Εκεί έξω υπάρχει ένας σκληρός κόσμος ενηλίκων. Αλλά παράλληλα, υπάρχει και μια άλλη, ενδεχομένως μαγική, πραγματικότητα, όπου η φύση και τα πλάσματά της δημιουργούν έναν παράδεισο μακριά από τον πολιτισμό και την ευκαιρία για να δημιουργηθεί ένας νέος κόσμος από την αρχή, με τους δικούς του κανόνες και αρχές. Το μόνο που χρειάζεται είναι η φυγή από την κατεστημένη πραγματικότητα και μια νέα εκκίνηση, μακριά από εξωτερικές παρεμβολές και με μόνο οδηγό την καρδιά. Μόνο που, όπως αποκαλύπτει και ο Ρεχά Ερντέμ με το «Μέγας ο κόσμος», αυτή η απόφαση περιλαμβάνει σαφώς ένα μεγάλο κόστος.
Hρωές του είναι ο Αλί και η Ζουχάλ, δύο ορφανά αδέρφια που, αν και δε μοιάζουν καθόλου μεταξύ τους, δείχνουν να μοιράζονται έναν ισχυρό δεσμό που ξεπερνά τις λέξεις και τους οδηγεί να επικοινωνούν κυρίως με τα μάτια και τη γλώσσα του σώματος. Όταν ένα έγκλημα τους φέρνει βίαια ξανά κοντά (το προπατορικό αμάρτημα που αντί να τους διώξει, τους ανοίγει ουσιαστικά την πόρτα του Παραδείσου), οι δυο τους επιλέγουν να δραπετεύσουν από την πόλη και, κατ’ επέκταση, την πιο μαύρη μορφή του πολιτισμού που οι ίδιοι βίωσαν από μικροί, και να κάνουν μια νέα αρχή, μόνοι τους, στο δικό τους σπιτικό, στην δική τους πραγματικότητα, με μόνη συντροφιά τις σκέψεις τους, το παρελθόν τους, την αισιοδοξία τους και τα ίδια τα στοιχεία της φύσης. Ο μαγικός ρεαλισμός είναι αναπόσπαστο κομμάτι της γλώσσας του Ερντέμ και στο «Μέγας ο κόσμος» (όπως και στο προηγούμενο φιλμ του «Jin») είναι και το αφηγηματικό μέσο που αποκαλύπτει τελικά την αλήθεια μέσα από την καθηλωτική ποιητική του διάσταση.
Διαβάστε ακόμη: Θεσσαλονίκη 2016: Η «Λαίδη Μάκμπεθ» είναι εντυπωσιακά μοντέρνα μέσα στα βικτωριανά της φορέματα
Γιατί αν ο Αλί και η Ζουχάλ είναι οι κυριολεκτικοί πρωταγωνιστές της ταινίας, η ίδια η φύση και η μαγεία της αποτελεί την πραγματική δύναμη που κινεί τα νήματα της ιστορίας. Ο Ερντέμ βυθίζει τον θεατή σε ένα μυστικιστικό κόσμο ατίθασης ομορφιάς με πανοραμικά πλάνα που αποκαλύπτουν τα έντομα, το υγρό στοιχείο, την ομίχλη, όλες εκείνες τις μικρές λεπτομέρειες της φύσης που σταδιακά επιβάλλονται πάνω στους ήρωες της ιστορίας. Είναι ένας «μέγας κόσμος» κινηματογραφημένος αποστομωτικά όμορφα, γεμάτος εικόνες εξαιρετικά έντονης δυναμικής, ο οποίος αποτελεί καταφύγιο αλλά και απειλή, ιδίως όταν αρχίζουν να εισβάλουν σιγά σιγά ξανά τα στοιχεία της εξωτερικής πραγματικότητας. Θεός μπορεί να μην υπάρχει, υπάρχει όμως η ανάμνηση ενός πατέρα που στοιχειώνει (ή λυτρώνει, ανάλογα με το πώς θα το δει κανείς) και η διαρκής υπενθύμιση του θανάτου που αποκαλύπτουν σε αυτούς τους αδερφικούς Αδάμ και Εύα ότι ακόμα και το παραμύθι είναι γεμάτο σκοτεινές περιοχές.
Διαβάστε ακόμη: Θεσσαλονίκη 2016: Το «Νήμα» δεν θα μπορούσε παρά να είναι μια ταινία του The Boy
Οι ειλικρινείς ερμηνείες των δύο νεαρών πρωταγωνιστών, οι πλάγιες ματιές την τούρκικη πραγματικότητα που προτιμά να κουκουλώνει τα προβλήματα παρά να τα επιλύει, η αντίστροφη πορεία προς μια ενηλικίωση που, παραδόξως, βρίσκει καταφύγιο στην παιδική ηλικία και οι μουσικές νότες ενός score που μιλά απευθείας στην καρδιά είναι κομμάτια ενός κόσμου που ο Ερντέμ γνωρίζει πώς να αποκαλύπτει, να αναδεικνύει και τελικά να βυθίζει τον θεατή σε αυτόν. Η ματιά του είναι γεμάτη ευαισθησία αλλά και ρεαλισμό, κατανόηση αλλά και ευθύνη, προσπαθώντας να δώσει στους ήρωές του ένα μάθημα, το οποίο θα τους βοηθήσει να επιζήσουν σε έναν σκληρό ενήλικο κόσμο. Η πορεία μπορεί να μην είναι εύκολη (το τελευταίο ειδικά πλάνο είναι σπαρακτικό), όμως είναι απαραίτητη (και αναπόφευκτη), στον δρόμο για την επιβίωση. Το «Μέγας ο κόσμος» δεν είναι τόσο εμφανώς πολιτικό όπως το «Jin», είναι όμως το ίδιο καίριο, το ίδιο σημαντικό και, εν τέλει, ακόμα πιο δυνατό στον τρόπο που επικοινωνεί τις ιδέες του. Αυτό είναι το Τούρκικο σινεμά στα καλύτερά του και ο κόσμος οφείλει να το ανακαλύψει.
Η ταινία «Μέγας Κόσμος» προβάλλεται σε επανάληψη το Σάββατο, 12 Νοεμβρίου στις 20:30 στην αίθουσα Σταύρος Τορνές.
Περισσότερο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης:
- Θεσσαλονίκη 2016: Η Καζαμπλάνκα είναι έγχρωμη στην «Πλατεία Αμερικής» του Γιάννη Σακαρίδη
- Θεσσαλονίκη 2016: «Stopover», γαλλοελληνική συμπαραγωγή, η γυναικεία απάντηση στην ανδρική βία
- Θεσσαλονίκη 2016: «Αφτερλωβ», ένα love story τόσο meta
- Τα πρόσωπα του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην κάμερα του Flix #5
- Θεσσαλονίκη 2016: Το «Νήμα» δεν θα μπορούσε παρά να είναι μια ταινία του The Boy
- Θεσσαλονίκη 2016: Η «Λαίδη Μάκμπεθ» είναι εντυπωσιακά μοντέρνα μέσα στα βικτωριανά της φορέματα
- Τα πρόσωπα του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην κάμερα του Flix #4
- Θεσσαλονίκη 2016: «Μια Τρομακτική Περίοδος» - Ο Αϊρα Σακς μιλά για την εκλογή Τραμπ
- Θεσσαλονίκη 2016: «Οι ενάρετοι» ξεγυμνώνουν μια παράδοξα αστεία αστική υποκρισία
- Θεσσαλονίκη 2016: Χρειάζεσαι... καρδιά από πέτρα για να μην ταυτιστείς με το ισλανδικό «Heartstone»
- Θεσσαλονίκη 2016: Ακούμε το «ΑΦΤΕΡΛΩΒ», λίγο πριν το δούμε
- Θεσσαλονίκη 2016: «Η Μεταμόρφωση»… διψά να «αφήσει το κακό να μπει»
- Θεσσαλονίκη 2016: Δε χρειάζεται καν να το πούμε - το «Gimme Danger» του Τζιμ Τζάρμους για τους Stooges είναι cool
- Τα πρόσωπα του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην κάμερα του Flix #3
- Θεσσαλονίκη 2016: «Ο Αγριος Τόπος» - Ας μιλήσουμε για το εξωγήινο χταπόδι στο δωμάτιο
- Τα πρόσωπα του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην κάμερα του Flix #2
- Θεσσαλονίκη 2016: Η «Ισοπέδωση» συστήνει μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σκηνοθετική φωνή
- Θεσσαλονίκη 2016: Για όλες τις γυναίκες που, στην ηλικία τους, ακόμα κρύβονται για να καπνίσουν...
- Θεσσαλονίκη 2016: Οταν η Τούμπα κατέβηκε στο Ολύμπιον
- Θεσσαλονίκη 2016: Η ομάδα του Φεστιβάλ στην κάμερα του Flix
- Θεσσαλονίκη 2016: «Κυλά στο Αίμα», μια ταινία που θέλεις να την πάρεις αγκαλιά
- Θεσσαλονίκη 2016: «Oταν Ξέσπασε η Βία» - Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους στα Aγρια Βαλκάνια
- Θεσσαλονίκη 2016: Τo Flix βλέπει και γράφει για όλες τις ταινίες του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου
- To ντοκιμαντέρ του Νίκου Τριανταφυλλίδη για τον ΠΑΟΚ είναι φτιαγμένο από θλίψη, αγάπη και αφοσίωση
- Θεσσαλονίκη 2016: «Aνδρας Eλβετικός Σουγιάς» - ο Χάρι Πότερ πέθανε, ζήτω το πτώμα του (που κλάνει)
- Θεσσαλονίκη 2016: Στον «Τυφλό Χριστό» του Κρίστοφερ Μάρεϊ η θρησκεία δεν έχει τίποτα κοινό με την Πίστη
- Θεσσαλονίκη 2016: Στο «Kékszakállú» η πραγματικότητα είναι χωρίς διέξοδο αλλά άψογα καδραρισμένη
- Θεσσαλονίκη 2016: Το «Paterson» του Τζιμ Τζάρμους μία ωδή στην ποίηση της καθημερινότητάς μας
- Στην τελετή Εναρξης του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Κύριε Υπουργέ, επιτρέψτε μας τρεις διορθώσεις
- Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Το παρελθόν του διαγωνιστικού τμήματος κρύβει εκπλήξεις!
- ΠΑΟΚ και ξερό ψωμί! Η Μαρίνα Δανέζη μοιράζεται με το Flix το τελευταίο ταξίδι του Νίκου Τριανταφυλλίδη
- Με έμπνευση... Pulp Fiction το τρίτο τρέιλερ του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου: Οχι τόσο σέξι, αλλά ευτυχώς ούτε «τα νέα κρατικά βραβεία»!
- Λεονάρντο Φάβιο: Ανακαλύπτοντας έναν σπουδαίο σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- O Φιλίπ Γκραντριέ φέρνει τα σκόταδια του στο 57o Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Τελευταία Εξοδος Θεσσαλονίκη: Δείτε το δεύτερο τρέιλερ του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου για το 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Ολες οι ελληνικές ταινίες που θα προβληθούν στο 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Μερικές από τις ωραιότερες ταινίες της χρονίας στο τμήμα «Ματιές στα Βαλκάνια» του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος σκηνοθετεί το πρώτο τρέιλερ του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- H Αγορά του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αποκαλύπτεται!
- O ΠΑΟΚ που αγάπησε ο Νίκος Τριανταφυλλίδης σε παγκόσμια πρεμιέρα στο 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Το 57o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει αφίσα
- Θεσσαλονίκη 2016: Τα Highlights κι οι νέες ενότητες στο πρόγραμμα
- Ενας Τζιμ Τζάρμους δεν είναι (ποτέ) αρκετός στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
- Οσα ενώνουν το Φεστιβάλ του Λοκάρνο με το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Αλλαγές στο ελληνικό τοπίο
- Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης αποκτά διαγωνιστικό τμήμα για νέους δημιουργούς
- Αυτή είναι η ομάδα του νέου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
