«Γνώρισα την Μπέτι εδώ και μια εβδομάδα. Κάναμε έρωτα κάθε βράδυ. Η μετεωρολογική πρόβλεψη ήταν καταιγίδες.»
H καλοκαιρινή καύλα γίνεται συχνά ανυπόφορη. Μπορεί να σε τρελάνει. Να σε καταπιεί. Να σε κάνει να φέρεσαι παράλογα, υστερικά, παροξυσμικά, στα όρια μιας αλλοφροσύνης που δεν καταλαγιάζει παρά μόνο όταν σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά της, καίγοντας σε υψηλή θερμοκρασία τα γυμνά κορμιά δύο εραστών, αφήνοντας μόνο στάχτες.
Στους 37.2 βαθμούς κελσίου (η θερμοκρασία μιας εγκύου γυναίκας το πρωί), η Μπέτι Μπλου δεν είναι πια μια γυναίκα σε ενδιαφέρουσα, αλλά μια γυναίκα - σύμβολο μιας ελευθερίας που ο Ζοργκ παίρνει ως δεδομένη. Μια γυναίκα για την οποία θα θυσιάσει τα πάντα και μαζί και τον έρωτα του γι' αυτήν. Μια γυναίκα φτιαγμένη για να σε κάνει να πιστέψεις στον απόλυτο έρωτα.
Πιο σέξι κι από τα γυμνά κορμιά των δύο εραστών, πιο καυτό και από τον ιδρώτα που τρέχει ανάμεσα στα ανθρώπινα μέλη όταν κάνουν σεξ, πιο σκοτεινό κι από όσα κρύβει μέσα στο γεμάτο ηδονή πρόσωπό της η Μπεατρίς Νταλ και πιο εμμονικό από τη σωματική ηδονή που κυριεύει τον Ζαν - Χιου Ανγκλάντ, το «Μπέτι Μπλου» είναι μια ταινία που αντεδείκνυται να δεις όταν είναι καλοκαίρι.
Ακόμη και περίπου 30 χρόνια μετά την πρώτη της ηλεκτρισμένη επαφή με το κινηματογραφικό κοινό, η τρίτη ταινία του Ζαν - Ζακ Μπενέξ παραμένει ίσως λιγότερο σκανδαλιστική από τότε, αλλά όχι και λιγότερο μεταφεμινιστική, βίαιη και σαρκική με έναν τρόπο που λίγες φορές τόλμησε το κατά τα άλλα «ξεδιάντροπο» γαλλικό σινεμά.
Ποτισμένη από έναν υγρό και ωμό ανεξέλεγχτο πόθο, κάθε σκηνή της «Μπέτι Μπλου» αναδύει την οσμή του ανθρώπινου σώματος λίγο πριν τον οργασμό. Γυρισμένη σαν μία δοκιμιακή αλληγορία πάνω στην ανθρώπινη επιθυμία και την Τέχνη, χρησιμοποιεί σαν άλλοθι μια επίφαση σεναρίου για να απελευθερώσει καταιγίδες ηδονής και ηδονοβλεψίας. Ελεύθερη όσο καμία γυναίκα δεν υπήρξε πριν από τη Μπέτι Μπλου, παραμένει μια ταινία στα όρια του φτηνού exploitation με εκλάμψεις υψηλής κινηματογραφικής καύλας.
Και αβάσταχτα μελαγχολική λίγο πριν το τέλος της (με τη βοήθεια της υπέροχης μουσικής του Γκάμπριελ Γιάρεντ), κλείνει οριστικά το κεφάλαιο καλοκαιρινή κάψα, αφήνοντας τον θεατή να αποφασίσει μόνος του αν υπήρξε ποτέ τόσο έτοιμος να παραδώσει εαυτόν για έναν έρωτα που είναι αναπόφευκτο πως θα τελειώσει πριν ακόμη έρθει η καταιγίδα...
Μπέτι Μπλου (37° 2 le Μatin) του Ζαν - Ζακ Μπενέξ (1986) / Πρωταγωνιστούν: Μπεατρίς Νταλ, Ζαν - Χιου Ανγκλάντ
Περισσότερες ταινίες για ένα αξέχαστο καλοκαίρι:
- «Stand By Me»
- «Days of Being Wild»
- «Θάνατος στη Βενετία»
- «Οι Διακοπές του Κυρίου Ιλό»
- «Say Anything»
- «Λεωφορείο ο Πόθος»
- «Ησυχες Μέρες του Αυγούστου»
- «The Endless Summer»
- «Καλοκαίρι με τη Μόνικα»
- «Οι Απέναντι»
- «Barton Fink»
- «Caro Diario»
- «Επτά Χρόνια Φαγούρα»
- «Η Περιφρόνηση»
- «Εκδρομή στην Εξοχή»
- «Πριν το Ξημέρωμα... το Ηλιοβασίλεμα... τα Μεσάνυχτα»
- «Λυσσασμένος Σκύκλος»
- «Blue Hawaii»
- «Jaws»
- «Εξαψη»
- «H Πράσινη Αχτίδα»
- «Grease»
- «(500) Days of Summer»
- «Do the Right Thing»
- «Dog Day Afternoon»
- «It Came from Outer Space»
- «Σιωπηλός Μάρτυρας»
- «Δεκαπενταύγουστος»
Tags: SUMMER MOVIES
