Οπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή δημοσιοποιήθηκε η λίστα με τις ταινίες από τις οποίες θα προκύψουν οι φετινές υποψηφιότητες για τα βραβεία της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου που θα λάβουν χώρα στο Βερολίνο στις 7 Δεκεμβρίου.
Ιστορικά - από τότε που άρχισαν να δίνονται τα Ευρωπαϊκά Βραβεία (το 1988), οι μόνες ελληνικές ταινίες μεγάλου μήκους που κατάφεραν να φτάσουν στις τελικές υποψηφιότητες ήταν πολύ λίγες, ουσιαστικά δύο ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου (το «Τοπίο στη Ομίχλη» το 1989 και το «Βλέμμα του Οδυσσέα» το 1995), ενώ η Ελλάδα υπήρχε και σαν χώρα συμ-παραγωγής στον «Αστακό» του Γιώργου Λάνθιμου του 2015.
Στη μεγάλη λίστα, όμως, από την οποία προκύπτουν οι υποψηφιότητες υπήρξαν πολλές ελληνικές ταινίες σχεδόν κάθε χρόνο από το 1994 - από το «Απ' το Χιόνι» του Σωτήρη Γκορίτσα το 1994, το «Από την Ακρη της Πόλης» του Κωνσταντίνου Γιάνναρη το 1999, ειδικά τα τελευταία χρόνια θυμόμαστε το «Attenberg» της Αθηνάς Τσαγγάρη, το «Xenia» του Πάνου Χ. Κούτρα, το «Suntan» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλο, το «Ο Πιο Μακρύς Δρόμος» της Μαριάννας Οικονόμου, το ο «Γιος της Σοφίας» της Ελίνας Ψύκου, πέρσι ήταν ο «Οίκτος» του Μπάμπη Μακρίδη και άλλα.
Απαραίτητη σημείωση η διαφοροποίηση στην επιλογή των ταινιών μικρού μήκους. Ελληνικές ταινίες μικρού μήκους έφτασαν και φτάνουν στις τελικές υποψηφιότητες, αφού η επιλογή τους γίνεται από τα Φεστιβάλ όπου συμμετέχουν και διακρίνονται. Φέτος είναι ήδη υποψήφια η «Λεωφόρος Πατησίων» του Θανάση Νεοφώτιστου, ενώ τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει υποψήφιες αρκετές ταινίες, όπως το «Limbo» της Κωνσταντίνας Κοτζαμάνη, οι «Τίτλοι Τέλους» του Γιώργου Ζώη και άλλά.
Στη φετινή προεπιλογή των ταινιών μεγάλου μήκους, ωστόσο, η παρουσία της Ελλάδας εξαντλείται στη συμπαραγωγή του Γιώργου Τσούργιαννη στην ταινία του Τούρκου Εμίν Αλπέρ «A Tale of Three Sisters» και στην παρουσία του «The Favourite» του Γιώργου Λάνθιμου που «κατεβαίνει» φυσικά με τα χρώματα του Ηνωμένου Βασιλείου και της Ιρλανδίας.
Καμία ελληνική ταινία δεν «χώρεσε» στη λίστα των 46 ταινιών και ας υπήρχαν φέτος τίτλοι που και ξεχώρισαν σε Διεθνή Φεστιβάλ όπως το «Η Δουλειά της» του Νίκου Λαμπότ (πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Τόρόντο) και το «Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών» του Σύλλα Τζουμέρκα (πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βερολίνου), για να αναφέρουμε μόνο δύο. Ταινίες που ήδη βγαίνουν στις αίθουσες και άλλων χωρών με επιτυχία (ήδη το «Η Δουλειά της» στη Γαλλία τον περασμένο Μάιο και το «Θαύμα» στη Γερμανία).
Οι 46 ταινίες επιλέχθηκαν από ειδική επιτροπή που αποτελείται από προγραμματιστές διεθνών φεστιβάλ, διανομείς και υπεύθυνους διεθνών πωλήσεων. Συγκεκριμένα από τους Τζιόρτζιο Γκοσέτι (προγραμματιστής φεστιβάλ-Ιταλία), Κατρίν Κολστέντε (προγραμματιστής φεστιβάλ-Γερμανία), Παθ Λαζάρο (προγραμματιστής φεστιβάλ-Ισπανία), Μέρι Ναζάρι (διανομέας - Ρωσία), Εντβίνας Πούκστα (προγραμματιστής φεστιβάλ-Λιθουανία), Αγκάτ Βαλεντίν (διεθνείς πωλήσεις - Γαλλία).
Δεν έχει σημασία αν οι δύο αυτές ταινίες δεν πληρούσαν όλα τα κριτήρια που απαιτούνται για να είναι μια ταινία υποψήφια στη μεγάλη λίστα των ταινιών για τα Ευρωπαϊκά Βραβεία - δικαιολογία που δεν γνωρίζουμε και άρα μπορεί να ισχύει για τη μη τελικά συμμετοχή τους (δείτε εδώ αναλυτικά τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να είναι μια ταινία υποψήφια).
Αυτό που έχει σημασία είναι να δει κανείς την απουσία της Ελλάδας - παραδοσιακά τελικά - από τα Ευρωπαϊκά Βραβεία (που ακόμη και με μικρό αντίκτυπο παραμένουν ένας σημαντικός θεσμός) ως μια ακόμη παθογένεια του ελληνικού σινεμά εν γένει, μια ακόμη συνέπεια της έλλειψης ενός οργανωμένου πλέγματος παραγωγής και προώθησής του, τη μοναχικότητα με την οποία συνεχίζει να παράγεται, να ταξιδεύει στον κόσμο και να συνεχίζει ακόμη και μετά από την διεθνή επιτυχία των τελευταίων χρόνων να χάνει στα... σημεία.
Αυτή είναι η λίστα με τις 46 ταινίες από τις οποίες θα προκύψουν οι φετινές υποψηφιότητες για τα Ευρωπαϊκά Βραβεία 2019 (οπου ο τίτλος είναι ένεργός μπορείτε να διαβάσετε τη γνώμη του Flix για την ταινία)
Ι Do Not Care if We Go Down in History As Barbarians του Ράντου Ζούντε (Ρουμανία, Τσεχική Δημοκρατία)
A Tale of Three Sisters του Εμίν Αλπέρ (Τουρκία, Γερμανία, Ολλανδία, Ελλάδα)
A Twelve-Year Night του Αλβάρο Μπρέχνερ (Ισπανία, Γαλλία)
A White White Day του Χλινούρ Πάλμασον (Ισλανδία, Δανία)
All Good της Εβα Τρόμπις (Γερμανία)
And Then We Dance του Λέβαν Ακιν (Σουηδία, Γεωργία, Γαλλία)
Θέλημα Θεού του Φρανσουά Οζόν (Γαλλία)
Bad Poems του Γκάμπορ Ράις (Ουγγαρία, Γαλλία) BAD POEMS / ROSSZ VERSEK
Beanpole του Καντεμίρ Μπαλάγκοφ (Ρωσία)
Chained του Γιαρόν Σάνι (Ισραήλ, Γερμανία)
Dafne του Φεντερίκο Μποντ (Ιταλία)
Dirty God της Σάσα Πόλακ (Ολλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία)
Fire Will Come του Ολιβερ Λασε (Ισπανία, Γαλλία, Λουξεμβούργο)
God Exists, Her Name is Petrynija της Τεόνα Στούγκαρ Μιτέβσκα (Βόρεια Μακεδονία, Βέλγιο, Σλοβενία, Γαλλία, Κροατία)
Gundermann του Αντρέας Ντρέζεν (Γερμανία)
System Crasher της Νορα Φινγκσάιντ (Γερμανία)
Synonyms του Ναντάβ Λαπίντ (Γαλλία, Γερμανία, Ισραήλ)
Stitches του Μιροσλάβ Τέρζικ (Σερβία)
Sorry We Missed You του Κεν Λόουτς (Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία)
Sons of Denmark του Ουλαά Σαλίμ (Δανία)
Sibel των Κάγκλα Ζεντσίρτσι, Γκιγιόμ Τζιοβανέτι (Τουρκία, Γαλλία, Γερμανία, Λουξεμβούργο)
Queen of Hearts της Μαί ελ-Τουκί (Δανία Σουηδία)
Portrait of a Lady in Fire της Σελίν Σιαμά (Γαλλία)
Piranhas του Κλαούντιο Τζιοβανέζι (Ιταλία)
Pain and Glory του Πέδρο Αλμοδόβαρ (Ισπανία)
Oleg του Γιούρις Κουρσιέτις (Λετονία, Λιθουανία, Βελγίο, Γαλλία)
Non Fiction του Ολιβιέ Ασαγιάς* (Γαλλία)
Mr. Jones της Ανιέσκα Χόλαντ (Πολωνία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ουκρανία)
Little Joe της Τζέσικα Χάουσνερ (Αυστρία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία)
Les Miserables του Λατζ Λι (Γαλλία)
Joy της Σουνταμπέ Μορτεζάι (Αυστρία)
Jumpman του Ιβάν Τβερντόφσκι (Ρωσσία, Ιρλανδία, Γαλλία, Λιθουανία)
It Must Be Heaven του Ελία Σουλεϊμάν (Γαλλία)
I Was at Home, But της Αντζελα Σανελεκ (Γερμανία, Σερβία)
Μαύρη Τρύπα της Κλερ Ντενί (Γερμανία, Πολωνία, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, ΗΠΑ)
Homeward του Ναριμάρ Αλίεφ (Ουκρανία)
Tel Aviv on Fire του Σαμέ Ζοάμπι* (Λουξεμβούργο, Γαλλία, Ισραήλ, Βέλγιο) TEL AVIV ON FIRE
Η Ευνοούμενη του Γιώργου Λάνθιμου (Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία)
Ο Εκπτωτος του Ροντρίγκο Σορογκόγιεν (Ισπανία, Γαλλία)
The Traitor του Μάρκο Μπελόκιο (Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, Βραζιλία)
La Gomera του Κορνέλιου Πορουμπόιου (Ρουμανία, Γαλλία)
Twin Flower της Λαουρα Λουτσέτι (Ιταλία)
Yesterday του Ντάνι Μπόιλ (Ηνωμένο Βασίλειο)
Werewolf του Αντριάν Πάνεκ (Πολωνία, Γερμανία, Ολλανδία)
Young Ahmed των Ζαν-Πιερ και Λικ Νταρντέν (Γαλλία, Βέλγιο)
Τα περίπου 3600 μέλη της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου θα ψηφίσουν για τις υποψηφιότητες στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Ηθοποιού (Αντρα), Ηθοποιού (Γυναίκας), Σεναρίου. Οι υποψηφιότητες θα ανακοινωθούν στις 9 Νοεμβρίου στο Φεστιβάλ της Σεβίλλης. Επιτροπή από 8 μέλη θα αποφασίσει τα βραβεία στις κατηγορίες Φωτογραφίας, Μοντάζ, Σκηνικά, Κοστούμια, Μακιγιάζ και Κομμώσεις, Μουσικής, Ηχου και Ειδικών Οπτικών Εφέ.
