Πόσες ιστορίες στήθηκαν γύρω από ένα επεισοδιακό πρωτοχρονιάτικο πάρτι; Και πόσες μέρες του Αγίου Βαλεντίνου σημάδεψαν τις καρδιές κινηματογραφικών ηρώων και ευαίσθητων θεατών πριν καταγραφούν για πάντα στη μακριά ιστορία του σινεμά; Στον μαγικό κόσμο του κινηματογράφου υπάρχει ένα ολόκληρο ξεχωριστό σύμπαν όπου οι προσωπικές αφηγήσεις συνυπάρχουν και εξελίσσονται με κοινό αφηγηματικό άξονα όχι απλά τις ίδιες ημερομηνίες αλλά την κοινή μελαγχολία, την ζέστη, το φως, την παγωνιά, την αισιοδοξία ή το σκοτάδι που προσφέρει σε όλους ο κάθε μήνας.
Δείτε εδώ τις 12 ταινίες που ξεχώρισε πέρυσι το Flix για τους μήνες του 2017.
Οπως και πέρυσι, αυτό που ακολουθεί δεν είναι ακριβώς ένα κινηματογραφικό ημερολόγιο αλλά η επιλογή δώδεκα αγαπημένων μας ταινιών από την ιστορία του σινεμά, οι οποίες με τον δικό τους τρόπο η κάθε μία, σημάδεψαν καθοριστικά τους μήνες που συνόδεψαν την αφήγησή τους και μετέτρεψαν έναν απλό συνδυασμό αριθμών σε μια κομβική στιγμή για τη μεγάλη οθόνη. Για αυτό και φέτος, το Flix σε καλεί να ξεφυλλίσεις μαζί του τους μήνες, ανακαλύπτοντας ουσιαστικά γωνίες μας κοινής πραγματικότητας που βρίσκονται τόσο κοντά αλλά και τόσο μακριά η μία από την άλλη. Καλή χρονιά!
Ιανουάριος: Το κορίτσι που εξαφανίστηκε (Gone Girl) του Ντέιβιντ Φίντσερ – 2014
Μπορεί ο Νικ Νταν να σκότωσε ή να μην σκότωσε την γυναίκα του, Εϊμι. Μπορεί ο γάμος τους να ήταν ή να μην ήταν μια ονειρική εμπειρία. Μπορεί το χαμόγελο ευτυχίας και η ρομαντική επιφάνεια να ήταν ή να μην ήταν αληθινό κομμάτι της πραγματικότητας. Το σίγουρο όμως είναι ένα. Ο Νικ γνώρισε την Εϊμι στις 8 Ιανουαρίου του 2005 και τα υπόλοιπα είναι πια ιστορία. Και μαζί, μια φανταστική ταινία του Ντέιβιντ Φίντσερ.
Διαβάστε ακόμη: Ενα tribute στον Ντέιβιντ Φίντσερ
Φεβρουάριος: Η Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού (Eternal Sunshine of the Spotless Mind) του Μισέλ Γκοντρί – 2004
Με φυσικό χρόνο εξέλιξης της ιστορίας τις ημέρες από 13 έως 16 Φεβρουαρίου 2006, η «Αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού» αποτυπώνει με τον πιο ευφάνταστο τρόπο τα άκρα στα οποία μπορεί να φτάσει ένα ζευγάρι στον αγώνα να ξεπεράσει την θλίψη του χωρισμού. Κυριολεκτικά αποφασίζοντας να διαγράψουν ο ένας τον άλλον από την μνήμη τους, ο Τζόελ και η Κλεμεντίν θα φτάσουν μέχρι την αρχή της σχέσης τους, θα ταξιδέψουν στα αφιλόξενα τοπία των αναμνήσεών τους, θα ανακαλύψουν ξανά τι ήταν ουσιαστικά αυτό που τους έδενε και θα εκτιμήσουν μια τελευταία φορά (;) τι πραγματικά μοιράστηκαν σε όλη την διάρκεια της κοινής τους πορείας. Μπορεί ο Αλέν Ρενέ να βούτηξε πρώτος στον αχανή βυθό των συναισθηματικών αναμνήσεων, ήταν όμως το σενάριο του Τσάρλι Κάουφμαν και η οπτική του Μισέλ Γκοντρί που έμελλαν να στιγματίσουν τις κινηματογραφικές μνήμες μιας ολόκληρης γενιάς.
Διαβάστε ακόμη: Οι κριτικοί ψηφίζουν τις 100 καλύτερες ταινίες του 21ου αιώνα!
Μάρτιος: Ο Δολοφόνος του Μεσονυκτίου (Blow Out) του Μράιαν Ντε Πάλμα – 1981
O Μπράιαν Ντε Πάλμα μπορεί να μην υπήρξε ο πιο πρωτότυπος σκηνοθέτης που πέρασε ποτέ από το σινεμά, κατάφερνε ωστόσο μόνιμα να δημιουργεί εκπληκτικές ταινίες, παίρνοντας ιδέες και θεματικές από άλλους σκηνοθέτες (κυρίως τον Χίτσκοκ) και διαστρεβλώνοντάς τις με ιδιοφυή τρόπο. Στο «Blow Out», ο Ντε Πάλμα υποκλέπτει το βασικό στοιχείο της πλοκής του «Blow-Up» του Μικελάντζελο Αντονιόνι, μιξάρει την ηχητική μπάντα σαν ένα ύπουλο homage στα euro-cult φιλμ των 70ς, ανακατασκευάζει την σκηνή του εγκλήματος σαν ένα κανονικό μάθημα για την μαγεία του κινηματογράφου και, στο τέλος, καταλήγει σε μία από τις πιο ανατριχιαστικές κραυγές αγωνίας που αποτυπώθηκαν ποτέ στην μεγάλη οθόνη. Μετά το «Blow Out», ο εορτασμός της Liberty Day στην Philadelphia στις 16 Μαρτίου δεν ήταν ποτέ ο ίδιος.
Διαβάστε ακόμη: Η «Carrie» του Μπράιαν Ντε Πάλμα στις αγαπημένες μας κινηματογραφικές διασκευές βιβλίων του Στίβεν Κινγκ.
Απρίλιος: Carol του Τοντ Χέινς - 2015
Το «Carol» δεν είναι τελικά μια ταινία για την Κάρολ, τις σκέψεις και την επιλογή της να ζήσει τη ζωή της όπως νιώθει και επιθυμεί, ούτε αποτελεί ένα φιλμ που στόχο έχει να πει ουσιαστικά τη δική της ολοκληρωμένη ιστορία. Το «Carol» είναι μια ταινία για την γυναίκα που ερωτεύεται η Τερέζ, για τις σκέψεις που εκλαμβάνει η Τερέζ ότι κάνει αυτή η γυναίκα, για την γοητευτική εικόνα που χτίζει στην μνήμη της, για το εναλλακτικό στο «ναι» που απαντούσε υποτακτικά όλη της τη ζωή και για το πάθος που ήρθε απρόβλεπτα στη ζωή της με όλη την μελοδραματική του ένταση. Το «Carol» είναι στην πραγματικότητα η ιστορία της Τερέζ, η Κάρολ είναι απλά η δύναμη της φύσης. Και όλα ξεκίνησαν και τέλειωσαν (;) με μια συνάντηση και μια χειρονομία το απόγευμα της Παρασκευής, 17 Απριλίου του 1953. Το πνεύμα των Χριστουγέννων, όπως φαίνεται, δεν ζει μόνο την 25η του Δεκέμβρη.
Διαβάστε ακόμη: «Carol»: έρωτες, μουσικές και σιωπές σε 6 βίντεο
Μάιος: Boy Meets Girl του Λεός Καράξ – 1984
«-Τι μέρα είναι;- 24 Μαΐου, 1983.»Αυτή είναι η μέρα που ο χωρισμένος Αλεξ θα γνωρίσει την χωρισμένη Μιρέιγ, ωστόσο δεν είναι ακόμα σίγουρο αν δύναμη της στιγμής θα μπορέσει να ξεπεράσει την συσσωρευμένη ισχύ ολόκληρου του παρελθόντος, κάτι που ειρωνικά συμβαίνει και στο ίδιο το φιλμ, με τον Καράξ να κάνει δυναμική εισαγωγή στην Γαλλική κινηματογραφία και ταυτόχρονα να κατηγορείται από τους σύγχρονούς του ότι δεν μπορεί να βρει την δική του φωνή μέσα από τις επιρροές του από τον Γκοντάρ και τον Τριφό. Να που όμως τελικά το «Boy Meets Girl» κλείνει το μάτι σε ολόκληρη την γαλλική nouvelle vague, όσο ο ίδιος ο Καράξ αποτυπώνει στην πρώτη του μόλις ταινία όλες τις θεματικές που θα τον απασχολήσουν στο μέλλον, από το αμέσως επόμενο «Η Δική Μας Νύχτα» μέχρι το σχεδόν αυτοαναφορικό για το ίδιο το σινεμά «Holy Motors». Cinema meets Leos Carax.
Διαβάστε ακόμη: Ο Λεός Καράξ σιχαίνεται τις συνεντεύξεις! Οχι όταν τις δίνει!
Ιούνιος: Η Πιο Kουφή Μέρα του Φέρις Μπούλερ (Ferris Bueller's Day Off) – 1986
Ένα όμορφο καλοκαιρινό πρωινό, ένας έφηβος, η κοπέλα του και ο απαισιόδοξος κολλητός του αποφασίζουν να κάνουν κοπάνα από το σχολείο με στόχο να περάσουν μια ολόκληρη ημέρα ελευθερίας στο Σικάγο, από τις τελευταίες που πρόκειται να έχουν όλοι μαζί πριν το τέλος του σχολείου και, κατ’ επέκταση, την αρχή της υπόλοιπης ζωής τους. Η μέρα περιλαμβάνει επισκέψεις σε χαρακτηριστικά σημεία της πόλης, αρκετές συγκρούσεις με διάφορες μορφές εξουσίας, ένα ταχύρυθμο μάθημα ενηλικίωσης και φυσικά μια γνήσια ζεστή καρδιά, όπως παραδοσιακά προσφέρει κάθε κινηματογραφική δημιουργία του Τζον Χιουζ. Η μέρα που ο Φέρις Μπούλερ αποφάσισε να κάνει κοπάνα (και να μεταδώσει με τον τρόπο του το δικό του μάθημα ζωής) ήταν η 5η Ιουνίου του 1985. Απόδειξη; Ο πραγματικός αγώνας μπέιζμπολ που παρακολουθούν οι ήρωες της ταινίας κατά την επίσκεψή τους στο Ρίνγκλεϊ Φιλντ.
Διαβάστε ακόμη: Το Flix βουτάει στην πισίνα του «Ferris Bueller's Day Off» του Τζον Χιουζ.
Ιούλιος: Η Εκλειψη (L’ Eclisse) του Μικελάντζελο Αντονιόνι – 1962
Υπάρχουν οι ταινίες για τις ανθρώπινες σχέσεις και, επιπλέον, υπάρχει και η άτυπη τριλογία της φιλμογραφίας του Μικελάντζελο Αντονιόνι («Η Περιπέτεια», «Η Νύχτα», «Η Εκλειψη»), η οποία εξετάζει, εξαντλεί και ταυτόχρονα ανακαλύπτει νέες προοπτικές συζήτησης σε ένα από την φύση του πολύπλοκο θέμα. Στην «Εκλειψη», το τελευταίο μέρος αυτής της αφήγησης, η Μόνικα Βίτι και ο Αλέν Ντελόν συνειδητοποιούν ότι αυτό που φαίνεται ορισμένες φορές διαφέρει από αυτό που όντως υπάρχει καλά κρυμμένο κάτω από την επιφάνεια, τις λέξεις και τις ψεύτικες υποσχέσεις και ότι , στην πραγματικότητα, η σιωπή, και όχι οι έντονες φωνές, είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μιας σαθρής συναισθηματικής σύνδεσης. Οι δύο εραστές δίνουν ραντεβού στις 10 Ιουλίου του 1961, όμως, κανείς δε θα εμφανιστεί στο καθορισμένο μέρος, δίνοντας την ευκαιρία στον Αντονιόνι να αποτυπώσει στον κινηματογράφο ένα από τα πιο ψυχρά, κενά, ανατριχιαστικά πεντάλεπτα φινάλε στην ιστορία. Η έκλειψη δεν είναι τελικά απλά ένα αστρικό φαινόμενο.
Διαβάστε ακόμη: Η «Εκλειψη» του Μικελάντζελο Αντονιόνι στις 10 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών κατά τον Μίκαελ Χάνεκε!
Αύγουστος: Σκιές και Σιωπή (To Kill a Mockingbird) του Ρόμπερτ Μάλιγκαν - 1962
Περισσότερο ηθικό μάθημα ιστορίας παρά μια παραδοσιακή λαογραφική αφήγηση, ίσως ένα από τα πιο εμβληματικά βιβλία της Αμερικανικής λογοτεχνίας μεταφέρεται στο σινεμά με ωμή δύναμη, άσβεστο πάθος αλλά και ρεαλιστική ματιά, καταφέρνοντας να ξεγυμνώσει την υποκρισία μιας εποχής και ουσιαστικά προσπαθώντας να κατανοήσει αλλά όχι να αθωώσει τους ήρωές του. Η κλασική σκηνή της δίκης στη μέση της ταινίας είναι αυτό που τελικά έχει ταυτιστεί με την κληρονομιά του φιλμ, όμως η πραγματική δύναμη της ταινίας κρύβεται στις λεπτομέρειες, τις ματιές, τη σιωπή και τις σκέψεις όσων ανθρώπων παραμένουν μάρτυρες, αφήνοντας μέσα από τα σχόλια να εννοηθεί και η δική τους προσωπική ιστορία. Ο βιασμός της λευκής κοπέλας γύρω από τον οποίο στήθηκε η δίκη του κατηγορούμενου Τομ Ρόμπινσον, θεωρητικά συνέβη στις 21 Αυγούστου του 1932.
Διαβάστε ακόμη: Αντίο Χάρπερ Λι κι ευχαριστούμε
Σεπτέμβριος: Τα Χρόνια της Μεγάλης Ζέστης της Φρίντας Λιάππα – 1992
Ο,τι πιο κοντινό σε ερωτικό θρίλερ και μεταφυσικό τρόμο μπορεί να υπάρξει στο σύμπαν της Φρίντας Λιάππα, το εκπροσωπούν τα «Χρόνια της μεγάλης ζέστης», τα οποία για πρώτη φορά βγάζουν τις ιστορίες της δημιουργού από την αστική καταπίεση και τις εκτοξεύουν κάτω από την κάψα του καλοκαιρινού ήλιου και μέσα στις ερημικές παραλίες της Μήλου. Βέβαια η Λιάππα εξακολουθεί να αναπτύσσει την ιστορία της συναισθητικά μπλέκοντας παρόν και παρελθόν προς αναζήτηση απαντήσεων (εξαιρετικό γενικά το τελευταίο εικοσάλεπτο) και καταφεύγοντας στο άχρονο για την αποκάλυψη της μεγάλης αλήθειας, συνεχίζει να γεμίζει συμβολισμούς και υπόνοιες τρόμου κάθε γωνία, σπηλιά και σκιά της πραγματικότητάς της (όπως ακριβώς έκανε και στο ουσιαστικό ντεμπούτο της «Απεταξάμην») και παραμένει πιστή στις (αν)ισορροπίες των ερωτικών τριγώνων, θεωρώντας τα προφανώς την απαρχή κάθε μα κάθε ιστορίας. «8 Σεπτεμβρίου 1988, ήταν η μέρα των γενεθλίων μου.»
Οκτώβριος: Επιστροφή στο Μέλλον 2 (Back to the Future Part II) του Ρόμπερτ Ζεμέκις – 1989
Στο δεύτερο μέρος της «Επιστροφής στο Μέλλον», όταν ο Μάρτι ΜακΦλάι (του Μάικλ Τζ. Φοξ) ταξίδεψε στο μέλλον για να σώσει τα ακόμα αγέννητα παιδιά του, συνάντησε αυτοκίνητα που πετούσαν, αθλητικά παπούτσια που έδεναν μόνα τα κορδόνια τους, ιπτάμενες σανίδες και το «Jaws 19» έτοιμο να κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους. Αυτό που έχει όμως πια για εμάς σημασία είναι ότι αυτό το μέλλον ήταν η 21η Οκτωβρίου του 2015, τριάντα χρόνια αργότερα σύμφωνα με το παρόν του Μάρτι αλλά μερικά χρόνια πια στο παρελθόν σύμφωνα με την δική μας πραγματικότητα. Τα φουτουριστικά αντικείμενα έγιναν αντικείμενο σύγκρισης, οι pop αναφορές μπήκαν στο μικροσκόπιο της ανάλυσης και χιλιάδες fan της σειράς έψαχναν με μανία να ανακαλύψουν μία κρυμμένη DeLorean πίσω από τους θάμνους. Το κυριότερο, όμως, και το κάπως συγκινητικό ταυτόχρονα, ήταν η διαπίστωση ότι η «Επιστροφή στο μέλλον» είναι πλέον μια τριλογία που ανήκει εξολοκλήρου στο παρελθόν. Ωστόσο, θα έχουμε πάντα αυτό το ένδοξο παρελθόν.
Διαβάστε ακόμη: 21 Οκτωβρίου 2015: Εφτασε η μέρα στην οποία ταξίδεψε ο Μάικλ Τζ. Φοξ στο «Back to the Future 2»
Νοέμβριος: Raising Arizona των Τζοελ και Ιθαν Κοέν – 1987
Εκείνος ήταν μικροκακοποιός που μπαινοέβγαινε για κάθε λογής αφορμή στο αστυνομικό τμήμα. Εκείνη ήταν η αστυνομικός που ανά τακτά χρονικά διαστήματα έπαιρνε την απαραίτητη για το αστυνομικό αρχείο φωτογραφία του. Στις 29 Νοεμβρίου του 1983 άρχισαν να ερωτεύονται ο ένας τον άλλον και πριν καν το συνειδητοποιήσει κάποιος από τους δύο, ξεκίνησε μια σκληρή, αθώα, ρομαντική ιστορία που μόνο η ιδιοφυΐα των αδερφών Κοέν θα μπορούσε να αποτυπώσει στη μεγάλη οθόνη.
Διαβάστε ακόμη: Go West! Οι αδελφοί Κοέν ετοιμάζουν μια γουέστερν ανθολογία για τη μικρή οθόνη
Δεκέμβριος: Ένας Προφήτης... μα τι Προφήτης! (Life of Brian) των Monty Python– 1979
- Δεν είμαι ο Μεσσίας! Γιατί δεν με ακούτε; Δεν είμαι ο Μεσσίας, το καταλαβαίνετε; Αλήθεια!- Μόνο ο αληθινός Μεσσίας θα αρνούνταν τη θεία φύση του.- Τι; Εντάξει τότε. Καλά. Είμαι ο Μεσσίας!- Ναι! Το είπε! Είναι ο Μεσσίας!Και κάπως έτσι, ούτε λίγο ούτε πολύ, εξελίχθηκε ολόκληρη η ζωή του Μπράιαν της Ναζαρέτ, από την άβολη αρχή της ως μικρό παιδί μέχρι την επεισοδιακή κορύφωσή της πάνω σε έναν σταυρό που δεν υμνήθηκε ποτέ στην ιστορία. Ο Μπράιαν γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου του σωτήριου έτους 1, σε μια φάτνη δίπλα από εκείνη που όλοι γνωρίζουμε. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες.
Διαβάστε ακόμη: Δείτε την τελευταία υπόκλιση των Monty Python!
Διαβάστε ακόμη
- Το Flix διαλέγει 23 (κινηματογραφικά) βιβλία για το τέλος του 2017
- Το Flix βουτάει στις πιο αξέχαστες πισίνες του σινεμά
- To Flix βάζει τις ταινίες του Κρίστοφερ Νόλαν στη (σωστή) σειρά
- Το αγαπημένο μου του Στίβεν Κινγκ
- Και Fast και Furious και Awesome!
- Oh my Alien! Από το «Nostromo» στο «Covenant» και ακόμη παραπέρα!
- «Mummy Dearest»: Oι μούμιες στον κινηματογράφο
- Εκπέμποντας «Σήμα Κινδύνου»: Oλη η ιστορία της μυθολογίας του «Ringu»
- Και ο Ανθρωπος… έπλασε το Cyborg
- Make Mine Marvel: Ο πλήρης οδηγός του Κινηματογραφικού Σύμπαντος της Marvel
- «Η Πεντάμορφη και το Τέρας» αλλιώς: Επτά διαφορετικά κινηματογραφικά παραμύθια
- Ο κινηματογραφικός Πάμπλο Νερούδα
- Ανθρώπινο κρέας μου μυρίζει! Δέκα γκουρμέ κινηματογραφικά πιάτα
- Ζωή χωρίς κανόνες: Eνας οδηγός στις πρωτότυπες κινηματογραφικές βιογραφίες
- Φονικές Τηλεοράσεις: Eνας κινηματογραφικός οδηγός (χωρίς τηλεκοντρόλ)
- 10 φορές που οι εξωγήινοι ήρθαν στη Γη…
- Press Start: 5 ταινίες βασισμένες σε video games που όντως βλέπονται (ευχάριστα)
- 10 Χρυσές Αρκούδες που ξεχάστηκαν (άδικα) από το χρόνο!
- Made in Korea: Δέκα υπέροχες ταινίες από τη Νότια Κορέα που αξίζει να ανακαλύψετε
- Η μοντέρνα Βίβλος των μιούζικαλ του 21ου αιώνα
- 15 ταινίες που δικαιώνουν τον όρο ριμέικ!
- «Αφθαρτος» ή «Διχασμένος»; Βάζουμε στη σειρά τις ταινίες του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν
- 20 ταινίες που έκαναν το σινεμά να αισθάνεται... περήφανο!
