Φτάνοντας στην τέταρτη χρονιά τους, τα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου μοιάζουν να ενδιαφέρουν όλο και λιγότερους έξω από την ελληνική κινηματογραφική κοινότητα, αλλά όπως απέδειξε και η φετινή συμμετοχή των μελών της στη ψηφοφορία (ψήφισαν για την ανάδειξη των υποψηφιοτήτων σχεδόν ένας στους δύο, ελπίζουμε περισσότεροι για την ανάδειξη των νικητών), όλο και λιγότερους και εντός αυτής (διαβάστε εδώ περισσότερα).
Γεγονός που δεν αναιρεί την ουσία των βραβείων, την ορατότητα που προσφέρουν στις ελληνικές ταινίες της χρονιάς και τον ευγενή διαγωνισμό που θα αναδείξει (ελπίζουμε) τους καλύτερους, αλλά που οφείλει να βάλει σε σκέψεις πρώτα απ' όλα την ίδια την Ακαδημία που πρέπει να βρει τρόπους για την ενίσχυσή τους ως θεσμό αλλά και για την προσέλκυση περισσότερων νέων μελών στους κόλπους της και από την άλλη και την ίδια την κινηματογραφική κοινότητα της χώρας που θα έπρεπε να αντιμετωπίζει τα βραβεία ως κάτι περισσότερο από μια βραδιά όπου «οι του κινηματογράφου» συναντιούνται μεταξύ τους και συγχαίρει ο ένας την προσπάθεια του άλλου.
Ενα σχεδόν εικοσιτετράωρο πριν την τέταρτη απονομή των βραβείων της Ακαδημίας (και έχοντας όλα τα παραπάνω στο νου μας), βάλαμε στο μικροσκόπιο του Flix τις φετινές υποψηφιότητες και αποπειραθήκαμε μια λίστα προβλέψεων για όσα μπορεί τελικά να συμβούν αύριο Τρίτη 2 Απριλίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
Οσο για την ίδια την τελετή, το Flix θα βρίσκεται εκεί μεταφέροντας, όπως κάθε χρόνο, λεπτό προς λεπτό την ανακοίνωση των βραβείων, αλλά και όλα όσα θα συμβούν πάνω και κάτω από τη σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών. Διαβάστε αναλυτικά παρακάτω τις προβλέψεις μας και μείνετε συντονισμένοι για περισσότερα...
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ
- 11 Συναντήσεις με τον Πατέρα Μου (Παραγωγός: Νίκος Κορνήλιος)
- Αν... (Παραγωγός: Ιωάννης Καλφακάκος)
- To Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού (Παραγωγοί: Γιώργος Καρναβάς, Αργύρης Παπαδημητρόπουλος, Εκτορας Λυγίζος, Ελίνα Ψύκου)
- Η Κόρη (Παραγωγοί: Θάνος Αναστόπουλος, Στέλλα Θεοδωράκη)
- J.A.C.E.(Παραγωγοί: Μενέλαος Καραμαγγιώλης, Φένια Κοσοβίτσα)
Στην κατηγορία της Καλύτερης Ταινίας, τρεις από τις πέντε υποψήφιες ταινίες διαθέτουν τις ίδιες σχεδόν πιθανότητες να φύγουν με το μεγάλο βραβείο της Ακαδημίας. Αυτές είναι η «Κόρη» του Θάνου Αναστόπουλου, το «J.A.C.E.» του Μενέλαου Καραμαγγιώλη και το «Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού» του Εκτορα Λυγίζου (φωτό). Ολα θα εξαρτηθούν από το προς τα που θα γείρει η γενική προτίμηση των ψηφοφόρων καθώς οι τρεις αυτές ταινίες διεκδικούν βραβεία στις περισσότερες κατηγορίες. Μια δίκαιη και ασφαλής επιλογή θα ήταν φυσικά το πολυβραβευμένο στα διεθνή φεστιβάλ ντεμπούτο του Εκτορα Λυγίζου, αλλά τόσο «Η Κόρη» του Θάνου Αναστόπουλου όσο και το «J.A.C.E.» του Μενέλαου Καραμαγγιώλη έρχονται με φόρα με τις δικές του διεθνείς περγαμηνές το καθένα και το δικό τους φανατικό κοινό. Από τις ωραίες λίγες εκπλήξεις των φετινών βραβείων είναι φυσικά η παρουσία του «11 Συναντήσεις με τον Πατέρα Μου» του Νίκου Κορνήλιου, μιας χαμηλότονης αλλά καλοδουλεμένης και συγκινητικής ταινίας που έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και που έχει τις λιγότερες πιθανότητες να φύγει με το μεγάλο βραβείο, ενώ άξια λόγου είναι η παρουσία του «Αν...» στη μεγάλη κατηγορία των βραβείων, περισσότερο ως επισήμανση των μελών της Ακαδημίας στην ταινία που φέτος προτίμησε όσο καμία άλλη το κοινό στις αίθουσες. Ειδικά μετά την ηθελημένη μη συμμετοχή του «Ο Θεός Αγαπάει το Χαβιάρι» του Γιάννη Σμαραγδή στην ψηφοφορία.
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
- Ημερολόγια Αμνησίας της Στέλλας Θεοδωράκη
- Ενα Βήμα Μπροστά του Δημήτρη Αθυρίδη
- Anaparastasis: Η ζωή και το έργο του Γιάννη Χρήστου (1926-1970) του Κωνσταντίνου Ζουλιάτη
Παρά την αξιόλογη δουλειά του Κωνσταντίνου Ζουλιάτη στο ντοκιμαντέρ του για τον Γιάννη Χρήστου που αξίζει να τον ακολουθεί στην άγνωστη σε πολλούς πορεία και επίδρασή του, οι κατευθύνσεις στη συγκεκριμένη κατηγορία είναι δύο. Το πιθανότερο είναι τα μέλη της Ακαδημίας να υποστηρίξουν την καλλιτεχνική επιλογή του πειραματικού, ιδιοσυγκρασιακού, εξαιρετικά ευαίσθητου ημερολόγιου μιας ολόκληρης γενιάς, της Στέλλας Θεοδωράκη (φωτό). Δε θα είναι, ωστόσο, έκπληξη, αν στραφούν στην ανατρεπτική (λόγω κυρίως του ήρωά της) βιογραφία του Γιάννη Μπουτάρη από τον Δημήτρη Αθυρίδη. Σε κάθε περίπτωση, το βραβευμένο ντοκιμαντέρ θα αντικατοπτρίζει τη σημερινή Ελλάδα, με την πιο μελαγχολική ή την πιο δυναμική εικόνα της.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
- Χαμομήλι του Νεριτάν Ζιντζιρία
- Cavo D' Oro του Σιαμάκ Ετεμάντη
- Τσέλσι - Μπαρτσελόνα του Αλέξανδρου Χαντζή
- Τίτλοι Τέλους του Γιώργου Ζώη
- Ιδιότητες του 2 του Αχιλλέα Κυριακίδη
- The Capsule της Αθηνάς Τσαγγάρη
Η άνοδος ενός υποτιμημένου είδους στην Ελλάδα, της μικρού μήκους ταινίας, τα τελευταία χρόνια καθρεφτίζεται με καθαρότητα στις έξι υποψήφιες ταινίες για το αντίστοιχο βραβείο της Ακαδημίας – χωρίς να ξεχνάμε πως από τη φετινή εντυπωσιακή σοδειά θα μπορούσαν τουλάχιστον ακόμη πέντε ταινίες να βρίσκονται ανάμεσά τους. Τα βαριά πυροβολικά της κατηγορίας είναι φυσικά τρία: το «Χαμομήλι» του Νεριτάν Ζιντζιρία (με το πρώτο βραβείο στη Δράμα - φωτό) και τα διεθνή «Τίτλοι Τέλους» του Γιώργου Ζώη και «The Capsule» της Αθηνάς Τσαγγάρη. Κάποιο από τα τρία θα φύγει – λογικά – με το βραβείο, που θα μπορούσε φυσικά εξίσου να ανήκει τόσο στο «Cavo D’ Oro» του Σιαμάκ Ετεμάντη όσο και στο «Τσέλσι-Μπαρτσελόνα» του Αλέξανδρου Χαντζή.
ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
- Μενέλαος Καραμαγγιώλης (J.A.C.E.)
- Θάνος Αναστόπουλος (Η Κόρη)
- Εκτορας Λυγίζος (Το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού)
Η αυτοτέλεια και η έμπνευση της σκηνοθεσίας του Εκτορα Λυγίζου (φωτό) τού δίνουν το προβάδισμα για το βραβείο στην κατηγορία, μ’ ένα φιλμ που άνετα χαρακτηρίζεται ως «ταινία σκηνοθέτη» και μια υποψηφιότητα που υποστηρίζεται επιπλέον από αυτήν στην κατηγορία του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη. Η βράβευση του οράματος του Μενέλαου Καραμαγγιώλη, ή της αφαιρετικότητας του Θάνου Αναστόπουλου, ωστόσο, παραμένει πιθανή, ως αναγνώριση δύο καθιερωμένων, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, δημιουργών του ελληνικού σινεμά στη δεύτερη και τρίτη μεγάλου μήκους ταινία τους αντίστοιχα.
ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΖΟΜΕΝΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ
- Εκτορας Λυγίζος (Το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού)
- Μπάμπης Μακρίδης (L)
- Χριστόφορος Παπακαλιάτης (Αν...)
Η μάχη σε αυτήν την κατηγορία θα κριθεί ανάμεσα στον Εκτορα Λυγίζο και τον Μπάμπη Μακρίδη (φωτό), οι οποίοι έκαναν τα ντεμπούτα τους με δύο ιδιοσυγκρασιακές και με έντονη παρουσία στα φεστιβάλ του εξωτερικού ταινίες. Αν και ο Εκτορας Λυγίζος έχει ένα μικρό προβάδισμα, κυρίως λόγω της υποψηφιότητάς του και στην κατηγορία της καλύτερης σκηνοθεσίας, οι πιθανότητες βράβευσης ενός από τους δύο μοιάζουν μοιρασμένες στη μέση. Ο Χριστόφορος Παπακαλίατης, από την άλλη μοιάζει μάλλον απίθανο να φύγει με το βραβείο, έστω κι αν η Ακαδημία έπραξε ορθά με το να τον συμπεριλάβει στα φετινά ντεμπούτα, που παρεπιπτόντως σε σχέση με άλλες χρονιές ήταν πολύ λίγα.
ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
- Εκτορας Λυγίζος (Το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού)
- Θάνος Αναστόπουλος, Βασίλης Γιάτσης (Η Κόρη)
- Ευθύμης Φιλίππου, Μπάμπης Μακρίδης (L)
Από την conceptual ταινία του Εκτορα Λυγίζου και τη στυλιζαρισμένη γραφή του Ευθύμη Φιλίππου (βραβευμένου το 2012 για τον «Κυνόδοντα») μαζί με τον Μπάμπη Μακρίδη, το σενάριο που μοιάζει φέτος πιο λειτουργικό και καθοριστικό στην ταινία είναι αυτό των Αναστόπουλου – Γιάτση για την «Κόρη» (φωτό), μια λιτή, ουσιαστική και ακριβώς πάνω στην εποχή μας επιλογή.
Α' ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ
- Λάμπρος Αποστόλου (11 Συναντήσεις με τον Πατέρα Μου)
- Γιάννης Παπαδόπουλος (Το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού)
- Αρης Σερβετάλης (L)
Αδιαφιλονίκητο φαβορί στην κατηγορία, ο Γιάννης Παπαδόπουλος του «Το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού» (φωτό) έρχεται με βραβεύσεις στο Κάρλοβι Βάρι, τη Θεσσαλονίκη και τη Σεβίλλη και θα χάσει το βραβείο μόνο αν τα μέλη της Ακαδημίας προτιμήσουν το άλλο «one man show» της κατηγορίας, αυτό του Αρη Σερβετάλη στο «L». Με λιγότερες πιθανότητες για βράβευση, αλλά από τις πιο ευχάριστες στιγμές των υποψηφιοτήτων, η αναγνώριση της χαμηλότονης, υπόκωφης και συγκινητικής ερμηνείας του Λάμπρου Αποστόλου στις «11 Συναντήσεις με τον Πατέρα Μου» του Νίκου Κορνήλιου.
Β' ΑΝΔΡΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ
- Ιερώνυμος Καλετσάνος (J.A.C.E.)
- Γιώργος Συμεωνίδης (Η Κόρη)
- Μάκης Παπαδημητρίου (L)
Δεν είναι μόνο ότι πρόκειται για εξαιρετικό ηθοποιό, όπως και οι συνυποψήφιοί του, είναι ότι ο Ιερώνυμος Καλετσάνος (φωτό) ως Αντόνιο στο «J.A.C.E.» έπλασε ένα ολόκληρο ανθρώπινο σύμπαν, υπερνίκησε τον πειρασμό να εμφανιστεί ως καρικατούρα και έβγαλε συναίσθημα και δύναμη κάτω από την εφετζίδικη αμφίεσή του. Η λογική ψήφος είναι μαζί του, υποβοηθούμενη από την δυνατή αλλά μικρή παρουσία του Γιώργου Συμεωνίδη στην «Κόρη» και το χαρακτηριστικό αλλά όχι και ικανό να στοιχειοθετήσει «δεύτερο ρόλο» πέρασμα του Μάκη Παπαδημητρίου στο «L».
Α' ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ
Αφήνοντας έξω τη στομφώδη, θεατρική παρουσία της Βίκυς Βολιώτη στο «Αίμα» του Διαμαντή Καραναστάση, το βραβείο για τον Α' Γυναικείο Ρόλο μοιάζει να ανήκει φέτος εξίσου στην εσωτερική γεμάτη εντάσεις ερμηνεία της Αμαλίας Μουτούση στη «Χαρά» του Ηλία Γιαννακάκη όσο και στην ακατέργαστη ορμή της Σαβίνας Αλιμάνι (φωτό) που σηκώνει στους ώμους της όλη την αποκαλυπτική διαδρομή μιας σκληρής ενηλικίωσης στην «Κόρη» του Θάνου Αναστόπουλου. Κάποια από τις δύο θα φύγει σίγουρα με το βραβείο...
Β' ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΡΟΛΟΣ
- Θεοδώρα Τζήμου (H Κόρη)
- Κόρα Καρβούνη (J.A.C.E.)
- Λήδα Πρωτοψάλτη (Χαρά)
Ανάμεσα στις κομψές αλλά φευγαλέες παρουσίες της Θεοδώρας Τζήμου (υποψήφια και το 2010 για το «Ricordi Mi» της Στέλλας Θεοδωράκη στον Α' Γυναικείο Ρόλο) και της Λήδας Πρωτοψάλτη στην «Κόρη» και τη «Χαρά» αντίστοιχα, η Κόρα Καρβούνη (φωτό) είναι εκείνη που, στο «J.Α.C.E.», υποστήριξε έναν αληθινό δεύτερο ρόλο, με σημασία στην πλοκή και δύναμη στο χαρακτήρα και περιθώριο να επιδείξει το μεγάλο, ακόμα και ύφους τραγωδού, ταλέντο της.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ
- Ηλίας Αδάμης (Η Κόρη)
- Διονύσης Ευθυμιόπουλος (Μπιγκ Χιτ)
- Γιώργος Φρέντζος (J.A.C.E.)
Παραδοσιακά κατηγορία - σκάνδαλο για τα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, αυτή της φωτογραφίας βρίσκει πάλι εκτός τον Θύμιο Μπακατάκη (που αν ήταν υποψήφιος για το «L» θα ήταν μέχρι και φαβορί), αλλά και τον Δημήτρη Κασσιμάτη για την δύσκολη και θαρραλέα εκτέλεση μιας κάμερας κολημμένης στον πρωταγωνιστή του «Το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού». Ας ρίξουμε το φταίξιμο στο γεγονός πως οι τρεις θέσεις για μια κατηγορία στην οποία αντιστοιχούν μερικά από τα μεγαλύτερα ταλέντα της ελληνικής κινηματογραφίας είναι πολύ λίγες και ας θεωρήσουμε και τους τρεις υποψήφιους ως ισότιμα ισχυρούς διεκδικητές του βραβείου: τον Ηλία Αδάμη για την νευρική και κλειστοφοβική «Κόρη», τον Γιώργο Φρέντζο για την πλαστική πολυμορφικότητα του «J.A.C.E.» και τον Διονύση Ευθυμιόπουλο για την ασπρόμαυρη υποβλητική νουάρ ατμόσφαιρα του «Μπιγκ Χιτ» (φωτό) του Κάρολου Ζωναρά.
ΜΟΝΤΑΖ
- Γιάννης Κωσταβάρας (10η Μέρα)
- Στέλλα Φιλιπποπούλου (Αν...)
- Τάκης Γιαννόπουλος, Λάμπης Χαραλαμπίδης, Πάνος Δαουλτζής (J.A.C.E.)
Με το παιχνίδι της Στέλλας Φιλιπποπούλου στο «Αν…» ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και τις παράλληλες ιστορίες που αφηγείται και την ένταση που έδωσε στη ρεαλιστική κινηματογράφηση της «10ης Μέρας» ο Γιάννης Κωσταβάρας, το βραβείο μάλλον ανήκει στην κομπανία των μοντέρ του «J.A.C.E.» (φωτό) που ανέλαβαν, με τη σειρά, να δώσουν δομή, πυκνότητα και συνεκτικότητα σε μια εξαιρετικά πλούσια, αφηγηματικά και εικαστικά, ιστορία.
ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΙΑ
- Σάββας Πασχαλίδης (Δεμένη Κόκκινη Κλωστή)
- Κατερίνα Ζουράρη (Μπιγκ ΧΙτ)
- Δέσποινα Χειμώνα (J.A.C.E.)
Αν και είναι πιθανό τα μέλη της Ακαδημίας να προτιμήσουν εδώ τη δουλειά του Σάββα Πασχαλίδη στη «Δεμένη Κόκκινη Κλωστή» ως ταινία... εποχής, μοιάζει δύσκολο να παραβλέψει κανείς την επιμέλεια της Δέσποινας Χειμώνα πάνω στους πολλούς και διαφορετικούς μεταξύ τους ήρωες του «J.A.C.E.», αλλά και στον ενδυματολογικό φόρο τιμής της Κατερίνας Ζουράρη που έντυσε τους πρωταγωνιστές του «Μπιγκ Χιτ» (φωτό) κλασικά και άχρονα, υπηρετώντας με τον δικό της τρόπο το παιχνίδι αναφοράς του Κάρολου Ζωναρά.
ΜΑΚΙΓΙΑΖ
- Αλεξάνδρα Μήτα (Δεμένη Κόκκινη Κλωστή)
- Εύη Ζαφειροπούλου (Η Κόρη)
- Γιάννης Παμούκης (J.A.C.E.)
Το δημιουργικό, ατμοσφαιρικό, κατά στιγμές ξέφρενο μακιγιάζ στο «J.A.C.E.» (από την περσόνα του Ιερώνυμου Καλετσάνου μέχρι τον μεσήλικα Αργύρη Ξάφη) και τα χλωμά, λαβωμένα πρόσωπα του εμφυλίου στη «Δεμένη Κόκκινη Κλωστή» (φωτό) του Κώστα Χαραλάμπους θα κονταροχτυπηθούν για το βραβείο: η καθεμιά από τις δύο ταινίες, άλλωστε, είναι πιθανό να μονοπωλήσει όλα τα τεχνικά βραβεία της απονομής. Ωστόσο, η μόνη βραβευμένη της τριάδας είναι η Εύη Ζαφειροπούλου, το 2010, για τη «Χώρα Προέλευσης».
ΗΧΟΣ
- Γιάννης Σκανδάμης, Γιώργος Ραμαντάνης, DNA Lab (10η Μέρα)
- Μαρίνος Αθανασόπουλος, Κώστας Βαρυμποπιώτης, Βάλια Τσέρου (J.A.C.E.)
- Κώστας Φυλακτίδης, Στέφανος Ευθυμίου (L)
- Μαρίνος Αθανασόπουλος, Κώστας Βαρυμποπιώτης, Αρης Λουζιώτης, Αλέξανδρος Σιδηρόπουλος (Αν...)
Στην κατηγορία του ήχου μπορεί να διακρίνει κάποιος εύκολα τις όποιες παθογένειες της ψηφοφορίας των μελών της Ακαδημίας. Η μοναδική ταινία που έπρεπε να είναι υποψήφια και αδιαφιλονίκητο φαβορί για το βραβείο, απουσιάζει, λες και κανένας ψηφοφόρος δεν πρόσεξε τον όγκο εργασίας του εξ ολοκλήρου ντουμπλαρίσματος και του αριστοτεχνικού σχεδιασμού ήχου στο «Μπιγκ Χιτ» του Κάρολου Ζωναρά από τους DNA Lab. Από τους διεκδικητές του βραβείου, ωστόσο, το «J.A.C.E.» μοιάζει να έχει ένα ελαφρύ προβάδισμα για το εξίσου πληθωρικό ηχητικό του σύμπαν, εκτός αν η τάση οδηγήσει στην επιβράβευση των σιωπών και των μηχανικών ήχων του «L» (φωτό).
ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΙΑ
- Μαγιού Τρικεριώτη (Η Κόρη)
- Κατερίνα Ζουράρη (Μπιγκ Χιτ)
- Ηλίας Λεδάκης (J.A.C.E.)
Η Κατερίνα Ζουράρη μεταμόρφωσε την Αθήνα σε νουάρ σκηνικό και επέλεξε την έπαυλη που καθόρισε την εικόνα του «Μπιγκ Χιτ». Η Μαγιού Τρικεριώτη έκανε μια ξυλαποθήκη επίκεντρο του δράματος, πρωταγωνίστρια στη μίνιμαλ «Κόρη». Αλλά τα εύσημα της κατηγορίας ανήκουν στον Ηλία Λεδάκη που σχεδίασε και κατασκεύασε άπειρα σκηνικά, από τη ρετρό Αλβανία μέχρι την υψηλή κοινωνία της Αθήνας, από ένα φαντασμαγορικό κλαμπ μέχρι τα παρηκμασμένα δωμάτια ξενοδοχείων, σε μια σκηνογραφική εξτραβαγκάντζα γεμάτη δημιουργικότητα στο «J.A.C.E.» (φωτό) του Μενέλαου Καραμαγγιώλη.
ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΜΟΥΣΙΚΗ
- Χρήστος Δεληγιάννης (Ημερολόγια Αμνησίας)
- Σταύρος Γασπαράτος (Αιμα)
- Παναγιώτης Καλαντζόπουλος (Magic Hour)
H επιλογή στην κατηγορία της καλύτερης μουσικής είναι μόνο μία και ακούει στο όνομα Χρήστος Δεληγιάννης, ο οποίος εκτός του ότι θα μπορούσε να είναι υποψήφιος και για τη μουσική στο «J.A.C.E.», υπογράφει το καλύτερο και πιο ευρηματικό κινηματογραφικό soundtrack της χρονιάς, ιδανικό ημερολόγιο μνήμης από μόνο του αλλά και σε άρρηκτο συνδυασμό με τα «Ημερολόγια Αμνησίας» της Στέλλας Θεοδωράκη (φωτό). Γεγονός που δεν σημαίνει ότι προσπερνά κανείς εύκολα την υποψηφιότητα του Σταύρου Γασπαράτου, ενός συναρπαστικού συνθέτη για την βαριά μεν, αλλά γεμάτη έμπνευση μουσική επένδυση του «Αίματος» του Διαμαντή Καραναστάση, αλλά που αφήνει σίγουρα εκτός βραβείων τη μανιέρα του Παναγιώτη Καλαντζόπουλο που παραμένει ρετρό και κινηματογραφικός, αλλά χωρίς κάτι παραπάνω από αυτό.
ΕΙΔΙΚΑ ΕΦΕ ΚΑΙ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ
- 10η Μέρα (Χρήστος Γάκης)
- Δεμένη Κόκκινη Κλωστή (Βασίλης Ανδιρόπουλος, Γιάννης Βαμβακάς, Γιώργος και Ρούλης Αλαχούζος, Δημήτρης Γκερπινής)
- J.A.C.E. (Ιπποκράτης Χαλάς)
- Magic Hour (Γιάννης Γεωργαρίου, Μagicon)
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι… ειδικό εφέ είναι απλώς το να κάνεις μια ταινία σήμερα στην Ελλάδα! Στο δια ταύτα, όμως, καμία από τις υποψήφιες ταινίες δεν έχει κάτι εξαιρετικό ή καινοτόμο να επιδείξει, σε μια χρονιά χωρίς ταινίες «είδους» και χωρίς, άλλωστε, τα λεφτά που απαιτούν τα ειδικά εφέ! Το καρφωμένο χέρι, οι πυροβολισμοί και οι διαμελισμοί της «Δεμένης Κόκκινης Κλωστής» (φωτό), ωστόσο, μοιάζουν να έχουν το προβάδισμα στην κατηγορία.
Διαβάστε ακόμη:
