Άποψη

Cine #MένουμεΣπίτι | H Zακλίν Λέντζου προτείνει στο Flix μια ταινία για τις μέρες της καραντίνας

στα 10

Το Flix ζητά κάθε μέρα από καλλιτέχνες που αγαπάει να φτιάξουν πρόγραμμα στον κινηματογράφο του σπιτιού μας, με κάτι που θα (ξανα)δούν κι ο ίδιοι τις μέρες της καραντίνας!

Flix Team
Cine #MένουμεΣπίτι | H Zακλίν Λέντζου προτείνει στο Flix μια ταινία για τις μέρες της καραντίνας

Οι μέρες της καραντίνας θέλουν προσοχή, υπομονή, πεθαρχία και... πολύ σινεμά! Μένουμε σπίτι, φτιάχνουμε ατμόσφαιρα και βλέπουμε ταινίες - ταινίες που πάντα θέλαμε να δούμε και δεν βρήκαμε ποτέ το χρόνο, ταινίες που θα ξαναδούμε γιατί μάς στηρίζουν, μάς φτιάχνουν το κέφι, σκοτώνουν την κακή διάθεση και την κλεισούρα.

Το Flix ζήτησε από σκηνοθέτες, ηθοποιούς, μουσικούς, συγγραφείς να προτείνουν την ταινία που θα βάλουν κι εκείνοι να δουν, όσο μένουν σπίτι. Μπορεί να είναι η αγαπημένη τους, ή αυτή που θεωρούν ότι έχει μεγαλύτερο νόημα να ξαναδούν τώρα, σε αυτή τη χρονική στιγμή, σε αυτή τη συνθήκη.

Δείτε ακόμη:

Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος προτείνει «All That Jazz» του Μπομπ Φόσι
Ο Μπάμπης Μακρίδης προτείνει «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» του Στίβεν Σπίλμπεργκ
Ο Γιώργος Γούσης προτείνει «Κλίματα Αγάπης» του Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν
Ο Αργύρης Ξάφης προτείνει «Old Boy» του Παρκ Τσαν-γουκ
Ο Φοίβος Δεληβοριάς προτείνει «Amarcord» του Φεντερίκο Φελίνι
Η Κάτια Γκουλιώνη προτείνει «Να Ζει Κανείς ή να Μη Ζει» του Ερνστ Λιούμπιτς
Ο Παναγιώτης Πανταζής προτείνει «Short Skin» του Ντούτσιο Κιαρίνι
Ο ΛΕΞ προτείνει «Repo Man»
Ο Λευτέρης Χαρίτος προτείνει «Ο Γείτονάς μου ο Τότορο» και «Sullivan's Travels»

lentzou 607 1 «Η καραντίνα μου: Από την Λέξη και εμένα με αγάπη»

Τι να δούμε απόψε, λοιπόν, Ζακλίν;

H Ζακλίν Λέντζου, η σκηνοθέτης που με τις μικρού μήκους της ταξίδεψε και βραβεύτηκε στα μεγαλύτερα διεθνή και ελληνικά φεστιβάλ (από την «Αλεπού» στο Λοκάρνο, στο «Hiwa» στο Βερολίνο, ως το «Εκτορας Μαλό: Η Τελευταία Μέρα της Χρονιάς», που τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο Leica Cine Discovery στην Εβδομάδα Κριτικής των Καννών), έχει έτοιμη και την πρώτη μεγάλου μήκους της ταινία «Σελήνη, 66 Ερωτήσεις» - όμως η πανδημία πάγωσε τα πάντα. Εντός κι εκτός οθόνης.

Ψύχραιμη, μένει σπίτι, και μαζί με τη «Λέξη» τη σκυλίτσα της στέλνουν μια καρτ ποστάλ από την καραντίνα τους και μια πρόταση για «σινεμά επιβίωσης».

gummo 607 3

ΚΟΣΜΟΣ 2020

Νεκροί. Τόσοι πολλοί!
Στοίβα, ο ένας πάνω στον άλλον, γίνονται ένα. Μια μάζα νεκρών.
Βιντεοκλήση αντί για αγκαλιά. Google αντί για βόλτα. Το Google είναι Η βόλτα.
Πρόσωπα μισά λευκά, μισά μάτια –πρώτη φορά παρατηρείς τόσο πολύ τα μάτια τους ε;
Λέξεις νοσοκόμων και γιατρών, υπουργών και ειδικών σαν ψυχοβγάλτες.
Μυρωδιά αντισηπτικού, το μπάνιο σου σαν κλινική – ποιος να το περίμενε;
Ησυχία.

gummo 607 2

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΔΡΑΣΗ

Βιβλία. Τόσα πολλά!
Αρκετά ολοκαίνουρια, άλλα ντεμί, κάθονται και σε κοιτούν ουδέτερα τόσο καιρό. Μηδέν παράπονο!
(άλλωστε τα βιβλία ξέρουν καλά τι είναι, δεν γίνεται να νιώσουν έλλειψη ποτέ.)
Μαγειρική. Πειραματισμοί, νέες γνώσεις, σκέψη για τη γεύση, γείωση.
Σκέψεις. Δικές σου; Φίλων; Εραστών; Κάποιες που παρέπεσαν στην ουρά για το ATM; Δεν υπάρχει πλέον δικαιολογία. Γράψ’ τες.
Κύκνοι και δελφίνια επανακτούν το νερό (τους).
Ησυχία.

gummo 607 4

«Gummo» του Χάρμονι Κορίν (1997)

Για την παγκόσμια κρίση υγείας, (ψυχικής, πνευματικής, σωματικής)
για την παγκόσμια κρίση συνειδητότητας,
για την παγκόσμια κρίση φόβου
προτείνω την ταινία που μου εμφανίστηκε σε μια από τις πρώτες δικές μου μικρές και ασήμαντες αντίστοιχες κρίσεις : Το «Gummo» του Χάρμονι Κορίν.

Μια σειρά πορτραίτων στη διαλυμένη από τυφώνα Ξένια, στο Οχάιο, όπου στοιχειωδώς ακολουθούμε δυο παιδιά που κάνουν ποδήλατο για γατο-κυνήγι. Συναντούμε τους χαρακτήρες χρόνια μετά την καταστροφή, βαθιά χωμένους σε νέους τρόπους ύπαρξης και συνύπαρξης, με Μαντόνα και Ρόι Όρμπισον όμως να παραμένουν αλώβητοι στις συνειδήσεις τους. Δεν υπάρχει στόχος. Απλή παρατήρηση. Μια συμβολική μελέτη της έννοιας του περιθωρίου, μια λανθάνουσα σκέψη για την ένταξη και την επανένταξη, ένα σκοτεινό ποίημα που δε θες (;) ( εγώ δε θέλω) να τελειώσει.

Πιο μικρή, είχα σημειώσει κάπου πώς, εάν τα «Aνθη του Κακού» γινόντουσαν ποτέ ταινία, σαν συλλογή ταινιών δηλαδή, τότε ένα από το άνθη θα ήταν το «Gummo», το πιο όμορφο

Δείτε το ως παράδειγμα προς αποφυγήν για το πώς θα είμαστε μετά την παράνοια που ζούμε, δείτε το ως ένα από τα πιο φωτεινά αστέρια του αμερικάνικου ανεξάρτητου σινεμά, αλλά για μένα δείτε το υπό την ομπρέλα της δυαδικότητας: και η πιο «άσχημη» συνθήκη κρύβει μια ιδιαίτερη «ομορφιά».

Ζακλίν


Περισσότερες προτάσεις όσο #ΜένουμεΣπίτι:

GUMMO POSTER 607 1