Οι μέρες της καραντίνας θέλουν προσοχή, υπομονή, πεθαρχία και... πολύ σινεμά! Μένουμε σπίτι, φτιάχνουμε ατμόσφαιρα και βλέπουμε ταινίες - ταινίες που πάντα θέλαμε να δούμε και δεν βρήκαμε ποτέ το χρόνο, ταινίες που θα ξαναδούμε γιατί μάς στηρίζουν, μάς φτιάχνουν το κέφι, σκοτώνουν την κακή διάθεση και την κλεισούρα.
Το Flix ζήτησε από σκηνοθέτες, ηθοποιούς, μουσικούς, συγγραφείς να προτείνουν την ταινία που θα βάλουν κι εκείνοι να δουν, όσο μένουν σπίτι. Μπορεί να είναι η αγαπημένη τους, ή αυτή που θεωρούν ότι έχει μεγαλύτερο νόημα να ξαναδούν τώρα, σε αυτή τη χρονική στιγμή, σε αυτή τη συνθήκη.
Δείτε ακόμη:
Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος προτείνει «All That Jazz» του Μπομπ Φόσι
Ο Μπάμπης Μακρίδης προτείνει «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» του Στίβεν Σπίλμπεργκ
Ο Γιώργος Γούσης προτείνει «Κλίματα Αγάπης» του Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν
Ο Αργύρης Ξάφης προτείνει «Old Boy» του Παρκ Τσαν-γουκ
Ο Φοίβος Δεληβοριάς προτείνει «Amarcord» του Φεντερίκο Φελίνι
Η Κάτια Γκουλιώνη προτείνει «Να Ζει Κανείς ή να Μη Ζει» του Ερνστ Λιούμπιτς
Ο Παναγιώτης Πανταζής προτείνει «Short Skin» του Ντούτσιο Κιαρίνι
H Zακλίν Λέντζου προτείνει «Gummo» του Χάρμονι Κορίν
O ΛΕΞ προτείνει «Repo Man» του Αλεξ Κοξ
Ο Λευτέρης Χαρίτος προτείνει «Ο Γείτονάς μου ο Τότορο» και «Sullivan's Travels»
H καραντίνα με βρήκε στο νησί μου
Τι να δούμε λοιπόν σήμερα Βασίλη;
Σε μια ιλιγγιώδη πορεία που ξεκίνησε με υπόσχεση τον «Ανάδρομο» και το Φεστιβάλ Δράμας, συνεχίστηκε με περγαμηνές με το «Zero Star Hotel» που είχε διακριθεί μέσα στις 15 καλύτερες απ' όλον τον κόσμο στο διαγωνισμό Sundance Ignite και αναγνωρίστηκε διεθνώς με το «Η Σιγή των Ψαριών Οταν Πεθαίνουν» και τις συμμετοχές του ανάμεσα σε πολλά άλλα, στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ του Λοκάρνο και στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ του Σάντανς, ο Βασίλης Κεκάτος έγινε ο πρώτος Ελληνας σκηνοθέτης που κέρδιε το Χρυσό Φοίνικα Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας στο Φεστιβάλ των Καννών, με το «Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς»
Η καραντίνα σταμάτησε την προπαραγωγή της μεγάλου μήκους του, και τον βρίσκει στο σπίτι του στην Κεφαλονιά. Από εκεί μάς έστειλε μια καρτ ποστάλ αλληλεγγύης και τη δική του πρόταση για σινεμά.
«Love Streams» του Τζον Κασσαβέτη (1984)
«Η αγάπη είναι νεκρή» διακηρύττει ο Φρανκ του Τζον Κασσαβέτη, ενώ δεν έχει σταματήσει να μοιράζει «σ’αγαπώ» με απίθανη ευκολία σε όποιον και όποια σταθεί στο δρόμο του. «Η αγάπη είναι τα πάντα» αντιλέγει η Σάρα της Τζίνα Ρόουλαντς, ενώ δεν της έχει απομείνει κανένας για να του πει «σ’αγαπώ».
Οι άνθρωποι στο «Love Streams» μοιάζουν με εκτροχιασμένα συγκρουόμενα σε ένα λούνα παρκ που έχει τα φώτα του σβηστά. Πέφτουν o ένας πάνω στο άλλον, πληγώνονται αλλά συνεχίζουν. Και κάποια στιγμή τα φώτα ανάβουν. Και βλέπουν πως δεν έχουν σημασία οι πληγές αλλά το ότι συνεχίζουν να κινούνται και να αγγίζονται, ακόμη κι αν αυτό συνεπάγεται να συγκρούονται.
Οι άνθρωποι στο Love Streams μας μοιάζουν, με έναν παράξενο τρόπο.
Οι άνθρωποι στο «Love Streams μένουν σπίτι. Ή μάλλον επιστρέφουν σπίτι. Ποιο είναι το σπίτι τους όμως; Σπίτι λένε πως είναι όπου είναι η καρδιά. Και η καρδιά μας συνήθως χτυπάει μέσα στα σώματα αυτών που αγαπάμε ή αυτών που αγαπούσαμε ή αυτών που ελπίζουμε πως κάποια σιτγμή θα αγαπήσουμε και θα μας αγαπήσουν πίσω.
Οι άνθρωποι στο «Love Streams» φοβούνται. Oταν χορεύουν μπλουζ σε ένα συνηθισμένο σαλόνι, τραγουδούν ο ένας στον άλλον «Είμαι σχεδόν ερωτευμένος μαζί σου / σχεδόν μου λείπεις». Προσπαθούν με κάθε τρόπο να προστατευτούν. Χορεύουν όμως, μπλουζ στο συνηθισμένο σαλόνι, φορώντας το πιο ακριβό κουστούμι τους ή πολύχρωμα λουλούδια στα μαλλιά τους. Χορεύουν για να έχουν τα σώματα τους ενωμένα, τα πρόσωπα τους κολλημένα, να μπορούν να πάρουν μια ανάσα ο ένας απ’το στόμα του άλλου. Και να βρουν το κουράγιο να συνεχίσουν.
Οι άνθρωποι στο «Love Streams» κάνουν και κάτι ακόμα που μας έχει απαγορευτεί και έχουμε σχεδόν ξεχάσει. Αγκαλιάζονται τόσο σφιχτά, όπως καμιά φορά μας τυχαίνει, και νομίζουμε πως αν αφήσουμε τον άλλον απ’τα χέρια μας θα σβήσει ή θα σβήσουμε εμείς. Μας θυμίζουν έτσι το πιο σκληρό πράγμα που χάσαμε: τις αγκαλιές. Πρέπει να θυμόμαστε όμως πως θα τις πάρουμε πίσω τις αγκαλιές, και θα είναι οι πιο ζεστές, σφιχτές, τρελές, βίαιες, σπαραχτικές, τρυφερές αγκαλιές που θα έχουμε δώσει. Τα σώματά μας θα έχουν την ορμή χιλιάδων αγκαλιών που στερήθηκαν όλον αυτόν τον καιρό μέσα στην αποστείρωση και την αποξένωση. Μέχρι να συμβεί όμως αυτό, ας ζεσταθούμε με αυτές που τόσο γενναιόδωρα ανταλάσσουν οι άνθρωποι στο «Love Streams».
Και θα έρθει πάλι σύντομα ο καιρός που τα σώματά μας θα ενώνονται σαν γέφυρες πάνω απ’την άβυσσο.
Βασίλης Κεκάτος
Διαβάστε και δείτε περισσότερα:
- 15+ ταινίες για 15 μέρες στο σπίτι
- The long wait. Οι 5 κλασικές, τεράστιες τηλεοπτικές σειρές που αντιστέκονται στη βαρεμάρα
- Ολοι λένε #μενουμε_σπίτι
- Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος προτείνει «All That Jazz» του Μπομπ Φόσι
- Ο Μπάμπης Μακρίδης προτείνει «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» του Στίβεν Σπίλμπεργκ
- Ο Γιώργος Γούσης προτείνει «Κλίματα Αγάπης» του Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν
- Ο Αργύρης Ξάφης προτείνει «Old Boy» του Παρκ Τσαν-γουκ
- Ο Φοίβος Δεληβοριάς προτείνει «Amarcord» του Φεντερίκο Φελίνι
- Η Κάτια Γκουλιώνη προτείνει «Να Ζει Κανείς ή να Μη Ζει» του Ερνστ Λιούμπιτς
- Ο Παναγιώτης Πανταζής προτείνει «Short Skin» του Ντούτσιο Κιαρίνι
- H Zακλίν Λέντζου προτείνει «Gummo» του Χάρμονι Κορίν
- O ΛΕΞ προτείνει «Repo Man» του Αλεξ Κοξ
- Ο Λευτέρης Χαρίτος προτείνει «Ο Γείτονάς μου ο Τότορο» και «Sullivan's Travels»