Από το «Se7en» μέχρι το «Κορίτσι που Εξαφανίστηκε» κι από το «Fight Club» στο «Mindhunter», ο Ντέιβιντ Φίντσερ αποδεικνύει ένα πράγμα: είναι απόλυτος, ολοκληρωμένος, καινοτόμος καλλιτέχνης. Ανακαλύψαμε στο vimeo ένα video tribute (του Αλεξάντρ Γκασούλα), που μέσα σε 10 μεστά λεπτά μάς ξεναγεί στο κινηματογραφικό σύμπαν του Ντέιβιντ Φίντσερ. Βρίσκει τις ομοιότητες και τις διαφορές ανάμεσα στις ταινίες του. Τα αιματοβαμμένα μοτίβα και την ακόμα σκοτεινότερη φιλοσοφία του. Επιδεικνύει γιατί είναι ένας auteur.
Δείτε κι αυτό: «Δεν είναι εύκολο να κατακρεουργείς ανθρώπους»: αυτό είναι το «Mindhunter» του Ντέιβιντ Φίντσερ
O Φίντσερ δεν έκανε ποτέ την ίδια ταινία (αν κι όλοι οι μεγάλοι σκηνοθέτες ισχυρίζονται ότι πάντα κάνουν την ίδια ταινία). Οι τίτλοι της φιλμογραφίας του μοιράζονται αρκετά κοινά, αλλά ταυτόχρονα πειραματίζονται με νέες φόρμες, διευρύνουν το σπέκτρουμ και το βάθος πεδίου κατανόησης των κινηματογραφικών εργαλείων, καταμαρτυρούν έναν σκηνοθέτη που ρισκάρει, οραματίζεται, ονειρεύεται σε επικό σινεμασκόπ. Πάνω από όλα όμως, οι ταινίες του Φίντσερ αποδεικνύουν έναν δημιουργό με βαθιά γνώση, κατανόηση και καταγραφή της ιστορικής εποχής του.
Διαβάστε ακόμη: Δείτε το βίντεο: τα διπλά πλάνα του Ντέιβιντ Φίντσερ στο Gone Girl ως μέθοδος σασπένς
Επιλέγοντας άξιους συνεργάτες στο σενάριο, ο Φίντσερ αποκεφάλισε το αμερικανικό όνειρο (κι ανατίναξε στους τίτλους τέλους κάθε ελπίδα αναβίωσής του), κατέγραψε ως ένας άλλος Ιερώνυμος Μπος τον εφιαλτικό αντικατοπτρισμό του δυτικού κόσμου, τράβηξε την πρίζα στο απατηλό φωταγωγημένο πέρασμά μας στο νέο μιλένιουμ. Μίλησε με ευφυΐα, γνώση και ταυτόχρονα καμία διάθεση διδακτισμού για τις μεγάλες πολιτικές ιδέες – τον αμερικανικό νεονιχιλισμό («Se7en»), την Αναρχία («Fight Club»), τη χειραγωγούμενη παράνοια («Ζοdiac»), τον φασισμό και την εξάρτησή μας από την κουλτούρα της μετριότητας και των κοινωνικών δικτύων («The Social Network»). Τα έβαλε με το χώρο, το χρόνο, την εικόνα του Εαυτού, την ουσία, την αγάπη, το σώμα, τη ζωή, το θάνατο (το «The Curious Case of Benjamin Button» μπορει να θεωρείται η πιο αδύναμη ταινία του, για μας είναι ο «Πολίτης Κέιν» του). Ακολούθησε τα χνάρια του Χίτσκοκ με το «Gone Girl». Και τώρα με το «Mindhunter» απέδειξε πώς η μκρή οθόνη γίνεται μεγάλη. Τεράστια. Πάνω από όλα, τα έκανε όλα αυτά με ασυμβίβαστα ζοφερό σχόλιο, αλλά και μία ορθάνοιχτη πόρτα στο φως. Αυτό του κινηματογραφικού προβολέα, αυτό που κρύβουμε μέσα μας.
Απολαύστε το βίντεο...
Διαβάστε περισσότερα:
- Μία ανάλυση των μουσικών βίντεο του Ντέιβιντ Φίντσερ (ή πώς οι σπουδαίοι σκηνοθέτες από το λα λα λα τους φαίνονται)
- What's in the box? Ή τι έχει το ψυγείο σου, Ντέιβιντ Φίντσερ;
- Θέλουμε να δούμε το ριμέικ του «Strangers on a Train» του Αλφρεντ Χίτσκοκ από τον Ντέιβιντ Φίντσερ ΤΩΡΑ!
- Δείτε το βίντεο που ο Ντέιβιντ Φίντσερ ομολογεί ότι κατά λάθος δούλεψε στην «Επιστροφή των Jedi»!
Tags: Ντέιβιντ Φίντσερ
