Παραδοσιακά, η δεκάδα των καλύτερων ταινιών των αναγνωστών του Flix για το ημερολογιακό έτος 2018 κλείνει οριστικά την κινηματογραφική χρονιά που αφήνουμε πίσω μας, βρίσκοντας όλους με νέες ορέξεις για τις νέες ταινίες που θα σηματοδοτήσουν την επόμενη.
Ευχαριστούμε όλους για τη συμμετοχή σας και για ακόμη μια χρονιά για την πίστη που δείχνετε στο Flix, αλλά και στο σινεμά - ελπίζουμε ακόμη περισσότερο φέτος και στο σινεμά στην αίθουσα. Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινάει...
10. To Σπίτι που Εχτισε ο Τζακ (The House that Jack Built) του Λαρς φον Tρίερ
ΗΠΑ, δεκαετία του '70. Παρακολουθούμε τον εξαιρετικά ευφυή Τζακ για ένα διάστημα 12 ετών και γινόμαστε «αυτόπτες μάρτυρες» των πέντε δολοφονιών-οροσήμων που διέπραξε, οι οποίες καθόρισαν την εξέλιξή του ως κατά συρροή δολοφόνο. Βλέπουμε τα τεκταινόμενα από την οπτική γωνία του Τζακ. Ενός ανθρώπου που ισχυρίζεται πως από μόνη της, κάθε δολοφονία είναι ένα έργο τέχνης. | Οχι μια ταινία για έναν serial killer, αλλά μια παραβολή κι ένας στοχασμός για την τέχνη, το φιλμ του Λαρς φον Τρίερ είναι βαθιά προσωπικό κι αδιάλειπτα συναρπαστικό. | Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για το «Σπίτι που Εχτισε ο Τζακ».
9. Bohemian Rhapsody του Μπράιαν Σίνγκερ
Το «Bohemian Rhapsody», δανειζόμενο τον τίτλο του από το πιο ιδιοσυγκρασιακό τραγούδι της μπάντας, πιάνει την ιστορία των Queen από την αρχή, από το 1970 στο Λονδίνο και την ένταξη του Φρέντι Μέρκιουρι, ενός ταυτόχρονα εκκεντρικού και συμπλεγματικού φοιτητή, ως τη θεαματική συμμετοχή τους στο Live Aid το 1985. | Θα έλεγε κανείς ότι η ιστορία των Queen, του mega-συγκροτήματος της Βρετανίας και του κόσμου της δεκαετίας του '70 και του '80, ή η ιστορία του frontman τους, του υπέρλαμπρου Φρέντι Μέρκιουρι, πληθωρικού, σάρκινου και οπερατικού, που ταυτίστηκε με μια ζωή γεμάτη υπερβάσεις κι ένα θάνατο-έμβλημα από την επιδημία του AIDS, άξιζε καλύτερης τύχης από αυτή τη «φιλική προς το χρήστη», ανώδυνη, εξωραϊσμένη κινηματογραφική εκδοχή της. | Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριιτκή του Flix για το «Bohemian Rhapsody».
8. Μαζί η Τίποτα (In the Fade) του Φατίχ Ακίν
H Κάτια είναι παντρεμένη με τον Νούρι, που είναι Κούρδος, και έχουν ένα γιο πέντε ετών. Τα απογεύματα, η Κάτια πηγαίνει τον γιο της στο γραφείο του Νούρι. Μία μέρα, όταν επιστρέφει να τον πάρει πάλι, βλέπει τον δρόμο μπλοκαρισμένο. Ενας αστυνομικός της λέει ότι μετά από μία έκρηξη, ένας άνδρας και ένα πεντάχρονο παιδί έχουν σκοτωθεί. Μόνη της θα ανακαλύψει τους ενόχους και θα αποφασίσει να ξεσκεπάσει το δίκτυο που κρύβεται πίσω από τη «δολοφονία» της οικογένειάς της. | Ο Φατίχ Ακίν επιστρέφει με ένα προκλητικό θρίλερ εκδίκησης με ηχηρό πολιτικό μήνυμα και κερδίζει τη Χρυσή Σφαίρα Ξενόγλωσσης Ταινίας. Η Νταϊάν Κρούγκερ στην πιο μεστή ερμηνεία της καριέρας της. | Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για το «Μαζί ή Τίποτα».
7. Η Μορφή του Νερού (The Shape of Water) του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο
Η Ελάιζα Εσπόζιτο είναι καθαρίστρια σε ένα εργαστήριο της κυβέρνησης την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Δεν μπορεί να μιλήσει, καθώς την τραυμάτισαν στις φωνητικές χορδές όταν ήταν έμβρυο. Κάνει παρέα με τη συνάδελφό της, Ζέλντα, και με τον γείτονά της, Τζάιλς, ο οποίος είναι κρυφά ομοφυλόφιλος. Μία μέρα, φέρνουν στο εργαστήριο ένα ον, το οποίο αιχμαλώτισε ο Συνταγματάρχης Ρίτσαρντ Στρίκλαντ. Η Ελάιζα μπαίνει κρυφά στο εργαστήριο και ανακαλύπτει ότι είναι ένα ανθρωποειδές αμφίβιο ον. Συνεχίζει να μπαίνει κρυφά στο εργαστήριο και σιγά σιγά αποκτά επαφή μαζί του. | Μην ξεγελιέστε από το χολιγουντιανό περιτύλιγμα. Η «Μορφή του Νερού» είναι μια ζεστή, ειλικρινής, ψύχραιμη και απόλυτα προσωπική ταινία, που κλέβει αυτόματα την καρδιά και μετά την κάνει χίλια κομμάτια. Χρυσός Λέων στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, Χρυσή Σφαίρα Σκηνοθεσίας, Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας. | Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για τη «Μορφή του Νερού».
6. Αόρατη Κλωστή (Phantom Thread) του Πολ Τόμας Αντερσον
Ο Ρέινολντς Γούντκοκ είναι ένας διάσημος σχεδιαστής που ντύνει την υψηλή κοινωνία στο Λονδίνο της δεκαετίας του ’50, διευθύνοντας τα πάντα και τους πάντες γύρω του με την αυταρχικότητα ενός μεγαλομανούς καλλιτέχνη. Η γνωριμία του με τη νεαρή σερβιτόρα Αλμα θα είναι μονάχα η αρχή μιας παθιασμένης σχέσης που θα ανατρέψει τον εμμονοληπτικά οργανωμένο κόσμο του, αναγκάζοντάς τον να δεχτεί τη σαρωτική είσοδο μιας γοητευτικής και αποφασισμένης εισβολέα στη ζωή του, και μαζί μ’ αυτήν την αποδοχή του καινούργιου. | Το πορτρέτο ενός καλλιτέχνη και μαζί του ίδιου του έρωτα σε όλη του την πολυπλοκότητα και τις αντιφάσεις, συνθέτουν το υψηλής αισθητικής αριστούργημα του πιο φιλόδοξου σύγχρονου Αμερικανού σκηνοθέτη. | Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για την «Αόρατη Κλωστή».
5. Κλέφτες Καταστημάτων (Shoplifters) του Χιροκάζου Κόρε - Εντα
Ενα παγερό χειμωνιάτικο βράδυ ο Οσάμου με τον μικρό του γιο Σότα μπαίνουν στο τοπικό σούπερ μάρκετ για να ακολουθήσουν τη συνηθισμένη τους ρουτίνα. Να κλέψουν τις προμήθειες της μέρας - ήρεμα, αποφασιστικά, χορογραφημένα. Στο δρόμο για το σπίτι όμως (μία παράγκα σε φτωχική συνοικία του Τόκιο) περνούν από τις εργατικές κατοικίες, όπου στο μπαλκόνι συναντούν το ίδιο θέαμα όπως κάθε βράδυ: ένα τετράχρονο κοριτσάκι που οι γονείς του το αφήνουν μόνο του έξω στο κρύο. Ο χαμογελαστός Οσάμου παίρνει το παιδί μαζί του, προς έκπληξη της γυναίκας, της γιαγιάς και της νύφης του: αντέχουν να ταΐσουν άλλο ένα στόμα; Οταν όμως βλέπουν τα σημάδια κακοποίησης στο σώμα του κοριτσιού, δεν υπάρχει δεύτερη σκέψη. | Με μία ψιθυριστή, μικρή ταινία με τεράστια καρδιά, ο Ιάπωνας ουμανιστής σκηνοθέτης παρουσίαζει μία άλλη όψη των κλεμμένων στιγμών στη ζωή και στο σινεμά. Χρυσός Φοίνικας στο Φεστιβάλ Καννών, επίσημη υποβολή της Ιαπωνίας για τα Οσκαρ. | Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για τους «Κλέφτες Καταστημάτων».
4. Να Με Φωνάζεις Με τ' Ονομά Σου (Call me by your Name) του Λούκα Γκουαντανίνο
Καλοκαίρι του ’83. Για δυο νεαρούς άντρες αυτό το καλοκαίρι, κάτω από τον καταγάλανο ουρανό της βόρειας Ιταλίας, τα πέτρινα ρομαντικά σοκάκια της πόλης και τις μεθυστικές μυρωδιές των ροδακινιών της θα είναι εκείνο που θα τους κάνει να ζήσουν τον... πρώτο τους έρωτα. Ενα έρωτα που θα τους σημαδέψει για πάντα. | Ο Λούκα Γκουαντανίνο παίρνει το μυθιστόρημα του Αντρέ Ασιμάν «Να με Φωνάζεις με τ’ Ονομά Σου» και το μετατρέπει σε μια ωδή για τον έρωτα και την αγάπη, με λεπτά συναισθήματα, έντονο αισθησιασμό και μια απαράμιλλη ομορφιά που σου κόβει την ανάσα. Μια κλασική στιγμή του queer σινεμά και μαζί μια εκπληκτική ιστορία αγάπης που βρίσκει απήχηση σε όλους, με ένα ρομάντζο τόσο έντονο και δυνατό που γεμίζει την καρδιά σου με τόσα συναισθήματα, σχεδόν σαν να είναι έτοιμη να σπάσει... | Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για το «Να Με Φωνάζεις Με τ' Ονομά Σου».
Μια μητέρα στη μικρή πόλη του Εμπινγκ, στο Μιζούρι, αναζητά ακόμη απαντήσεις για το φόνο της κόρης της λίγους μήνες πριν, ένα έγκλημα που δεν έχει διαλευκανθεί ακόμα λόγω της απραγίας του τοπικού σερίφη. Ή τουλάχιστον, έτσι υποστηρίζει η ίδια, έχοντας στο μυαλό της μια ολόκληρη λίστα ενεργειών που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην πιθανή σύλληψη του δράστη. | Θυμός, οργή, σλάπστικ, σάτιρα, θρίλερ, φεμινισμός, αυτοδικία, κωμωδία, συγκίνηση, μελόδραμα - δεν ξέρουμε τι άλλο δεν βρίσκει άπλετο χώρο για να εισβάλλει μέσα στο σύμπαν του σεναριακού και σκηνοθετικού θρίαμβου του Μάρτιν ΜακΝτόνα ο οποίος με τη μορφή ενός σύγχρονου - και δεν το έχεις ξαναδεί έτσι - γουέστερν ξαναβάζει τα θεμέλια του τι σημαίνει δικαιοσύνη. Εδώ μαζί με τη μεγάλη, οσκαρική ερμηνεία της Φράνσις ΜακΝτόρμαντ που παίζει με κάθε ίντσα του προσώπου, του σώματος, των άκρων της, προσθέτοντας ακόμη ένα εμβληματικό ρόλο στην ήδη σπουδαία καριέρα της (και - όχι τυχαία - μια μεγάλη στιγμή της αφύπνισης μιας ολόκληρης βιομηχανίας πάνω στο θέμα των γυναικών, όπως θέλουμε να τις βλέπουμε μέσα και έξω από τη μεγάλη οθόνη). | Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για το «Οι Τρεις Πινακίδες Εξω από το Εμπινγκ, στο Μιζούρι»
2. Ρόμα (Roma) του Αλφόνσο Κουαρόν
Σ' ένα μεσοαστικό σπίτι τη «νέα» δεκαετία του '70, η ζωή κυλά με τη φούρια της καθημερινότητας. Ο γιατρός μπαμπάς και η (με σπουδές βιοχημείας) οικοκυρά μαμά βιώνουν το χωρισμό τους, αλλά συγκαλυμμένα, μυστικά. Τα τέσσερα παιδιά και η γιαγιά αναπληρώνουν το θόρυβο, τις ταραχές και τα παιχνίδια. Ολα περνούν από τα χέρια κι από τα μάτια της Κλέο, της μιας από τις δυο υπηρέτριες του σπιτιού. Πιτσιρίκα κι η ίδια, στα πρόθυρα ενός αρραβώνα ίσως, φροντίζει για όλα και για όλους, παρηγορεί, αγκαλιάζει, φέρνει φαγητά, μαζεύει το τραπέζι και τα ρούχα, καθαρίζει, παρατηρεί. Κανείς δεν παρατηρεί την ίδια την Κλέο, παρά μόνο η κάμερα κι εμείς. | Το αριστούργημα του Αλφόνσο Κουαρόν, μια επιστολή αγάπης και μνήμης στις γυναίκες που τον μεγάλωσαν και την ταραγμένη χώρα, μέσα και έξω από τους τοίχους του σπιτιού του. Χρυσός Λέοντας στο Φεστιβάλ Βενετίας. | Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για το «Ρόμα».
1. Ψυχρός Πόλεμος (Cold War) του Πάβελ Παβλικόφσκι
Στη μεταπολεμική Πολωνία, η Ζούλα επιλέγεται για τη φωνή της σε μια χορωδία παραδοσιακής μουσικής που γρήγορα θα γίνει όργανο για την διάδοση των ιδανικών του κομμουνισμού. Εκεί θα γνωρίσει τον Βίκτορ, έναν μποέμ πιανίστα που την ξεχωρίζει αμέσως για το ταλέντο και το ταμπεραμέντο της και θα τον ερωτευτεί παράφορα. Το ίδιο κι αυτός. Οχι όμως τόσο ώστε να την πάρει μαζί του, όταν σχεδιάζει να φύγει για το Παρίσι και να γίνει μέλος μιας παρέας ποιητών και καλλιτεχνών. Η Ζούλα θα τον ακολουθήσει και θα προσπαθήσει να ζήσει μαζί του το όνειρο μια άλλης ζωής, μέχρι που πρώτη αυτή μετά από χρόνια θα επιστρέψει στην Πολωνία, χωρίς τον Βίκτορ, σε μια αλληλουχία διαδρομών μέσα και έξω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα που θα σημαδευτούν ανεξίτηλα από το παράδοξο της σχέσης τους - μια σχέση παράφορου πάθους, ζήλειας, περιφρόνησης και ψυχρότητας. | Επιστρέφοντας στο ασπρόμαυρο τετράγωνο κάδρο της «Ida», ο Πάβελ Παβλικόφσκι μεταφέρει το βάρος του «Ψυχρού Πολέμου» σε μια ερωτική ιστορία που αντηχεί σαν ένα μελαγχολικό τραγούδι. Ακόμη και όταν χάνει στροφές, δεν μπορείς να σταματήσεις να ακούς. Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Καννών για μια σπαρακτική ιστορία αγάπης που διατρέχει τη σύγχρονη ιστορία της Πολωνίας. Επίσημη υποβολή της Πολωνίας για το Οσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Ευρωπαϊκό Βραβείο Καλύτερης Ταινίας | Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix για τον «Ψυχρό Πόλεμο».
Τα πιο χρήσιμα στατιστικά από τη δική σας ψηφοφορία:
Οι αναγνώστες του Flix ψήφισαν περισσότερες από 200 ταινίες ως τις αγαπημένες τους από την κινηματογραφική χρονιά του 2018. Ψήφισαν και μερικές που ανήκαν ημερολογιακά στο 2017 και κάποιες που δεν βρίσκονταν μέσα στη λίστα των ταινιών της χρονιάς που μπορούσαν να συμμετέχουν στην ψηφοφορία. Ψήφισαν και μερικές από τις χειρότερες ταινίες της χρονίας. Ως καλύτερες.
Στην πρώτη δεκάδα δεν χώρεσαν το «Lady Bird» της Γκρέτα Γκέργουικ, το «Νησί των Σκύλων» του Γουές Αντερσον, οι «Εκδικητές: Ο Πόλεμος της Αιωνιότητας» των Αντονι και Τζο Ρούσο, το «Ενα Αστέρι Γεννιέται» του Μπράντλεϊ Κούπερ, το «Dogman» του Ματέο Γκαρόνε, το «Δεν Ησουν Ποτέ Εδώ» της Λιν Ράμσεϊ, η «Διαδοχή» του Αρι Αστερ, το «Foxtrot» του Σάμουελ Μαόζ, το «Ενα Ησυχο Μέρος» του Τζον Κραζίνσκι, το «Κορίτσι» του Λούκας Ντοντ και ο «Ενοχος» του Γκούσταβ Μέλερ που βγήκε την τελευταία εβδομάδα της χρονιάς.
Πέντε από τις δέκα ταινίες των αναγνωστών βρίσκονται και στη δεκάδα των συντακτών του Flix με τις καλύτερες ταινίες του 2018, ένα ακόμη που επιβεβαιώνει την αμοιβαία εμπιστοσύνη.
Συνολικά ψηφίστηκαν επτά ελληνικές ταινίες. Τις περισσότερες ψήφους πήρε το ντοκιμαντέρ «Ευτυχισμένοι Πρίγκιπες» του Πάνου Δεληγιάννη και ακολουθούν το «Γυναίκες που Περάσατε Από Δω» του Σταύρου Τσιώλη, ο «Οίκτος» του Μπάμπη Μακρίδη, το «1968» του Τάσου Μπουλμέτη, το «Αιγαίο SOS» του Πιέρρου Ανδρακάκου, το «Μαζί τα Φάγαμε» του Στράτου Μαρκίδη και το «The Bachelor 3» του Γιάννη Παπαδάκου.
Η πιο αλλοπρόσαλη πεντάδα (αν δεν ήταν τρολιά) από αυτές που ήρθαν στο μέιλ μας ήταν αυτή εδώ: 5. Αιγαίο SOS 4. Με Αγάπη, Σάιμον 3. Κοκομπλόκο 2. Μαζί τα Φάγαμε 1. Η Γέννηση ενός Ηγέτη
Οι νικητές των διαγωνισμών για το δωρεάν σινεμά όλο το 2019 είναι για τη Θεσσαλονίκη οι Μάνος Βάσος και η Ευαγγελία Βάιου, για το Νιρβάνα 1&2 η Αννα Ονούφριου, για τον Δαναό η Μαρίνα-Δάφνη Μάρδα και για την Ανδόρα ο Κώνσταντίνος Δημητριάδης. Ευχαριστούμε πολύ τους ιδιοκτήτες των αιθουσών για την ευγενική προσφορά τους και εσάς, τους αναγνώστες μας, για την τόσο μεγάλη συμμετοχή.
