Μπορεί η επιτυχημένη πορεία των «Παράσιτων» και του Μπονγκ Τζουν-χο να ξεκίνησε τον Μάιο του 2019, από το 72ο Διεθνές Φεστιβάλ των Καννών και τον Χρυσό Φοίνικα. Ομως, ο χορός των βραβείων κι ο οσκαρικός γύρος του θριάμβου, τους πρώτους μήνες του 2020, απογείωσαν την ταινία και τον δημιουργό της. Αναμφισβήτητα, ο Μπονγκ Τζουν-χο ήταν το success story του 2020!
Ολα τα βραβεία!
Χρυσός Φοίνικας, 72ο Διεθνές Φεστιβάλ των Καννών
Σωματείο Σεναριογράφων Αμερικής
Bραβεία Κριτικών του Λος Αντζελες.
SAG (Βραβεία της Ενωσης Ηθοποιών)
Και φυσικά Οscars
Tα «Παράσιτα» μετρούν στο τέλος της φεστιβαλικής/οσκαρικής κούρσας της χρονιας... 279 βραβεία!
Η ψηφοφορία των αναγνωστών: Εσύ ψήφισες για την καλύτερη ταινία του 2020;
Τα Οσκαρικά ρεκόρ!
Τα «Παράσιτα» είναι η πρώτη ξενόγλωσση ταινία που κερδίζει το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Το «The Artist» του Μισέλ Χαζαναβίσιους - γαλλική παραγωγή - το 2011 δεν θεωρείται (άδικα;) ξενόγλωσσο επειδή ήταν βωβό. Είναι η πρώτη ταινία από την Νότια Κορέα που προτείνεται ποτέ για Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας και το κερδίζει. Είναι η τρίτη ξενόγλωση ταινία που κερδίζει τα περισσότερα Οσκαρ, συνολικά τέσσερα. Τέσσερα είχαν κερδίσει και το «Φάνι και Αλέξανδρος» (Σουηδία) και το «Τίγρης και Δράκος» (Ταιβάν). Είναι η τρίτη μόλις ταινία στην ιστορία που κερδίζει το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες και το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας. H πρώτη ήταν το «Χαμένο Σαββατοκύριακο» του Μπίλι Γουάιλντερ το 1946 και η δεύτερη το Marty» του Ντέλμπερτ Μαν το 1956. Ο Μπονγκ Τζουν-χο είναι ο τρίτος σκηνοθέτης στην Ιστορία των Οσκαρ που κερδίζει το Οσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας για ταινία που δεν μιλάει αγγλικά. Οι προηγούμενοι δύο ήταν ο Μισέλ Χαζαναβίσιους για το «The Artist» (που δεν μίλαγε καθόλου) και ο Αλφόνσο Κουαρόν για το «Roma».
Τα «Παράσιτα» είναι η έκτη ταινία που κερδίζει Οσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου σε άλλη γλώσσα εκτός από τα αγγλικά. Οι προηγούμενες πέντε ήταν το «Marie-Louise» του 1945 από την Ελβετία (σενάριο, Ρίτσαρντ Σβάιτζερ), το «Κόκκινο Μπαλόνι» το 1956 από τη Γαλλία (σενάριο, Αλμπέρ Λαμορίς), το «Διαζύγιο αλά Ιταλικά» του 1962 από την Ιταλία (σενάριο, Ενιο ντε Κοντσίνι, Αλφρέντο Τζιανέτι, Πιέτρο Τζέρμι), το «Ενας Ανδρας και μια Γυναίκα» το 1966 από τη Γαλλία (σενάριο, Κλοντ Λελούς και Πιερ Ιτερχόφεν) και το «Μίλα της» του 2002 από την Ισπανία (σενάριο, Πέδρο Αλμοδόβαρ).
Ο Μπονγκ Τζουν-χο παρά λίγο και θα ισοφάριζε και το ρεκόρ του Γουόλτ Ντίσνει με τέσσερις προσωπικές νίκες. Κέρδισε τα Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Σεναρίου αλλά αυτό της Διεθνούς Ταινίας δεν αποδίδεται στον σκηνοθέτη αλλά στη χώρα. Ετσι ο Γουόλτ Ντίσνεϊ παραμένει ο πρώτος και μοναδικός που έχει κερδίσει τέσσερα προσωπικά Οσκαρ σε μια και μόνο τελετή, ήταν το 1954.
Τι σημαίνει ο θρίαμβος των «Παρασίτων» για τα Οσκαρ, το Χόλιγουντ και... το σινεμά;
Ναι, στην 92η τελετή απονομής των Βραβείων Οσκαρ έγινε της... Κορέας! Τα «Παράσιτα») του Μπονγκ Τζουν-χο δεν αρκέστηκαν στο Οσκαρ Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας. Αλλά κάρδισαν και τα Οσκαρ Σκηνοθεσίας, Σεναρίου και Καλύτερης Ταινίας!
Λίγους μήνες μετά τις κάννες, η διείσδυση της ταινίας στη Βόρεια Αμερική ξεκίνησε με τα Φεστιβάλ του Τέλιουραϊντ και του Τορόντο, αρκετά υποψιασμένα και διεθνή ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν την ιδιαιτερότητά της. Από εκεί βγήκε στις αμερικανικές αίθουσες και ξεκίνησε να σπάει ρεκόρ στο box office των ανεξάρτητων / καλλιτεχνικών ταινιών. Ωσπου να βραβευτεί το καστ της από το Σωματείο Αμερικανών Ηθοποιών, το κοινό της χώρας είχε προλάβει να μάθει τα ονόματά τους. Και στις Χρυσές Σφαίρες, ο Μπονγκ Τζουν-χο έκανε ήδη πλάκα στο αμερικανικό κοινό: μόλις οι Αμερικανοί υπερβείτε αυτό το εμπόδιο των 2,5 εκατοστών που λέγεται "υπότιτλοι", θα γνωρίσετε τόσες πιο πολλές απίθανες ταινίες.»
Τι σημαίνει, όμως, το γεγονός ότι για πρώτη φορά πήρε το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας ένα φιλμ που δεν έχει ίχνος αμερικανικών χρημάτων και μιλά αποκλειστικά μια γλώσσα που χρειάζεται υπότιτλους; Σίγουρα ότι ο αμερικανο-κεντρικός χαρακτήρας των Οσκαρ υποχωρεί, αφήνει χώρο στο διεθνές σινεμά. Και κάπως έτσι αποδεικνύουν ότι, μπορεί να μην μιλούν κορεάτικα, αλλά μιλούν τη γλώσσα του κοινού, των κριτικών και των θεατών. Τι θα σημάνει αυτό για το μέλλον; Οτι η Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου αλλάζει προφίλ, διεθνοποιείται, εκμοντερνίζεται κι απελευθερώνεται; Με καμία βεβαιότητα. Ισως τα «Παράσιτα» να αποτελούν μια εξαίρεση, ίσως όμως και την αρχή μιας θεσμικής επανάστασης!
Τα «Παράσιτα» μολύνουν το παγκόσμιο box office
Με εισπράξεις 53.4 εκατομμυρίων δολαρίων σε Αμερική και Καναδά, 71.3 εκ. δολαρίων στην Ν. Κορέα και 258.5 εκ. δολαρίων παγκοσμίως, τα «Παράσιτα» δεν έσπασαν μόνο κάθε ρεκόρ, αλλά και το προσωπικό ρεκόρ του σκηνοθέτη τους: ήταν η πρώτη ταινία του Μπονγκ που έσπασε το φράγμα των 100 εκ. δολαρίων, ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα του Χόλιγουντ.
Η μεγαλύτερη απογείωση σημειώθηκε φυσικά αμέσως μετά τα Οσκαρ: μετά την απονομή υπήρξε αύξηση 234% των εισιτήριων της ταινίας στο box office. Τα «Παράσιτα» είχαν κυκλοφορήσει σε DVD και streaming ήδη από τον Ιανουάριο. Ομως, η εταιρία διανομής της, η Neon, αποφάσισε να συνεχίσει και να εξαπλώσει την παρουσία της στις αίθουσες, τον αριθμό ρεκόρ των 2001 για ξενόγλωσση ταινία (η προηγούμενη ξενόγλωσση ταινία με τόσο μεγάλο αριθμό αιθουσών ήταν το «Kung Fu Hustle» του 2004 που άνοιξε σε 2.503 αίθουσες).
Χωρίς να μιλά λέξη αγγλικά, ο Μπονγκ Τζουν-χο αγαπιέται (το ίδιο και η μεταφράστριά του)
Η οσκαρική καμπάνια έχει μεγάλο άγχος. Πολλές εμφανίσεις, συνεντεύξεις, κόκκινα χαλιά. Προώθηση, προώθηση, προώθηση. Πώς ανταπεξήλθε σε αυτό ένας διαβόητα συνεσταλμένος δημιουργός; Ενας ασιάτης άλλης κουλτούρας και συμπεριφοράς; Κερδίζοντας τις εντυπώσεις με τη γλυκύτητα του, το χιούμορ του, αλλά και τη... μεταφράστριά του!
Παράδειγμα, η εμφάνισή του στο Tonight Show. Για πρώτη φορά στην late night television, εμφανίζεται ένας Κορεάτης σκηνοθέτης (με τη διερμηνέα του) για να παίξουν το παιχνίδι της προώθησης με τον τρόπο που γίνεται στην Αμερική. Μόνο που η ειλικρίνεια του Μπονγκ Τζουν-χο κατάφερε να είναι πολύ πιο αστεία, από την προβαρισμένη πλάκα του Τζίμι Φάλον.
Για παράδειγμα, όταν ο οικοδεσπότης έδωσε την πάσα στον Τζουν-χο να μιλήσει για την υπόθεση της ταινίας, εκείνος απάντησε «θα ήθελα να μην ξέρει ο θεατής τίποτα - να μπαίνει στην αίθουσα στεγνά». Η «ξέρεις, βρίσκεσαι σε talk show, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μιλήσεις» απάντηση του Φάλον δεν τον πτόησε ιδιαίτερα.
Ακόμα πιο αστεία ήταν όμως η επεξήγηση του Μπονγκ Τζουν-χο για το διαβόητο βίντεο από την πρεμιέρα των «Παράσιτων» στις Κάννες. Οταν μετά από 8 λεπτά standing ovation το μόνο που είπε ο σκηνοθέτης στο μικρόφωνο ήταν «πάμε τώρα σπίτια μας».
«Εγώ και οι ηθοποιοί μου πεινούσαμε».
Oλο το Χόλιγουντ αγαπά τον Μπονγκ Τζουν-χο
O Μάρτιν Σκορσέζε έστειλε ένα συγχαρητήριο γράμμα στον Μπονγκ Τζουν-χο μετά τον οσκαρικό του θρίαμβο. O ίδιος ο Μπονγκ Τζουν-χο είχε υποκλιθεί στον μεγάλο δάσκαλο Σκορσέζε κατά τη διάρκεια του ευχαριστήριου λόγου του (για το Οσκαρ σκηνοθεσίας που ήταν συνυποψήφιοι), αναφέροντας μια ατάκα του Σκορσέζε που υποστηρίζει πως «το πιο προσωπικό είναι και το πιο δημιουργικό». Κι ο Σκορσέζε σηκώθηκε όρθιος, συγκινημένος και τον χειρόκροτησε.
Λίγες μέρες μετά ο Κορεάτης σκηνοθέτης αποκάλυψε ότι έλαβε συγχαρητήρια επιστολή από το ίνδαλμά του: «Τα πήγες περίφημα. Τώρα ξεκουράσου. Αλλά μην ξεκουραστείς για πολύ καιρό. Κι εγώ κι άλλοι σκηνοθέτες ανυπομονούμε για τη νέα σου ταινία.»
Η Τίλντα Σουίντον αφιερώνει στον Μπονγκ Τζουν-χο
Συνεργάτης του (έχει πρωταγωνιστήσει στο «Snowpiercer» και στο «Okja»), αλλά κυρίως φίλη και θαυμάστριά του Μπονγκ Τζουν-χο, η Τίλντα Σουίντον αναλαμβάνει να τον «περιγράψει» σε μια αφιέρωση που δημοσιεύεται στο περιοδικό TIME, όπου ο Κορεάτης σκηνοθέτης είναι φυσικά ένας από τους 100 πιο επιδραστικούς ανθρώπους αυτή τη στιγμή στον πλανήτη.
Υπάρχει μια λέξη στα Κορεάτικα, ahjussi, που αναφέρεται στο μέσο ηλικιωμένο άνδρα. Σε μερικές οικογενειακές φωτογραφίες μιας συγκεκριμένης εποχής, μπορείτε να δείτε ότι αυτός ο Κορεάτης πατέρας - ahjussi - έχει το ένα πόδι του κυρτό, το ένα χέρι στο γοφό του και το βλέμμα του αδιάκοπα σε μια απόσταση: σταθερός, αποσυνδεμένος και την ίδια στιγμή, κάπως ηρωικός. Ο Μπονγκ Τζουν-χο κι εγώ βρήκαμε αυτό που ονομάζουμε «ahjussi pose» (σ.σ. την πόζα του ahjussi) απίστευτα αστείο, ο τρόπος με τον οποίο αυτή η καθημερινή στάση που προκύπτει από αναμφισβήτητη ντροπή καθιστά κάθε συμμετέχοντα να μοιάζει με τίποτα περισσότερο από το μοντέλο ενός vintage μοτίβου πλεξίματος. Κατά την τελευταία δεκαετία, συμπεριλαμβανομένων - αξέχαστα - των υπέροχων σκαλοπατιών του Grand Palais στις Κάννες, έχουμε καταγράψει αμέτρητες ahjussi πόζες. Στα περίπτερα τον Ιανουάριο, ο σκηνοθέτης Μπονγκ έβαλε ένα υπέροχο δείγμα της φόρμας στο εξώφυλλο της Vanity Fair, σφηνώθηκε σε μια καρέκλα γυρίσματος, φαινομενικά διαφορετική.
Αυτός είναι ο σκηνοθέτης που, φέτος, ανέβηκε στο όραμα του 2020 για ολόκληρο τον κινηματογραφικό πλανήτη σαν ένας νέος ήλιος. Πανέξυπνος, εξαιρετικά ικανός, κινηματογραφικός μέχρι τελευταίας ρανίδας, υπερβολικός, ασεβής, αποφασιστικός, βαθιά ρομαντικός, με μια έντονη όρεξη για το παράλογο, υψηλών αρχών, συντονισμένος στην ακρίβεια, συμπονετικός μέχρι τέλους: οι ταινίες του ήταν πάντα όλα αυτά. Φαίνεται ότι ήρθε ο καιρός για τον κόσμο να τον ανακαλύψει.
Είναι το απόλυτα εκλεπτυσμένο κινηματογραφικό fanboy, ενώ δεν φέρει ούτε σταγόνα σνομπισμού ή κυνισμού: είναι καλός για τον κινηματογράφο από την αρχή μέχρι το τέλος. Και ο ίδιος; Γλυκόκαρδος, πιστός, διασκεδαστικός, φιλόξενος, παιχνιδιάρικος, ειλικρινής, ιδιαίτερα ξεκαρδιστικός όταν είναι στα κέφια του, δυναμικά οικείος, υπέροχα ανόητος, αδιάκοπα ευγενικός. Ενα διαμάντι.
Oι εξωκινηματογραφικές συνέπειες των «Παράσιτων»: Η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας επιδοτεί 1.500 οικογένειες που ζουν σε ημιυπόγεια
Η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας, σύμφωνα με την εφημερίδα Korea Herald, ανακοίνωσε ότι, με αφορμή την ταινία και τη δημοτικότητά της (ότι, ας πούμε, πριν την έξοδο των «Παρασίτων» κανείς δεν το είχε σκεφτεί), θα προσπαθήσει ενεργά να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής των νοικοκυριών χαμηλού εισοδήματος. Το κράτος θα υποστηρίξει οικονομικά 1.500 οικογένειες που, σαν τους Κιμ του φιλμ του Μπονγκ Τζουν-χο, ζουν σε ημιυπόγεια - ενδεχομένως με κακό σήμα στο κινητό! - με κίνδυνο ακόμα και να καταστραφούν τα σπίτια τους σε μια ενδεχόμενη πλημμύρα.
Η κυβέρνηση, σε συνεργασία με την εταιρεία ενέργειας της Κορέας και τις δημοτικές αρχές της Σεούλ θα προσφέρει έως και 3,2 εκ. γουόν ανά νοικοκυριό για τη βελτίωση της θέρμανσης, των δαπέδων, κλιματιστικών, αφυγραντήρων, ανεμιστήρων, κουφωμάτων και συναγερμών φωτιάς - το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 2.500 ευρώ.
Οι περισσότεροι κάτοικοι ημιυπόγειων διαμερισμάτων στη Σεούλ, περίπου το 78%, ανήκουν στο χαμηλότερο, ως προς το εισόδημα, 30% του πληθυσμού. Αυτοί οι πολίτες θα μπορούν, λοιπόν, να αιτηθούν κρατικής υποστήριξης για βελτιώσεις των σπιτιών τους, με την προοπτική τα επιδοτούμενα σπίτια ν' αυξάνονται κάθε χρόνο. Σύμφωνα με την τελευταία καταμέτρηση, που έγινε το 2015, στη Νότια Κορέα υπάρχουν 383.000 ημιυπόγεια διαμερίσματα.
Ο Μπονγκ Τζουν-χο ήταν πάντα σπουδαίος
Πολύ πριν τα «Παράσιτα» θριαμβευσουν στα Οσκαρ, ο Μπονγκ Τζουν-χο είχε ήδη αφήσει ξεκάθαρα σημάδια της κινηματογραφικής ιδιοφυίας του. Μπορεί οι οι δυο αγγλόφωνες ταινίες του το «Snowpiercer» και το «Okja» οι οποίες είναι αυτές που πιθανότατα οι περισσότεροι έχουν δει να μην είναι οι πιο δυνατές στην φιλμογραφία του, αλλά ακόμη κι έτσι δεν παύουν να είναι τόσο σύνθετες όσο και ιδιότυπα διασκεδαστικές, με τον δικό τους, σκοτεινό, κοινωνικά ευαισθητοποιημένο και απροσδόκητο τρόπο.
Διαβάστε αναλυτικά για το μεγάλο σινεμά του Μπονγκ Τζουν-χο
Αντί επιλόγου: και μετά μάς βρήκε η πανδημία!
Τίποτα πιο αστείο από τα «Παράσιτα» να σατιρίζουν την καραντίνα λόγω κοροναϊού. Ο λογαριασμός Parasite Gifs στο Twitter είναι υπεύθυνος για μερικές στιγμές γέλιου, μέσα στην πανδημία και το lockdown.
Με σκηνές από την ταινία του Μπονγκ Τζουν-χο σχολιάζει τις μέρες της καραντίνας του πλανήτη με πραγματικό χιούμορ και δαιμόνια σάτιρα.
Aπολαύστε παραδείγματα εδώ.
Περισσότερα Best of 2020
- Best of 2020: Η χρονιά όπου η Ανια-Τέιλορ Τζόι ήρθε... φουριόζα
- Best of 2020: H blockbuster κινηματογραφική εμπειρία ενός video game
- Worst of 2020: Ο κορωνοϊός ακυρώνει την «Ερωτική Επιθυμία» μας
- Best of 2020: Οταν το Flix συνάντησε τους ανθρώπους της χρονιάς
- Worst of 2020: Τα χειρότερα της (χειρότερης) χρονιάς
- Ξέρουμε τι προλάβατε να δείτε την περασμένη χρονιά: Ελληνικό box office του 2020
- Best of 2020: Η χρονιά όπου ο Χάρβεϊ Γουάινστιν καταδικάστηκε ως βιαστής
- Best of 2020: H κινηματογραφική χρονιά μέσα από εικόνες
- Βest/Worst of 2020 | «Tenet»: το χαμένο στοίχημα του Κρίστοφερ Νόλαν
- Best of 2020: Η χρονιά που είδε τον Χοακίν Φίνιξ να ξεγυμνώνεται
- Best of 2020: Οι ταινίες της χρονιάς σε σκίτσα
- Best of 2020: Τα τρέιλερ που σημάδεψαν την χρονιά
- Best of 2020: Τα καλύτερα τραγούδια της χρονιάς
- Best of 2020: Η οριστική (κατα)πτωση του ωραίου Τζόνι
- Best of 2020: Ο μονόλογος της χρονιάς
- Best of 2020: Quibi, ή κάθε πλατφόρμα δεν είναι χρυσός!
- Best of 2020: Η οριστική (κατα)πτωση του ωραίου Τζόνι
- Best of 2020: H χρονιά που το καλό θριάμβευσε εναντίον του κακού Ντόναλντ Τραμπ
- Best of 2020: Η χρονιά που το box office της κίνας ξεπέρασε αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής
- Worst of 2020: (Οχι άλλο) Ειδικό Πρόγραμμα ενίσχυσης του ελληνικού σινεμά λόγω της πανδημίας
- Best (worst) of 2020: H Χρυσή Αρκτος και η σύλληψη του Μoχάμαντ Ρασούλοφ
- Best of 2020: Η χρονιά σε σενάριο και σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Λιντς
- Best of 2020: H τρανς κοινότητα και ο θηλυκός Βόλντεμορτ
- Best of 2020: Oταν οι μαρκίζες των σινεμά προσπάθησαν να μάς δώσουν κουράγιο
- Best of 2020: 23 Ιανουαρίου, η πρώτη φορά που γράψαμε τη λέξη κορονοϊός
