
To Χόλιγουντ ανησυχεί για την «AI ηθοποιό» Τίλι Νόργουντ
Η περίπτωση της Τίλι Νόργουντ φανερώνει τους φόβους μιας βιομηχανίας σε κρίση ταυτότητας και φέρνει το Χόλιγουντ στο κατώφλι ενός ψηφιακού εφιάλτη.
Η περίπτωση της Τίλι Νόργουντ φανερώνει τους φόβους μιας βιομηχανίας σε κρίση ταυτότητας και φέρνει το Χόλιγουντ στο κατώφλι ενός ψηφιακού εφιάλτη.
Κουβαλώντας το βάρος της ιστορίας της με τον ίδιο ενθουσιασμό που το κάνει εδώ και περισσότερα από 60 χρόνια, η Ταινιοθήκη του Παρισιού παραμένει ακόμη και σήμερα το πιο ζωντανό «σινεμά» της πόλης...
Ο Χρήστος Λούλης, o Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, η Νατάσα Ζάγκα και ο Μιχάλης Φωτόπουλος, αποτελούν δύο από τα «ζευγάρια» στην ταινία του Παναγιώτη Φαφούτη. Mας συστήνονται χωρίς μάσκες η αποκριάτικες στολές!
Δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχει γραφτεί ήδη για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Οχι μόνο από την κριτική, θεωρητικούς του σινεμά, θαυμαστές και πολέμιους του έργου του και τις γενιές που συνεχίζουν να τον ανακαλύπτουν, όσο από την ίδια την Ιστορία.
Ο Βασίλης Σουράπας, επικεφαλής της «boutique» εταιρίας διανομής Film Trade, κινήθηκε πάντα μακριά από το μαζικό «αγριεμένο πληθός». Η επιλογή του να φέρει στην Ελλάδα τα «Future Shorts» μοιάζει μια ακόμη συνεπής κίνηση σε μια ενδιαφέρουσα διαδρομή. Του ζητήσαμε να μας εξηγήσει, τους λόγους που τον έκαναν να εμπλακεί στην γοητευτική αυτή περιπέτεια.
O συντελεστές του «L» μιλούν στην κάμερα του Flix για τον κώδικά οδικής κυκλοφορίας που τους έφερε μέχρι το Φεστιβάλ του Sundance.
Υπάρχει κινηματογραφική εκπαίδευση στην Ελλάδα; Ή ο μόνος τρόπος για να μάθεις σινεμά είναι να βλέπεις απλά πολλές ταινίες; Και γιατί η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες στον κόσμο που δεν διαθέτει μια σοβαρή κρατική σχολή κινηματογράφου; Σε αυτές και ακόμη περισσότερες (ρητορικές) ερωτήσεις προσπαθεί να απαντήσει το ντοκιμαντέρ του νεαρού κινηματογραφιστή Γαβριήλ Τζάφκα «Champions: μια αστεία ιστορία» που από την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου θα προβάλλεται στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.
Αν αναρωτιόσασταν πως φτιάχνεται ένα άρμα του Πατρινού Καραναβαλιού, τώρα μπορείτε να το μάθετε. Η Πηνελόπη Βαλτή, σκηνογράφος του «Παράδεισου» του Παναγιώτη Φαφούτη, εξηγεί στο Flix πως διένυσε τη διαδρομή από την Παλαιά Διαθήκη μέχρι το καρναβαλικό εργαστήρι της Πάτρας και αποκαλύπτει μικρά μυστικά του επαγγέλματος.
Με αφορμή την διοργάνωση του pop up festival των Future Shorts στην Αθήνα (το Σάββατο 21/1 στις 12.00 τα μεσάνυχτα και την Κυριακή 29/1 στις 12.00 το μεσημέρι στον Κινηματογράφο Δαναό) μιλήσαμε με τον εμπνευστή της διοργάνωσης (καθώς και του Secret Cinema) για την ιδέα πίσω από το Future Shorts και την πορεία τους από το Λονδίνο του 2003, στην Αθήνα του 2012, δια μέσου σχεδόν ολόκληρου του πλανήτη.
Ο Κλιντ Ιστγουντ και οι πρωταγωνιστές του, Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, Αρμι Χάμερ και Ναόμι Γουοτς, μιλούν για την εμπειρία τους στο γύρισμα και τη σχέση τους με τον μύθο.
Πόσο εύκολο είναι να κάνεις μια ταινία που θυμίζει παλιό καλό Χόλιγουντ; Και πόση σημασία μπορεί να έχει αυτό εν έτει 2012; Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ επιστρέφει με το «Το Αλογο του Πολέμου» στο σινεμά όπως το δίδαξε ο Τζον Φορντ, αναπολεί το ηλιοβασίλεμα του «Οσα Παίρνει ο Ανεμος» και αποδεικνύει πως το «κλασικό» δεν έχει εποχή.
Στην διάρκεια του ετήσιου «Ραντεβού με το γαλλικό σινεμά» που διοργανώνει στο Παρίσι η Unifrance, οι υπεύθυνοι προώθησης του στο εξωτερικό, παρουσίασαν με αριθμούς την εικόνα της απήχησής του εκτός της Γαλλίας.
Την Κυριακή 15 Ιανουαρίου, η τελετή απονομής των 69ων Χρυσών Σφαιρών θα καθορίσει για άλλη μία χρονιά την οσκαρική κούρσα. Πώς όμως έχει ήδη διαμορφωθεί το τοπίο των φετινών βραβείων; Ποια είναι τα φαβορί και ποια τα outsiders; Ενημερωθείτε, διαφωνήστε, σχολιάστε, αλλά προετοιμαστείτε. Εχουμε μπει στην τελική ευθεία των βραβείων!
Η Θατσερική Αγγλία, όπως δεν την έδειξε το «The Iron Lady», αλλά την κατέγραψαν οι ταινίες της.
Η Αλίντα Δημητρίου, με τα «Κορίτσια της Βροχής», ολοκληρώνει την τριλογία ταινιών για τη γυναικεία αντίσταση στην Ελλάδα και μιλά στο Flix για της ηρωίδες της που έγιναν δικές μας.
Ενας αθεόφοβος κάφρος ή μια κωμική διάνοια; Ο προκλητικός performer αποδεικνύει με δουλειά δεκαετιών ότι το γέλιο θέλει θράσος.
Αν δεν έχετε διαβάσει το πρώτο βιβλίο της τριλογίας του Στιγκ Λάρσον, δεν έχετε δει τη σουηδική ταινία του 2009 και το φιλμ του Ντέιβιντ Φίντσερ μην διαβάσετε ούτε γραμμή παρακάτω. Ο,τι ακολουθεί είναι μια σύγκριση των δύο ταινιών, πάντοτε σε αναφορά με την πρωτότυπη πηγή τους και η απόδειξη πως αποτελούν δύο εντελώς διαφορετικές εκδοχές πάνω στην ίδια ιστορία…