Μία μόλις ημέρα μετά την παγκόσμια πρεμιέρα του στο 64ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου, μια σελίδα στο Facebook μας συστήνει το Στράτο, τον πρωταγωνιστή στο «Μικρό Ψάρι» του Γιάννη Οικονομίδη.
Η έκτη ημέρα του 64ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου ήταν αφιερωμένη στο «Μικρό Ψάρι» του Γιάννη Οικονομίδη που έκανε την πρεμιέρα του στο Διαγωνιστικό Τμήμα της διοργάνωσης, διεκδικώντας τη Χρυσή Αρκτο.
Συναντήσαμε τους δημιουργούς του «20.000 Days on Earth», της φιξιόν/ντοκιμαντέρ ταινίας για τον Νικ Κέιβ, σε μία κουβέντα που εξελίχθηκε από συνέντευξη σε between fans εξομολόγηση.
Η τέταρτη και τελευταία γερμανική συμμετοχή στο Διαγωνιστικό Τμήμα, με αυστριακή σκηνοθέτη, ήταν κι από τις λίγες που γιουχαΐστικε στο συνήθως συγκρατημένο Φεστιβάλ – τόση σαχλαμάρα, πώς να την αντέξεις;
Από τις ωραιότερες στιγμές της 64ης Berlinale, το «Praia do Futuro» του Καρίμ Αϊνουζ είναι μια ιστορία για τον ανδρισμό, τον έρωτα και την ανάγκη να πιστέψεις στους ήρωες, φτιαγμένη με τόση οπτική δύναμη που μοιάζει αδύνατον να μη σε συγκινήσει.
Το «The Better Angels» είναι το σκηνοθετικό ντεμπούτο του πιο πρόσφατου μοντέρ του Τέρενς Μάλικ. Ο δάσκαλος αναμφίβολα θα έβαζε άριστα στον μαθητή του, εμείς ωστόσο δεν είμαστε εξίσου σίγουροι.
H τέταρτη μεγάλου μήκους του Γιάννη Οικονομίδη έχει εκτόπισμα και ειδικό βάρος. Κι έναν (καμία έκπληξη), εξαιρετικό Βαγγέλη Μουρίκη, σε μια βραδυφλεγή ερμηνεία-δυναμίτη.
Το πιο θερμό χειροκρότημα που ακούσαμε μέχρι σήμερα στη Berlinale, ήταν για μια Ελληνική ταινία. Το «Στο Σπίτι» του Αθανάσιου Kαρανικόλα σημάδεψε με τον δικό του ήσυχο τρόπο την χθεσινή μέρα.
Λίγα λεπτά μετά την πρώτη δημοσιογραφική προβολή της στην Berlinale, ο Γιάννης Οικονομίδης φέρνει «Το Μικρό Ψάρι» και όλη την ομάδα του, στην επίσημη συνέντευξη Τύπου της ταινίας.
Εχοντας περάσει ήδη τα 90, ο Γάλλος δημιουργός εξακολουθεί να επιδεικνύει ένα νεανικό πνεύμα και την διάθεση να σπρώξει το σινεμά του πιο βαθιά στην αφαίρεση. Και ακόμη κι αν δεν κάνει κάτι καινούριο, το κάνει αναμφίβολα με ενδιαφέροντα τρόπο.
Λίγα λεπτά πριν την παγκόσμια πρεμιέρα του «Στο Σπίτι» του Αθανάσιου Καρανικόλα στο Forum του 64ου Φεστιβάλ Βερολίνου, ο σκηνοθέτης, οι παραγωγοί και οι ηθοποιοί της ταινίας εξήγησαν στην κάμερα του Flix γιατί μ' αυτό το φιλμ ένιωσαν... σα στο σπίτι τους.
Το βραβευμένο στο Sundance «20.000 Days on Earth», το υβρίδιο φιξιόν-ντοκιμαντέρ των Ιαν Φόρσαϊθ και Τζέιν Πόλακ για τον Νικ Κέιβ, προβλήθηκε στην Berlinale και μας άφησε να περπατάμε βουρκωμένοι για όλη την υπόλοιπη μέρα. «I’m transforming. I’m vibrating. Look at me now...»
Στην ίσως πιο mainstream και εγκεκριμένη αυτή τη φορά από την Κίνα ταινία του, ένας παραδοσιακός φεστιβαλικός σκηνοθέτης μας βάζει σε έναν κόσμο αισθήσεων και παραισθήσεων που μοιάζει λιγότερο συναρπαστικός από τους πρωταγωνιστές του.
Βία και χιούμορ σε έναν απολαυστικό, εξαιρετικά αστείο συνδυασμό. Σε κάτι που συναντάμε σπάνια στα φεστιβάλ, μια (μαύρη έστω) κωμωδία...
Η παρουσία του Λαρς φον Τρίερ στο Βερολίνο υπήρξε αισθητή, ακόμη κι αν δεν βγήκε από το στόμα του ούτε μια λέξη. Αντ' αυτού, ο Σάια ΛαΜπεφ ανέλαβε το ρόλο του προβοκάτορα, καθώς στις αίθουσες οι ταινίες του επίσημου προγράμματος συνεχίζουν να προκαλούν... συζητήσεις.
Χωρισμένο σε 14 κεφάλαια που ακολουθούν τις στάσεις της σταύρωσης του Χριστού, το σκληρό αλλά και σατιρικό «Kreuzweg» του Ντίτριχ Μπρούγκερμαν επανεξετάζει το θέμα της πίστης με οδηγό ένα δεκατετράχρονο κορίτσι που ενηλικιώνεται με ρυθμούς αγιοσύνης.
Διασκευάζοντας το βιβλίο της Πατρίτσια Χάισμιθ, ο Χοσεΐν Αμινί πετυχαίνει την αναπαράσταση της εποχής και μια παλιομοδίτικη αίσθηση αγωνίας, αν και μένει λίγο περισσότερο στην επιφάνεια της ιστορίας του.
Το πειραματικό ντεμπούτο του Μπέντζαμιν Ναστάτ επιχειρεί μία συμβολική ταινία για την επικείμενη απειλή και τον ξεσηκωμό της εργατικής τάξης απέναντι στους πλούσιους του Μπουένος Αϊρες.
Αφού έχει αποφασίσει εδώ και καιρό να προκαλεί περισσότερο με τις πράξεις του παρά με τα έργα του, ο Σάια Λα Μπεφ έφυγε από τη συνέντευξη Τύπου του «Nymph()mananiac», προφανώς για να έχει χρόνο να φτιάξει τη χαρτοσακούλα με την οποία εμφανίστηκε στο κόκκινο χαλί λίγες ώρες μετά.
Η νέα ταινία του «The Guard» Τζον Μάικλ ΜακΝτόνα, στο Πανόραμα της Berlinale, όσο προκαλεί την ευπιστία σου καθώς εξελίσσεται, τόσο εντυπώνεται μέσα σου μετά το φινάλε της, με το σταυρό του σινεμά στο χέρι.
Είδαμε την «αλογόκριτη» εκδοχή του φιλμ να προκαλεί με ακόμη περισσότερο σεξ. Είδαμε τον ίδιο τον Τρίερ να προκαλεί (χαριτωμένα) με το t-shirt του. Είδαμε τον Σάια Λα Μπεφ να φεύγει από την συνέντευξη τύπου προκαλώντας ερωτηματικά.
Ο Τζορτζ Κλούνεϊ στη συνέντευξη Τύπου πήρε θέση για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα. Ταυτόχρονα, έγιναν οι πρεμιέρες του Αθανάσιου Καρανικόλα και του Γιώργου Σερβετά. Η 3η μέρα της Berlinale έβαλε την Ελλάδα στο χάρτη.
Θεαματικό, συναρπαστικό, έξυπνο, πολιτικό, ανατριχιαστικό, χορταστικό, το φιλμ του Μπονγκ Τζουν-χο ξεπερνά τα όρια μιας ταινίας είδους, για να φτάσει στην περιοχή του αληθινά σπουδαίου σινεμά.
Λίγο πριν την πανευρωπαϊκή πρεμιέρα του «Να Κάθεσαι και Να Κοιτάς» στο Πανόραμα του 64ου Φεστιβάλ Βερολίνου, ο σκηνοθέτης, η πρωταγωνίστρια και οι παραγωγοί της ταινίας μοιράστηκαν στην κάμερα του Flix τον ενθουσιασμό τους.
Ερωτικό τρίγωνο του 18ου αιώνα, με τον Φρίντριχ Σίλερ και δυο αδελφές στο επίκεντρο, έκανε τη γερμανική συμμετοχή στο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα να μάς χαρίσει μια πρωινή προβολή ένοχης απόλαυσης αντάξιας των παλιών ρομαντικών τρικάσετων.
Οπως είπε ο διευθυντής του φεστιβάλ, Ντίτερ Κόσλικ, «George is here!» Το Βερολίνο έχει ανεβάσει από το πρωί Clooney Fever και το Flix σας μεταφέρει ό,τι συνέβη στη συνέντευξη Τύπου.
Η πέμπτη μεγάλου μήκους του Τζορτζ Κλούνεϊ αφηγείται μια αληθινή ιστορία, κάνοντας την ίδια στιγμή ένα σχόλιο για την σημασία της μεγάλης τέχνης. Κρίμα που το ίδιο το φιλμ δεν συγκαταλέγεται σε αυτή.
Στην τρίτη μεγάλου μήκους μυθοπλασίας ταινία του και πρώτη ελληνική, ο Αθανάσιος Καρανικόλας σκηνοθετεί ένα σύγχρονο μελόδραμα με φόντο την Ελλάδα της κρίσης και κεντρική ηρωίδα μια γυναίκα που η συγκλονιστική Μαρία Καλλιμάνη αφήνει αυτόματα κλασική.
Να μερικά ερωτήματα που γεννά η είδηση πως ο νικητής της Χρυσής Αρκτου Ανδρικής ερμηνείας στην περσινή Berlinale, Ναζίφ Μούτζιτς αναζητά άσυλο στη Γερμανία.
Λίγο πριν ο «Οδηγός Διαπλοκής» βρεθεί στο κόκκινο χαλί των Οσκαρ, ο Ντέιβιντ Ο. Ράσελ έφερε τους πρωταγωνιστές του στο Βερολίνο. Το Flix ήταν εκεί. Δείτε το βίντεο!
Ο Αϊρα Σάκς αφηγείται την αληθινή ουσία της αγάπης κι ενός δεσμού που μένει ζωντανός στα χρόνια και στα εμπόδια, με το υπέροχο ζευγάρι του Τζον Λίθγκοου και του Αλφρεντ Μολίνα να κλέβει την καρδιά μας.
Το «'71» του Γιαν Ντεμάνζ είναι με διαφορά ένα από τα καλύτερα βρετανικά ντεμπούτα των τελευταίων χρόνων και αν και πολύ νωρίς για οποιεσδήποτε προβλέψεις, μια ταινία που μοιάζει αδύνατον να φύγει από το Βερολίνο χωρίς κάποιο μεγάλο βραβείο.
Δεύτερη μέρα για το 64ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου: ενώ οι καυτές εμφανίσεις Κρίστιαν Μπέιλ – Μπράντλεϊ Κούπερ στο κόκκινο χαλί δεν έλειψαν, οι ταινίες άρχισαν επίσης να παίρνουν τα πάνω τους.
Η νέα, βαθειά αμερικανική ταινία του Γαλλο - Αλγερινού Ρασίντ Μπουσαρέμπ τοποθετεί το ανθρώπινο αμάρτημα στην έρημο του Τέξας και τον Φόρεστ Γουίτακερ στην κορυφή της πυραμίδας της υποκριτικής.
Με ήρωα ένα δεκάχρονο αγόρι που αναζητά την μητέρα του και μια σταθερότητα στον κόσμο των μεγάλων, το φιλμ του Εντουαρντ Μπέργκερ είναι τρυφερό και μαζί (χαμηλοτονα) δυνατό.
Ο Χαλίλ Λεσπέρ καταλήγει σε ένα pret a porter αποτέλεσμα (όχι απαραίτητα κακό, αλλά όχι και αξιομνημόνευτο), οι ερμηνείες όμως των πρωταγωνιστών του είναι υψηλής τέχνης και αισθητικής.
Από το Φεστιβάλ του Σάντανς στο Forum του Βερολίνου, μια παράξενη, πρωτότυπη, σαρωτική ταινία με τη Ρίνκο Κικούτσι σε ρόλο εναλλακτικού κονκισταδόρ.
Η πρώτη μέρα του 64ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου ανήκε δικαιωματικά στον Γουές Αντερσον. Φέρνοντας το πολυπληθές καστ του στο κόκκινο χαλί της Berlinale το «The Grand Budapest Hotel» του έκανε λαμπερά εγκαίνια.
Υποψήφιος για Οσκαρ για την παραγωγή του μικρού μήκους «Avant que de tout Perdre» του Ξαβιέ Λεγκράντ, ο Αλεξάντρ Γαβράς μιλάει στο Flix για τη σημασία της διάκρισης, τον πατέρα του Κώστα Γαβρά και την πολύτιμη ελληνική καταγωγή του.
Λίγο μετά τη δημοσιογραφική προβολή του «The Grand Budapest Hotel», ο Γουες Αντερσον συνοδευόμενος από σχεδόν ολόκληρο το καστ της νέας του ταινίας μίλησε για το σινεμά, τη ζωή και το στιλ... με απαράμιλλο στιλ!
