Μ' ένα πρόγραμμα 35 ταινιών, με σκηνοθέτες από πρωτοεμφανιζόμενους μέχρι «βετεράνους», οι ελληνικές μικρού μήκους ταινίες της χρονιάς παρουσιάζονται με την ορμή με την οποία γεννήθηκαν, έτοιμες ν’ αποκαλύψουν το ταλέντο των δημιουργών τους.
Διαβάστε ακόμη: Φεστιβάλ Δράμας 2023: Οδηγός επιβίωσης για το μεγαλύτερο «μικρό» φεστιβάλ της Ελλάδας
Το Flix βρίσκεται στη Δράμα, παρακολουθεί όλες τις προβολές του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος και, μέρα με τη μέρα, αποτιμά τις ταινίες, σημειώνοντας τις ενδιαφέρουσες τοποθεσίες στον κινηματογραφικό χάρτη. Τα σχόλια και οι αποτιμήσεις μας είναι πολύ μικρά, όχι επειδή οι ταινίες είναι μικρού μήκους, μια και αυτό καθόλου δεν επηρεάζει την αξία τους, αλλά επειδή ο σκοπός αυτών των καθημερινών σχολίων είναι ν’ αποδώσουν μια αίσθηση και μια πρώτη γεύση των ταινιών.
Εάν δεν βρίσκεστε στη Δράμα, μπορείτε να δείτε όλες τις ταινίες, όλων των προγραμμάτων και να ψηφίσετε και για το βραβείο Κοινού στην online πλατφόρμα του Φεστιβάλ.
Τι είδαμε το Σάββατο, 9 Σεπτεμβρίου, στο Εθνικό Διαγωνιστικό Τμήμα
«Αερολίν» του Αλέξη Κουκιά-Παντελή
Ενα 24ωρο στη ζωή της Σάντυ: νεαρή επίδοξη ηθοποιός, προς το παρόν κάνει τον κλόουν σε παιδικά πάρτι, για τα οποία πρέπει και ν' αγοράζει υπερμεγέθη λούτρινα πάντα, διδάσκει γιόγκα στο πάρκο, τρέχει να προλάβει τις οντισιόν της και να δώσει και λίγη τρυφερότητα στον φίλο της, τον Σπύρο, οριακά έξαλλο. Μια εισπνοή Aerolin φτάνει για να μπορέσει ν' αναπνεύσει;
Την πιο απλή, άμεση ταινία του ως τώρα κάνει με το «Aerolin» ο Κουκιάς-Παντελής και, ταυτόχρονα, ένα χαριτωμένο, κωμικοτραγικό γλύκισμα. Η Αθήνα γίνεται πίστα αγώνα ταχύτητας, η ιστορία της Σάντυ, εξομολόγηση για κάθε νέο (ηθοποιό και μη) που προσπαθεί να τα καταφέρει επαγγελματικά και προσωπικά, η Δήμητρα Βλαγκοπούλου αποκαλύπτει ότι είναι εξίσου καλή και στην κομεντί και η σκηνοθεσία ελέγχει τέλεια τις μεταπτώσεις από τη μελαγχολία στις ενοχές, από το άγχος στο χιούμορ, χωρίς να επιδιώκει κάτι σπουδαίο, αλλά σαν μια ανάσα οικείας καθημερινότητας, πιο ροζ και πιο στριμμένης κι από τα μπαλόνια-ζωάκια που εις μάτην κολυμπούν στην πισίνα και με μια ηρωίδα που (θέλουμε να) κάνουμε παρέα.
Λήδα Γαλανού
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Αερολίν» του Αλέξη Κουκιά-Παντελή
«Διάλεξε Χέρι» του Σταύρου Κωστόπουλου
Ενας νέος άντρας ετοιμάζει «ρομαντική κατάσταση» με κεριά και φαναράκια, νύχτα στην παραλία. Σε λίγο, καθυστερημένος, έρχεται κι αυτός που περιμένει. Θα καταφέρει, θα προλάβει, θα βρει τη δύναμη να του πει ό,τι έχει στο μυαλό του; Εμβόλιμες, σκηνές της κοινής του ζωής, αποκυήματα της φαντασίας, μια διαδοχή από κωμικότητα, βία και τρυφερότητα.
Στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο, ο Σταύρος Κωστόπουλος καταπιάνεται με περισσότερα απ' όσα μπορεί να στηρίξει: διαφορετικά φορμά, σπασμωδική εναλλαγή πραγματικότητας και φαντασίας, συστολή και, μαζί, σωματικότητα, σεναριακά ερωτήματα που μένουν αναπάντητα, τόσα inputs μέσα σε 15 λεπτά, άνισα, που δημιουργούν μια αίσθηση χάους. Ομως, μέσα απ' αυτό, κι εκεί όπου η τραγωδία ενώνεται με την κωμωδία και η κυνικότητα με το love story, η ταινία πετυχαίνει μια ειλικρινή, εξομολογητική τρυφερότητα που αφοπλίζει τις αντιστάσεις. Ισως τα πράγματα θα ήταν καλύτερα, αν κι ο Κωστόπουλος είχε διαλέξει χέρι.
Λήδα Γαλανού
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Διάλεξε Χέρι» του Σταύρου Κωστόπουλου
«Λευκά Χριστούγεννα 1948» του Αντώνη Βαλληνδρά
Ο Αντώνης Βαλληνδράς εμπνέεται από ένα διήγημα του Γιώργου Σκαμπαρδώνη και επιστρέφει στα χρόνια του Εμφυλίου για να διηγηθεί μια στιγμή εκεχειρίας ανάμεσα στο Δημοκρατικό και τον Εθνικό Στρατό, που επιβάλλουν τα Χριστούγεννα. Το κάνει με ικανά στάνταρντ παραγωγής και φωτογραφία που υποβάλλει από τον Μιχάλη Γκατζόγια, αλλά και πρόσωπα νέων ηθοποιών που μεταφέρουν κάτι από την διαχρονικότητα μιας ιστορίας που δεν αφορά φυσικά μόνο το παρελθόν. Οσο και αν τον προδίδουν μερικές φορές οι (απαιτητικές) ερμηνευτικές στιγμές και τα άτεχνα ειδικά εφέ, τόσο τον αποζημιώνει η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που δημιουργείται (και λόγω ηχητικού σχεδιασμού) στην ανοιχτή χιονισμένη ύπαιθρο, μια συγκίνηση στη γραφή και η αίσθηση ότι μικρές ιστορίες σαν κι αυτή αξίζουν να καταγράφονται ως μικρά μαθήματα ιστορίας.
Μανώλης Κρανάκης
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Λευκά Χριστούγεννα 1948» του Αντώνη Βαλληνδρά
«Εάν σου πω τις Aναμνήσεις μου» της Μαρίας Eλενας Μητροδήμα
Ενα ζευγάρι συναντιέται για τελευταία φορά στο σπίτι που έζησε. Ο χωρισμός δεν είναι απλός. Και οι αναμνήσεις αρχίζουν να μπερδεύονται μέσα σε ένα κύκλο μνήμης που μοιάζει να καταγράφει κάθε φορά διαφορετικές διαδρομές. Το κορίτσι θυμάται, το αγόρι διαψεύδει, το αγόρι επιβεβαιώνει, το κορίτσι αμφιβάλλει... Ενας χωρισμός που διαστρεβλώνει την πραγματικότητα και ένα τέλος που - υπό συνθήκες - θα μπορούσε να είναι μια νέα αρχή. Μήπως ο μοναδικός τρόπος για να θυμηθείς είναι να ξεχάσεις τα πάντα; Η Μαρία Ελενα Μητροδήμα δοκιμάζει και δοκιμάζεται πάνω στη δύσκολη συνθήκη της μνήμης, επιλέγοντας ωστόσο μια εγκεφαλική, αποστασιοποιημένη, τελείως άκαμπτη ματιά ακόμη και όταν η ταινία της το νιώθεις πως θα ήθελε να λειτουργήσει ως μια μελαγχολική ρομαντική ιστορία που αναζητά διαρκώς δίοδο για να ελευθερωθεί στο χώρο και το χρόνο. Οι αναξιοποίητοι εδώ Χάρης Φραγκούλης και Σοφία Κόκκαλη γίνονται κι αυτοί άκαμπτα σύμβολα μιας αδικαιολόγητης παραδοξότητας, δεν πιστεύουν τίποτα από ό,τι λένε (ή διαβάζουν, καθως ο λόγος μοιάζει στην πλειονότητά του γραπτός), ο Γιώργος Φρέντζος κάνει τα πάντα για να φωτίσει με ευαισθησία τις εσωτερικές μεταπτώσεις των ηρώων, αλλά είναι η όλη κατασκευή της ταινίας που μοιάζει με μια θολή ανάμνηση που δεν μπορείς ποτέ να θυμηθείς τι γεύση σου έχει αφήσει.
Μανώλης Κρανάκης
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Εάν σου πω τις Aναμνήσεις μου» της Μαρίας Eλενας Μητροδήμα
«Μέχρι να με Δεις» της Ελεάννας Σαντοριναίου
Ο Πέτρος ετοιμάζεται για μια κηδεία: δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά και απόλυτη αποστασιοποίηση. Αποτυπώνει τα πάντα σε μια παλιά, Hi8 κάμερα. Μόνο μετά, όταν γυρίσει σπίτι, θα συνειδητοποιήσει/ουμε τι σημασία έχει γι' αυτόν η απώλεια.Η Ελεάννα Σαντοριναίου διασκευάζει «Τα Γεμιστά», ένα απόσπασμα από το «Ας Φυσά Τώρα» του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου, που επειδή κι εμείς το αγαπάμε πολύ κι είναι πανέμορφο, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.
Στη διασκευή του, όμως, την απλότητα του πρωτότυπου υλικού τη... γεμίζει με στοιχεία που όχι απλώς δεν χρειάζονται, αλλά και ρίχνουν το βάρος σε άξονες που μένουν αθεμελίωτοι και μπερδεύουν το συναίσθημα: όπως ο (πάντα μαγνητικός και δημιουργικός στην κάμερα ο Ομηρος Πουλάκης) Πέτρος που μοιάζει ν' ανήκει στο φάσμα του αυτισμού, όπως ο κραυγαλέος συμβολισμός με τις τουλίπες, όπως η home movie του φινάλε, νοσταλγική και γλυκιά αλλά φλύαρη στο σύνολο.
Λήδα Γαλανού
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Μέχρι να με Δεις» της Ελεάννας Σαντοριναίου
«Buffer Zone» του Σάββα Σταύρου
Ενας Ελληνοκύπριος και ένας Τουρκοκύπριος βρίσκονται αντικριστά ο ένας στον άλλον στην πράσινη γραμμή. Είναι υποχρεωμένοι να είναι εχθροί, απρόθυμοι φρουροί μιας διχοτόμησης που τους κρατάει μακριά. Αυτό όμως δεν τους απαγορεύει να ερωτευτούν. Και να επικοινωνήσουν μέσα από τα αγαπημένα τους τραγούδια, σε ένα παράδοξο μιούζικαλ που τραβάει στα άκρα την έννοια της συμφιλίωσης με μια queer παιδικότητα που μοιάζει πιο αφοπλιστική και από το πρόσωπο του νεαρού Αντρέα Μάρκου, καθώς ο Σάββας Σταύρου παίζει με τις έννοιες του ανδρισμού και της εξουσίας, ανατρέποντας με νότες μαγικού ρεαλισμού κάθε στερεότυπο. Η ταινία του είναι μια εφηβική φαντασίωση - με φανταστικό soundtrack - που ανταλλάσσει τις ατέλειες της με την τόλμη της, παραδίδοντας ένα out loud μήνυμα που σου αφήνει ένα χαμόγελο στα χείλη. Kαι πολλά παραπάνω όταν πια έχει τελειώσει.
Μανώλης Κρανάκης
Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Buffer Zone» του Σάββα Σταύρου
Διαβάστε ακόμη:
- Δράμα 2023: Τελετή έναρξης και... focus on ανάπτυξη, σε προεκλογικό κλίμα
- Φεστιβάλ Δράμας 2023: Οδηγός επιβίωσης για το μεγαλύτερο «μικρό» φεστιβάλ της Ελλάδας
- Φεστιβάλ Δράμας 2023: Γνωρίστε τους δημιουργούς και τις ταινίες του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος
- Φεστιβάλ Δράμας 2023: Οι Ελληνες του Διεθνούς Προγράμματος Animation συστήνονται στο Flix
- Φεστιβάλ Δράμας 2023: Οι Ελληνες του Διεθνούς Σπουδαστικού Τμήματος συστήνονται στο Flix
- Φεστιβάλ Δράμας 2023: «Lumen» της Ειρήνης Τζούλια, η ελληνική συμμετοχή στο Short & Green
Φεστιβάλ Δράμας 2023 | Οι ταινίες: Ημέρα 1η
Φεστιβάλ Δράμας 2023 | Οι ταινίες: Ημέρα 2η
Φεστιβάλ Δράμας 2023 | Οι ταινίες: Ημέρα 3η
Φεστιβάλ Δράμας 2023 | Οι ταινίες: Ημέρα 4η
Φεστιβάλ Δράμας 2023 | Οι ταινίες: Ημέρα 5η
Το 46ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας διεξάγεται φέτος από τις 4 μέχρι και τις 10 Σεπτεμβρίου στη Δράμα, αλλά και online, από τη Δευτέρα, 4 Σεπτεμβρίου, στις 20.00, ελεύθερα για όλους.
Διαβάστε όλα όσα πρέπει να ξέρετε για το 46ο DSFF: Φεστιβάλ Δράμας 2023 | Οδηγός επιβίωσης για το μεγαλύτερο «μικρό» φεστιβάλ της Ελλάδας
Το Flix βρίσκεται στη Δράμα για να παρακολουθήσει όλες τις ταινίες του εθνικούς διαγωνιστικού προγράμματος και να γράψει γι' αυτές, αλλά και για να μεταφέρει την ατμόσφαιρα του Φεστιβάλ και εκτός των κινηματογραφικών αιθουσών.
Το Flix παρουσίασε, το προηγούμενο διάστημα, το σύνολο της ελληνικής συμμετοχής στο 46ο Φεστιβάλ Δράμας. Πατήστε εδώ και βρείτε τη λίστα με τις ταινίες που διαγωνίζονται και μάθετε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τους δημιουργούς και τις μικρές ιστορίες τους.
Δείτε εδώ το τρέιλερ του 46ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Δράμας:
Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Δράμας στο επίσημο site του, στην επίσημη σελίδα του στο Facebook, στο κανάλι του στο YouTube και στον επίσημο λογαριασμό του στο Instagram.
