Flix

#tiff65... off we go!

Αίθουσες

Οδηγός Αιθουσών
Is it Greek to you?

Buzz

Η Νταϊάν Κίτον συνεχίζει να στηρίζει το φίλο της Γούντι Αλεν

στα 10

Οσοι οι πρωταγωνιστές του παίρνουν δημόσια, ο ένας μετά τον άλλον, αποστάσεις, η Νταϊάν Κίτον βγαίνει μπροστά για να υποστηρίξει τον Γούντι Αλεν.

Πόλυ Λυκούργου
Η Νταϊάν Κίτον συνεχίζει να στηρίζει το φίλο της Γούντι Αλεν

Οι κατηγορίες εναντίον του Γούντι Αλεν δεν είναι κάτι το καινούργιο. Η μήνυση μετρά πάνω από 25 χρόνια, η υπόθεση ελλοχεύει κι αναζωπυρώνεται συνεχώς (όπως με εκείνο το εκτενές κείμενο στους New York Times to 2014), όμως, όπως ήταν αναμενόμενο, μέσα στο τσουνάμι των αποκαλύψεων του #metoo και την ένταση του κινήματος #TimesUp, το να σε στοιχειώνει η κατηγορία ότι είχες κακοποιήσει σεξουαλικά την ανήλικη κόρη σου, δεν μπορεί να μείνει στο περιθώριο. Ειδικά όταν κομμάτι των αποκαλύψεων σχετικά με τον Χάρβεϊ Γουάινστιν ήταν ο Ρόναν Φάροου, ο γιος σου που σε μισεί και πιστεύει την πλευρά της αδελφής του.

Δείτε κι αυτό: Η Ντίλαν Φάροου μιλάει για πρώτη φορά στην τηλεόραση για τον Γούντι Αλεν

Dylan Farrow 607

Η Ντίλαν Φάροου θέλει να την πιστέψουμε: ο Γούντι Αλεν είναι ένοχος κι έχει ευνοηθεί από εισαγγελείς που σκουπίζουν κάτω από το χαλάκι της δημοσιότητάς του το γεγονός. Ο Γούντι Αλεν αρνείται τα πάντα κι επικαλείται τις γνωματεύσεις ειδικών που εξέτασαν το παιδί, αλλά και το πικρό διαζύγιό του με τη Μία Φάροου που, σύμφωνα με τον ίδιο, οδήγησε μία μητέρα να δασκαλέψει την κόρη της.

Ο αντίλογος: O Γούντι Αλεν απαντάει στις εκ νέου κατηγορίες της θετής του κόρης

Dylan Farrow 607

Κακά τα ψέματα: δεν είναι εύκολο να λυθεί αυτή η υπόθεση. Δεν υπήρξε βιασμός, ένας γιατρός δεν μπορούσε τότε και σίγουρα δεν μπορεί τώρα να γνωματεύσει την κακοποίηση, δεν αφήνει αποτύπωμα κάτι τέτοιο. Ψυχολόγοι εξέταζαν ένα παιδί που ντρεπόταν κι άλλαζε συνεχώς την ιστορία του; Ή ένα παιδί που δυσκολευόταν να μάθει την ιστορία που του πιπίλιζε η μαμά του; Αγαπάμε τόσο τον Γούντι Αλεν που τυλφωνόμαστε μπροστά σ' ένα έγκλημα, αδικώντας μία γυναίκα που έχει σακατευτεί από αυτή την εμπειρία; Εχουν περάσει σχεδόν τρεις δεκαετίες. Οχι για εμάς που στεκόμαστε στις κερκίδες της κοινής γνώμης, αλλά για τους ίδιους τους εμπλεκόμενους, ο Αλεν, αν είναι ένοχος, δεν μπορεί να βρίσκει καταφύγιο στην κινηματογραφική του ιστορία, είναι ίσος απέναντι στο νόμο, πρέπει να πληρώσει. Ομως, στην περίπτωση που είναι αθώος, στη φυλακή θα έπρεπε να είναι η Μία Φάροου - για την ψυχική κακοποίηση που έκανε στην κόρη της.

Οι σταρ που αποκήρυξαν τον Γούντι Αλεν:

Βρισκόμαστε λοιπόν απέναντι σε μία περίπτωση όπου ο καθένας πιστεύει αυτό που θέλει να πιστέψει - ανάλογα με το ένστικτό του, την προσωπική του αντίληψη, τις γνώσεις του για τα γεγονότα, τον ηθικό του άξονα, ή... και το συμφέρον του. Οι πρωταγωνιστές του, ο ένας μετά τον άλλον, τον εγκαταλείπουν κάνοντας δηλώσεις δημόσιας μετάνοιας για το γεγονός ότι έπαιξαν σε μία ταινία του. Εχουν κάτι εισπράξει από τη συναναστροφή τους με το σκηνοθέτη, κάτι δεν τους άρεσε, ξέρουν κάτι περισσότερο, ή απλώς βρίσκονται στη φόρα της οσκαρικής τους καμπάνιας και ατζέντηδες τους συμβουλεύουν να αποστασιοποιηθούν από έναν εν δυνάμει «ανώμαλο»; Ολα παίζουν.

[Βέβαια, προς όλους αυτούς που βιάζονται να χαρακτηρίσουν "ηλίθιους", ή αγνώμωνες τους ηθοποιούς αυτούς, ας ξανακοιτάξουμε λίγο τα ονόματα που μίλησαν - εκτός κι αν το προφίλ ηθοποιών όπως ο Κόλιν Φερθ φέρνει στο μυαλό κάτι άλλο παρά σεβασμό. Ή η Γκρέτα Γκέργουιγκ είναι ξαφνικά το στερεότυπο της ξεπουλημένης attention-seeker με κάθε τίμημα. Ή η Ρεμπέκα Χολ μάς έχει απασχολήσει ποτέ με ακραίες δηλώσεις για... το οτιδήποτε. Οσο κανείς μας, κανείς μας, δεν ξέρει τι έχει συμβεί, ας είμαστε λίγο εγκρατείς στους αφορισμούς και στις πηχυαίες επικεφαλίδες μας].

Alec Baldwin 607 woody alec baldwin 607 tweet

Το μόνο σίγουρο: ελάχιστοι έχουν παρουσιαστεί δημόσια υποστηρίζοντας τον Γούντι Αλεν. Πριν από λίγες μέρες προσπάθησε να το κάνει ο Αλεκ Μπόλντγουιν (γνωστός για τις εμπρηστικές του θέσεις), ο οποίος παρομοίασε την Ντίλαν Φάροου με μία ηρωίδα του διάσημου κλασικού βιβλίου «To Kill a Mockingbird» (Οταν Σκοτώνουν τα Κοτσύφια). «Aυτό που επιχειρεί να επιτύχει η Ντίλαν Φάροου είναι να μας πείσει για το ότι έχει δίκιο, επικαλούμενη το σπαρακτικό συναίσθημά της. Οπως η Μαγιέλα από το "To Kill a Mockingbird", επιστρατεύει τα δάκρυά της ώστε να σε εκβιάσει, να σε φέρει στο μέρος της από ενοχές και να πιστέψεις την ιστορία της. Ομως χρειάζομαι περισσότερα στοιχεία για να καταστρέψω κάποιον, διάσημο ή άσημο. Χρειάζομαι πολλά περισσότερα στοιχεία.»

Μόνο που το παράδειγμα του Μπόλντγουιν ήταν ατυχές (spoilers alert): η Μαγιέλα έσυρε έναν Αφροαμερικανό στα δικαστήρια για βιασμό, από αντίδραση και οργή, καθώς, στην πραγματικότητα τη... βίαζε ο πατέρας της. Ουπς.

Woody Allen Diane Keaton 607

Σήμερα, η Νταϊάν Κίτον είναι πιο απλή, άμεση και κάθετη. Τον είχε υποστηρίξει και το 2014, όταν το κείμενο στους New York Times είχε επαναφέρει την ιστορία στη δημοσιότητα, το έκανε και τώρα. «Είναι φίλος μου, συνεχίζω να τον πιστεύω» έγραψε σ' ένα tweet της. Και δεν σταμάτησε εκεί, αλλά παρέθεσε το βίντεο από μία παλιότερη συνέντευξη του Γούντι Αλεν (το 1992 είχε απαντήσει για το θέμα στην εκπομπή «60 minutes») «για όποιον θέλει να ρίξει μια ματιά».

Diane Keaton tweet 607

Στο βιβλίο «Ο Γούντι Αλεν για τον Γούντι Αλεν», ο νεοϋορκέζος σκηνοθέτης είχε μιλήσει για τη σχέση του με την Νταϊάν Κίτον, μία σχέση που άντεξε το χωρισμό τους και παρέμεινε καθοριστική για τη ζωή και στο έργο του:

Η επιρροή της ήταν καταλυτική. Πρώτα απ’ όλα, η Νταϊάν έχει αλάνθαστο ένστικτο. Είναι πολύ τυχερή. Είναι ένας πολύ προικισμένος άνθρωπος. Ηταν πανέμορφη κι επιπλέον μπορούσε να τραγουδήσει, να χορέψει, να σκιτσάρει, να ζωγραφίσει, να τραβήξει καταπληκτικές φωτογραφίες. Μπορούσε να παίξει. Είχε αναρίθμητα ταλέντα. Και ήταν σε όλα καλή. Είχε το δικό της εκκεντρικό στυλ στο ντύσιμο. Με έκανε να γελάω μ’ έναν υπέροχο τρόπο. Δεν επηρεαζόταν από τίποτα κι από κανένα, είχε τη γνώμη της. Μπορεί δηλαδή να παρακολουθούσε Σέξπιρ, αλλά αυτό δεν την απασχολούσε: αν δεν της άρεσε, θα το έλεγε και θα εξηγούσε και τους λόγους που δεν της άρεσε. Δεν υπήρχαν προσχήματα, ούτε κόμπλεξ. Ηταν όλα διάφανα. Το γούστο της δε, ήταν εξαιρετικό. Σ’ έναν μόνο τομέα διαφέρουμε, όλα αυτά τα χρόνια που γνωριζόμαστε, κι αυτός είναι η ποπ μουσική των '60ς και των '70ς. Εκείνη τη λάτρευε και τη λατρεύει, εγώ δεν μπορώ να την αντέξω. Πέρα από αυτά, σπάνια να διαφωνούσαμε σε κάτι. Θυμάμαι ότι την έτρεχα σε μία μικρή αίθουσα προβολής, κάπου στην πόλη, για να της δείξω πώς έβγαινε η πρώτη βερσιόν του «Πάρε τα Λεφτά και Τρέχα». Κι εκείνη είπε: «Ξέρεις κάτι; Αυτό που βλέπω είναι καλό. Είναι αστείο. Εκανες μία πολύ αστεία ταινία». Κι εκείνη τη στιγμή, εκείνο ακριβώς το δευτερόλεπτο, ένιωσα ότι όλα θα πήγαιναν καλά και με το κοινό. Η έγκρισή της ήταν πολύ σημαντική για μένα, γιατί αισθανόμουν ότι το ένστικτό της ήταν πολύ ισχυρότερο από το δικό μου. Μέσα στο πέρασμα των χρόνων, υπήρξαμε ζευγάρι, ζήσαμε μαζί και σήμερα παραμένουμε δύο πολύ καλοί φίλοι. Ακόμα και σήμερα βασίζομαι σε εκείνη. Η πιο σημαντική προβολή μιας ταινίας μου είναι εκείνη που θα δει η Νταϊάν.

5

Η Νταϊάν ήταν μία από τις μεγαλύτερες επιρροές της ζωής μου. Και πιστεύω ότι κι εγώ υπήρξα το ίδιο για εκείνη. Εγώ ήμουν ένας Νεοϋορκέζος, ένας άνθρωπος της πόλης. Μου άρεσε η ενέργεια των δρόμων της, το μπάσκετ, η τζαζ, ήμουν διαβασμένος. Εκείνη ήταν μία Καλιφορνέζα, ένας άνθρωπος των εικόνων. Της άρεσε η φωτογραφία, η ζωγραφική, τα χρώματα. Είχε τη γνώμη της για το σινεμά, κι εγώ είχα τη δική μου. Και μέσα στο χρόνια της σχέσης μας, αυτά συναντήθηκαν, αλληλοσυμπληρώθηκαν. Την σύστησα σε πράγματα με τα οποία δεν είχε επαφή. Της έδειξα ταινίες που δεν είχε δει κι εγώ θεωρούσα σπουδαίες – από ταινίες του Μπέργκμαν μέχρι... θυμάμαι την φορά που την πήγα στους «Αρπαγες της Γης», του Τζορτζ Στίβενς, και της φάνηκε υπέροχο, κάτι που δεν πίστευε ποτέ ότι θα έλεγε για ένα γουέστερν. Πρόσφατα, πριν από ένα μήνα περίπου, την έφερα εδώ στην προσωπική μου αίθουσα και της έδειξα μία ταινία του Μπίλι Γουάιλντερ που δεν ήξερε, «Το Τελευταίο Ατού». Αυτή είναι μία από τις αγαπημένες μου ταινίες του Γουάιλντερ. Ενα αριστούργημα. Παντελώς αποτυχημένο στην Αμερική, αλλά αριστούργημα. Της έδειξα την ταινία και την συγκλόνισε. Την επόμενη μέρα ανακαλύψαμε μαζί την ταινία του Τζορτζ Στίβενς «Αστεγοι Ερωτευμένοι», με τους Τσαρλς Κόμπερν, Τζιν Αρθουρ και Τζόελ Μακρί. Μία υπέροχη κομεντί. Τέλος πάντων, όλα αυτά τα χρόνια βλέπετε ότι υπάρχει μία δημιουργική επαφή ανάμεσά μας. Κι όπως σας είπα, όταν κάνω μία ταινία, αν εκείνης της αρέσει νιώθω ότι πέτυχα το στόχο μου κι αυτομάτως μου είναι παντελώς αδιάφορο αν θ’ αρέσει και σε οποιοδήποτε άλλον στον κόσμο. Ποσώς μ’ ενδιαφέρει πια αν θ’ αρέσει στους κριτικούς, αν θ’ αρέσει στο κοινό - δεν με νοιάζει καθόλου. Τώρα μπορεί να με ρωτήσετε: υπάρχει ταινία μου που δεν της άρεσε; Ναι, μπορεί να είναι πολύ ευγενική για να το πει, αλλά εγώ μπορώ να τη διαβάσω – από το βαθμό του ενθουσιασμού της, από όσα λέει και από πώς τα λέει. Η γνώμη της Νταϊάν για μένα είναι ανεκτίμητη.

Δεν ξέρουμε αν ποτέ θα βγει στο φως η αλήθεια για τα γεγονότα. Δεν ξέρουμε αν ποτέ θα επιλυθεί και το μεγάλο ζήτημα που αυτούς τους μήνες συζητούν οι παρέες: ακόμα κι αν καταδικάζεις τον άνθρωπο, τι κάνεις με το έργο του; Δεν ξέρουμε που στέκεστε στα μεγάλα παρόμοια θέματα (όπως για παράδειγμα και του Ρομάν Πολάνσκι). Αλλά χρειάζεται μία ψυχραιμία αυτή η συζήτηση. Και καλώς γίνεται. Γιατί δεν έχει σημασία τι κάνει ή θα κάνει ο κόσμος του Χόλιγουντ. Δε θα ζήσουμε με κανέναν Γούντι Αλεν και με κανέναν Χάρβεϊ Γουάινστιν. Αλλά καλό είναι να ανακαλύπτουμε πώς τοποθετούμαστε εμείς οι ίδιοι απέναντι σε τέτοια θέματα. Μπορεί να μάθουμε πολλά για τους εαυτούς μας.

Διαβάστε περισσότερα: