Το Flix έκλεισε τα 10 του χρόνια φέτος - σε μία παράξενη χρονιά, που δεν επέτρεψε πάρτι και εορτασμούς που θα άρμοζαν σε μια τέτοια επέτειο. Λίγο πριν το τέλος του 2021 όμως αποφασίσαμε να το γιορτάσουμε πολύ πιο ουσιαστικά: με κινηματογραφικές αναμνήσεις και στιγμές που μάς καθόρισαν.
Ξεκινάμε λοιπόν από τις ταινίες...
Κάθε χρόνο, την τελευταία του μέρα, το Flix δημοσιεύει την καλύτερη ταινία της χρονιάς που μόλις έχει τελειώσει, σαν τη σημαντικότερη κινηματογραφική ανάμνηση και μαζί ένα κομμάτι παρακαταθήκης για το μέλλον. Με αφορμή τα δέκατα γενέθλια του, επιστρέφουμε στις 10 ταινίες που σημάδεψαν τη δεκαετία του, από το 2011 μέχρι και το 2020.
2011 | Οι Πρωτάρηδες (The Beginners) του Μάικ Μιλς
Αυτή είναι η πιο ευαίσθητη, δημιουργική, ειλικρινής, φιλική και φιλοσοφημένη ταινία του 2011, με άμεση εφαρμογή στην προσωπική ζωή! Διορατική, ξεγυμνωμένη, με χιούμορ και μια φυσική μελαγχολία, «Οι Πρωτάρηδες», περισσότερο από καλύτερη ή αγαπημένη μας ταινία της χρονιάς, έγιναν κάτι ακόμα σημαντικότερο: βίωμα, ιδιωτική ανάμνηση.
Το γράψαμε εδώ και το γιορτάσαμε ως το πρώτο νούμερο 1 του Flix στην ιστορία του.
2012 | Holy Motors του Λεός Καράξ
Κατασκευασμένο από τα υλικά που φτιάχνονται τα όνειρα, το «Holy Motors» είναι όχι μόνο 100% σινεμά του Λεός Καράξ, αλλά 100% ΣΙΝΕΜΑ. Κάτι περισσότερο από ένα ερωτικό γράμμα στο σινεμά, ενα roller coaster συναισθημάτων και εικόνων που διασχίζει το άβατο της ανθρώπινης κατάστασης με οδηγό έναν εμμονοληπτικά συναρπαστικό σκηνοθέτη, έναν σπουδαίο σπαρακτικό ηθοποιό, την ιστορία του κινηματογράφου και όλα όσα μας κάνουν να συνεχίζουμε να ζούμε.
Ομόφωνη απόφαση για το αριστούργημα του Λεός Καράξ που σημάδεψε το 2012. | Bonus video με τις 10 καλύτερες ταινίες του 2012
2013 | Ολα Χάθηκαν (All is Lost) του Τζέι Σι Τσάντορ
Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, στα 77 του χρόνια, ερμηνεύει τον πιο απαιτητικό και τον σπουδαιότερο ρόλο της τεράστιας, υπέροχης καριέρας του, γυμνός από τη χαρακτηριστική φωνή του, χρησιμοποιώντας το σώμα, τα χέρια, το βλέμμα του, με τρόπο που θα ζήλευε κι ο νεότερος άντρας κι ο πιο hot ηθοποιός της εποχής. Και γιατί ο Τζέι Σι Τσάντορ, με τη δεύτερη μόλις μεγάλου μήκους ταινία του, ανοίγεται με τόλμη στα κύματα της δημιουργίας, επιλέγοντας μια ταινία με έναν μόνο ηθοποιό, χωρίς λόγο και καταλήγοντας μ’ ένα υπαρξιακό αριστούργημα.
Ταινία που δεν εκτιμήθηκε ούτε στην εποχή της, ούτε ακόμη σήμερα που στέκει ως μια από τις πιο σπουδαίες ταινίες επιβίωσης του σύγχρονου σινεμα. | Bonus video με τις 10 καλύτερες ταινίες του 2013
2014 | Boyhood του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ
Τολμηρή ιδέα, σκηνοθετικός άθλος, καλλιτεχνικό επίτευγμα. Το ότι γυρίσε μία ταινία φιξιόν μέσα σε ένα διάστημα 12 χρόνων, παρακολουθώντας την κινηματογραφική του οικογένεια να μεγαλώνει μπροστά στο φακό του ήταν σίγουρα ένα μεγάλο ρίσκο για τον Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ. Δεν μας κέρδισε όμως μόνο η άξια κι αριστοτεχνική εκτέλεση του πρότζεκτ. Δεν θεωρούμε το «Boyhood» την καλύτερη ταινία της χρονιάς, μόνο για όσα όρια τεστάρισε κι όσα φράγματα έσπασε. Οχι πώς δεν αναγνωρίζουμε ότι μαζί με τους ήρωες, ωρίμασε κι ο Λινκλέιτερ ως σκηνοθέτης. Οχι ότι δεν καταλαβαίνουμε ότι μεγάλωσε, διογκώθηκε και άλλαξε και το ίδιο το σινεμά - από φιλμ σε ψηφιακό, από την grunge υφή των indies στις απαιτήσεις του multiplex κοινού σήμερα. Ψηφίσαμε το «Boyhood» ως την καλύτερη ταινία της χρονιάς γιατί μέσα σε όλη του την κατασκευή δεν ξέχασε ποτέ την ιστορία που ήθελε να αφηγηθεί. Δεν άφησε ποτέ τον μικρό του ήρωα από το χέρι, δεν σταμάτησε να κρατά το δικό μας πάνω στην μεγάλη του καρδιά.
Το «Boyhood» ήταν η Νο1 ταινία του Flix για το 2014 γιατί μας έκανε να νιώσουμε, μετά να δούμε, μετά να καταλάβουμε | Bonus video με τις 10 καλύτερες ταινίες του 2014
2015 | Ο Γιος του Σαούλ (Son of Saul) του Λάζλο Νέμες
Πριν την προβολή της στις Κάννες τον περασμένο Μάιο, υπήρχαν ήδη ψίθυροι: Μια πρώτη ταινία από την Ουγγαρία στο διαγωνιστικό. Πρώην βοηθός του Μπέλα Ταρ. Ενα φιλμ για το Ολοκαύτωμα που δεν μοιαζει με τίποτα που να έχεις δει ως τώρα. Το outsider που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Ολα ξεχάστηκαν όταν ο «Γιος του Σαούλ» ξεκίνησε να προβάλλεται στην οθόνη. Τα κουτσομπολιά του φεστιβάλ, οι κουβέντες για το ποιος θα πάρει τον Χρυσό Φοίνικα, ακόμη και οι ίδιες οι Κάννες, ο τόπος κι ο χρόνος. Το φιλμ του Νέμες έκοβε από την πίτα της Ιστορίας ένα ζεστό κομμάτι κόλασης και στο πρόσφερε με ένταση και δύναμη σχεδόν λυτρωτική. Ο Γιος του Σαούλ είναι μια ταινία που διαδραματίζεται στο Αουσβιτς αλλά δεν είναι απλά μια ταινία για το Ολοκαύτωμα. Είναι μια ταινία για τον άνθρωπο την πιο πηχτά σκοτεινή πλευρά του και την πιο ανέλπιστα αισιόδοξη. Για την δύναμη και την αντοχή, για όλα μας δίνουν συγχώρεση και μας επιτρέπουν να υπάρχουμε ακόμη και στις πιο αντίξοες συνθήκες. Και είναι επίσης ένα μάθημα σινεμά. Σινεμά για τα μάτια μα κυρίως για την ψυχή.
Σινεμά που δεν σκεφτήκαμε ούτε δεύτερη φορά αν άξιζε να βρίσκεται στην πρώτη θέση της χρονίας. | Bonus video με τις 10 καλύτερες ταινίες του 2015
2016 | Η Αφιξη (Arrival) του Ντενί Βιλνέβ
Εσύ πώς ζεις τη ζωή σου; Ή, μάλλον, εσύ πώς επιλέγεις να ζεις τη ζωή σου; Θα επέλεγες με τόλμη και διαύγεια και πίστη να τη ζήσεις ολόκληρη; Την ευτυχία και τη δυστυχία της; Τις μεγάλες αγάπες και τους χωρισμούς; Τις αναπνοές και το θάνατο; Αν ήξερες ότι η χαρά κρύβει οδύνη και πόνο στην απώλειά της, θα ζούσες κάθε στιγμή από την αρχή; Με το πρόσχημα της επιστημονικής φαντασίας, «Η Αφιξη» μάς εμπνέει να μην κοιτάξουμε μόνο ψηλά, με απορία, περιέργεια και δέος, αλλά πρωτίστως μέσα μας - εκεί όπου κρύβονται τα πραγματικά μυστήρια και τα θαύματα. Η εξωγήινη επίσκεψη αναγκάζει την ανθρωπότητα να κοιταχτεί στον καθρέφτη. Το απόκοσμο εξανθρωπίζει το εγκόσμιο. Ο θάνατος δίνει νόημα στη ζωή. Και κάπως έτσι, μία ταινία γίνεται βιωματική εμπειρία για κάθε έναν από εμάς ξεχωριστά. Εσύ, πώς επιλέγεις να ζεις τη ζωή σου;
Επιλογή που στα μισά της δεκαετίας μάς υπενθύμισε το νόημα - ζωής και σινεμά. | Bonus video με τις 10 καλύτερες ταινίες του 2016
2017 | Η Ψυχή και το Σώμα της Ιλντικο Ενιέντι
Δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια μετά την τελευταία της μεγάλου μήκους ταινία, η Ουγγαρέζα Ιλντικο Ενιέντι επιστρέφει στο σινεμά όχι μονάχα για να κερδίσει μια από τις πιο δίκαιες Χρυσές Αρκτους των τελευταίων ετών, αλλά και για να καθηλώσει μια νέα γενιά θεατών με μια από τις ομορφότερες ιστορίες αγάπης της πρόσφατης μνήμης. Με οδηγό το ελκυστικό εύρημα δύο μοναχικών ανθρώπων που βλέπουν τα ίδια απελευθερωτικά όνειρα, η Ενιέντι ξετυλίγει μια σπαρακτική ερωτική ιστορία με μεταφυσικές αποχρώσεις αλλά απόλυτα ρεαλιστική βάση, αντιπαραθέτοντας τα μαγευτικά φυσικά τοπία όπου οι δύο ήρωές της συναντιούνται στον ύπνο τους με τη μορφή ελαφιών, με τη μουντή καθημερινότητά τους στο σφαγείο όπου εργάζονται και στα σιωπηλά διαμερίσματά τους. Η ένωση των δύο κόσμων στην πραγματική ζωή θα είναι γεμάτη εμπόδια όσο και ακαταμάχητα ρομαντική.
Από τις ταινίες που κουβαλάμε για πάντα μαζί μας, στα όνειρά μας και τον ξύπνιο μας. | Bonus video με τις 10 καλύτερες ταινίες του 2017
2018 | Ρόμα του Αλφόνσο Κουαρόν
Εχοντας ήδη χτίσει μια καριέρα πάνω σε ξεχωριστές και συχνά σπουδαίες ταινίες, ο Αλφόνσο Κουαρόν, παραδίδει με το «Ρόμα» την πιο προσωπική και μαζί μεγαλειώδη δουλειά του. Στην πραγματικότητα η ιστορία της οικογένειάς του, αλλά μαζί μιας ολόκληρης χώρας και μιας πανανθρώπινης διαδρομής στον μακρύ, δύσκολο, ακαταμάχητο, δρόμο της ζωής, το «Ρόμα» είναι μια από εκείνες τις ταινίες που δεν χρειάζονται την ασφάλεια της απόστασης και την δοκιμασία του χρόνου για να τις χαρακτηρίσεις αριστούργημα. Γιατί πολύ απλά η ουλή που αφήνουν στην καρδιά είναι βαθιά και είναι για πάντα.
Και μένει εκεί ακόμη. | Bonus video με τις 10 καλύτερες ταινίες του 2018
2019 | O Ιρλανδός (The Irishman) του Μάρτιν Σκορσέζε
Ο Μάρτιν Σκορσέζε μάς εξαπάτησε. Πιστέψαμε ότι επιστρέφει απλώς στο γκανγκστερικό είδος που γνωρίζει τόσο καλά. Φέρνει μαζί του παλιά και νέα «Καλά Παιδιά» και θα αφηγηθεί άλλη μία ιστορία «Κακόφημων Δρόμων». Θα μάς έφτανε αυτό. Θα ήταν σπουδαίο. Αλλά, ο Σκορσέζε μάς εξαπάτησε. Πατώντας πάνω στο βιβλίο του Τσαρλς Μπραντ («I Heard You Paint Houses» - ευφημισμός για τους εκτελεστές της μαφίας, καθώς το αίμα των θυμάτων τους έβαφε τους τοίχους) μάς παρέσυρε σε ένα επικό τρίωρο μαφιόζικο ντελίριο. Για να αφήσει την αποκάλυψη των προθέσεών του στο τελευταίο μισάωρο. Με την αλήθεια του να αντηχεί πιο εκκωφαντικά από πυροβολισμούς... in the still of the night. Μέσα στους ιδρυματοποιημένους, ψυχρούς διαδρόμους ενός γηροκομείου. Ησυχη σαν τον θάνατο. Γιατί αυτό έχει ανάγκη να κάνει σήμερα. Στα 77 του χρόνια, ο Σκορσέζε κοιτά το θάνατο στα μάτια. Ή, τουλάχιστον, τη συνειδητοποίηση ότι πλησιάζει - έτσι σαν ένα γνώριμο, υγρό μονοπλάνο που κανείς δεν μπορεί να σταματήσει. Ο Μάρτιν Σκορσέζε μάς εξαπάτησε. «Ο Ιρλανδός» του είναι μία θλιμμένη, σοφή ελεγεία της ανθρώπινης θνησιμότητας. Μία εξομολόγηση ενοχών, μία τελευταία ανάσα σπαραχτικής μεταμέλειας, μοναξιάς και ματαιότητας. Ο Σκορσέζε κοιτά πένθιμα τη φιλμογραφία του και το συνειδητοποιεί: την πιο σκοτεινή καρδιά δεν την έχει η μαφία, ο καπιταλισμός, η εξουσία. Αλλά ο χρόνος.
Κανένα μελλοντικό time machine δεν θα είναι ικανό να μην σταματήσει σε αυτήν την ταινία. | Bonus video με τις 10 καλύτερες ταινίες του 2019
2020: Mank του Ντέιβιντ Φίντσερ
Κάτι πολύ περισσότερο από το παρασκήνιο του making of του «Πολίτη Κέιν». Kάτι εξαιρετικά πιο σημαντικό από ένα κρυφοκοίταγμα από την κλειδαρότρυπα στην στουντιακή βιομηχανία του Old Hollywood. Κάτι πολύ πιο ευρύ, εύστοχο και ουσιώδες από μία απλή βιογραφία του σεναριογράφου Χέρμαν Τζ. Μάνκιεβιτς, ή «Mανκ» - του ταλαντούχου, πνευματώδη, αλκοολικού, τζογαδόρου, αυτοκαταστροφικού σεναριογράφου που συνεργάστηκε με τον Ορσον Γουέλς στην εμβληματικό του ντεμπούτο. Με την πρόφαση να μάς αφηγηθεί την ιστορία της κατασκευής μιας ταινίας, ο Ντέιβιντ Φίντσερ λέει κάτι πολύ πιο μεγάλο από τη μεγάλη οθόνη, κάτι πολύ πιο σπουδαίο για τον άνθρωπο, τις αξίες του, τους δαίμονές του και την κοινωνική υποκρισία. Οταν ανάβει ο κινηματογραφικός προβολέας κι όλα λάμπουν και μάς θαμπώνουν, κάποιοι χάνονται στις σκιές._
Κινηματογραφική παρακαταθήκη από τον αγαπημένο μας σκηνοθέτη για την επόμενη δεκαετία του Flix.
Θυμηθείτε εδώ ποιες ταινίες ψήφισαν ως αγαπημένες τους οι αναγνώστες του Flix για το 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020
