Άποψη

Cine #MένουμεΣπίτι | Η Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη προτείνει στο Flix μια ταινία για τις μέρες της καραντίνας

στα 10

Το Flix ζητά κάθε μέρα από καλλιτέχνες που αγαπάει να φτιάξουν πρόγραμμα στον κινηματογράφο του σπιτιού μας, με κάτι που θα (ξανα)δούν κι ο ίδιοι τις μέρες της καραντίνας!

Flix Team
Cine #MένουμεΣπίτι | Η Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη προτείνει στο Flix μια ταινία για τις μέρες της καραντίνας

Οι μέρες της καραντίνας θέλουν προσοχή, υπομονή, πεθαρχία και... πολύ σινεμά! Μένουμε σπίτι, φτιάχνουμε ατμόσφαιρα και βλέπουμε ταινίες - ταινίες που πάντα θέλαμε να δούμε και δεν βρήκαμε ποτέ το χρόνο, ταινίες που θα ξαναδούμε γιατί μάς στηρίζουν, μάς φτιάχνουν το κέφι, σκοτώνουν την κακή διάθεση και την κλεισούρα.

Το Flix ζήτησε από σκηνοθέτες, ηθοποιούς, μουσικούς, συγγραφείς να προτείνουν την ταινία που θα βάλουν κι εκείνοι να δουν, όσο μένουν σπίτι. Μπορεί να είναι η αγαπημένη τους, ή αυτή που θεωρούν ότι έχει μεγαλύτερο νόημα να ξαναδούν τώρα, σε αυτή τη χρονική στιγμή, σε αυτή τη συνθήκη.

Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος προτείνει «All That Jazz» του Μπομπ Φόσι
Ο Μπάμπης Μακρίδης προτείνει «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» του Στίβεν Σπίλμπεργκ
Ο Γιώργος Γούσης προτείνει «Κλίματα Αγάπης» του Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν
Ο Αργύρης Ξάφης προτείνει «Old Boy» του Παρκ Τσαν-γουκ
Ο Φοίβος Δεληβοριάς προτείνει «Amarcord» του Φεντερίκο Φελίνι
Η Κάτια Γκουλιώνη προτείνει «Να Ζει Κανείς ή να Μη Ζει» του Ερνστ Λιούμπιτς
Ο Παναγιώτης Πανταζής προτείνει «Short Skin» του Ντούτσιο Κιαρίνι
H Zακλίν Λέντζου προτείνει «Gummo» του Χάρμονι Κορίν
O ΛΕΞ προτείνει «Repo Man» του Αλεξ Κοξ
Ο Λευτέρης Χαρίτος προτείνει «Ο Γείτονάς μου ο Τότορο» και «Sullivan's Travels»
O Βασίλης Κεκάτος προτείνει «Love Streams» του Τζον Κασσαβέτη
Η Δήμητρα Γαλάνη προτείνει «Νοσταλγία» του Αντρέι Ταρκόφσκι
O Γιάννης Βασλεμές προτείνει «Dune» του Ντέιβιντ Λιντς
O Θάνος Σαμαράς προτείνει «Μάτια Χωρίς Πρόσωπο» του Ζορζ Φρανζί
Η Σοφία Κόκκαλη προτείνει «Ξυπνήματα» της Πένι Μάρσαλ (1990)
O Γιώργος Νανούρης προτείνει «Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα» των Μαρζάν Σατραπί, Βενσάν Παρονό
H Πηνελόπη Τσιλίκα προτείνει «Μία Γυναίκα Εξομολογείται» του Τζον Κασσαβέτη
O The Boy προτείνει «Distant voices, Still Lives» και «The Long Day Closes» του Τέρενς Ντέιβις
Η Ρηνιώ Δραγασάκη προτείνει «Invasion of the Body Snatchers» του Φίλιπ Κάουφμαν
Ο Ζαχαρίας Μαυροειδής προτείνει «Θέλω και τη Μαμά σου» (Y Tu Mama Tambien) του Αλφόνσο Κουαρόν

Κοτζαμάνη 607 1 Πώς με βρήκε η καραντίνα

Τι να δούμε λοιπόν σήμερα Κωνσταντίνα;

Η πολυβραβευμένη, διεθνής Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη έχει σταθερά συμμετάσχει και διαγωνιστεί στα πρωτοκλασάτα διεθνή φεστιβάλ, από το Φεστιβάλ Καννών με το «Limbo» (2016) και το «Washingtonia» (2014) που συμμετείχε στο Επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα Μικρού Μήκους ταινιών του Φεστιβάλ Βερολίνου, μέχρι το «Yellow Fieber» (2015) το οποίο συμμετείχε στο Επίσημο Διαγωνιστικό Τμήμα Μικρού Μήκους ταινιών του Φεστιβάλ Λοκάρνο. Αυτή την περίοδο βρίσκεται υποψήφια για Βραβείο Ιρις της Ελληνικής Ακαδημίας κινηματογράφου για το επίσης βραβευμένο ήδη «Electric Swan» και προετοιμάζει την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, «Τιτανικός Ωκεανός».

Κοτζαμάνη 607 2

«Δίχως Στέγη Δίχως Νόμο» (Sans Toit Ni Loi) της Ανιές Βαρντά (1985)

Ενα πήγαινε έλα μέσα στο σπίτι. Kαι εμείς που δεν σταματάμε να τρέχουμε μέσα στο μυαλό μας. Τα συμπτώματα ενός ερωτευμένου δεν διαφέρουν πολύ από αυτά που πανικού. Η ανατριχίλα είναι η ίδια - και οι ορμόνες παρόμοιες.

Αυτές τις μέρες που έρχονται όλοι αντιμέτωποι με το #menoume spiti, βίωσα μια παράδοξη συνθήκη #se petao apo to spiti. Γιατί; Επειδή ένας Ισραηλινός απέκτησε με πλειστηριασμό τη μισή πολυκατοικία, και μαζί της το διαμέρισμα που έμενα τα τελευταία 7 χρόνια της ζωής μου. Με το Νόμο και το Κράτος μας τραμπούκισε, μας απείλησε, μας πετάει όλους έξω. Για για τη συντομογραφία: Air-bnb.

To 7 είναι μαγικός αριθμός, και η μαγεία γκρεμίζει και ξαναχτίζει.

Το σαλόνι μου γέμισε κούτες μέχρι πάνω. Μαγνητάκια, τετράδια, βιβλία. Ρούχα που δεν θα ξαναφορεθούν. Σε ένα βιβλίο Επείγουσας Φαρμακευτικής που είχα κρατήσει καρμικά από τις πρώτες μου σπουδές, βρήκα μια φράση γραμμένη με κόκκινο στυλό. «Το κάθε τραύμα εκπέμπει το δικό του φως», λένε οι χειρούργοι...

Κοτζαμάνη 607 4

Εβαλα το βιβλίο στην κούτα και βγήκα στο μπαλκόνι. Οι δρόμοι ήταν άδειοι σαν από κάποιο νόμο. Τα παράθυρα των σπιτιών έλαμπαν σαν φανοστάτες μέσα στη νύχτα. Ηταν το ηλεκτρικό ή τα τραύματα μας που εξέπεμπαν φως πάνω στα τζάμια;

Επειδή πολλές μέρες ξύπνησα στον ιδρώτα και στον πανικό. Και επειδή πολλές φορές προσευχήθηκα να εφαρμοστούν όλα τα μέτρα της καραντίνας, να απαγορευτούν όλα, (ακόμη και οι εξώσεις από Ισραηλινούς επενδυτές για να καταφέρω να μείνω στο σπίτι), επέλεξα το Vagabond, Sans Τoit ni Loi (Δίχως Στέγη, Δίχως Νόμο) της Ανιές Βαρντά.

Κοτζαμάνη 607 3

H Sandrine Bonnaire, ίσως μετά από το «À Nos Amours», στον πιο όμορφο ρόλο της ζωής της. Μια τούφα από σγουρά άλουστα μαλλιά. Ενα ξεθωριασμένο δερμάτινο που κροταλίζει σαν καύκαλο σαλιγκαριού που του διαλύεις το σπίτι. Είναι το σπίτι της. Τα μαύρα της νύχια ανοίγουν και γραπώνουν το τσιγάρο. Και το δόντι της σχεδόν σάπιο, αλλά ικανό να σπάσει μια κοινωνία προκαταλήψεων και να τη διαλύσει.

Την λατρεύεις και την μισείς σε όλη την ταινία και όμως δεν μπορείς να αποφασίσεις. Σαν τον εραστή που πάντα φοβόσουν. Τον εραστή που σε εκμετελλεύεται στο έπακρο αλλά δεν θέλει τίποτα από σένα. Δεν σε έχει ανάγκη. Αν πάθεις ηλεκτροπληξία θα δεις το πρόσωπό της μπροστά σου σε όραμα. Αν καεί η λάμπα, το τραύμα της θα εκπέμπει φως στο σκοτάδι.

Κωνσταντίνα


Διαβάστε και δείτε περισσότερα:

Κοτζαμάνη 607 5

Κοτζαμάνη 607 6