«Δεν ξέρετε τι είστε...» ψυθιρίζει απειλητικά η μητριαρχική φιγούρα του Υδραίικου γοτθικού πύργου, που λειτουργεί ως ένα ιδιόρρυθμο κολλέγιο κορασίδων. «Είστε γυναίκες». Επτά υπέροχα, ομοιόμορφα όμως ντυμένα κορίτσια στέκονται στη σειρά (ανάμεσα τους η Αουρόρε Μαριόν από το «La Folie Almayer» της Σαντάλ Ακερμάν, η Ιζόλντα Ντισόκ από το «Faust» του Αλεξαντερ Σοκούροφ και η Κλεμάνς Ποεζί από τη σειρά ταινιών «Χάρι Πότερ»), σε μία καθημερινή ιεροτελεστία πειθαρχίας, προσμονής, αυτογνωσίας, επιθυμίας, απώλειας. Οι τελετουργίες περιλαμβάνουν από free dance του, ειρωνικά, στριμωγμένου σε κορσέδες σώματός τους (υπό τους ήχους του «Horse With No Name» των America), μέχρι εξομολογήσεις των πιο κρυφών τους επιθυμιών σ' αυτή την dominatrix ηγουμένη (το αρχετυπικό σύμβολο της αιώνιας γυναίκας, όπως την ερμηνεύει με ψυχρή γοητεία η Αριάν Λαμπέντ του «Attenberg» και των «Αλπεων»), αλλά και την υποδειγματική τους τιμωρία για αυτούς τους σκοτεινούς πόθους.
Αυτό το avant garde 35λεπτο project-ανάθεση του Δάκη Ιωάννου για το DesteFashionCollection του 2012, είχε ως σκοπό να αναδείξει τη υψηλή μόδα ως έμπνευση, αφορμή και αντικείμενο τέχνης. Η Τσαγγάρη θα μπορούσε να είχε παραμείνει στην εικαστική υπεροχή της μαεστρικής σκηνοθεσίας της, η οποία κινηματογραφεί τα γυναικεία κορμιά, τα πρόσωπα, τους χώρους με όγκο, πλαστικότητα, γεωμετρία, αισθητική πρόκληση. Ομως, έχοντας στο πλευρό της, ως συν-σεναριογράφο και μούσα της, την Πολωνή ζωγράφο Αλεκσάντρα Βαλιζέφσκα, η Τσαγγάρη υπερβαίνει το στόχο της και κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα: συνθέτει ένα κινηματογραφικό σχόλιο για τη Γυναίκα - την εικόνα, το καλούπι, τη σάρκα, την ψυχή, την καταπίεσή της.
Γνωστοί πίνακες της Βαλιζέφσκα ζωντανεύουν με animation και ειδικά εφέ, μεταμορφώνοντας τις φιγούρες των κοριτσιών σε καμβά συμβολικών πορτρέτων γυναικείας ανασφάλειας, ανελευθερίας, δημιουργίας, όνειρου, εφιάλτη. Τα haute couture αντικείμενα (με τις υπογραφές των Σάντρα Μπάκλαντ, Bordelle, Γινγκ Τζάο, Κατ Πότερ, Ιζαμπέλ Βιγιέρ, Μαρκ Τζέικομπς, αλλά και της ίδιας της σκηνοθέτιδας σε συνεργασία με την ενδυματολόγο Βασιλεία Ροζάνα) που επιλέγει η Τσαγγάρη για να ντύσει (ή γδύσει) ή φορέσει ως βαρύδια στα πόδια των ηρωίδων της, υπονοούν ότι και η δικτατορία της μόδας έρχεται κάτω από την ομπρέλα των γενικότερων κανόνων, περιορισμών, ορίων που η γυναικεία φύση κληρονομεί σ' έναν φαύλο, απέθαντο κύκλο.
Είναι η Εικόνα της Γυναίκας μία βαμπιρένια κληροδότηση από γενιά σε γενιά που διδάσκει κομφορμισμό, ρομαντισμό, ερωτισμό, φετιχισμό; Και ποιον (εξ)υπηρετεί αυτό, την ίδια ή τον άνδρα;
Η Αθηνά Τσαγγάρη μας κλείνει το μάτι με το εισαγωγικό της σημείωμα: «Το “The Capsule” ειναι ένα ελληνικό γοτθικό ρομάντζο, ένα κυκλαδίτικο ξαναδιάβασμα των τριών “Μπ”: Μπροντέ, Μπατάιγ, Μπουνιουέλ... »
Διαβάστε περισσότερα εδώ για το «Τhe Capsule» και δείτε τη συνέντευξη που έδωσε η Αθηνά Τσαγγάρη στην κάμερα του Flix.
Δείτε εδώ το πλήρες πρόγραμμα προβολών του 53ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και βρείτε οδηγίες χρήσης για το Φεστιβάλ και μην ξεχνάτε να ενημερώνεστε από το ειδικό τμήμα του Flix που θα ανανεώνεται συνεχώς προκειμένου να σας μεταφέρει κάθε στιγμή τι συμβαίνει μέσα και έξω από τις αίθουσες του Φεστιβάλ.
