Φεστιβάλ / Βραβεία

19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Στο «The Good Postman», ένα μικρό βουλγάρικο χωριό συμπυκνώνει όλη την ελπίδα και την πικρία του κόσμου

of 10

O Τόνισλαβ Χριστόφ μας χαρίζει ένα από τα πιο γενναιόδωρα φιλμ που είδαμε τελευταία πάνω στο φλέγον ζήτημα του μεταναστευτικού – και όχι μόνο.

19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Στο «The Good Postman», ένα μικρό βουλγάρικο χωριό συμπυκνώνει όλη την ελπίδα και την πικρία του κόσμου

Ενώ η παγκόσμια κοινότητα δεν έχει ξεπεράσει ακόμα τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών στις ΗΠΑ, μια άλλη, πολύ διαφορετική, αν και με τον τρόπο της όχι λιγότερο σημαντική, εκλογική αναμέτρηση βρίσκεται στο επίκεντρο του ντοκιμαντέρ του Τόνισλαβ Χριστόφ.

Σε ένα μικρό χωριό στη Βουλγαρία, στα σύνορα με την Τουρκία, ο ταχυδρόμος Ιβαν βάζει υποψηφιότητα για δήμαρχος. Βασικό στοιχείο της καμπάνιας του είναι να προσπαθήσει να εντάξει στη μικρή κοινότητα ένα ποσοστό από τους πολυάριθμους πρόσφυγες που μπαίνουν κρυφά στη χώρα διασχίζοντας την περιοχή, με απώτερο στόχο να αναζωογονήσει πληθυσμιακά το χωριό του, το οποίο με λιγότερους από 40 κατοίκους –οι περισσότεροι από αυτούς ηλικιωμένοι– μοιάζει να αργοσβήνει. Οπως είναι αναμενόμενο, η καμπάνια του συναντά έντονες αντιδράσεις, τόσο από τους συνυποψήφιούς του όσο και από άλλους κατοίκους. Βρίσκει όμως και συμπαράσταση, συχνά από εκεί που δεν το περιμένει.

Διαβάστε ακόμη: 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Στο «American Anarchist», η Αμερική έρχεται αντιμέτωπη με τις ενοχές της

Εμπειρος ντοκιμαντερίστας, με πέντε μεγάλου μήκους ταινίες στο ενεργητικό του, ο Χριστόφ, βουλγάρικης καταγωγής σκηνοθέτης αλλά με πεδίο δράσης τόσο τη γενέτειρά του όσο και τη Φινλανδία, δεν θα μπορούσε να έχει καταπιαστεί με ένα περισσότερο επίκαιρο θέμα. Ομως παρά τη θεματική του μεταναστευτικού που ρίχνει βαριά τη σκιά της στην ταινία του, πλάθει ένα φιλμ διαχρονικό και οικουμενικό, που θα μπορούσε ενδεχομένως να εκτυλίσσεται σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, ενώ την ίδια στιγμή αποπνέει έναν αέρα αδιαμφισβήτητα βαλκανικό.

The Good Postman 607

Στο μικρό αυτό βουλγάρικο χωριό (με το καθόλου τυχαίο όνομα «Η Μεγάλη Πύλη») αντικατοπτρίζεται η εικόνα εκατοντάδων άλλων, όπου η έλλειψη εργασίας και η εγκατάλειψη τα κάνουν να μοιάζουν με πόλεις-φαντάσματα και φορτώνουν τους κατοίκους τους με πικρία, απογοήτευση και απελπισία. Σε αυτή την ξεχασμένη γωνιά, όμως, ο Χριστόφ ανακαλύπτει και αναδεικνύει κάθε πτυχή της ανθρώπινης συμπεριφοράς, ξεδιπλώνοντας τις αντιδράσεις των ντόπιων απέναντι στη «εισβολή» των ξένων με χιούμορ, οξυδέρκεια και κατανόηση. Σε αυτή την ερημωμένη μικρογραφία της κοινωνίας, ο ακραίος ρατσισμός μπορεί να βαδίζει χέρι χέρι με τη συγκινητική καλοσύνη των ξένων, η εκμετάλλευση και η αδιαφορία εναλλάσσονται με απρόσμενες πράξεις συμπόνιας, ανιδιοτέλειας και καθαρού βλέμματος, που μπορεί να κρύβονται ακόμα και στις πιο ασήμαντες χειρονομίες.

The Good Postman 607

Ο Χριστόφ τα εντοπίζει όλα αυτά με απροσδόκητα ανάλαφρη αλλά διόλου επιπόλαιη διάθεση, κυρίως μέσα από την ολοζώντανη σκιαγράφηση μιας πινακοθήκης απολαυστικών και ενίοτε εκκεντρικών χαρακτήρων: από τον μειλίχιο Ιβάν και τον αμετανόητα τεμπέλη αντίπαλό του, του οποίου η καμπάνια εξαντλείται στο να προσφέρει δωρεάν ίντερνετ και εκκωφαντικά dj set στον ηλικιωμένο πληθυσμό του χωριού, μέχρι τις αγέρωχες γιαγιάδες που δεν παρασύρονται εύκολα από τα μεγάλα λόγια.

Η παρατήρηση των βασικών χαρακτήρων (εμφανώς αποτέλεσμα ουσιαστικής εξοικείωσης των δημιουργών μαζί τους) επιφυλάσσει μερικές σπάνιες στιγμές συγκίνησης, αλλά και αβίαστα αστεία στιγμιότυπα, χωρίς ούτε στιγμή η ταινία να γίνεται επικριτική απέναντι στις οποίες απόψεις των πρωταγωνιστών ή να πέφτει στην παγίδα να τους αντιμετωπίσει ως γραφικούς - είτε νοσταλγούν το κομμουνιστικό παρελθόν της χώρας είτε τις παλιές καλές στιγμές που το χωριό έσφυζε από ζωή, ή ακόμα όταν παρασύρονται από τον πυρετό μιας σχεδόν σουρεαλιστικής προεκλογικής εκστρατείας αλλά και των γεγονότων που άθελά τους τούς φέρνουν στο προσκήνιο.

The Good Postman 607

Καθώς ο Χριστόφ βυθίζεται στις προσωπικές ιστορίες των πρωταγωνιστών του και στην τραγελαφική εκλογική κούρσα τους, τα αποσπάσματα από δελτία ειδήσεων για τις συλλήψεις προσφύγων ή για ένα επεισόδιο κακοποίησής τους από τους κατοίκους μιας γειτονικής περιοχής, μεταμφιεσμένους ως αστυνομικούς, κρατούν την ταινία του γερά προσγειωμένη στη σκληρή πραγματικότητα και αποτελούν υπενθύμιση για τα όσα διακυβεύονται πίσω από τη φαινομενικά ασήμαντη αυτή αναμέτρηση.

Εξαιρετικά φωτογραφημένο από τον Ορλιν Ρουέφσκι, ο οποίος αναδεικνύει εξίσου το ειδυλλιακό βουκολικό τοπίο και τα σκαμμένα πρόσωπα των γηραιών ηρώων, το «The Good Postman» αποτελεί μια υπέροχη τραγικοκωμωδία για τους χαλεπούς καιρούς μας και ένα από τα πιο γενναιόδωρα φιλμ που είδαμε τελευταία πάνω στο φλέγον ζήτημα του μεταναστευτικού και όχι μόνο.


Το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται από τις 3 ως τις 12 Μαρτίου 2017. Το Flix βρίσκεται εδώ για να σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις αίθουσες.

Η μπίρα Fischer, που αγαπά την τέχνη και τη δημιουργία, απονέμει για 5η συνεχή χρονιά τα Βραβεία Κοινού Fischer στο 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Επιπλέον, από τις 3 έως τις 12 Μαρτίου 2017, σε όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ, σε 26 επιλεγμένα σημεία, οι σινεφίλ, καταναλώνοντας μία Fischer και με την επίδειξη του εισιτήριου της προβολής, θα μπορούν να απολαύσουν μία ακόμη δωρεάν! Γιατί όλες οι κινηματογραφικές στιγμές ξεκινούν και τελειώνουν με μία Fischer!

Διαβάστε ακόμη