Φεστιβάλ / Βραβεία

19o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Δεν μπορείς «Πουθενά να Κρυφτείς» από τη φρίκη αυτού του πολέμου

στα 10

Με ψύχραιμη αποτύπωση κι έναν χαρισματικό πρωταγωνιστή που μεταφέρει με αμεσότητα την καθημερινότητα στο Ιράκ μετά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων, το ντοκιμαντέρ του Ζαραντάστ Αχμεντ είναι μια ατομική και ταυτόχρονα συλλογική αφήγηση, με καθαρή ματιά κι ανθρωπιστική θέση.

19o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Δεν μπορείς «Πουθενά να Κρυφτείς» από τη φρίκη αυτού του πολέμου

«Εχεις τραυματιστεί ποτέ ξανά;» ρωτάει έναν ασθενή του ο Νόρι. «Οχι» του απαντά εκείνος. «Ε, τότε δεν είσαι από το Ιράκ» του ανταπαντά με καυστικό χιούμορ.

Ο Νόρι Σαρίφ είναι νοσηλευτής, πατέρας τεσσάρων παιδιών και ο πρωταγωνιστής του «Πουθενά να Κρυφτείς», του ντοκιμαντέρ του Ζαραντάστ Αχμεντ που στόχο έχει, μέσα από τα μάτια του Νόρι, να αφηγηθεί τις δραματικές αλλαγές που επήλθαν στη χώρα από το 2011, τη χρονιά που αποχώρησαν τα αμερικανικά στρατεύματα από το Ιράκ. Ο Νόρι έχει μάλιστα και τη δική του κάμερα, την οποία χρησιμοποιεί για να καταγράφει την καθημερινή ζωή στη δουλειά του, στην οικογένεια, στις μετακινήσεις του από το ένα μέρος στο άλλο.

Διαβάστε ακόμη: 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: στο «Santoalla» η ζωή γράφει το πιο τρομακτικό θρίλερ

Ενας βοσκός που χτυπήθηκε από διασταυρούμενα πυρά, μια οικογένεια που έχασε πολλούς γιους, η τραγική ιστορία ενός ανθρώπου που έχασε τρία παιδιά για να βρει λίγο καιρό μετά μόνο τα κεφάλια τους, είναι μόνο μερικές από τις τραγικές ιστορίες που συναντά στο δρόμο του ο Νόρι, προσπαθώντας να διατηρήσει την ψυχραιμία, τη λογική, ακόμη και την αισιοδοξία του σε αυτόν τον νέο κόσμο, αν και παραδέχεται ότι «από το 2013 άλλαξε η φύση των τραυμάτων».

Nowhere to Hide 607

Υπογραμμίζει ότι για όλους αυτούς τους ανθρώπους ο πόλεμος δεν έχει τελειώσει, απλά έχει αντικατασταθεί από μια νέα διαμάχη, όπου κανείς δεν ξέρει από πού έρχεται ο κίνδυνος. «Παλιά έβλεπες τους Αμερικανούς. Τώρα μπορεί να είναι ο γείτονάς σου αυτός που θα σε ανατινάξει». Στο κινητό του, ο Νόρι έχει ακόμα τραγούδια με χορευτική μουσική. Τα παιδιά έχουν ακόμα ανάγκη να χορέψουν. Αν παρατηρήσει όμως κανείς τους στίχους, θα ακούσει ότι «όλα είναι ακριβά, εκτός από τη λύπη που είναι δωρεάν».

Διαβάστε ακόμη: 19o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Πόσο κοστίζει τελικά μια «Αυτοκρατορία Ονείρων»;

Το «Πουθενά να Κρυφτείς» ακολουθεί μέσα από τα μάτια του Νόρι τη νεότερη ιστορία του Ιράκ, χρόνο με το χρόνο. Είναι εκεί την άνοιξη του 2013, περίοδο κατά την οποία η ένταση στην περιοχή αυξάνεται λόγω των αιτημάτων των Σουνιτών για περισσότερα πολιτικά δικαιώματα, δηλώνει το «παρών» τον Οκτώβριο του 2013, όταν ο κόσμος βγαίνει στο δρόμο για να διαδηλώσει ενάντια στην άνοδο του Ισλαμικού κράτους, παρακολουθεί όσο πιο ψύχραιμα γίνεται όταν ο Νόρι αναγκάζεται να εγκαταλείψει το 2014, μαζί με την οικογένειά του, τη γενέτειρά του, επειδή έπεσε στα χέρια του ISIS.

Nowhere to Hide 607

Εκεί γίνεται και η μεταστροφή της οπτικής της ταινίας. Τώρα πια, ο Νόρι γυρίζει την κάμερα στον εαυτό του και γίνεται ο ίδιος ο πρωταγωνιστής της ιστορίας του, ένα ακόμη θύμα της γενικότερης κατάστασης. «Κανείς δεν καταλαβαίνει αυτόν τον πόλεμο», επαναλαμβάνει ξανά και ξανά σε όλη τη διάρκεια του φιλμ, όσο παρακολουθεί παιδιά να μαζεύουν από τα σκουπίδια πράγματα που μπορούν να μεταπουλήσουν, αντί να πηγαίνουν σχολείο (ο πατέρας ενός από αυτά επιμένει πως, αν πάνε σχολείο το πρωί, δεν θα έχει μείνει τίποτα να μαζέψουν το απόγευμα), συντετριμμένους ανθρώπους να πρέπει να αναγνωρίσουν τα πτώματα των συγγενών τους, την ίδια του την οικογένεια να πρέπει να μετακινείται από μέρος σε μέρος προς αναζήτηση της ασφάλειας. «Ο πόλεμος μας ακολουθεί παντού, σαν μια κακιά μάγισσα που μας κατατρέχει», ομολογεί ο ίδιος.

Διαβάστε ακόμη: 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Oι «Μηχανές» μουρμουρίζουν το καθηλωτικό τραγούδι τους για τα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα

Nowhere to Hide 607

Ολα αυτά δημιουργούν μια ατομική και ταυτόχρονα συλλογική αφήγηση, με καθαρή ματιά, ανθρωπιστική θέση και, απρόσμενα, ένα είδος ελπίδας που αποκαλύπτει το ανθρώπινο μεγαλείο ανάμεσα στον πόλεμο και την καταστροφή. Σε αυτή την ιστορία, δεν υπάρχει χώρος για επιπλέον συναισθηματισμούς, παρά μόνο η ψύχραιμη αποτύπωση μιας δραματικής κατάστασης την οποία κανείς δεν ξέρει ποιος ενορχηστρώνει πραγματικά. Για αυτό και η φωνή της ταινίας είναι άμεση και αποτελεσματική. Πραγματικά δεν υπάρχει «πουθενά να κρυφτείς» από αυτή την πραγματικότητα.

«Μπορεί να χάσουμε μία ή δύο γενιές, όμως με τη διάθεση για νίκη θα χτίσουμε μέσα σε αυτή την καταστροφή», λέει με πάθος ο Νόρι, όσο παρατηρεί την καταστροφή γύρω του. Και το ευτυχές είναι ότι όντως το πιστεύει. Η ίδια η ματιά της ταινίας μάς πείθει ότι το πιστεύει. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο προσόν του ντοκιμαντέρ του Ζαραντάστ Αχμεντ: ότι καταφέρνει να εντοπίσει την κρυφή δύναμη μέσα σε όλον αυτό τον παράλογο πόλεμο.

Το 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται από τις 3 ως τις 12 Μαρτίου 2017. Το Flix βρίσκεται εδώ για να σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις αίθουσες.

Η μπίρα Fischer, που αγαπά την τέχνη και τη δημιουργία, απονέμει για 5η συνεχή χρονιά τα Βραβεία Κοινού Fischer στο 19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης. Επιπλέον, από τις 3 έως τις 12 Μαρτίου 2017, σε όλη τη διάρκεια του Φεστιβάλ, σε 26 επιλεγμένα σημεία, οι σινεφίλ, καταναλώνοντας μία Fischer και με την επίδειξη του εισιτήριου της προβολής, θα μπορούν να απολαύσουν μία ακόμη δωρεάν! Γιατί όλες οι κινηματογραφικές στιγμές ξεκινούν και τελειώνουν με μία Fischer!

Διαβάστε ακόμη

19ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης Αφίσα Α 607