Ηδη από την περσινή πρεμιέρα του στο φεστιβάλ του Sundance, ο «Ανδρας Ελβετικός Σουγιάς» των Ντάνιελ Κουάν και Ντάνιελ Σάινερτ έλαβε μεγάλο μερίδιο δημοσιότητας. Και πώς θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, όταν ο ένας από τους δύο ουσιαστικά πρωταγωνιστές του είναι ένα πτώμα. Που κλάνει. Που έχει συνέχεια στύση. Που αποτελεί μια απρόσμενη πηγή νερού. Που γίνεται ο καλύτερος φίλος και η μοναδική ελπίδα σωτηρίας ενός στα όρια της επιβίωσης ανθρώπου.
Το φεστιβάλ του Sundance έτσι κι αλλιώς ανά τα χρόνια έχει επενδύσει σε αυτό το είδος ταινίας που συνδυάζει το χιούμορ, την ανατρεπτική οπτική στα πράγματά και μια φιλοσοφία που αγκαλιάζει την ποπ κουλτούρα αλλά επιμένει στις ανθρώπινες σχέσεις. Αυτή ακριβώς η επιμονή του μάλιστα είναι που έχει περιορίσει πολλούς νέους Αμερικανούς σκηνοθέτες σε έναν κινηματογραφικό κόσμο χωρίς εξέλιξη που εξερευνά τα ίδια και τα ίδια επειδή έχουν γαλουχηθεί με την ιδέα ότι μόνο αυτό σημαίνει «ανεξάρτητο σινεμά».
Στην περίπτωση όμως του «Swiss Army Man», όπως είναι και ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας, αυτή η προσέγγιση λειτουργεί ακριβώς γιατί χρησιμοποιεί μεν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλη αυτή την δημιουργική κληρονομιά του indie αμερικανικού κινηματογράφου αλλά το κάνει χωρίς να ακολουθεί τυφλά τους κανόνες. Ερχόμενοι από τον κόσμο των βιντεοκλίπ και του διαδραστικού σινεμά, οι δύο Ντάνιελ επενδύουν στην οπτική ευρεσιτεχνία βρίσκοντας πάντα κάποιον ενδιαφέροντα τρόπο να εικονογραφήσουν την ιστορία τους (συμπεριλαμβανόμενης και της καλύτερης σκηνής αναμέτρησης ανθρώπου με αρκούδα που έχουμε δει τελευταία, συγγνώμη, Λεονάρντο Ντι Κάπριο). Επιπλέον, βασιζόμενοι στο άλλοτε κάφρικο και άλλοτε πνευματώδες χιούμορ, σπρώχνουν την ιστορία συνεχώς σε νέες ανεξερεύνητες περιοχές, ανακαλύπτοντας συνεχώς νέες διαστάσεις σε μία φαινομενικά απλή αφήγηση. Ουσιαστικά, μέσα από την συνεχή αλληλεπίδραση του Χάνκ και του Μάνι, δύο νέων κολλητών που η μοίρα τους έφερε μαζί αυτή την κρίσιμη στιγμή, οι Κουάν και Σάινερτ επαναπροσδιορίζουν από την αρχή το είδος του buddy movie, κοιτώντας χωρίς ντροπή το slapstick παρελθόν του ασπρόμαυρου κινηματογράφου.
Μόνο που ο «Aνδρας Eλβετικός Σουγιάς» βρίσκεται σε απόλυτο συντονισμό με την ποπ κουλτούρα της εποχής και είναι γεμάτος βιντεοκλιπίστικες εικόνες που συνοδεύουν τα μακροσκελή μουσικά ιντερλούδια, γεγονός που σαφώς τοποθετούν την ταινία στην αισθητική του σήμερα. Μέσα όμως από όλη αυτή την ποπ εξτραβαγκάνζα και την επιμονή στα σκατά και τις κλανιές και τα ακομπλεξάριστα καυλώματα του νεκρού, η ταινία έχει όντως την δική της διακριτή φωνή και όσα καταφέρνει, τα κάνει χωρίς να ζορίζεται, αναπτύσσοντας οργανικά τις παράλογες πολλές φορές ιδέες της. Oταν βέβαια, εκεί προς το τέλος, συλλαβίζει με υπερβολή το τι θέλει να πει για να γίνει απόλυτα κατανοητή, στραβοπατάει και πέφτει στην παγίδα που επιμελώς αποφεύγει στο μεγαλύτερο μέρος της διάρκειάς της, όμως επανέρχεται σε φόρμα με το ταιριαστό φινάλε, την ειρωνική του ποιητική ματιά και την ειλικρινή αγάπη που δείχνει στους χαρακτήρες.
Δείτε ακόμη: Ο Ντάνιελ Ράντκλιφ κάνει βόλτες με το... πτώμα του στη Νέα Υόρκη!
Επιπλέον, ακόμα και όσοι αντιπαθούν την μανιερίστικη συνήθως ερμηνεία του Πολ Ντέινο εδώ θα παραδεχτούν ότι ο ηθοποιός είναι ιδανικός στον ρόλο ισορροπώντας ανάμεσα στο quirky, το ευαίσθητο και το – κάποιες φορές – ανατριχιαστικό. Ο δε Ντάνιελ Ράντκλιφ (ο τρίτος Ντάνιελ της παρέας) πρέπει να γουστάρει πολύ να τσαλαπατά την εικόνα του τέως Χάρι Πότερ, βρίσκοντας συνεχώς ολοένα και πιο ευφάνταστους τρόπους για να επαναπροσδιορίζει επιτυχώς την εικόνα του. Ίσως τελικά αυτή να ήταν εξαρχής η πραγματική μαγική του ικανότητα.
Περισσότερο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης:
- Στην τελετή Εναρξης του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Κύριε Υπουργέ, επιτρέψτε μας τρεις διορθώσεις
- Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Το παρελθόν του διαγωνιστικού τμήματος κρύβει εκπλήξεις!
- ΠΑΟΚ και ξερό ψωμί! Η Μαρίνα Δανέζη μοιράζεται με το Flix το τελευταίο ταξίδι του Νίκου Τριανταφυλλίδη
- Με έμπνευση... Pulp Fiction το τρίτο τρέιλερ του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου: Οχι τόσο σέξι, αλλά ευτυχώς ούτε «τα νέα κρατικά βραβεία»!
- Λεονάρντο Φάβιο: Ανακαλύπτοντας έναν σπουδαίο σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- O Φιλίπ Γκραντριέ φέρνει τα σκόταδια του στο 57o Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Τελευταία Εξοδος Θεσσαλονίκη: Δείτε το δεύτερο τρέιλερ του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου για το 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Ολες οι ελληνικές ταινίες που θα προβληθούν στο 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Μερικές από τις ωραιότερες ταινίες της χρονίας στο τμήμα «Ματιές στα Βαλκάνια» του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος σκηνοθετεί το πρώτο τρέιλερ του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- H Αγορά του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αποκαλύπτεται!
- O ΠΑΟΚ που αγάπησε ο Νίκος Τριανταφυλλίδης σε παγκόσμια πρεμιέρα στο 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Το 57o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει αφίσα
- Θεσσαλονίκη 2016: Τα Highlights κι οι νέες ενότητες στο πρόγραμμα
- Ενας Τζιμ Τζάρμους δεν είναι (ποτέ) αρκετός στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
- Οσα ενώνουν το Φεστιβάλ του Λοκάρνο με το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Αλλαγές στο ελληνικό τοπίο
- Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης αποκτά διαγωνιστικό τμήμα για νέους δημιουργούς
- Αυτή είναι η ομάδα του νέου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
Tags: Swiss Army Man
