Το «Οντως Φιλιούνται;» διαδραματίζεται ολόκληρο μέσα σε λίγες ώρες, σχεδόν όσο κρατάνε δύο δυνατά «τσιγάρα». Μέσα σε ένα σαλόνι με άδειους τοίχους κάπου στην Αθήνα. Εκεί όπου η Στέλλα, πριν τα 30, θα γνωρίσει τον Αχιλλέα, πριν τα 30, φίλο του Ντάνυ, πριν τα 30, με τον οποίο έχει σχέση.
Εχει; Οντως; Σχέση;
Ανάμεσα σε πολλά ερωτηματικά που εκ των πραγμάτων βάζεις παντού όταν δεν βρίσκεις προφανείς απαντήσεις, συζητήσεις επαγγελματικού (απο)προσανατολισμού και κρύα ανέκδοτα, στην άβολη θέση που εκ των πραγμάτων βρίσκεσαι όταν οι άλλοι κάνουν κεφάλι και εσύ είσαι ξενέρωτος, στις αλήθειες που εκστομίζονται από την ανάγκη να ακουστείς ή να επιβληθείς και κυρίως να την σπάσεις στον άλλο, σαν να είσαι εσύ ο τρίτος άνθρωπος απέναντι από το ζευγάρι, περνάει μπροστά από τα μάτια σου η σχέση της Στέλλας με τον Ντάνυ.
Η πρώτη γνωριμία, το πρώτο φλερτ, το πρώτο σεξ, ο πρώτος τσακωμός, οι πρώτες αμφιβολίες, τα ναι, τα όχι και τα «όντως;» μιας σχέσης είναι όλα εκεί, σαν μικρές σκηνές μιας ταινίας που δεν έχει αρχή μέση και τέλος γιατί πολύ απλά βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή. Και αυτή ενώ μοιάζει να είναι η ιστορία της Στέλλας και του Ντάνυ, είναι τελικά η ιστορία του Ντάνυ. Η ιστορία των Ντάνυ αυτού του κόσμου. Εντάξει και λίγο της Στέλλας. Ακόμη λιγότερο του Αχιλλέα, ο οποίος ξέμεινε εκεί στο σαλόνι να βλέπει ένα αγόρι και ένα κορίτσι να προσπαθούν να καταλάβουν αν είναι μαζί, αν πρέπει να είναι μαζί, τι σημαίνει να είναι μαζί, τι σημαίνει «να είναι».
Ευτυχώς, η υπαρξιακή αγωνία των ηρώων του «Οντως Φιλιούνται;» δεν τους μετατρέπει σε σύμβολα της γενιάς της κρίσης με τον τρόπο που ίσως φαντάζεται κάποιος όταν σκέφτεται ένα αγόρι και ένα κορίτσι να ερωτεύονται στην Αθήνα του σήμερα. Με τελείως απενοχοποιημένο τρόπο και μία πολύ συγκεκριμένη ματιά πάνω στο πόσο παραποιείς μια πραγματικότητα προκειμένου να την αναδείξεις ως τέτοια, ο Γιάννης Κορρές φτιάχνει το δικό του εγχειρίδιο συναισθηματικής ενηλικίωσης - σαν οδηγό επιβίωσης και πράξη αντίστασης μαζί.
Διασχίζοντας με διακριτικότητα από το mumblecore μέχρι το αμερικάνικο ανεξάρτητο σινεμά, τον Χαλ Χάρτλεϊ και την παράδοση των slackers μέχρι αυτή μιας Μιράντας Τζουλάι και άντε μια ιδέα πιο πίσω στα ασπρόμαυρα screwball του Χόλιγουντ, ο Γιάννης Κορρές κατασκευάζει ένα σύμπαν φτιαγμένο από αγορίστικες ιδιοτροπίες και κοριτσίστικους τσαμπουκάδες, «χαλασμένα» αγόρια και ψευδά κορίτσια, σινεφίλ αναφορές και όμως ταυτόχρονα μια τόσο οικεία καθημερινότητα, μια τρυφερή αλλά και κυνική ματιά πάνω στις σχέσεις, σε όσα θα μπαίνουν πάντα ανάμεσα σε μια σχέση και σε όσα δεν χρειάζεται ποτέ να καταλάβεις προκειμένου να κάνεις μια σχέση.
Διαβάστε ακόμη: Θεσσαλονίκη 2016: Τo Flix βλέπει και γράφει για όλες τις ταινίες του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου
Με κωμικό timing που δεν είναι καθόλου προφανές, σκηνοθέτης ερμηνειών που κάνουν το νατουραλισμό μια έννοια με σημασία (τέλεια όμοιοι και αντίθετοι μαζί οι naturals Θανάσης Πετρόπουλος και η Ηρώ Μπέζου), πολύτιμη βοήθεια από το εξαιρετικό soundtrack με τη μουσική του The Boy και ιδέες που δεν εξαντλούν το «πειραγμένο» της ρομαντικής του κομεντί, ο Γιάννης Κορρές δεν προσποιείται ότι έχει φτιάξει κάτι μεγαλύτερο από μια μικρή, απολαυστική ταινία που σε κρατάει κολημμένο στην καρέκλα σαν τσιχλόφουσκα που μολις έσκασε στο μάτι σου. Αντίθετα, κλείνει το ίδιο αυτό μάτι σε στερεότυπα και κλισέ, ελευθερώνει ισχυρές δόσεις ρεμιξαρισμένης ποπ αισθητικής και κυρίως συστήνεται με τη σιγουριά ενός δημιουργού που ακριβώς σαν τους ήρωές του θέλει να είναι ελεύθερος να θεωρεί κάθε τι το προβληματικό χαριτωμένο. Και το ανάποδο.
Περισσότερο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης:
- Θεσσαλονίκη 2016: Η Καζαμπλάνκα είναι έγχρωμη στην «Πλατεία Αμερικής» του Γιάννη Σακαρίδη
- Θεσσαλονίκη 2016: «Stopover», γαλλοελληνική συμπαραγωγή, η γυναικεία απάντηση στην ανδρική βία
- Θεσσαλονίκη 2016: «Αφτερλωβ», ένα love story τόσο meta
- Τα πρόσωπα του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην κάμερα του Flix #5
- Θεσσαλονίκη 2016: Το «Νήμα» δεν θα μπορούσε παρά να είναι μια ταινία του The Boy
- Θεσσαλονίκη 2016: Η «Λαίδη Μάκμπεθ» είναι εντυπωσιακά μοντέρνα μέσα στα βικτωριανά της φορέματα
- Τα πρόσωπα του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην κάμερα του Flix #4
- Θεσσαλονίκη 2016: «Μια Τρομακτική Περίοδος» - Ο Αϊρα Σακς μιλά για την εκλογή Τραμπ
- Θεσσαλονίκη 2016: «Οι ενάρετοι» ξεγυμνώνουν μια παράδοξα αστεία αστική υποκρισία
- Θεσσαλονίκη 2016: Χρειάζεσαι... καρδιά από πέτρα για να μην ταυτιστείς με το ισλανδικό «Heartstone»
- Θεσσαλονίκη 2016: Ακούμε το «ΑΦΤΕΡΛΩΒ», λίγο πριν το δούμε
- Θεσσαλονίκη 2016: «Η Μεταμόρφωση»… διψά να «αφήσει το κακό να μπει»
- Θεσσαλονίκη 2016: Δε χρειάζεται καν να το πούμε - το «Gimme Danger» του Τζιμ Τζάρμους για τους Stooges είναι cool
- Τα πρόσωπα του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην κάμερα του Flix #3
- Θεσσαλονίκη 2016: «Ο Αγριος Τόπος» - Ας μιλήσουμε για το εξωγήινο χταπόδι στο δωμάτιο
- Τα πρόσωπα του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στην κάμερα του Flix #2
- Θεσσαλονίκη 2016: Η «Ισοπέδωση» συστήνει μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σκηνοθετική φωνή
- Θεσσαλονίκη 2016: Για όλες τις γυναίκες που, στην ηλικία τους, ακόμα κρύβονται για να καπνίσουν...
- Θεσσαλονίκη 2016: Οταν η Τούμπα κατέβηκε στο Ολύμπιον
- Θεσσαλονίκη 2016: Η ομάδα του Φεστιβάλ στην κάμερα του Flix
- Θεσσαλονίκη 2016: «Κυλά στο Αίμα», μια ταινία που θέλεις να την πάρεις αγκαλιά
- Θεσσαλονίκη 2016: «Oταν Ξέσπασε η Βία» - Καμία πατρίδα για τους μελλοθάνατους στα Aγρια Βαλκάνια
- Θεσσαλονίκη 2016: Τo Flix βλέπει και γράφει για όλες τις ταινίες του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου
- To ντοκιμαντέρ του Νίκου Τριανταφυλλίδη για τον ΠΑΟΚ είναι φτιαγμένο από θλίψη, αγάπη και αφοσίωση
- Θεσσαλονίκη 2016: «Aνδρας Eλβετικός Σουγιάς» - ο Χάρι Πότερ πέθανε, ζήτω το πτώμα του (που κλάνει)
- Θεσσαλονίκη 2016: Στον «Τυφλό Χριστό» του Κρίστοφερ Μάρεϊ η θρησκεία δεν έχει τίποτα κοινό με την Πίστη
- Θεσσαλονίκη 2016: Στο «Kékszakállú» η πραγματικότητα είναι χωρίς διέξοδο αλλά άψογα καδραρισμένη
- Θεσσαλονίκη 2016: Το «Paterson» του Τζιμ Τζάρμους μία ωδή στην ποίηση της καθημερινότητάς μας
- Στην τελετή Εναρξης του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Κύριε Υπουργέ, επιτρέψτε μας τρεις διορθώσεις
- Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Το παρελθόν του διαγωνιστικού τμήματος κρύβει εκπλήξεις!
- ΠΑΟΚ και ξερό ψωμί! Η Μαρίνα Δανέζη μοιράζεται με το Flix το τελευταίο ταξίδι του Νίκου Τριανταφυλλίδη
- Με έμπνευση... Pulp Fiction το τρίτο τρέιλερ του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου: Οχι τόσο σέξι, αλλά ευτυχώς ούτε «τα νέα κρατικά βραβεία»!
- Λεονάρντο Φάβιο: Ανακαλύπτοντας έναν σπουδαίο σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- O Φιλίπ Γκραντριέ φέρνει τα σκόταδια του στο 57o Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Τελευταία Εξοδος Θεσσαλονίκη: Δείτε το δεύτερο τρέιλερ του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου για το 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Ολες οι ελληνικές ταινίες που θα προβληθούν στο 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Μερικές από τις ωραιότερες ταινίες της χρονίας στο τμήμα «Ματιές στα Βαλκάνια» του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος σκηνοθετεί το πρώτο τρέιλερ του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- H Αγορά του 57ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αποκαλύπτεται!
- O ΠΑΟΚ που αγάπησε ο Νίκος Τριανταφυλλίδης σε παγκόσμια πρεμιέρα στο 57ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Το 57o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έχει αφίσα
- Θεσσαλονίκη 2016: Τα Highlights κι οι νέες ενότητες στο πρόγραμμα
- Ενας Τζιμ Τζάρμους δεν είναι (ποτέ) αρκετός στο 57ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
- Οσα ενώνουν το Φεστιβάλ του Λοκάρνο με το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
- Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Αλλαγές στο ελληνικό τοπίο
- Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης αποκτά διαγωνιστικό τμήμα για νέους δημιουργούς
- Αυτή είναι η ομάδα του νέου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
