Ενριέτ: Μαμά, όταν ήσουν νέα, εννοώ όταν ήσουν στην ηλικία μου επισκεπτόσουν συχνά την εξοχή;
Μαντάμ Ντιφούρ: Οχι περισσότερο από σένα.
Ενριέτ: Αναρωτιέμαι αν ένιωθες όσο παράξενα νιώθω σήμερα εγώ.
Μαντάμ Ντιφούρ: Περίεργα;
Ενριέτ: Βλέπεις, νιώθω μια απίστευτη τρυφερότητα για το γρασίδι, το νερό, τα δέντρα, ένα αφηρημένο αίσθημα αναζήτησης. Είναι σαν κόμπος στο λαιμό. Σχεδόν με κάνει να θέλω να κλάψω. Ενιωθες έτσι όταν ήσουν νέα;
Μαντάμ Ντιφούρ: Αγαπημένο μου παιδί. Νιώθω ακόμη έτσι, μόνο που είμαι μεγαλύτερη και σοφότερη.
Μπορεί ο Ζαν Ρενουάρ να βασίστηκε για την «Εκδρομή στην Εξοχή» στο ομώνυμο διήγημα του Γκι ντε Μοπασάν, αλλά ο πραγματικός φόρος τιμής του ήταν στον πατέρα του. Ισως, αυτός είναι και ο μόνος τρόπος για να εξηγήσει κανείς πως μέσα σε 40 λεπτά κινηματογραφικού χρόνου, ο υιός Ρενουάρ «ζωγραφίζει» σμια ιμπρεσιονιστική σύνθεση που, με αφορμή τον «Χορό στην Εξοχή» του Πιερ Ογκούστ Ρενουάρ, κλείνει μέσα της ταυτόχρονα όλη την ελαφρότητα και όλη τη βαρύτητα της ανθρώπινης κατάστασης σε μετωπική σύγκρουση με τη φύση και τα αναπάντεχα παιχνίδια της.
Φταίει βέβαια το γεγονός πως τα καλοκαίρια ο άνθρωπος γίνεται πιο ευάλωτος απέναντι στο κάλεσμα του έρωτα και πως καθισμένος στην όχθη ενός ποταμού μια ζεστή μέρα ξεγνοιασιάς μπορείς να νιώσεις τον εαυτό σου να επικοινωνεί με όλα τα στοιχεία μιας φύσης που πάλλεται από ζωή. Φταίει και το high που σου δίνει μια ομελέτα εστραγκόν ή το φρέσκο ψάρι που περιμένεις να φας, η αίσθηση πως το κοντομάνικο μπλουζάκι σου σε κάνει να φαίνεσαι γυμνός και πως, είτε επειδή είσαι νέος και γεμάτος προσμονή για το μέλλον είτε πιο ώριμος και σοφός αλλά πάντα ανοιχτός στις προκλήσεις της ζωής, μπορείς ανά πάσα στιγμή να νιώσεις ελεύθερος.
Το μόνο που χρειάζεται να προσέξεις μια αποκαλυπτική καλοκαιρινή ημέρα στην εξοχή, είναι να ξεχωρίσεις που ξεκινάει η πραγματικότητα και που τελειώνει το όνειρο. Και να συνειδητοποιήσεις πως αυτό που σε συγκινεί και σαν κόμπος στο λαιμό σε κάνει συνεχώς να θες να δακρύσεις ίσως δεν είναι το τιτίβισμα ενός πουλιού, αλλά το χέρι που σε αγκαλιάζει με πάθος και που μπορεί να μην ξαναβρεις ποτέ, όσα καλοκαίρια κι αν περάσουν.
Περίπου στα 35 λεπτά αυτής της σχεδόν real time αφήγησης στη γαλλική εξοχή του '30, μια καλοκαιρινή μπόρα θα διακόψει τα πάντα. Και σύμφωνα με το μεγάλο παρασκήνιο του κατά πολλούς ημιτελούς αριστουργήματος του Ρενουάρ και τα ίδια τα γυρίσματα της.
Βλέπετε τόσο στην πραγματικότητα όσο και στο σινεμά, τα καλοκαίρια τελειώνουν απότομα. παίρνοντας μαζί τους τις άπειρες δυνατότητες μιας άλλης ζωής που δεν θα ζήσεις ποτέ. Αφήνοντας (ευτυχώς) μόνο αναμνήσεις...
Εκδρομή στην Εξοχή (Partie de Campagne) του Ζαν Ρενουάρ (1936) / Πρωταγωνιστούν: Σίλβια Μπατάιγ, Ζορζ Ντ' Αρνου, Τζέιν Μάρκεν, Αντρέ Γκαμπριέλο, Ζακ Μπ. Μπρουνιούς, Πολ Τεμπ
Περισσότερες ταινίες για ένα αξέχαστο καλοκαίρι:
Tags: SUMMER MOVIES
