Φεστιβάλ / Βραβεία

Φεστιβάλ Δράμας 2023 | Οι ταινίες: Ημέρα 1η

στα 10

Το Flix βλέπει και μεταφέρει εντυπώσεις απ' όλες τις ελληνικές ταινίες του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος του 46ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας.

Flix Team
Φεστιβάλ Δράμας 2023 | Οι ταινίες: Ημέρα 1η

Μ' ένα πρόγραμμα 35 ταινιών, με σκηνοθέτες από πρωτοεμφανιζόμενους μέχρι «βετεράνους», οι ελληνικές μικρού μήκους ταινίες της χρονιάς παρουσιάζονται με την ορμή με την οποία γεννήθηκαν, έτοιμες ν’ αποκαλύψουν το ταλέντο των δημιουργών τους.

Διαβάστε ακόμη: Φεστιβάλ Δράμας 2023: Οδηγός επιβίωσης για το μεγαλύτερο «μικρό» φεστιβάλ της Ελλάδας

Το Flix βρίσκεται στη Δράμα, παρακολουθεί όλες τις προβολές του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος και, μέρα με τη μέρα, αποτιμά τις ταινίες, σημειώνοντας τις ενδιαφέρουσες τοποθεσίες στον κινηματογραφικό χάρτη. Τα σχόλια και οι αποτιμήσεις μας είναι πολύ μικρά, όχι επειδή οι ταινίες είναι μικρού μήκους, μια και αυτό καθόλου δεν επηρεάζει την αξία τους, αλλά επειδή ο σκοπός αυτών των καθημερινών σχολίων είναι ν’ αποδώσουν μια αίσθηση και μια πρώτη γεύση των ταινιών.

Εάν δεν βρίσκεστε στη Δράμα, μπορείτε να δείτε όλες τις ταινίες, όλων των προγραμμάτων και να ψηφίσετε και για το βραβείο Κοινού στην online πλατφόρμα του Φεστιβάλ.


Τι είδαμε τη Δευτέρα, 4 Σεπτεμβρίου, στο Εθνικό Διαγωνιστικό Τμήμα

Light of Light

«Φῶς ἐκ Φωτός» του Νεριτάν Ζιντζιρία

Ο Νεριτάν Ζιντζιρία ανακαλύπτει στον Αθω τις φωτογραφίες ενός μοναχού που πέθανε το 1932. Και με αφορμή αυτές ξεκινάει ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο και το χώρο, παραδίδοντας περισσότερο από ένα υβριδικό φιλμ, κάτι ακόμη πιο ενδιαφέρον και πολύτιμο: μια σπουδή πάνω στην ίδια την έννοια της μαρτυρίας και στον σχεδόν πνευματικό τρόπο με τον οποίο αυτή διατρέχει την απόσταση ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, στο καθημερινό και το σπουδαίο, στο γήινο και το θεϊκό. Με διαφορετικές υφές κινηματογράφησης, προϋπάρχον υλικό αλλά και πρωτότυπες εικόνες που θα μπορούσαν επίσης να έχουν βρεθεί μέσα σε ένα κουτί κρυμμένο πριν από χρόνια, ο Ζιντζιρία έρχεται εδώ με τη διακριτή υπογραφή ενός από τους πιο ιδιοσυγκρασιακούς σκηνοθέτες των τελευταίων χρόνων για να συνθέσει μια οπτικοακουστική προσευχή που μοιάζει να απευθύνεται περισσότερο προς τον άνθρωπο παρά στο Θεό. Το αισθάνεσαι ακόμη και μέσα από την τεχνικά άρτια οπτικοακουστική κατασκευή της ταινίας του πως ο Ζιντζιρία στέκεται με δέος απέναντι σε μια καθημερινότητα που δίνει νόημα στη λιτότητα, επιλέγοντας συνειδητά να αναζητήσει την πνευματικότητα (και την αλήθεια;) στα βλέμματα των μοναχών, στα στοιχεία της φύσης, στο ξύλο και το χώμα, σε ένα μάτι που από ψηλά συνειδητοποιεί το μέγεθος, αλλά μαζί και τη μοναδικότητα του αναλλοίωτου της ανθρώπινης κατάστασης.
Μανώλης Κρανάκης

Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Φῶς ἐκ Φωτός» του Νεριτάν Ζιντζιρία

short draft

«Short Draft» του Σπυρίδωνα Παπασπύρου

Ενας τύπος οδηγεί ένα κόκκινο ταξί στη μέση του πουθενά, όταν ένας άλλος τύπος με την απειλή όπλου τον αναγκάζει να τον πάει στον προορισμό του, τρία βουνά πιο κει. Το τοπίο θα μπορούσε να είναι η ελληνική εξοχή ή το Route 66 αν είχε βοσκοτόπια και η αισθητική και οι διάλογοι αρχίζουν να θυμίζουν ταινία με εμφανείς επιρροές από το σινεμά του Κουέντιν Ταραντίνο. Ο Σπυρίδωνας Παπασπύρου θα τραβήξει την «ιστορία» παραπέρα, κάνοντας τον (προφανώς) αγαπημένο του σκηνοθέτη μέρος της ιστορίας. Οχι, ωστόσο, μόνο για να προσθέσει πόντους σουρεαλισμού και χιούμορ στην έτσι κι αλλιώς καλοκουρδισμένη περιπέτεια που στήνει εν είδει road movie στην ελληνική americana, αλλά για να αναλογιστεί, έστω και ακροθιγώς, πάνω στις τυχαίες συναντήσεις, στο όσα φέρνει η ώρα δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος, στο τι μπορεί τελικά να κρύβει ένα πορτ-μπαγκάζ και σε μια σειρά από νεο-νουάρ απιθανότητες που σε συστήνουν με τη γοητεία του άγνωστου. Το ότι το κάνει με μια πέραν του άρτιου και ερήμην των δανείων του κατασκευή που εκτός από σινεφιλία προδίδει και μια στιβαρή προσωπική γραφή, αποζημιώνει για ένα τελευταίο μέρος που μοιάζει δυστυχώς πιο αβέβαιο από την σιγουριά της αφετηρίας του.
Μανώλης Κρανάκης

Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Short Draft» του Σπυρίδωνα Παπασπύρου

«Super» του Νικόλα Κούλογλου

Σούπερ είναι το σούπερ-μάρκετ μέσα στο οποίο ο Νικόλας Κούλογλου στήνει από το τίποτα μια ρομαντική κομεντί με ήρωες την Πέννυ και τον Τζέιμς (όχι από το Μποντ, αλλά από το Ντιν) που μόλις γνωρίστηκαν. Σούπερ είναι η περιπλάνησή τους ανάμεσα σε προϊόντα και διαφορετικά είδη κατανάλωσης, καθώς ανακαλύπτουν πως οι ημερομηνίες λήξης αφορούν και τις ανθρώπινες σχέσεις και ενόσω, χωρίς spoiler alert, η σχέση τους δοκιμάζεται με πολλαπλούς τρόπους. Σούπερ είναι και η φωτογένεια αλλά και το πηγαίο ταλέντο των Ευθαλίας Παπακώστα και Αργύρη Πανταζάρα καθώς δίνουν ζωή σε σκέψεις και λόγια, ποτίζοντας με μελαγχολία το ρετρό φωτογραφημένο από τον Κωνσταντίνο Κουκουλιό ασπρόμαυρο ρομάντζο τους. Αυτό που δεν είναι σούπερ είναι η ακαμψία της συρραφής σκηνών που θα έφταναν και με άλλη διαδοχή στο ίδιο φινάλε, με κύριο χαρακτηριστικό τους ότι είναι υπερβολικά γραμμένες και αυτοσχεδιαστικές την ίδια στιγμή, προδίδοντας έτσι το αυθόρμητο και το οικείο μιας ιστορίας που θα μπορούσες να έχεις ζήσει κι εσύ.
Μανώλης Κρανάκης

Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Super» του Νικόλα Κούλογλου

firebug

«Firebug» του Αλέξανδρου Παπαθανασόπουλου

Στο ραδιόφωνο ενημέρωση για τις φωτιές. Στο αυτοκίνητο, ο Φοίβος, μόνος, σταματά έξω από ένα εξοχικό σπίτι. Θέλει να ελέγξει για τις φωτιές, λέει στη γυναίκα του στο τηλέφωνο. Ομως όχι αυτές που καίνε τα δάση, άλλες φωτιές, σωματικές κι επώδυνες στη μνήμη. Ο Φοίβος, μόνος, θ' ανατρέξει στην παιδική του ηλικία, στο ίδιο σπίτι, μήπως μπορέσει να σβήσει αυτές τις φωτιές μια για πάντα.Μια ταινία που ξεκινά με την αναγνωρίσιμη κι υπέροχη φωνή κι έκφραση της Ελενας Τοπαλίδου και τις κουβέντες, «αν είσαι μοναχούλης...» σ' ένα αγοράκι, δεν μπορεί παρά να ξυπνήσει αυτόματα την τρυφερότητα και να τη στείλει στο ζενίθ. Κινούμενη σε δύο χρόνους, στον σύγχρονο κόσμο του Φοίβου - Ανδρέα Κωνσταντίνου και στα ας πούμε τριάντα χρόνια νωρίτερα, με τους γονείς Τοπαλίδου και Κωνσταντίνο Βασαρδάνη, μ' ένα ονειρικό location παιδικών διακοπών (κλειδί η φωτογραφία του Πέτρου Νούσια) κι ένα εξίσου αθώας εκφοράς voice over από τον ενήλικα Φοίβο, όλοι με φυσικές και ευαίσθητες ερμηνείες, η ταινία μιλά για τις εξ απαλών ονύχων εμπειρίες που μας καθορίζουν για το υπόλοιπο της ζωής μας, για τον τρόμο που προκαλούν τα οικογενειακά μυστικά. Η αφήγηση της ταινίας προετοιμάζει για κάτι πιο ζοφερό απ' αυτό που, τελικά, βρίσκεται στον πυρήνα της κι οι εναλλαγές στους χρόνους ίσως τρενάρουν περισσότερο απ' όσο χρειάζεται, όμως το νέο φιλμ του Παπαθανασόπουλου είναι μια αισθητικά κομψή και συναισθηματικά πηγαία εξομολόγηση, οικεία σε όλα τα μικρά firebugs του κόσμου.
Λήδα Γαλανού

Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Firebug» του Αλέξανδρου Παπαθανασόπουλου

διάβαση

«Διάβαση» των Κατερίνας Μαυρογεώργη και Αινεία Τσαμάτη

Στη μέση του πουθενά, περικυκλωμένοι από ερημικά λιβάδια, σε δυο ξύλινες καλύβες στις δυο πλευρές των σιδηροδρομικών γραμμών ζουν δυο άντρες, ο τυπικός και ψυχαναγκαστικός Γιάννης κι ο ρεμπεσκές Αντώνης. Δουλειά τους, να ανεβοκατεβάζουν χειροκίνητα την μπάρα όταν περνά το τρένο. Οταν, όμως, ο Γιάννης συναντήσει, απρόσμενα, τον έρωτα, η συμπεριφορά των δυο αντρών αναγκαστικά θ' αντιστραφεί. Ενα χαριτωμένο και... υπαρξιακό εύρημα είναι η ταινία των Μαυρογεώργη και Τσαμάτη, κυρίως ντυμένο με εξαιρετικούς συντελεστές. Ο διακριτικός Καραφίλ Σένα κι ο τραχύς Γιάννης Τσορτέκης αγκαλιάζουν γενναιόδωρα τους ρόλους τους, η φωτογραφία του Γιάννη Καραμπάτσου αναπνέει στην ώχρα και στο κεραμιδί της ερήμου, το σενάριο και το μοντάζ, μαζί με τη μουσική του Πέτρου Σωτηρόπουλου (& The Aqua Barons) κυνηγούν την κωμικότητα του Καουρισμάκι, η ρετρό γραφικότητα θυμίζει Ζαν-Πιερ Ζενέ κι ο Χρήστος Κυριαζής που «δεν προσκύνησε ποτέ κανέναν» κάπως κολλάει στο όλο πράγμα. Γιατί, παρά το έντονο, όσο και διασκεδαστικό, στιλιζάρισμα, η ταινία κάτι έχει να πει για το «έχουμε ευθύνη» που εύκολα γίνεται «έχουμε ζωή» και για την ανατροπή των στερεοτύπων όταν το διακύβευμα γίνεται προσωπικό. Ελαφρά, αλλά κι εύστοχα.
Λήδα Γαλανού

Διαβάστε εδώ περισσότερα για τη «Διάβαση» των Κατερίνας Μαυρογεώργη και Αινεία Τσαμάτη


Διαβάστε ακόμη:

Φεστιβάλ Δράμας 2023 | Οι ταινίες: Ημέρα 2η
Φεστιβάλ Δράμας 2023 | Οι ταινίες: Ημέρα 3η
Φεστιβάλ Δράμας 2023 | Οι ταινίες: Ημέρα 4η
Φεστιβάλ Δράμας 2023 | Οι ταινίες: Ημέρα 5η
Φεστιβάλ Δράμας 2023 | Οι ταινίες: Ημέρα 6η


Το 46ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας θα διεξαχθεί φέτος από τις 4 μέχρι και τις 10 Σεπτεμβρίου στη Δράμα, αλλά και online, από τη Δευτέρα, 4 Σεπτεμβρίου, στις 20.00, ελεύθερα για όλους.

Διαβάστε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το 46ο DSFF: Φεστιβάλ Δράμας 2023 | Οδηγός επιβίωσης για το μεγαλύτερο «μικρό» φεστιβάλ της Ελλάδας

Το Flix βρίσκεται στη Δράμα για να παρακολουθήσει όλες τις ταινίες του εθνικούς διαγωνιστικού προγράμματος και να γράψει γι' αυτές, αλλά και για να μεταφέρει την ατμόσφαιρα του Φεστιβάλ και εκτός των κινηματογραφικών αιθουσών.

Το Flix παρουσίασε, το προηγούμενο διάστημα, το σύνολο της ελληνικής συμμετοχής στο 46ο Φεστιβάλ Δράμας. Πατήστε εδώ και βρείτε τη λίστα με τις ταινίες που διαγωνίζονται και μάθετε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τους δημιουργούς και τις μικρές ιστορίες τους.

Δείτε εδώ το τρέιλερ του 46ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Δράμας:

Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Δράμας στο επίσημο site του, στην επίσημη σελίδα του στο Facebook, στο κανάλι του στο YouTube και στον επίσημο λογαριασμό του στο Instagram.

Δράμα 2023 gif