Best of 2011: Τα 10 πράγματα που μάθαμε για το μέλλον από τις φετινές ταινίες Άποψη

Best of 2011: Τα 10 πράγματα που μάθαμε για το μέλλον από τις φετινές ταινίες

Κάθε μέρα μέχρι το τέλος του 2011, το Flix κάνει αναδρομή στα πρόσωπα, τα γεγονότα, τις εκπλήξεις, τις απογοητεύσεις, τα συν και τα πλην και φυσικά τις ταινίες της χρονιάς. Σήμερα θα συνοψίσουμε πώς το κινηματογραφικό παρόν προβλέπει το ανθρώπινο μέλλον.

Best of 2011: Οι Αντρες της Χρονιάς Άποψη

Best of 2011: Οι Αντρες της Χρονιάς

Από σήμερα και κάθε μέρα μέχρι το τέλος του 2011, το Flix κάνει αναδρομή στα πρόσωπα, τα γεγονότα, τις εκπλήξεις, τις απογοητεύσεις, τα συν και τα πλην και φυσικά τις ταινίες της χρονιάς. Αρχή με τους άντρες της χρονιάς, όσους δηλαδή βρίσκονται στη λίστα...κάτω από τον Ράιαν Γκόσλινγκ!

Τζέσικα Τσαστέιν: από την ανωνυμία στην Ακαδημία! Άποψη

Τζέσικα Τσαστέιν: από την ανωνυμία στην Ακαδημία!

Κρατώντας από την μία το χέρι του Μπραντ Πιτ κι από την άλλη του Σον Πεν, η Τζέσικα Τσαστέιν περπάτησε, ως μια άγνωστη κινηματογραφική σταχτοπούτα, πέρσι το Μάιο το κόκκινο χαλί των Καννών στην πρεμιέρα του «Δέντρου της Ζωής». Εξι μήνες μετά και με την 180 μοιρών μεταμόρφωσή της στις «Υπηρέτριες» του Τέιτ Τέιλορ οι όποιες απορίες μας λύθηκαν: αυτό είναι το κορίτσι που θα φύγει φέτος με το Οσκαρ Β' Γυναικείου ρόλου.

Θα έχουμε για πάντα τη Θεσσαλονίκη... Άποψη

Θα έχουμε για πάντα τη Θεσσαλονίκη...

Ποιες ταινίες θα μας μείνουν αξέχαστες, ποια αφιερώματα όχι και ποιοι καλεσμένοι μας εντυπωσίασαν. Πόσος κόσμος μπήκε στις αίθουσες και τι έκανε η Αγορά. Πώς ξεκίνησε και πώς τελείωσε, συνοπτικά, το 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Ελλάδα – Ισραήλ – Ρουμανία, Κινηματογραφική Συμμαχία! Άποψη

Ελλάδα – Ισραήλ – Ρουμανία, Κινηματογραφική Συμμαχία!

Τι μάθαμε παρακολουθώντας την ανοιχτή συζήτηση «Νέος κινηματογράφος, νέες προοπτικές», με θέμα το κατά πόσο η πρόσφατη κινηματογραφική επιτυχία τριών μικρών χωρών, της Ρουμανίας, του Ισραήλ και της Ελλάδας, συνιστά αποτέλεσμα οργανωμένης προσπάθειας ή ευτυχούς συγκυρίας.

Η βιντεοκασέτα πέθανε! Ζήτω το VHS! Άποψη

Η βιντεοκασέτα πέθανε! Ζήτω το VHS!

Προσπαθήστε να θυμηθείτε που έχετε κρύψει το βίντεο σας. Και μετανιώστε πικρά αν σε μια στιγμή αλαζονίας το πετάξατε στο καλάθι των αχρήστων μαζί με ολόκληρα τα 80s. Tα τελευταία μπορεί να έρχονται και να παρέρχονται στην μόδα, αλλά οι βιντεοκασέτες επιστρέφουν και ζητούν (κυριολεκτικά) το αίμα τους πίσω...

George for President! Άποψη

George for President!

Η νέα ταινία του «Αι Ειδοί του Μαρτίου», μία καυστική ματιά στη βρώμικη πολιτική σκηνή, κλιμάκωσε τις συζητήσεις γύρω από το όνομά του. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε πολλούς λόγους γιατί ο μέσος Αμερικανός πολίτης μπορεί να ψήφιζε τον Τζορτζ Κλούνεϊ για τον επόμενο Πρόεδρο της Αμερικής. Εμείς θα είχαμε μόνο έναν: γιατί έχει τη σύνεση να μη θέλει αυτή τη θέση.

Ο Μάικ και ο Σκοτ δεν μένουν πια εδώ: 20 χρόνια από το «Δικό Μου Αϊνταχο» Άποψη

Ο Μάικ και ο Σκοτ δεν μένουν πια εδώ: 20 χρόνια από το «Δικό Μου Αϊνταχο»

Μοιάζει ειρωνικό πως το «Restless» του Γκας Βαν Σαντ βγαίνει στις αίθουσες ακριβώς 20 χρόνια μετά την ταινία χωρίς την οποία ο Ρίβερ Φίνιξ δεν θα έμενε ποτέ στην αθανασία, ο Γκας Βαν Σαντ δεν θα γινόταν ποτέ ο σκηνοθέτης που ξέρουμε σήμερα και η generation X δεν θα είχε ποτέ σημείο αναφοράς...

H κινηματογραφική ζωή (και ο θάνατος) του Στιβ Τζομπς Άποψη

H κινηματογραφική ζωή (και ο θάνατος) του Στιβ Τζομπς

Ο θάνατος του ιδρυτή, της καρδιάς και του εγκεφάλου της Apple, Στιβ Τζομπς δεν θλίβει μόνο τους λάτρεις των μηχανημάτων που δουλεύουν όπως πρέπει, κάνουν την ζωή μας καλύτερη και το γραφείο μας λίγο πιο όμορφο, αλλά κι όλους όσους αγαπούν το σινεμά...

«Μελαγχολία»: το χρονικό ενός προαναγγελθέντος σκανδάλου Άποψη

«Μελαγχολία»: το χρονικό ενός προαναγγελθέντος σκανδάλου

Για κάποιους ο Λαρς φον Τρίερ είναι σπουδαίος σκηνοθέτης, για άλλους μεγάλος απατεώνας, για πολλούς και τα δυο. Αλλά στο ότι είναι ένας καλλιτέχνης που απολαμβάνει να προκαλεί έντονες αντιδράσεις, θα συμφωνήσουν όλοι!

Poetry and Motion: ο (ιδανικός) κόσμος του Ζακ Ντεμί Άποψη

Poetry and Motion: ο (ιδανικός) κόσμος του Ζακ Ντεμί

Η ομάδα της nouvelle vague τον απομόνωσε, επειδή ακριβώς τη στιγμή που ξεσπούσε ο Μάης του '68, αυτός κατασκεύαζε technicolor μιούζικαλ για καταδικασμένες αγάπες. Κι, όμως, πίσω από την αφέλεια για την οποία κατηγορήθηκε το έργο του Ζακ Ντεμί, κρύβεται μια από τις μεγαλύτερες διακηρύξεις ελευθερίας που γνώρισε ποτέ το σύγχρονο σινεμά.

Ο ανύπαρκτος σοσιαλισμός του Ζαν-Λικ Γκοντάρ Άποψη

Ο ανύπαρκτος σοσιαλισμός του Ζαν-Λικ Γκοντάρ

Δεν μπορείς να κατηγορήσεις τον Ζαν Λικ Γκοντάρ επειδή το όνειρο του να αλλάξει τον κόσμο με το σινεμά αποδείχθηκε μια ουτοπία. Μπορείς, όμως, να τον κατηγορήσεις πως συνεχίζει και στην όγδοη δεκαετία της ζωής του να πιστεύει, ως γνήσιος απόγονος του ρομαντισμού, σε έναν ιδανικό κόσμο.

Αχ, κι έριξα ένα ωραίο κλάμα! Άποψη

Αχ, κι έριξα ένα ωραίο κλάμα!

Μπορεί να είναι χειρότερες ή καλύτερες ταινίες, επιτελούν όμως αυτό που στα ‘80s λέγαμε «λειτούργημα», δρουν ως καταλύτης για να κλάψουμε με την ψυχή μας, να εκτονωθούμα για όσα δεινά μας έχουν συμβεί, χωρίς να πάρουμε καμία ευθύνη. Είναι τα αγαπημένα «tearjerkers».

To σινεμά της «αγανάκτησης» Άποψη

To σινεμά της «αγανάκτησης»

Η καθόλου τυχαία επανέκδοση του «If....» του Λίντσεϊ Αντερσον υπενθυμίζει πως, με αφετηρία το 1968, το σινεμά προσπάθησε να αγκαλιάσει τις λαϊκές διαμαρτυρίες, να εκφράσει την εφηβική οργή και να καταδικάσει τη βία ως όπλο αντίστασης. Αν καμία ταινία δεν κατάφερε ποτέ να αλλάξει τον κόσμο, είναι γιατί στις επαναστάσεις της πραγματικής ζωής δεν μπορείς να επιλέξεις που θα πέσουν οι τίτλοι τέλους.