Η Ιζαμπέλ Ιπέρ δεν μιλάει πολύ. Το γνωρίζουμε όλοι εδώ και πολλά χρόνια. Χαίρεται όμως να συνομιλεί με ανθρώπους που έχουν δει τις ταινίες της και κυρίως της αρέσει να μιλάει για τις ταινίες της, για τους ανθρώπους με τους οποίους έχει δουλέψει, για την τέχνη της - αν και αρνείται πεισματικά να αποκαλύψει μυστικά ή να θεωρήσει πως κάνει κάτι πολύ διαφορετικό από κάθε άλλη ηθοποιό στον κόσμο.
Μετριοφροσύνη; Απλή επίγνωση της έννοιας του καλλιτέχνη που δεν μπορεί - γιατί δεν χρειάζεται να εξηγήσει την Τέχνη του; Μια γυναίκα που «ανοίγεται» μόνο όταν η κάμερα τρέχει ή όταν βρίσκεται στη σκηνή. Με χιούμορ κοφτερό, εμπειρία ανεκτίμητη, λάμψη αυτόφωτη. Με αυτά ήρθε και στη Θεσσαλονίκη για να τιμηθεί με τον Χρυσο Αλέξανδρο, να παρουσιάσει ένα πολύτιιμο - αν και είμαστε σίγουροι λιτό - masterclass και να παρουσιάσει τις περισσότερες από τις 15 ταινίες που διάλεξε η ίδια να προβληθούν στο πλαίσιο του αφιερώματός στο έργο της.
Στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου με συνομιλητή τον επικεφαλής προγραμματισμού του Φεστιβάλ Γιώργο Κρασσακόπουλο, θυμήθηκε συνεργασίες, απάντησε με σιγουριά για τους ρόλους που επιλέγει, αποποιήθηκε την αποτυχία των ταινιών της αλλά και το γεγονός ότι «διαλέγει» δύσκολους ρόλους, δήλωσε ότι στο τέλος της μέρας προδίδει ανεπανόρθωτα τους χαρακτήρες που υποδύεται και σε ερώτηση για τη Γάζα ήταν σαφής: «Δεν υπάρχει ποτέ αρκετός θόρυβος για οποιονδήποτε υποφέρει στον κόσμο.»
Στο ειδικό τμήμα του Flix μπορείτε να βλέπετε συγκεντρωμένα όλα όσα συμβαίνουν καθημερινά μέσα και έξω από τις αίθουσες του Φεστιβάλ: πρόσωπα, events, ταινίες - με τον τρόπο του Flix.
Δεν είμαι αρκετά γενναία για να παίρνω ρίσκα. Το να κάνω ταινίες με τον Μίκαελ Χάνεκε ή τον Πολ Βερχόφεν δεν είναι ρίσκο. Είναι το εντελώς αντίθετο. Είναι το πιο ασφαλές πράγμα στον κόσμο.
Η εμπιστοσύνη είναι η λέξη κλειδί για τη σχέση του ηθοποιού με τον σκηνοθέτη, αλλά και τη σχέση του ηθοποιού με την ίδια την ταινία. Το πραγματικά δύσκολο είναι να συνεργάζεσαι με ανθρώπους που δεν καταλαβαίνεις. Ανθρώπους που δεν εμπιστεύεσαι.
Δεν ξέρω αν κάνω την υποκριτική να μοιάζει κάτι εύκολο. Το κάνω εύκολα. Κυρίως το κάνω γιατί μου αρέσει. Δεν είναι για μένα δύσκολο να υποδυθώ αυτούς τους χαρακτήρες. Ούτε τους θεωρώ κάποια πρόκληση στην καριέρα μου.»
Η ιδέα μου για το σινεμά ήταν πάντα το να ταξιδεύω στον κόσμο. Να κάνω ταινίες μακριά από τη Γαλλία. Εχω κάνει πολλές ταινίες στην Ασία και υπήρξαν όλες από τις σημαντικές εμπειρίες που αποκόμισα στην καριέρα μου. Υπάρχουν και οι σκηνοθέτες που έρχονται να με συναντήσουν στη Γαλλία, αλλά εγώ προτιμώ να πηγαίνω εγώ σε αυτούς, στις δικές τους χώρες. Και να γίνομαι μέρος της κουλτούρας τους.
Δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν ο χαρακτήρας που θα υποδυθώ κάθε φορά είναι συμπαθητικός ή όχι. Παλιότερα στο σινεμά υπήρχαν οι «καλοί» και οι «κακοί», τώρα τα όρια ανάμεσα τους είναι πιο θολά και γι' αυτό είναι δύσκολο να ταυτιστείς μαζί τους.
Δεν ψάχνω ρόλους, τους βρίσκω. Ποτέ δεν είχα συγκεκριμένη φαντασίωση να ερμηνεύσω κάποιον συγκεκριμένο ρόλο. Αυτό που νομίζω ότι με ενδιαφέρει είναι οι συναντήσεις με τους σκηνοθέτες. Αυτή η σχέση νομίζω είναι στην πραγματικότητα η ουσία της δουλειάς μου.
Το να κάνεις ταινίες έχει να κάνει με το εδώ και τώρα. Μόλις τελειώνει μια ταινία την ξεχνάς, πολύ εύκολα, παρόλο που ο κόσμος δεν το συνειδητοποιεί. Είμαι πολύ άπιστη με τους ρόλους που υποδύομαι. Την ώρα που τους κάνω, ήδη έχουν τελειώσει.»
Υπάρχουν ταινίες που φέρνουν μεγαλύτερη έκθεση και άλλες που δεν είναι τόσο πετυχημένες. Αυτό δεν σημαίνει πως προτιμώ τις πρώτες από τις δεύτερες. Αλλά είναι ενδιαφέρον πως, ξαφνικά, μέσα στα χρόνια σου θυμίζουν ταινίες που δεν είχαν τόση έκθεση στην πρώτη τους επαφή με το κοινό. Και αυτό είναι μια ένδιεξη πως οι ταινίες ταξιδεύουν μέσα στο μυαλό των ανθρώπων με πολλούς τρόπους.
Δεν κουβαλάω ποτέ την αποτυχία μιας ταινίας. Εγώ είμαι απλά μια ηθοποιός. Με ενδιαφέρει αν μια ταινία που κάνω πετύχει ή όχι, αλλά σε διανοητικό επίπεδο, όχι συναισθηματικά. Είναι η ζωή της κάθε ταινίας που κουβαλάει τις επιτυχίες και τις αποτυχίες της.
Ο μόνος σκηνοθέτης που θα ήθελα να δουλέψω και δεν θα μπορούσα ποτέ είναι ο Αλφρεντ Χίτσκοκ. Θα ήθελα να παίξω στον «Δεσμώτη του Ιλίγγου». Στην πραγματικότητα σε όλες τις ταινίες. Δεν ξέρω αν θα ήμουν αρκετά ξανθιά γι' αυτόν.
Στο ειδικό τμήμα του Flix μπορείτε να βλέπετε συγκεντρωμένα όλα όσα συμβαίνουν καθημερινά μέσα και έξω από τις αίθουσες του Φεστιβάλ: πρόσωπα, events, ταινίες - με τον τρόπο του Flix.
Δείτε εδώ την Ιζαμπέλ Ιπέρ να απαντάει σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν υπάρχει αρκετός θόρυβος για όλα όσα συμβαίνουν στην Γάζα;