Buzz

O Τζέιμς Φράνκο είναι ενθουσιασμένος με το «Man of Steel» και γράφει γι' αυτό!

στα 10

Συνεχίζοντας την εργασία του ως κριτικός κινηματογράφου στο Vice, ο Τζέιμς Φράνκο γράφει για το «Man of Steel», ενθουσιασμένος που το φιλμ «έκανε και πάλι τον Σούπερμαν κουλ».

O Τζέιμς Φράνκο είναι ενθουσιασμένος με το «Man of Steel» και γράφει γι' αυτό!

Bρίσκοντας χρόνο ανάμεσα σε όλα αυτά με τα οποία καταπιάνεται, ο Τζέιμς Φράνκο αρθρογραφεί τον τελευταίο καιρό στο περιοδικό Vice με τον ρόλο του κριτικού κινηματογράφου που αποκαθιστά τις αδικίες των επαγγελματιών...

Ετσι, αφού έσωσε την τιμή του «Υπέροχου Γκάτσμπι» (διαβάστε αναλυτικά εδώ), ο Φράνκο αναλαμβάνει να στρογγυλεύσει την γενική απογοήτευση της κριτικής από το «Man of Steel», γράφοντας και λίγα περισσότερα πράγματα για την μανία του Χόλιγουντ με τα κόμικ, για τη σχέση του με τον Χένρι Κάβιλ και τη σημασία του να είσαι ένας Χριστός που κάνει όλη τη δύσκολη δουλειά μόνος του.

«Την προηγούμενη εβδομάδα προσκλήθηκα στην πρεμιέρα του "Man of Steel" στο Λονδίνο... Πολλά πράγματα πέρασαν από το μυαλό μου, υποκειμενικά και αντικειμενικά, ως ένας άνθρωπος που εργάζεται στο εσωτερικό της κινηματογραφικής βιομηχανίας και σαν ανεπηρέαστος θεατής της ταινίας. Συμμετείχα και εγώ σε ταινίες που βασίστηκαν σε κόμικ στην τριλογία του "Spider-Man" του Σαμ Ράιμι. Αναφέρω τον σκηνοθέτη γιατί πια η διάκριση είναι αναγκαία αφού η καινούρια σειρά ταινιών του Spider-Man ξεκίνησε πριν ακόμη περάσει χρόνος ώστε να ταφεί το πτώμα της προηγούμενης... Δεν νιώθω μεγάλη συναισθηματική εμπλοκή με το franchise του "Spider-Man" σαν θέμα, οι συναισθηματικοί δεσμοί μου αφορούν τους ανθρώπους με τους οποίους δούλεψα μαζί... και δεν νιώθω περίεργα για το ριμέικ του, αλλά με ενδιαφέρει πολύ το γιατί ξαναξεκίνησε τόσο νωρίς.

Η απάντηση είναι φυσικά: για τα λεφτά... Οταν οι ταινίες γίνονται τόσο μεγάλες ώστε φέρνουν 200 εκ. δολ. σε ένα Σαββατοκύριακο όπως οι "Εκδικητές", τα στούντιο και οι σκηνοθέτες θέλουν κι άλλες ταινίες βασισμένες σε κόμικ... Και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Αν θες να κάνεις μια ταινία για έναν τύπο που πετάει και διαλύει διαστημόπλοια με τα χέρια του, χρειάζεσαι πολλά λεφτά για να το κάνεις να φαίνεται ωραίο.

Βρέθηκε στη Leicester Square φέτος και για την πρεμιέρα της δικής μου ταινία, του "Oz"... αλλά το βράδυ που είδα τον νέο Σούπερμαν έφτασα ιγκόγνιτο 1) γιατί δεν ήταν δική μου ταινία και 2) γιατί δεν νομίζω ότι ο Χένρι Κάβιλ θα ήθελε να με δει εκεί. Οχι ότι είμαστε εχθροί. Χρόνια πριν είχαμε δουλέψει μαζί σε μια ταινία που λεγόταν "Τριστάτνος και Ιζόλδη". Εγώ έπαιζα τον Τριστάνο και αυτός αυτόν που με μαχαίρωνε πισώπλατα. Είχα την αίσθηση πως δεν με συμπαθούσε και πολύ. Δεν το ξέρω στα σίγουρα, αλλά ξέρω πως ούτε εγώ θα μου άρεσα γιατί εκείνη την εποχή ήμουν ένας νεαρός δύσκολος ηθοποιός που έπαιρνε τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά.

Αυτό που ο Χένρι πήρε στα σοβαρά όμως, την ίδια εποχή, ήταν ο Σούπερμαν. Ηθελε να γίνει ο Σούπερμαν περισσότερο απ' οτιδήποτε στον κόσμο... Εγώ έχασα όλο το φαινόμενο "ταινίες Σούπερμαν". Μου άρεσαν περισσότερο τα "Goonies" και τα "Φονικά Οπλα".... Αλλά ο Χένρι πέθαινε να παίξει τον Σούπερμαν στην ταινία του Μπράιαν Σίνγκερ... Ηταν υποψήφιος, αλλά τελικά έχασε το ρόλο από τον Μπράντον Ράουθ.

Τη νύχτα της πρεμιέρας είδα τον Χένρι από μακριά στο κόκκινο χαλί και ήξερα πως όλη του τη ζωή περίμενε για αυτήν την στιγμή. Το όνειρό του είχε γίνει πραγματικότητα και ήμουν χαρούμενος γι' αυτόν. Ηταν ο ρόλος για τον οποίο θα σκότωνε με τον σωστό σκηνοθέτη, τον σωστό παραγωγό...

2

Οπότε, τι είδαμε. Μια σπουδαία ταίνια. Αλλά τι με κάνει να το λέω αυτό; Αν ο Μπράντον Ράουθ δεν δούλεψε ως Σούπερμαν ή αν ο Σαμ Ράιμι δεν συμφώνησε για τον κακό της τέταρτης ταινίας του "Spider-Man", απλά θα κάνουν νέες εκδοχές χωρίς αυτούς. Το "Man of Steel" είναι σπουδαίο γιατί παραδίδει όλα όσα υπόσχεται. Εκανε τον Σούπερμαν να είναι πάλι κουλ. Προσέφερε υπέροχη δράση και ενδιαφέροντες χαρακτήρες με μια υπόθεση προσγειωμένη τόσο ώστε να μας κάνει να ενδιαφερθούμε έστω και λίγο.

Αλλά, στο τέλος, γιατί έφυγα σίγουρος πως μου αρέσει; Δεν ήταν για το μήνυμα της ταινίας. Ισως ακούγομαι αφελής αν πήγα σε μια τέτοια ταινία για ένα μήνυμα. Ενας βασικός λόγος που μου άρεσε ήταν γιατί σε αυτήν την ταινία το S του Σούπερμαν συμβολίζει την ελπίδα στον πλανήτη Κρίπτον. Οι θεατές ανακαλύπτουν πως ο Σούπερμαν είναι το σύμβολο της ελπίδας για την νεκρή φυλή του και ταυτόχρονα το σύμβολο της ελπίδας για την ανθρωπότητα. Κρύβει τις δυνάμεις του για τα πρώτα 30 χρόνια της ζωής του επειδή ο θετός πατέρας του πιστεύει ότι οι γήινοι δεν είναι έτοιμοι για να τον δεχτούν. Ετσι ο Σούπερμαν παρουσιάζεται σαν τον Χριστό, που ήρθε στη γη για να σώσει τον κόσμο... Αλλά δυστυχώς αυτός ο Χριστός δεν διδάσκει τους ψαράδες πως να πιάνουν ψάρια, αλλά κάνει όλη τη δύσκολη δουλειά μόνος του...

Αγαπάμε αυτές τις ταινίες γιατί είναι τόσο μεγάλες, και γαμώτο, είναι ότι μας έχει απομείνει. Δεν θα σταματήσουν να γίνονται, οπότε ας ελπίσουμε πως θα είναι τουλάχιστον καλοφτιαγμένες.»

Το ότι δεν συμφωνούμε με τον Τζέιμς Φράνκο είναι κάτι που ήδη το ξέρετε (αν όχι διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix), αλλά θα θέλαμε πολύ να μάθουμε τη γνώμη του Χένρι Κάβιλ για τον συμπρωταγωνιστή του στο «Τριστάνος και Ιζόλδη», ειδικά τώρα που έχει περάσει στο άλλο άκρο και δεν παίρνει πλέον τον εαυτό του στα σοβάρα. Οπως και οτιδήποτε άλλο στη ζωή του...

Το «Man of Steel» του Ζακ Σνάιντερ παίζετει ήδη στις ελληνικές αίθουσες.

Διαβάστε εδώ περισσότερα για τον ασταμάτητο Τζέιμς Φράνκο.


Περισσότερο «Man of Steel»: