίσεις (που ξεκινούν από την φεστιβαλική πορεία της ταινίας το 2021, μέχρι τα βραβεία ΙΡΙΣ το καλοκαίρι του 2022).
Κι αν η ταινία ήταν προϊόν του αμερικανικού indie σινεμά, η Σοφία Κόκκαλη στο ρόλο της Αρτεμις κι ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος στο ρόλο του Πάρη, θα βρισκόντουσαν στις οσκαρικές πεντάδες αυτή τη στιγμή. Ο Γεωργακόπουλος γιατί έχει δουλέψει στη λεπτομέρεια, ώστε να φορέσει νατουραλιστικά και αβίαστα την δυσκαμψία, το πέτσινο μούδιασμα, τη βαρύτητα ενός κορμιού με πολλαπλή σκλήρυνση, το τρέμουλο των άκρων που δεν ακολουθούν τις εντολές του μυαλού, το χαμένο βλέμμα - στην απόγνωση και την ντροπή. Η Κόκκαλη γιατί κινείται διττά - και με το γεμάτο ενέργεια σώμα της (οι αυτοσχεδιασμοί είναι πράγματι τολμηροί, εκτός των γραμμών, λέφτεροι, παιχνιδιάρικοι) και με τα ξεσπάσματα του μυαλού σε ξερόλες συγγενείς και κυνικούς γιατρούς, και με τη θλίψη, το ακίνητο πένθος του προσώπου της. Αυτή η θλίψη είναι μαγνητική, μακάβρια γοητευτική. Ενα κοριτσάκι που πενθεί τον ακόμα ζωντανό πατέρα που δεν χόρτασε, την αδικία που τους χτύπησε, τη δική της ζωή που περνά και χάνεται. Αυτή η θλίψη μάς επιτρέπει να δούμε ακατέργαστη αυτή τη μοναξιά - ενός παιδιού μοναχού.
Δείτε την στην κάμερα του Flix: Με την Σοφία Κόκκαλη, από τη Γη στη Σελήνη
Τίμοθι Σαλαμέ
Με κάθε νέα του κινηματογραφική επιλογή μοιάζει να ανεβαίνει συνεχώς πίστες ως το απόλυτο It Boy του κινηματογραφικού σήμερα. Και φέτος, ως νεαρός καννίβαλος στο «Bones and All», το ματωμένο ρομάντζο του Λούκα Γκουαντανίνο, που είναι στην ουσία μία συμβολική παραβολή για την διαφορετικότητα, ο Τίμοθι Σαλαμέ απογειώθηκε.
Τολμηρός και ντροπαλός, γλυκός και αυθάδης, λαμπερός και συνεσταλμένος, απόλυτα queer και εξαιρετικά προσιτός - ο Τίμοθι δεν είναι απλώς ένα πολύ καλός ηθοποιός, είναι ο ορισμός του νέου άντρα σταρ. Και οι εμφανίσεις του στο κόκκινο χαλί, απλώς το υπενθυμίζουν: οι καιροί άλλαξαν, δεν είναι πια δύσκολοι για πρίγκιπες.
Μισέλ Γεό
Υποκλιθείτε στο «Icon of the year» για το περιοδικό Time. Mπορεί να συστήθηκε στο αμερικανικό κοινό το 1997 ως Bond Girl (Tomorrow Never Dies), μπορεί να είχε συμμετοχές σε εμπορικά blockbuster (με αποκορύφωση την επιτυχία του «Crazy Rich Asians») όμως το 2022 ήταν η χρονιά που της εξασφάλισε τον ρόλο που την έκανε το talk of the town. Η πρωταγωνίστρια του «Τα Πάντα Ολα» (Everything Everywhere All at Once) των Ντάνιελ Κουάν & Ντάνιελ Σάινερτ, κατάφερε να κερδίσει τις εντυπώσεις και να καβαλήσει το ρεύμα που στέλνει την ταινία στα Οσκαρ. Κι αυτό δεν είναι απλό για έναν ασιάτη ηθοποιό - αν κερδίσει, για παράδειγμα, το Οσκαρ Α' Γυναικείου θα γίνει η πρώτη Ασιάτισσα που το πετυχαίνει. «Κάντο για όλους μας» τη σταματάνε στο δρόμο και της λένε μέλη της ασιατικής κοινότητας.
Οσο για το ποιο είναι το επόμενο βήμα; «Δεν ξέρω. Κι αυτός είναι ο τρόμος μου. Ας μην ήταν αυτό ένα απλό πυροτέχνημα. Ας υπάρξουν κι άλλοι τέτοιοι ρόλοι για ασιάτες ηθοποιούς...»
Χάρης Ζαμπαρλούκος
Ο κυπριακής καταγωγής Χάρης Ζαμπαρλούκος BSC, GSC, είναι ένας από τους πιο σημαντικούς, πιο διακεκριμένους Διευθυντές Φωτογραφίας της γενιάς του («Mamma Mia!», «Locke») και φέτος ο τρόπος που φωτοσκίασε το ασπρόμαυρο όραμα του Κένεθ Μπράνα στο «Belfast» του χάρισε το βραβείο των συναδέλφων του (Βραβείο GSC 2022, της Ενωσης Ελλήνων Κινηματογραφιστών).
Πιστός συνεργάτης του Μπράνα, παρέδωσε και το εντελώς διαφορετικό period drama «Death on the Nile», ενώ η επόμενη συνεργασία τους «A Haunting in Venice» βρίσκεται στο στάδιο του post production.
Θυμηθείτε την συνέντευξη που έδωσε στο Flix το καλοκαίρι του 2022: Ο Χάρης Ζαμπαρλούκος μιλά στο Flix για το «Belfast», το σινεμά και τον ορίζοντα, λίγο πριν τη βράβευσή του από το GSC
Αμπερ Χερντ
Μετά από μια δίκη που έμοιαζε με κακό πρωϊνάδικο, ο Τζόνι Ντεπ κέρδισε την αγωγή δυσφήμησης κατά της Αμπερ Χερντ και η πρώην σύζυγός του είδε το παγκόσμιο κοινό να πανηγυρίζει μαζικά την ήττα της και να την σταυρώνει για την αμαύρωση της εικόνας (και την παύση της καριέρας) του ειδώλου Τζόνι.
Δυστυχώς, μαζί με την δικαίωση του Ντεπ ήρθαν και τα παρατράγουδα. Στο πρόσωπο της Χερντ σταυρώθηκε και το #metoo κίνημα, με τους haters να βρίσκουν πάτημα για να αμφισβητήσουν γενικευμένα τις καταγγελίες γυναικών, να βρίσκουν διάσημη αναφορά στο επιχείρημα «ψέματα λένε», να εφησυχάζονται στο ότι δεν χρειάζεται τίποτα να αλλάξει στην νομοτέλεια αυτού του κόσμου.
Σκότωσε η Αμπερ Χερντ το #metoo κίνημα; Ο χρόνος θα δείξει. Σίγουρα πάντως το έκανε να παραπατήσει κάποια βήματα πίσω.
Οντρέ Ντιγουάν & Αναμαρία Βαρτολομέι
Η Οντρέ Ντιγουάν, στη δεύτερη κινηματογραφική της απόπειρα (μετά το «Mais Vous Etes Fou» του 2019) έκανε μία ταινία που κοιτάει το παρελθόν για να χτυπήσει ηχηρό συναγερμό και στο παρόν και στο μέλλον. Η ιστορία μίας απαγορευμένης έκτρωσης στη Γαλλία του '60 είναι το πολιτικό «Γεγονός» που μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ. Αλλωστε δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η Γαλλίδα συγγραφέας Ανί Ερνό (η ταινία βασίστηκε στο ομότιτλο βιβλίο της) τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2022. Ούτε ότι η Ντιγουάν κέρδισε τον Χρυσό Λέοντα στη Βενετία ένα χρόνο πριν, το 2021.
Η Ντιγουάν έδωσε πραγματική υπόσταση στο πώς μία γυναίκα σκηνοθέτης ρίχνει φως σ' ένα γυναικείο (και πανανθρώπινο τελικά) θέμα - δυναμικά, μαχητικά, ειλικρινά, σπαρακτικά, αλλά όχι απέλπιδα. Με την πρωτοεμφανιζόμενη Αναμαρία Βαρτολομέι να δίνει μια συγκρατημένη αλλά μαγνητική ερμηνεία στον κεντρικό ρόλο, χτίζοντας μια απόλυτα μοντέρνα και συνειδητοποιημένη ηρωίδα, το «Γεγονός» προβάλλει ως μια από τις καλύτερες και πλέον απαραίτητες ταινίες της χρονιάς.
Σμαράγδα Καρύδη
Θα μπορούσαμε να είχαμε επιλέξει όλο το ensemble καστ του «Dodo» του Πάνου Χ. Κούτρα, καθώς από τα νιάτα της μελετημένα εκρηκτικής Νατάσσας Εξηνταβελόνη, μέχρι την ωριμότητα του πάντα συγκινητικού Αγγελου Παπαδημητρίου, όλοι οι ηθοποιοί - και οι 14, ένας κι ένας - δίνουν ψυχή στην συμβολική τραγικωμωδία που έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στις Κάννες.
Θέλουμε να υποκλιθούμε όμως στη Σμαράγδα Καρύδη. Γιατί μετά από 20+ χρόνια κινηματογραφικής καριέρας δεν σταματάει να μάς εκπλήσσει. Γιατί στο «Dodo» νομίζεις ότι ξέρεις ποια γυναίκα παίζει, αλλά σε μία σκηνή με την κάμερα να περιστρέφεται 360 μοίρες γύρω της σε real time, η Καρύδη απογυμνώνεται από κάθε μανιέρα και φανερώνει ωμή τη συγκίνησή της. Γελά και κλαίει στο ίδιο βλέμμα, στον ίδιο ήχο.
Θυμηθείτε εδώ την συνέντευξή της στο φακό του Flix: Η Σμαράγδα στη χώρα του «Dodo»
Μπρένταν Φρέιζερ
Στις αρχές των 00ς, o Mπρένταν Φρέιζερ ήταν το It Boy των blockbusters. Μετά, σταδιακά εξαφανίστηκε - φτάνοντας τα τελευταία χρόνια, μεταμορφωμένος από πολλά περισσότερα κιλά, να κάνει μικρούς ρόλους σε τηλεοπτικές σειρές («The Affair», «Condor»).
Το 2022 όμως είναι η χρονιά του. Ο Ντάρεν Αρονόφσκι του χάρισε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «The Whale», έναν ρόλο που του έδωσε την ευκαιρία να αποδείξει ότι έχει πολλά να δώσει ως ηθοποιός. Αυτή είναι η ερμηνεία ζωής του Μπρένταν Φρέιζερ, καθώς δεν περιορίζεται στον εντυπωσιασμό της φυσικής παρουσίας του, αλλά εμπλουτίζεται με τις εκφραστικές λεπτομέρειες, τον χρωματισμό της φωνής και μια μόνιμη αισιοδοξία που εμποδίζει την αφήγηση να παραδοθεί στην χυδαία μιζέρια και θλίψη. Αυτή είναι η ερμηνεία που θα τον περπατήσει στο κόκκινο χαλί των Οσκαρ. [Στο αντίστοιχο των Χρυσών Σφαιρών δε θα εμφανιστεί, όπως έχει δηλώσει, καθώς έχει στο παρελθόν καταγγείλει τον Φίλιπ Μπερκ, μέλος της Ενωσης Ανταποκριτών στο Χόλιγουντ, για σεξουαλική κακοποίηση.]
Εμείς που χαιρόμαστε με τα συγκινητικά comebacks, τον χειροκροτούμε και τον στηρίζουμε.
Κέιτ Μπλάνσετ
Οχι, το «Tar» του Τοντ Φιλντ δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα στις ελληνικές αίθουσες (το περιμένουμε τις πρώτες μέρες του 2023). Ομως το Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Βενετίας στην Κέιτ Μπλάνσετ, οι αποθεωτικές κριτικές («Η Κέιτ Μπλάνσετ είναι καλύτερη από ποτέ σε μια ταινία χαρακτήρων εξίσου συναρπαστική με οποιοδήποτε θεαματικό blockbuster...») και οι 48 διακρίσεις που ήδη έχει συγκεντρώσει από αμερικανικές κριτικές ενώσεις και φεστιβάλ δηλώνουν κάτι: Κέιτ, πρέπει να κάνεις χώρο στο ράφι του γραφείου σου για το τρίτοο σου Οσκαρ.
Και κάτι μάς λέει ότι θα μονοπωλείς μια θέση στα πρόσωπα της χρονιάς, κάθε χρονιά και στο μέλλον.
Xάρι Στάιλς
To pop είδωλο που από την «Δουνκέρκη» και μετά μάς έχει κάνει να κοιτάμε πιο προσεκτικά τις εμφανίσεις του στην μεγάλη οθόνη, ετοιμαζόταν για μεγάλο θρίαμβο τη χρονιά που πέρασε. Δύο πολυσυζητημένα projects τον είχαν για γκανιάν στους πρωταγωνιστικούς τους ρόλους. Να όμως ένα παράδειγμα μεγάλων προσδοκιών και μεγάλων απογοητεύσεων.
Το «My Policeman», η μεταφορά του ομότιτλου best seller μυθιστορήματος του Μπίθαν Ρόμπερτς, η γκέι ιστορία που θα του έδινε έναν ρόλο με αξιώσεις βραβείων, αποδείχθηκε τολμηρό σαν επιλογή που μόνο ένας ακομπλεξάριστος σταρ σαν τον Στάιλς θα επέλεγε χωρίς φόβο, αλλά τελικά αδύναμο σαν σύνολο. Και το πολυαναμενόμενο «Don't Worry Darling» της Ολίβια Γουάιλντ έμεινε στο buzz που είχε χτίσει και το buzz που ακολοούθησε - όλη η παραφιλολογία των τσακωμών, των αποχωρήσεων, των παράνομων σχέσεων στο πλατό, των απατημένων συζύγων, της ντίβας πρωταγωνίστριας που δεν μιλάει ούτε στις πρεμιέρες με την σκηνοθέτη της - ό,τι συνέβη στο παρασκήνιο μοιάζει να έγινε βαρίδι που τράβηξε όλη την ταινία στον πάτο.
Πόσο επηρεάζει αυτό τον λαμπερό σταρ που βρίσκεται σε περιοδεία με τον νέο του δίσκο; Καθόλου. Απλώς πρέπει να περιμένει μία επόμενη χρονιά για να εμφανιστεί στις κινηματογραφικές λίστες με αξιώσεις.
Αμπιγκέιλ Λόμα
Η πρωτοεμφανιζόμενη Φιλιππινέζα πρωταγωνίστρια της «Αγίας Εμυ» της Αρασέλης Λαιμού απαίτησε την προσοχή μας από την πρώτη της κιόλας σκηνή. Μία ταινία που μιλάει για θαύματα, μάς χάρισε ένα κορίτσι θαύμα. Εκφραστική, όμορφη, μελαγχολική, εθιστικά κοριτσίστικη η ερμηνεία της, αλλά και πόσο τρυφερό και επιδέξιο το βλέμμα της άξιας σκηνοθέτη της, πάνω της. Η Αμπιγκέιλ ναι χρωστά πολλά στην Αρασέλη, αλλά κι η Αρασέλη στην Αμπιγκεϊλ.
Οπως και να έχει, σ' ένα από τα καλύτερα ντεμπούτα μεγάλου μήκους του σύγχρονου ελληνικού σινεμά, το οποίο ταξιδεύει στο Λος Αντζελες διεκδικώντας βραβείο στα Independent Spirit Awards, η πρωταγωνίστριά του κέρδισε τις εντυπώσεις και κέρδισε κι επάξια τη θέση της στις ηθοποιούς που θα προσέξουμε στο μέλλον (όχι τυχαία, φέτος ήταν μέσα στα Meet the Future ταλέντα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης).
Κόλιν Φάρελ
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι φέτος δεν βγήκε απλώς δυναμικά μπροστά, αλλά έκανε επέλαση. Οι φετινές ερμηνείες του Κόλιν Φάρελ στα «Μετά τον Γιανγκ» του Κογκονάντα στο «The Batman» του Ματ Ριβς και στον ρόλο του Πιγκουίνου, και, κυρίως, στο «The Banshees of Inisherin» του Μάρτιν ΜακΝτόνα (που του χάρισε το Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Βενετίας και θα δούμε στην Ελλάδα αρχές του 2023) είναι τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, τόσο δυνατές και τόσο ενδιαφέρουσες που του χαρίζουν επάξια μια θέση ανάμεσα στα πρόσωπα της χρονιάς.
Οσο για το πολυπόθητο Οσκαρ - δεν ξέρουμε ποιος θα κυριαρχήσει στην τελική ευθεία της κούρσας, αλλά ο πανανθρώπινος, βαθιά ρομαντικός τρόπος που προσέγγισε τον αφελώς καλόκαρδο ήρωά του στο «The Banshees of Inisherin» δε θα ξεχαστεί, ακόμα κι αν δεν στεφθεί χρυσός.
Γιώργος Καρναβάς & Κωνσταντίνος Κοντοβράκης (Heretic)
Το 2022 ήταν η χρονιά του «Τριγώνου της Θλίψης» του Ρούμπεν Εστλουντ - Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες, σαρωτική νίκη στα Ευρωπαϊκά Βραβεία, υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες.
Ποιον να πρωτοξεχωρίσεις για πρόσωπο της χρονιάς: τον (για πολλούς αμφιλεγόμενο) σκηνοθέτη που μοιάζει αήτητος με κάθε προκλητική, καυστική, ανίερη ιδέα του; Την αδικοχαμένη πρωταγωνίστριά του Σάρλμπι Ντιν που πέθανε ξαφνικά λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα της ταινίας στην Ελλάδα; Τον larger than life πρωταγωνιστή του Ζλάτκο Μπούρικ που έφυγε με το Βραβείο Α' Ανδρικού Ρόλοου από το Ρέκιαβικ;
Οχι. Ως πρόσωπα της χρονιάς θα επιλέξουμε τους Ελληνες παραγωγούς της Heretic, που επέλεξαν το project, το οργάνωσαν και το έστησαν στη Χιλιαδού και το Κατάκωλο μέσω πανδημίας και ασφυκτικών lockdown και το στήριξαν σε κάθε βήμα της προώθησης και του θριάμβου του.
Περιμένουμε με ανυπομονησία τι θα τους φέρει το 2023. Πρώτος σταθμός: Φεστιβάλ Βερολίνου και η παγκόσμια πρεμιέρα για το «Inside» του Βασίλη Κατσούπη.
Βίκι Κριπς
Τι να πει κανείς για αυτό το κορίτσι. Από την μια, η ερμηνεία της στο «Πιο Πολύ Από Ποτέ» (Plus Que Jamais) της Εμιλί Ατέφ - διάφανο δέρμα που επιτρέπει να κοιτάξεις πίσω από την επιφάνεια, μάτια που τρέχουν ανήσυχα στο περιβάλλον, φωνή που εκφέρει μαλακά, αλλά καθόλου καθησυχαστικά τους διαλόγους της. Μία ερμηνεία με αβρή μελαγχολία, υπόγεια ένταση, υπνωτική γοητεία.
Κι από την άλλη η ερμηνεία ζωής που δίνει στον «Κορσέ» της Μαρί Κρόιτσερ και της χάρισε το Βραβείο Γυναικείας Ερμηνείας στο τμήμα «Ενα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών και το αντίστοιχο στα Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου. Η Αυτοκράτειρα Σίσσυ της κρύβει οργή - ακόμα κι όταν το πράο, χλωμό πρόσωπό της μένει ακίνητο απέναντι σ' ένα αρσενικό πρόσταγμα. Τα μάτια της λαμπιρίζουν από λαχτάρα, παράπονο, απογοήτευση, θυμό - κάθε φορά που της απαγορεύεται να κάνει κάτι που θέλει. Η Κριπς όμως δεν της επιτρέπει να κλάψει. Την ερμηνεύει με δύναμη, έναν αναχρονιστικό τσαμπουκά, μία μεταγενέστερη σοφία, μία υπεράνω ωριμότητα. Εκείνη έχει δίκιο, ο κόσμος δεν είναι έτοιμος για ένα πλάσμα σαν αυτήν.
Εμείς όμως είμαστε έτοιμοι να την δούμε στην πεντάδα των Οσκαρ για τον Α' Γυναικείου Ρόλου - αν η Ακαδημία φανεί έξυπνη και άξια φέτος.
Ελενα Τοπαλίδου
Δεν την βάζουμε τυχαία στην φωτό με τον σκηνοθέτη της Γιώργο Γούση. Χρόνια χορεύτρια, ξεκίνησε τα πρώτα της ερμηνευτικά βήματα στο θέατρο και τα τελευταία χρόνια πέρασε στο σινεμά («Bella», «Interruption»), με το φακό να ρουφά αχόρταγα το δυνατό της πρόσωπο και την εύθραυστη εκφραστικότητά της. Μία καλλιτέχνης πολυσχιδής, και ταυτόχρονα απλή. Μία γυναίκα άμεση, ζεστή και συνάμα απόκοσμη, «εξωγήινη». Μία ηθοποιός που χρησιμοποιεί την απροσποίητη αυθεντικότητά της ως πανοπλία, μπροστά σε κάθε τολμηρή επιλογή που κάνει.
Στα «Μαγνητικά Πεδία», το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γιώργου Γούση που αγαπήθηκε, βραβεύτηκε, και επιλέχθηκε ως η πρόταση της Ελλάδας για τα Οσκαρ, η Ελενα βρήκε το ρόλο που έβγαλε στην επιφάνεια το αερικό, ακαθόριστο στοιχείο του ταλέντου της. Κέρδισε το Ιρις Α' Γυναικείου Ρολου. Κέρδισε και τις καρδιές μας.
Θυμηθείτε την συνέντευξή της στο φακό του Flix: To Flix ερωτεύεται την μαγνητική Ελενα Τοπαλίδου
Τομ Κρουζ
Δεν έχει σημασία αν σου αρέσει ως ηθοποιός ή όχι, αν σου αρέσουν οι ταινίες του ή όχι. Δεν έχει σημασία αν τον συμπαθείς, αν σου βγάζει κάτι πολύ σκοτεινό η σχέση του με την Σαϊεντολογία, αλλά και η corporate θέση του στην κινηματογραφική βιομηχανία.
Ο Τομ Κρουζ είναι αναμφίβολα το πρόσωπο της χρονιάς. Το «Top Gun: Maverick» είναι εντελώς δικός του θρίαμβος. Ο Κρουζ πέτυχε να επιστρέψει στο πιλοτήριο του 80ς all-time classic με ένα σίκουελ 10 φορές καλύτερο του αυθεντικού, να το κάνει το απόλυτο blockbuster hit, να σπάσει ρεκόρ στα ταμεία, ενώ ταυτόχρονα δεν είναι αρπαχτή - είναι μία πολύ προσεγμένη ταινία. Απόδειξη ότι και το blockbuster σινεμά μπορεί να είναι μεγάλο σινεμά. Αρκεί να μη βάλεις στόχο το 10 και να βολευτείς με το 8. Αλλά να δεις το κοντέρ να πηγαίνει στο 10.1, 10.2…
Και πριν προλάβετε να σηκώσετε το φρύδι: οι κινηματογραφικές αίθουσες το πρώτο εξάμηνο του 2022 σώθηκαν από την έξοδο του «Top Gun: Maverick», καθώς ο Κρουζ έβαλε πλάτες να βγει η ταινία κανονικά, αψηφώντας τις πλατφόρμες. Ακόμα και μόνο για αυτό, αξίζει ένα standing ovation.
Θυμηθείτε το masterclass που έδωσε στο Φεστιβάλ Καννών (παραλαμβάνοντας και τιμητικό Χρυσό Φοίνικα): «Σινεμά σημαίνει αίθουσα και μεγάλη οθόνη» Το Flix στο masterclass του Τομ Κρουζ
Και θα σας αφήσουμε με αυτό: Κατά την διάρκεια των γυρισμάτων του «Mission Impossible: Dead Reckoning», ο Κρουζ αποφάσισε να πει και ένα μεγάλο ευχαριστώ στους φανς για μια υπέροχη κινηματογραφική χρονιά.* Θυμηθείτε το βίντεο*, του μόλις ενάμιση λεπτού, όπου βλέπουμε τον Κρουζ να μιλάει για το «Top Gun: Maverick» και την υποστήριξη που έδειξαν οι φανς στην ταινία πηγαίνοντας σινεμά και κάνοντάς τη μια από τις πιο εισπρακτικά επιτυχημένες ταινίες της χρονιάς. Και καθώς έφτανε όλο και πιο κοντά στο έδαφος ο Κρουζ είπε «μου τελειώνει το υψόμετρο, οπότε πρέπει να επιστρέψω στη δουλειά. Πρέπει να πάρουμε αυτό το πλάνο. Να έχετε όλοι ασφαλείς και χαρούμενες διακοπές, θα σας δούμε στον κινηματογράφο».
Η ανασκόπηση του 2022 από το Flix:
Οταν το σινεμά βγήκε... στο έξω διάστημα
Οταν οι γυναίκες του Ιράν εξεγέρθηκαν (για όσα το ιρανικό σινεμά έδειχνε για χρόνια)
Οι δύο ταινίες που έβαλαν φωτιά στα social media
Χαμογελάστε, είναι… φονικό!
Η ανατομία ενός χαστουκιού
Running up that Chart
Οπου θυμηθήκαμε ότι το δικαίωμα στην έκτρωση δεν είναι αυτονόητο
Το GPS του Evia Film Project
Εσείς θυμάστε ποια ταινία κέρδισε το Οσκαρ;
Οταν το (νεο)ελληνικό σινεμά βρήκε... τη μελωδία της ευτυχίας
«Η Γιορτή του Σινεμά» ήταν λόγος για να γιορτάσουμε!
Τα καλά, τα κακά και το... cliffhanger στο ελληνικό σινεμά
Κι ένας πόλεμος δίπλα μας που κανείς δεν τον σταματά...
Στιγμές που η μεγάλη οθόνη ήταν έτοιμη για κάτι πιο pop!
The Big Fights
Η πιο συνταρακτικά κινηματογραφική στιγμή της χρονιάς
H Ανασκόπηση του 2022 από το Flix: Το «Streaming vs. Αίθουσες» είναι ψευδοδίλημμα ή ο πόλεμος των κόσμων;**
Δείτε εδώ το countdown με τις 10 καλύτερες ταινίες της χρονιάς από το FLIX
