Φεστιβάλ / Βραβεία

Θεσσαλονίκη 2016: «Ο Αγριος Τόπος» - Ας μιλήσουμε για το εξωγήινο χταπόδι στο δωμάτιο

στα 10

Ο Αμάτ Εσκαλάντε πασπαλίζει τον κόσμο κοινωνικής αδικίας που πάντα αποτυπώνει στις ταινίες του με ψήγματα ακραίας επιστημονικής φαντασίας, τα οποία μπορεί μεν να μην οδηγούν τελικά κάπου συγκεκριμένα, προσφέρουν όμως απλόχερα δόσεις καλοδεχούμενης φεστιβαλικής ιδιαιτερότητας.

Θεσσαλονίκη 2016: «Ο Αγριος Τόπος» - Ας μιλήσουμε για το εξωγήινο χταπόδι στο δωμάτιο

Το κοινωνικό σινεμά που εξερευνά τις ιδιαιτερότητες μιας κοινωνίας και τις υπόγειες τάσεις βίας και διακρίσεων που την χαρακτηρίζουν ανήκει σίγουρα σε ένα φεστιβάλ που σέβεται τον εαυτό του. Το ίδιο και η εντελώς παράτολμη προσέγγιση στο σινεμά επιστημονικής φαντασίας, όπου ένα εξωγήινο χταπόδι προσφέρει απλόχερα την ηδονή σε άντρες και γυναίκες, δίνοντας διέξοδο από μια πραγματικότητα όπου ο ρατσισμός, η ομοφοβία και οι οικονομικές διακρίσεις είναι ο καθημερινός κανόνας. Οπότε γιατί ο Αμάτ Εσκαλάντε να μην συνδυάσει αυτά τα δύο για να δημιουργήσει ένα γνήσιο φεστιβαλικό «what-the-fuck» που με τίποτα δεν μπορεί να μην περάσει απαρατήρητο;

Ο «Άγριος τόπος» συνδυάζει το σινεμά του Κάρλος Ρεϊγάδας με τις επιρροές του Αντρέι Ζουλάφσκι (στο τέλος μάλιστα υπάρχει η ονομαστική αφιέρωση στον πρόσφατα αποθανόντα σκηνοθέτη, σαν να μην ήταν αρκετή η εικονογραφία για να έρθει στο μυαλό το «Possession»), όντας ένα παρανοϊκό arthouse sci-fi που σίγουρα τολμάει να δει τα πράγματα αλλιώς, πέρα από την μιζέρια μιας χώρας που εγκλωβίζει τους πολίτες της σε στερεότυπα που αναγκαστικά τους μειώνουν για να τους ταξινομήσουν σε κουτάκια. Για αυτό και οι οικογενειακές αξίες συμβαδίζουν με τις ρατσιστικές διακρίσεις, ο έρωτας συμπορεύεται με τον ανδρικό σοβινισμό και η υποκρισία είναι απαραίτητη για να διατηρηθεί η απαραίτητη ισορροπία.

Το Flix θα σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - μέσα κι έξω από τις σκοτεινές αίθουσες - ως τη λήξη του, την Κυριακή, 13 Νοεμβρίου. Κάντε κλικ εδώ για να δείτε συγκεντρωμένα όλα τα θέματα του Flix για το Φεστιβάλ

Untamed 607

Oλα αυτά είναι εμφανή στα πρόσωπα που επιλέγει να ακολουθήσει ο Εσκαλάντε. Η Αλεχάνδρα είναι μια νεαρή μητέρα που εργάζεται για να μεγαλώσει τα δύο της αγόρια, χωρίς την βοήθεια του άντρα της, Ανχέλ. Ο αδερφός της δουλεύει ως νοσηλευτής στο τοπικό νοσοκομείο και παράλληλα έχει επίσης σχέση με τον Ανχέλ, κάτι που σίγουρα περιπλέκει τα πράγματα. Για αυτό και η άφιξη της μυστηριώδους Βερόνικα στη ζωή όλων θα ωθήσει τις εξελίξεις προς την κατεύθυνση ενός απόκοσμου πλάσματος που θα ελευθερώσει όλες τις εσωτερικές τους επιθυμίες και θα μετατρέψει ένα διαδικαστικό και μάλλον κλισέ κοινωνικό δράμα σε κάτι εντελώς... κουλό και φευγάτο. Γιατί μπορεί.

Κατά μία έννοια, αυτό το πλάσμα δίνει σάρκα και οστά σε εκείνα ακριβώς τα ανομολόγητα αισθήματα και τις ριψοκίνδυνες ισορροπίες που χαρακτηρίζουν τις σχέσεις αυτών των ανθρώπων και κατ' επέκταση της ίδιας της κοινωνίας τους. Σε αντίθεση με το φιλμ του Ζουλάφσκι όμως, το πλάσμα εδώ δεν έχει στόχο να αποδομήσει τους ήρωες της ταινίας. Αντιθέτως, έχει σκοπό να τους κάνει να βρουν τον εαυτό τους και να αποδεχτούν τις ορμές και τις αισθήσεις τους. Κατά μία έννοια, να γίνουν επιτέλους ολόκληροι.

Διαβάστε ακόμη: Θεσσαλονίκη 2016: Η «Ισοπέδωση» συστήνει μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σκηνοθετική φωνή

The Untamed 607

Το κακό είναι, όμως, ότι υπάρχει η αίσθηση πως ο Εσκαλάντε δεν ολοκληρώνει αυτά που θέλει να πει. Ακόμα χειρότερα, όσα θέλει να πει δεν μοιάζουν να έχουν την ισχύ που ο ίδιος ενδεχομένως να θεωρεί ότι έχουν. Ναι, σίγουρα η ματιά στην αδικία της μεξικανικής κοινωνίας είναι ισχυρή, όπως και η υπογράμμιση της σκληρότητας και της νομικής αστάθειας, όμως όλα αυτά τα έχουμε ξαναδεί και μάλιστα με πολύ πιο αιχμηρή ματιά ήδη στο σινεμά του Εσκαλάντε. Στον «Άγριο τόπο» υπάρχει μια αμηχανία, μία διαρκής αίσθηση ότι η παρατήρηση θα αποκαλύψει κάτι ισχυρό, κάτι όμως που δεν αποκαλύπτεται τελικά ποτέ. Τουλάχιστον, η εικονογραφία είναι καθηλωτική (αν η εικόνα φέρνει στο μυαλό κάτι από τον «Αντίχριστο» του Λαρς Φον Τρίερ, για αυτό ευθύνεται απλά ο ίδιος διευθυντής φωτογραφίας).

Στην τελική, αυτό που παρουσιάζει ο Εσκαλάντε είναι μεν τολμηρό αλλά παραμένει ανολοκλήρωτο, αποκαλύπτοντας μόλις ένα μέρος αυτού του παράδοξου μυστικιστικού κόσμου. Ας είναι. Θα κρατήσουμε για πάντα στο μυαλό την εικόνα του μαζικού σεξ ζώων στον εξωγήινο κρατήρα που αποτελεί και το σημείο άφιξης αυτού του ερωτικού, αφύσικα σεξουαλικού χταποδιού. Σημείωση: δεν υπάρχει ίχνος ειρωνείας στην προηγούμενη πρόταση.

O «Αγριος Τόπος» προβάλλεται την Τρίτη, 8 Νοεμβρίου στις 23:00 στο Ολύμπιον και σε επανάληψη την Παρασκευή, 11 Νοεμβρίου στις 22:30 στην Τόνια Μαρκετάκη.


Το Flix θα σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης - μέσα κι έξω από τις σκοτεινές αίθουσες - ως τη λήξη του, την Κυριακή, 13 Νοεμβρίου. Κάντε κλικ εδώ για να δείτε συγκεντρωμένα όλα τα θέματα του Flix για το Φεστιβάλ

Περισσότερο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης:

Η Fischer γιορτάζει 10 χρόνια παρουσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, απονέμοντας και φέτος τα πιο σημαντικά βραβεία, τα Βραβεία Κοινού Fischer. Διαβάστε και δείτε περισσότερα εδώ.

fischer tiff 57 607