Το κοινωνικό σινεμά που εξερευνά τις ιδιαιτερότητες μιας κοινωνίας και τις υπόγειες τάσεις βίας και διακρίσεων που την χαρακτηρίζουν ανήκει σίγουρα σε ένα φεστιβάλ που σέβεται τον εαυτό του. Το ίδιο και η εντελώς παράτολμη προσέγγιση στο σινεμά επιστημονικής φαντασίας, όπου ένα εξωγήινο χταπόδι προσφέρει απλόχερα την ηδονή σε άντρες και γυναίκες, δίνοντας διέξοδο από μια πραγματικότητα όπου ο ρατσισμός, η ομοφοβία και οι οικονομικές διακρίσεις είναι ο καθημερινός κανόνας. Οπότε γιατί ο Αμάτ Εσκαλάντε να μην συνδυάσει αυτά τα δύο για να δημιουργήσει ένα γνήσιο φεστιβαλικό «what-the-fuck» που με τίποτα δεν μπορεί να μην περάσει απαρατήρητο;
Ο «Άγριος τόπος» συνδυάζει το σινεμά του Κάρλος Ρεϊγάδας με τις επιρροές του Αντρέι Ζουλάφσκι (στο τέλος μάλιστα υπάρχει η ονομαστική αφιέρωση στον πρόσφατα αποθανόντα σκηνοθέτη, σαν να μην ήταν αρκετή η εικονογραφία για να έρθει στο μυαλό το «Possession»), όντας ένα παρανοϊκό arthouse sci-fi που σίγουρα τολμάει να δει τα πράγματα αλλιώς, πέρα από την μιζέρια μιας χώρας που εγκλωβίζει τους πολίτες της σε στερεότυπα που αναγκαστικά τους μειώνουν για να τους ταξινομήσουν σε κουτάκια. Για αυτό και οι οικογενειακές αξίες συμβαδίζουν με τις ρατσιστικές διακρίσεις, ο έρωτας συμπορεύεται με τον ανδρικό σοβινισμό και η υποκρισία είναι απαραίτητη για να διατηρηθεί η απαραίτητη ισορροπία.
Oλα αυτά είναι εμφανή στα πρόσωπα που επιλέγει να ακολουθήσει ο Εσκαλάντε. Η Αλεχάνδρα είναι μια νεαρή μητέρα που εργάζεται για να μεγαλώσει τα δύο της αγόρια, χωρίς την βοήθεια του άντρα της, Ανχέλ. Ο αδερφός της δουλεύει ως νοσηλευτής στο τοπικό νοσοκομείο και παράλληλα έχει επίσης σχέση με τον Ανχέλ, κάτι που σίγουρα περιπλέκει τα πράγματα. Για αυτό και η άφιξη της μυστηριώδους Βερόνικα στη ζωή όλων θα ωθήσει τις εξελίξεις προς την κατεύθυνση ενός απόκοσμου πλάσματος που θα ελευθερώσει όλες τις εσωτερικές τους επιθυμίες και θα μετατρέψει ένα διαδικαστικό και μάλλον κλισέ κοινωνικό δράμα σε κάτι εντελώς... κουλό και φευγάτο. Γιατί μπορεί.
Κατά μία έννοια, αυτό το πλάσμα δίνει σάρκα και οστά σε εκείνα ακριβώς τα ανομολόγητα αισθήματα και τις ριψοκίνδυνες ισορροπίες που χαρακτηρίζουν τις σχέσεις αυτών των ανθρώπων και κατ' επέκταση της ίδιας της κοινωνίας τους. Σε αντίθεση με το φιλμ του Ζουλάφσκι όμως, το πλάσμα εδώ δεν έχει στόχο να αποδομήσει τους ήρωες της ταινίας. Αντιθέτως, έχει σκοπό να τους κάνει να βρουν τον εαυτό τους και να αποδεχτούν τις ορμές και τις αισθήσεις τους. Κατά μία έννοια, να γίνουν επιτέλους ολόκληροι.
Διαβάστε ακόμη: Θεσσαλονίκη 2016: Η «Ισοπέδωση» συστήνει μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σκηνοθετική φωνή
Το κακό είναι, όμως, ότι υπάρχει η αίσθηση πως ο Εσκαλάντε δεν ολοκληρώνει αυτά που θέλει να πει. Ακόμα χειρότερα, όσα θέλει να πει δεν μοιάζουν να έχουν την ισχύ που ο ίδιος ενδεχομένως να θεωρεί ότι έχουν. Ναι, σίγουρα η ματιά στην αδικία της μεξικανικής κοινωνίας είναι ισχυρή, όπως και η υπογράμμιση της σκληρότητας και της νομικής αστάθειας, όμως όλα αυτά τα έχουμε ξαναδεί και μάλιστα με πολύ πιο αιχμηρή ματιά ήδη στο σινεμά του Εσκαλάντε. Στον «Άγριο τόπο» υπάρχει μια αμηχανία, μία διαρκής αίσθηση ότι η παρατήρηση θα αποκαλύψει κάτι ισχυρό, κάτι όμως που δεν αποκαλύπτεται τελικά ποτέ. Τουλάχιστον, η εικονογραφία είναι καθηλωτική (αν η εικόνα φέρνει στο μυαλό κάτι από τον «Αντίχριστο» του Λαρς Φον Τρίερ, για αυτό ευθύνεται απλά ο ίδιος διευθυντής φωτογραφίας).
Στην τελική, αυτό που παρουσιάζει ο Εσκαλάντε είναι μεν τολμηρό αλλά παραμένει ανολοκλήρωτο, αποκαλύπτοντας μόλις ένα μέρος αυτού του παράδοξου μυστικιστικού κόσμου. Ας είναι. Θα κρατήσουμε για πάντα στο μυαλό την εικόνα του μαζικού σεξ ζώων στον εξωγήινο κρατήρα που αποτελεί και το σημείο άφιξης αυτού του ερωτικού, αφύσικα σεξουαλικού χταποδιού. Σημείωση: δεν υπάρχει ίχνος ειρωνείας στην προηγούμενη πρόταση.
Περισσότερο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης:
- Τα πρόσωπα του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην κάμερα του Flix #2
- Θεσσαλονίκη 2016: Η «Ισοπέδωση» συστήνει μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σκηνοθετική φωνή
- Θεσσαλονίκη 2016: Για όλες τις γυναίκες που, στην ηλικία τους, ακόμα κρύβονται για να καπνίσουν...
- Θεσσαλονίκη 2016: Οταν η Τούμπα κατέβηκε στο Ολύμπιον
- Θεσσαλονίκη 2016: Η ομάδα του Φεστιβάλ στην κάμερα του Flix
- Θεσσαλονίκη 2016: «Κυλά στο Αίμα», μια ταινία που θέλεις να την πάρεις αγκαλιά
- Θεσσαλονίκη 2016: «Oταν Ξέσπασε η Βία» - Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους στα Aγρια Βαλκάνια
- Θεσσαλονίκη 2016: Τo Flix βλέπει και γράφει για όλες τις ταινίες του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου
- To ντοκιμαντέρ του Νίκου Τριανταφυλλίδη για τον ΠΑΟΚ είναι φτιαγμένο από θλίψη, αγάπη και αφοσίωση
- Θεσσαλονίκη 2016: «Aνδρας Eλβετικός Σουγιάς» - ο Χάρι Πότερ πέθανε, ζήτω το πτώμα του (που κλάνει)
- Θεσσαλονίκη 2016: Στον «Τυφλό Χριστό» του Κρίστοφερ Μάρεϊ η θρησκεία δεν έχει τίποτα κοινό με την Πίστη
- Θεσσαλονίκη 2016: Στο «Kékszakállú» η πραγματικότητα είναι χωρίς διέξοδο αλλά άψογα καδραρισμένη
- Θεσσαλονίκη 2016: Το «Paterson» του Τζιμ Τζάρμους μία ωδή στην ποίηση της καθημερινότητάς μας
- Στην τελετή Εναρξης του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Κύριε Υπουργέ, επιτρέψτε μας τρεις διορθώσεις
- Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Το παρελθόν του διαγωνιστικού τμήματος κρύβει εκπλήξεις!
- ΠΑΟΚ και ξερό ψωμί! Η Μαρίνα Δανέζη μοιράζεται με το Flix το τελευταίο ταξίδι του Νίκου Τριανταφυλλίδη
- Με έμπνευση... Pulp Fiction το τρίτο τρέιλερ του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου: Οχι τόσο σέξι, αλλά ευτυχώς ούτε «τα νέα κρατικά βραβεία»!
- Λεονάρντο Φάβιο: Ανακαλύπτοντας έναν σπουδαίο σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- O Φιλίπ Γκραντριέ φέρνει τα σκόταδια του στο 57o Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Τελευταία Εξοδος Θεσσαλονίκη: Δείτε το δεύτερο τρέιλερ του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου για το 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Ολες οι ελληνικές ταινίες που θα προβληθούν στο 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Μερικές από τις ωραιότερες ταινίες της χρονίας στο τμήμα «Ματιές στα Βαλκάνια» του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος σκηνοθετεί το πρώτο τρέιλερ του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- H Αγορά του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αποκαλύπτεται!
- O ΠΑΟΚ που αγάπησε ο Νίκος Τριανταφυλλίδης σε παγκόσμια πρεμιέρα στο 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Το 57o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει αφίσα
- Θεσσαλονίκη 2016: Τα Highlights κι οι νέες ενότητες στο πρόγραμμα
- Ενας Τζιμ Τζάρμους δεν είναι (ποτέ) αρκετός στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
- Οσα ενώνουν το Φεστιβάλ του Λοκάρνο με το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Αλλαγές στο ελληνικό τοπίο
- Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης αποκτά διαγωνιστικό τμήμα για νέους δημιουργούς
- Αυτή είναι η ομάδα του νέου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
Tags: Θεσσαλονίκη 2016