Η τελευταία φορά που είδαμε τον Μοχάμαντ Ρασούλοφ εκτός Ιράν ήταν στο περασμένο Φεστιβάλ των Καννών, όταν παρουσίασε ο ίδιος την καινούρια του ταινία «Manuscripts Don't Burn» στο τμήμα «Ενα Κάποιο Βλέμμα», φεύγοντας από τη διοργάνωση με το βραβείο της Διεθνούς Ενωσης Κριτικών Κινηματογράφου.
Εχοντας καταδικαστεί το 2010 σε απαγόρευση άσκησης του κινηματογραφικού επαγγέλματος αλλά και εξαετή κάθειρξη, η οποία στη συνέχεια μειώθηκε σε φυλάκιση ενός έτους, ο Ρασούλοφ συμπληρώνει την πρόσφατη μοίρα των περισσότερων Ιρανών σκηνοθετών (Τζαφάρ Παναχί, Μπαχμάν Γκομπαντί και άλλων) που αντιμετωπίζουν λογοκρισία στη χώρα τους, αλλά καταφέρνουν να κάνουν σινεμά και να βρίσκονται παρόντες στα διεθνή φεστιβάλ, μεταφέροντας σε όλον τον πλανήτη - ανεξάρτητα από την αξία των ταινιών τους - το μήνυμα κατά μιας χώρας που συνεχίζει να καταπατά κατάφωρα τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Σκηνή από το «Manuscripts Don't Burn»
Ο Ρασούλοφ, που μοιράζει το χρόνο του ανάμεσα στην Τεχεράνη και το Αμβούργο και που βρίσκεται υπό καθεστώς επιτήρησης από τις Ιρανικές Αρχές, θα μετέβαινε στη Νυρεμβέργη προκειμένου να παρουσιάσει το «Manuscripts Don't Burn», αλλά και να παραλάβει ένα τιμητικό βραβείο στο πλαίσιο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενώ πριν θα παρεβρισκόταν και στην πρεμιέρα της ταινίας στο Αμβούργο.
Οι ιρανικές αρχές όμως κατέσχεσαν το διαβατήριο του στις 19 Σεπτεμβρίου κατά την είσοδό του στο Ιράν, απαγορεύοντάς του οποιαδήποτε έξοδο από τη χώρα, όπως ακριβώς είχαν κάνει και με το συνεργείο της τελευταίας ταινίας του Τζαφάρ Παναχί, μετά την προβολή του στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
«Ανησυχούμε πολύ για τον κο. Ρασούλοφ. Βρίσκουμε τελείως απαράδεκτο το γεγονός πως οι ιρανικές αρχές του αρνούνται την έξοδο από τη χώρα. Αυτό αποτελεί βίαιη παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης και των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ζητούμε την άμεση επιστροφή των ταξιδιωτικών εγγράφων στα χέρια του κύριου Ρασούλοφ», ήταν η δήλωση του διευθυντή του Φεστιβάλ Αντρέα Κουν.
Ο Ρασούλοφ είχε προσκληθεί για να παρουσιάσει την ταινία του και στα επερχόμενα Φεστιβάλ του Ρίο, του Λονδίνου και του Βανκούβερ, αλλά κανείς δεν γνωρίζει για την ώρα αν θα καταφέρει τελικά να βγει από τη χώρα, έχοντας ως μοναδικό τρόπο επικοινωνίας με τον έξω κόσμο μια ταινία που τουλάχιστον για την ώρα μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερη.
Διαβάστε ακόμη:
