Ενώ η παγκόσμια κοινότητα δεν έχει ξεπεράσει ακόμα τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών στις ΗΠΑ, μια άλλη, πολύ διαφορετική, αν και με τον τρόπο της όχι λιγότερο σημαντική, εκλογική αναμέτρηση βρίσκεται στο επίκεντρο του ντοκιμαντέρ του Τόνισλαβ Χριστόφ.
Σε ένα μικρό χωριό στη Βουλγαρία, στα σύνορα με την Τουρκία, ο ταχυδρόμος Ιβαν βάζει υποψηφιότητα για δήμαρχος. Βασικό στοιχείο της καμπάνιας του είναι να προσπαθήσει να εντάξει στη μικρή κοινότητα ένα ποσοστό από τους πολυάριθμους πρόσφυγες που μπαίνουν κρυφά στη χώρα διασχίζοντας την περιοχή, με απώτερο στόχο να αναζωογονήσει πληθυσμιακά το χωριό του, το οποίο με λιγότερους από 40 κατοίκους –οι περισσότεροι από αυτούς ηλικιωμένοι– μοιάζει να αργοσβήνει. Οπως είναι αναμενόμενο, η καμπάνια του συναντά έντονες αντιδράσεις, τόσο από τους συνυποψήφιούς του όσο και από άλλους κατοίκους. Βρίσκει όμως και συμπαράσταση, συχνά από εκεί που δεν το περιμένει.
Διαβάστε ακόμη: 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Στο «American Anarchist», η Αμερική έρχεται αντιμέτωπη με τις ενοχές της
Εμπειρος ντοκιμαντερίστας, με πέντε μεγάλου μήκους ταινίες στο ενεργητικό του, ο Χριστόφ, βουλγάρικης καταγωγής σκηνοθέτης αλλά με πεδίο δράσης τόσο τη γενέτειρά του όσο και τη Φινλανδία, δεν θα μπορούσε να έχει καταπιαστεί με ένα περισσότερο επίκαιρο θέμα. Ομως παρά τη θεματική του μεταναστευτικού που ρίχνει βαριά τη σκιά της στην ταινία του, πλάθει ένα φιλμ διαχρονικό και οικουμενικό, που θα μπορούσε ενδεχομένως να εκτυλίσσεται σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, ενώ την ίδια στιγμή αποπνέει έναν αέρα αδιαμφισβήτητα βαλκανικό.
Στο μικρό αυτό βουλγάρικο χωριό (με το καθόλου τυχαίο όνομα «Η Μεγάλη Πύλη») αντικατοπτρίζεται η εικόνα εκατοντάδων άλλων, όπου η έλλειψη εργασίας και η εγκατάλειψη τα κάνουν να μοιάζουν με πόλεις-φαντάσματα και φορτώνουν τους κατοίκους τους με πικρία, απογοήτευση και απελπισία. Σε αυτή την ξεχασμένη γωνιά, όμως, ο Χριστόφ ανακαλύπτει και αναδεικνύει κάθε πτυχή της ανθρώπινης συμπεριφοράς, ξεδιπλώνοντας τις αντιδράσεις των ντόπιων απέναντι στη «εισβολή» των ξένων με χιούμορ, οξυδέρκεια και κατανόηση. Σε αυτή την ερημωμένη μικρογραφία της κοινωνίας, ο ακραίος ρατσισμός μπορεί να βαδίζει χέρι χέρι με τη συγκινητική καλοσύνη των ξένων, η εκμετάλλευση και η αδιαφορία εναλλάσσονται με απρόσμενες πράξεις συμπόνιας, ανιδιοτέλειας και καθαρού βλέμματος, που μπορεί να κρύβονται ακόμα και στις πιο ασήμαντες χειρονομίες.
Ο Χριστόφ τα εντοπίζει όλα αυτά με απροσδόκητα ανάλαφρη αλλά διόλου επιπόλαιη διάθεση, κυρίως μέσα από την ολοζώντανη σκιαγράφηση μιας πινακοθήκης απολαυστικών και ενίοτε εκκεντρικών χαρακτήρων: από τον μειλίχιο Ιβάν και τον αμετανόητα τεμπέλη αντίπαλό του, του οποίου η καμπάνια εξαντλείται στο να προσφέρει δωρεάν ίντερνετ και εκκωφαντικά dj set στον ηλικιωμένο πληθυσμό του χωριού, μέχρι τις αγέρωχες γιαγιάδες που δεν παρασύρονται εύκολα από τα μεγάλα λόγια.
Η παρατήρηση των βασικών χαρακτήρων (εμφανώς αποτέλεσμα ουσιαστικής εξοικείωσης των δημιουργών μαζί τους) επιφυλάσσει μερικές σπάνιες στιγμές συγκίνησης, αλλά και αβίαστα αστεία στιγμιότυπα, χωρίς ούτε στιγμή η ταινία να γίνεται επικριτική απέναντι στις οποίες απόψεις των πρωταγωνιστών ή να πέφτει στην παγίδα να τους αντιμετωπίσει ως γραφικούς - είτε νοσταλγούν το κομμουνιστικό παρελθόν της χώρας είτε τις παλιές καλές στιγμές που το χωριό έσφυζε από ζωή, ή ακόμα όταν παρασύρονται από τον πυρετό μιας σχεδόν σουρεαλιστικής προεκλογικής εκστρατείας αλλά και των γεγονότων που άθελά τους τούς φέρνουν στο προσκήνιο.
Καθώς ο Χριστόφ βυθίζεται στις προσωπικές ιστορίες των πρωταγωνιστών του και στην τραγελαφική εκλογική κούρσα τους, τα αποσπάσματα από δελτία ειδήσεων για τις συλλήψεις προσφύγων ή για ένα επεισόδιο κακοποίησής τους από τους κατοίκους μιας γειτονικής περιοχής, μεταμφιεσμένους ως αστυνομικούς, κρατούν την ταινία του γερά προσγειωμένη στη σκληρή πραγματικότητα και αποτελούν υπενθύμιση για τα όσα διακυβεύονται πίσω από τη φαινομενικά ασήμαντη αυτή αναμέτρηση.
Εξαιρετικά φωτογραφημένο από τον Ορλιν Ρουέφσκι, ο οποίος αναδεικνύει εξίσου το ειδυλλιακό βουκολικό τοπίο και τα σκαμμένα πρόσωπα των γηραιών ηρώων, το «The Good Postman» αποτελεί μια υπέροχη τραγικοκωμωδία για τους χαλεπούς καιρούς μας και ένα από τα πιο γενναιόδωρα φιλμ που είδαμε τελευταία πάνω στο φλέγον ζήτημα του μεταναστευτικού και όχι μόνο.
Το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται από τις 3 ως τις 12 Μαρτίου 2017. Το Flix βρίσκεται εδώ για να σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις αίθουσες.
Διαβάστε ακόμη
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Στο «American Anarchist», η Αμερική έρχεται αντιμέτωπη με τις ενοχές της
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Το «μαγικό δάσος της Καΐσα» αφηγείται ένα παραμύθι βασισμένο στην Ιστορία
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Το «Πού Είσαι Σινγκάλ;» είναι η ταινία που σπάει κόκκαλα
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «The Extra Mile», για όποιον δεν θυμάται ότι σημασία δεν έχει η Ιθάκη
- 19o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Το «Exile» του Ρίτι Παν μετατρέπει την Ιστορία σε ένα οπτικοακουστικό ποίημα
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Θέλουμε ακόμα περισσότερες «Ιστορίες που (δεν) είπε το σινεμά μας»!
- 19o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «I am not your negro», ούτε τότε, ούτε τώρα!
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «78/52» - Nerds όλου του κόσμου ενωθείτε!
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Στο «The Challenge» το ντοκιμαντέρ συναντά τη video art σε μια χαμηλή πτήση υψηλής αισθητικής
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Το «Τower» είναι ένα αριστούργημα ικανό να ανοίξει το διάλογο για το Gun Control στην Αμερική
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Στο «Shadow World», όπου «οι πολιτικοί είναι σαν τις πόρνες, μόνο πιο ακριβοί»
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Το «Bugs» ανοίγει την όρεξη για αλήθειες, όχι για φαγητό
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Το «Αουστερλιτς» αποκαλύπτει τον τουρίστα που κρύβουμε απέναντι στη φρίκη
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Το «Cinema Novo» πάλλεται στο ρυθμό του βραζιλιάνικου νέου κύματος
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «Πλαστική Κίνα», πλαστικά όνειρα
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «Safari» για γερά στομάχια κάτω από τον ήλιο
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Τελετή Εναρξης, ολέ, ολέ, ολέ
- Ενα ντοκιμαντέρ μας συστήνει τον «Αλλο Ανθρωπο» (ελπίζοντας ότι τον κρύβουμε κι εμείς μέσα μας)
- Ενα παιδί - θαύμα στο ρινγκ της ζωής στο «The Wonder Kid» του Γιώργου Παντελεάκη
- 20 ταινίες που περιμένουμε να δούμε στο 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
- Το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης κοιτάζει τον κόσμο «με το Βλέμμα του Τζον Μπέρτζερ»
- 19o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Carte blanche στον Δημήτρη Εϊπίδη
- 19o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Αυτές είναι οι ελληνικές ταινίες του προγράμματος
- Food vs. Food: Το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης έχει νέα, νοστιμότατη ενότητα
- Το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης συστήνει τον Βιτάλι Μάνσκι, μια μαχητική φωνή από τη Ρωσία
- Το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης έρχεται μετά μουσικής - και σινεμά
- Ας μιλήσουμε για ντοκιμαντέρ! Μια πρώτη γεύση από το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
- Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης αποκτά διαγωνιστικό τμήμα για νέους δημιουργούς
