Κώστας Γαβράς: «Νιώθω γαλήνη απέναντι στο θάνατο»
Η Βένα Γεωργακοπούλου συνομιλεί με τον Κώστα Γαβρά για την τελευταία του ταινία, «Τελευταία Πνοή», τα γηρατειά, την ευθανασία και το... Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι.
Η Βένα Γεωργακοπούλου συνομιλεί με τον Κώστα Γαβρά για την τελευταία του ταινία, «Τελευταία Πνοή», τα γηρατειά, την ευθανασία και το... Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι.
Άποψη
Κάθε μέρα μέχρι το τέλος του 2011, το Flix κάνει αναδρομή στα πρόσωπα, τα γεγονότα, τις εκπλήξεις, τις απογοητεύσεις, τα συν και τα πλην και φυσικά τις ταινίες της χρονιάς. Σήμερα, η διάθεσή μας είναι... «κακοί»!
Άποψη
Κάθε μέρα μέχρι το τέλος του 2011, το Flix κάνει αναδρομή στα πρόσωπα, τα γεγονότα, τις εκπλήξεις, τις απογοητεύσεις, τα συν και τα πλην και φυσικά τις ταινίες της χρονιάς. Σήμερα θα συνοψίσουμε πώς το κινηματογραφικό παρόν προβλέπει το ανθρώπινο μέλλον.
Άποψη
Από σήμερα και κάθε μέρα μέχρι το τέλος του 2011, το Flix κάνει αναδρομή στα πρόσωπα, τα γεγονότα, τις εκπλήξεις, τις απογοητεύσεις, τα συν και τα πλην και φυσικά τις ταινίες της χρονιάς. Αρχή με τους άντρες της χρονιάς, όσους δηλαδή βρίσκονται στη λίστα...κάτω από τον Ράιαν Γκόσλινγκ!
Άποψη
Κρατώντας από την μία το χέρι του Μπραντ Πιτ κι από την άλλη του Σον Πεν, η Τζέσικα Τσαστέιν περπάτησε, ως μια άγνωστη κινηματογραφική σταχτοπούτα, πέρσι το Μάιο το κόκκινο χαλί των Καννών στην πρεμιέρα του «Δέντρου της Ζωής». Εξι μήνες μετά και με την 180 μοιρών μεταμόρφωσή της στις «Υπηρέτριες» του Τέιτ Τέιλορ οι όποιες απορίες μας λύθηκαν: αυτό είναι το κορίτσι που θα φύγει φέτος με το Οσκαρ Β' Γυναικείου ρόλου.
Άποψη
Ποιες ταινίες θα μας μείνουν αξέχαστες, ποια αφιερώματα όχι και ποιοι καλεσμένοι μας εντυπωσίασαν. Πόσος κόσμος μπήκε στις αίθουσες και τι έκανε η Αγορά. Πώς ξεκίνησε και πώς τελείωσε, συνοπτικά, το 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Άποψη
Τι μάθαμε παρακολουθώντας την ανοιχτή συζήτηση «Νέος κινηματογράφος, νέες προοπτικές», με θέμα το κατά πόσο η πρόσφατη κινηματογραφική επιτυχία τριών μικρών χωρών, της Ρουμανίας, του Ισραήλ και της Ελλάδας, συνιστά αποτέλεσμα οργανωμένης προσπάθειας ή ευτυχούς συγκυρίας.
Άποψη
Προσπαθήστε να θυμηθείτε που έχετε κρύψει το βίντεο σας. Και μετανιώστε πικρά αν σε μια στιγμή αλαζονίας το πετάξατε στο καλάθι των αχρήστων μαζί με ολόκληρα τα 80s. Tα τελευταία μπορεί να έρχονται και να παρέρχονται στην μόδα, αλλά οι βιντεοκασέτες επιστρέφουν και ζητούν (κυριολεκτικά) το αίμα τους πίσω...
Άποψη
Η νέα ταινία του «Αι Ειδοί του Μαρτίου», μία καυστική ματιά στη βρώμικη πολιτική σκηνή, κλιμάκωσε τις συζητήσεις γύρω από το όνομά του. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε πολλούς λόγους γιατί ο μέσος Αμερικανός πολίτης μπορεί να ψήφιζε τον Τζορτζ Κλούνεϊ για τον επόμενο Πρόεδρο της Αμερικής. Εμείς θα είχαμε μόνο έναν: γιατί έχει τη σύνεση να μη θέλει αυτή τη θέση.
Άποψη
Μοιάζει ειρωνικό πως το «Restless» του Γκας Βαν Σαντ βγαίνει στις αίθουσες ακριβώς 20 χρόνια μετά την ταινία χωρίς την οποία ο Ρίβερ Φίνιξ δεν θα έμενε ποτέ στην αθανασία, ο Γκας Βαν Σαντ δεν θα γινόταν ποτέ ο σκηνοθέτης που ξέρουμε σήμερα και η generation X δεν θα είχε ποτέ σημείο αναφοράς...
Άποψη
Ο θάνατος του ιδρυτή, της καρδιάς και του εγκεφάλου της Apple, Στιβ Τζομπς δεν θλίβει μόνο τους λάτρεις των μηχανημάτων που δουλεύουν όπως πρέπει, κάνουν την ζωή μας καλύτερη και το γραφείο μας λίγο πιο όμορφο, αλλά κι όλους όσους αγαπούν το σινεμά...
Άποψη
Με τη βράβευση των «Αλπεων», ο Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού, Παύλος Γερουλάνος, έστειλε την αναμενόμενη συγχαρητήρια επιστολή. Ρίχνοντας λάδι στη φωτιά.
Άποψη
Για κάποιους ο Λαρς φον Τρίερ είναι σπουδαίος σκηνοθέτης, για άλλους μεγάλος απατεώνας, για πολλούς και τα δυο. Αλλά στο ότι είναι ένας καλλιτέχνης που απολαμβάνει να προκαλεί έντονες αντιδράσεις, θα συμφωνήσουν όλοι!
Άποψη
Η ομάδα της nouvelle vague τον απομόνωσε, επειδή ακριβώς τη στιγμή που ξεσπούσε ο Μάης του '68, αυτός κατασκεύαζε technicolor μιούζικαλ για καταδικασμένες αγάπες. Κι, όμως, πίσω από την αφέλεια για την οποία κατηγορήθηκε το έργο του Ζακ Ντεμί, κρύβεται μια από τις μεγαλύτερες διακηρύξεις ελευθερίας που γνώρισε ποτέ το σύγχρονο σινεμά.
Άποψη
Δεν μπορείς να κατηγορήσεις τον Ζαν Λικ Γκοντάρ επειδή το όνειρο του να αλλάξει τον κόσμο με το σινεμά αποδείχθηκε μια ουτοπία. Μπορείς, όμως, να τον κατηγορήσεις πως συνεχίζει και στην όγδοη δεκαετία της ζωής του να πιστεύει, ως γνήσιος απόγονος του ρομαντισμού, σε έναν ιδανικό κόσμο.
Άποψη
Μπορεί να είναι χειρότερες ή καλύτερες ταινίες, επιτελούν όμως αυτό που στα ‘80s λέγαμε «λειτούργημα», δρουν ως καταλύτης για να κλάψουμε με την ψυχή μας, να εκτονωθούμα για όσα δεινά μας έχουν συμβεί, χωρίς να πάρουμε καμία ευθύνη. Είναι τα αγαπημένα «tearjerkers».
Άποψη
Η καθόλου τυχαία επανέκδοση του «If....» του Λίντσεϊ Αντερσον υπενθυμίζει πως, με αφετηρία το 1968, το σινεμά προσπάθησε να αγκαλιάσει τις λαϊκές διαμαρτυρίες, να εκφράσει την εφηβική οργή και να καταδικάσει τη βία ως όπλο αντίστασης. Αν καμία ταινία δεν κατάφερε ποτέ να αλλάξει τον κόσμο, είναι γιατί στις επαναστάσεις της πραγματικής ζωής δεν μπορείς να επιλέξεις που θα πέσουν οι τίτλοι τέλους.