Οσοι είναι εξοικειωμένοι με το έργο του Αυστριακού σκηνοθέτη γνωρίζουν ήδη τι να περιμένουν. Είτε πρόκειται για την μυθοπλαστική του πλευρά είτε για τη δουλειά του στο είδος του ντοκιμαντέρ, ο Ούλριχ Ζάιντλ κάνει εδώ και χρόνια σαφές το γεγονός ότι γνωρίζει πολύ καλά πώς να δημιουργεί γκροτέσκα tableaux vivants, να κάνει τα υποκείμενά του να αποκαλύπτουν άβολες αλήθειες για τους εαυτούς του, να διανθίζει με ένα διαστροφικό χιούμορ κάθε πτυχή της πραγματικότητας και να αποκαλύπτει ότι αρκεί να κοιτάξουμε στη διπλανή αυλή (ή στο υπόγειο) για να ανακαλύψουμε μια παράδοξη αλλά απόλυτα πραγματική ιστορία.
Διαβάστε ακόμη: Ο Ούλριχ Ζάιντλ αποκαλύπτει όσα κρύβουμε «In the Basement»
Αυτή τη φορά στο μικροσκόπιο του Ζάιντλ (γιατί έτσι αντιμετωπίζει μόνιμα τους συμπολίτες του, ως άτομα προς εξέταση σε έναν εργαστηριακό πάγκο), μπαίνει το κυνήγι άγριων ζώων στην Αφρική στο πλαίσιο ενός κυνηγετικού τουρισμού που προφανώς δε δείχνει τον παραμικρό σεβασμό ούτε απέναντι στην Αγρια Φύση αλλά ούτε και στους ανθρώπους που εργάζονται για να συντηρήσουν αυτή τη Δυτική παρέμβαση, δουλεύοντας είτε ως συνοδοί στους λευκούς κυνηγούς είτε ως εργαζόμενοι στα σφαγεία που αναλαμβάνουν να τεμαχίσουν τα νεκρά ζώα για να πουλήσουν το κρέας, το δέρμα ή διάφορα μέλη τους για διατροφικούς ή απλά διακοσμητικούς σκοπούς. Ειδικά μια εκτενής και ανατριχιαστικά λεπτομερής σκηνή που αποκαλύπτει το εύρος όλης της διαδικασίας πάνω σε μια νεκρή καμηλοπάρδαλη είναι ικανή από μόνη της να στρέψει στη χορτοφαγία μεγάλη μερίδα των θεατών.
Διαβάστε ακόμη: Ο Ουλριχ Ζάιντλ μιλάει στο Flix για το... χαμένο του Παράδεισο!
Ο Ζάιντλ δεν παραμένει όμως μόνο στο φυσικό τρόμο αλλά, όπως είναι αναμενόμενο, προσπαθεί να αποκαλύψει τον ίδιο τον τρόπο σκέψης των Γερμανών και των Αυστριακών συνανθρώπων του που επιλέγουν αυτό το αντικείμενο ως χόμπι τους. Ο Ζάιντλ κάνει πολύ καλή δουλειά στο να αποκαλύπτει τις αντιφάσεις στα λεγόμενα των αντικειμένων του, να τονίζει το πόσο διαφορετική χροιά λαμβάνουν στο μυαλό των ανθρώπων η αίσθηση της ηθικής, της λογικής και του σεβασμού απέναντι στη φύση και να υπογραμμίζει τελικά ότι ο συνήθης μισανθρωπισμός του είναι δικαιολογημένος, καθώς ξεπερνά ηλικία, φύλο και ταξική διαστρωμάτωση. Στα μάτια του Ζάιντλ όλοι είναι ίδιοι, αφελείς, παραπλανημένοι άνθρωποι, παραδομένοι ουσιαστικά στα ανεξέλεγκτα ένστικτά τους μόλις απομακρυνθούν από τα απειλητικά όρια της «πολιτισμένης κοινωνίας» τους, οι οποίοι πάντα βρίσκουν τα κατάλληλα μέτρα για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους όντας έτοιμοι να τα αντικαταστήσουν με άλλα σταθμά μόλις το απαιτήσει η περίσταση. Η κάμερα του σκηνοθέτη δε βιάζεται να κόψει το πλάνο παρά παραμένει ανοιχτή, αναμένοντας άβολα μέχρι την αποκάλυψη της αλήθειας.
Διαβάστε ακόμη: 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «Πλαστική Κίνα», πλαστικά όνειρα
Το θέμα βέβαια είναι ότι ουσιαστικά τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι κάτι καινούριο για τον σκηνοθέτη. Ενα από τα ζευγάρια του «Safari» μάλιστα είχε κάνει την εμφάνισή του και στο «In the Basement» του σκηνοθέτη, δίνοντάς του ουσιαστικά το έναυσμα για την ανάπτυξη του παρόντος ντοκιμαντέρ. Ο Ζάιντλ παραμένει καυστικός, άμεσος, άβολος και ασυμβίβαστος. Κάποια στιγμή όμως δεν μπορεί να αποφευχθεί η συνειδητοποίηση ότι γυρίζει γύρω από τα ίδια και τα ίδια, χωρίς να έχει κάτι πραγματικά καινοτόμο να πει. Δεν είναι ακριβώς ότι είναι μονοδιάστατος, απλώς το έργο του δεν περιλαμβάνει σχεδόν καθόλου πλέον το στοιχείο της έκπληξης. Ακόμη κι έτσι όμως, είναι δύσκολο να αμφισβητήσει κανείς την αφοσίωση και την ιδιαίτερη ματιά του απέναντι σε έναν κόσμο που μοιάζει τόσο μακρινός από το δικό μας αλλά είναι ανησυχητικά προσκείμενος στη δική μας πραγματικότητα.
Το «Safari» προβάλλεται την Παρασκευή, 3 Μαρτίου στις 23:00 στην αίθουσα Σταύρος Τορνές και σε επανάληψη την Τρίτη, 7 Μαρτίου στις 20:30 στο Ολύμπιον.
Το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται από τις 3 ως τις 12 Μαρτίου 2017. Το Flix βρίσκεται εδώ για να σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις αίθουσες.
Διαβάστε και δείτε ακόμη:
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Τελετή Εναρξης, ολέ, ολέ, ολέ
- 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «Πλαστική Κίνα», πλαστικά όνειρα
- Ενα ντοκιμαντέρ μας συστήνει τον «Αλλο Ανθρωπο» (ελπίζοντας ότι τον κρύβουμε κι εμείς μέσα μας)
- 20 ταινίες που περιμένουμε να δούμε στο 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
- Το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης κοιτάζει τον κόσμο «με το Βλέμμα του Τζον Μπέρτζερ»
- 19o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Carte blanche στον Δημήτρη Εϊπίδη
- 19o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Αυτές είναι οι ελληνικές ταινίες του προγράμματος
- Food vs. Food: Το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης έχει νέα, νοστιμότατη ενότητα
- Το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης συστήνει τον Βιτάλι Μάνσκι, μια μαχητική φωνή από τη Ρωσία
- Το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης έρχεται μετά μουσικής - και σινεμά
- Ας μιλήσουμε για ντοκιμαντέρ! Μια πρώτη γεύση από το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
- Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης αποκτά διαγωνιστικό τμήμα για νέους δημιουργούς
