«Μερικές φορές κάνει τόση ζέστη που θέλω να βγω από το σώμα μου.»
Στο Hotel Earle δεν ζεσταίνονται μόνο οι άνθρωποι. Κάνει τόση ζέστη που κάνει τις ταπετσαρίες να ξεκολλούν από τους τοίχους. Ο ιδρώτας τρέχει πάνω στα χρησιμοποιημένα σεντόνια και τα χαρτιά της γραφομηχανής. Και όλα είναι κλειστοφοβικά, σχεδόν αποπνιχτικά, μια επίγεια κόλαση φτιαγμένη για να δοκιμάσει τις ανθρώπινες αντοχές σε μια κατά μέτωπο επίθεση ενός αποκαλυπτικού καύσωνα.
Αραγε στους πόσους βαθμούς καίγεται το ανθρώπινο μυαλό, όταν προσπαθεί να αποδράσει προς μια ειδυλλιακή παραλία;
Σε αυτό το ερώτημα απαντούν ο Τζόελ και ο Ιθαν Κοέν, με μια από τις πιο «καυτές» ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ, ένα ιδρωμένο φιλμ νουάρ για το τι σημαίνει να είσαι παγιδευμένος μέσα στις εμμονές, τις φοβίες και την φιλοδοξία σου, ενώνοντας το τζαζ καλοκαίρι των 40s με τον Φραντς Κάφκα και τον Ρόμαν Πολάνσκι με τον Αλφρεντ Χίτσκοκ σε μια φλεγόμενη από αυθεντικότητα και σινεφίλ αναφορές υπερβολή για όλα όσα ορίζουν τη μεγάλη «κάψα» της δημιουργίας.
Ο Μπάρτον Φινκ, όμως, είναι πριν από ένα σύμβολο του Χόλιγουντ (που ιδανικά θα περιγράψει ο μονίμως ιδρωμένος Τσάρλι του Τζον Γκούντμαν λέγοντας πως «μερικές φορές κάνει τόση ζέστη που θέλω να βγω από το σώμα μου»), είναι ο «συνηθισμένος άνθρωπος» που τρέμει μπροστά στην ιδέα μιας «μεταμόρφωσης» σε κάτι άλλο, άγνωστο, αυτό που μπορεί να ήθελαν οι άλλοι και όχι η δική του φαντασία.
Και μια φωτογραφία στον γεμάτο υγρασία τοίχο του δωματίου του είναι η μόνη του έξοδος κινδύνου από τον εφιάλτη. Ισως γιατί σε κάποια παραλία, τον περιμένει μια όμορφη γυναίκα με μαγιό που θα σου θυμίσει πως «είναι μια όμορφη μέρα». Ισως γιατί αυτή είναι η ουσία του σινεμά: να μπορείς την κατάλληλη στιγμή να αποδράσεις σε ένα μέρος όπου κανένας καύσωνας δεν μπορεί να διαπεράσει το δέρμα σου.
Barton Fink (1991) του Τζόελ Κοέν / Πρωταγωνιστούν: Τζον Τορτούρο, Τζον Γκούντμαν, Μάικλ Λέρνερ, Τζούντι Ντέιβις, Στιβ Μπουσέμι
Περισσότερες ταινίες για ένα αξέχαστο καλοκαίρι:
Tags: SUMMER MOVIES
