Ενας μήνας περίπου απομένει μέχρι την επίσημη ανακοίνωση του προγράμματος του 72ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, το οποίο θα πραγματοποιηθεί φέτος από τις 14 έως τις 25 Μαΐου.
Κι όπως πάντα, το Screen International, με άμεση πρόσβαση στα άδυτα της διεθνούς κινηματογραφικής βιομηχανίας, έφτιαξε την πιο πλήρη λίστα με τις καινούργιες ταινίες που έχουν σοβαρή πιθανότητα για μια θέση στο διαγωνιστικό τμήμα και τα παράλληλα τμήματα του Φεστιβάλ.
Φυσικά, τίποτα από αυτά δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμα, και αρκετές από τις παρακάτω ταινίες ενδέχεται να μην είναι καν έτοιμες για να συμπεριληφθούν στο πρόγραμμα. Παρ’ όλα αυτά, η λίστα του Screen αποτελεί ταυτόχρονα μια καλή αρχή για να ανακαλύψουμε αρκετές από τις ταινίες που θα μας απασχολήσουν μέσα στο επόμενο διάστημα, είτε πρόκειται για φιλμ αναγνωρισμένων δημιουργών είτε για ταινίες ανερχόμενων σκηνοθετών.
Διαβάστε ακόμη: Πού θα δώσει τον Χρυσό Φοίνικα ο Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου;
«Ad Astra»
ΗΠΑ
Η τελευταία φορά που ο Κουέντιν Ταραντίνο ήταν υποψήφιος για τον Χρυσό Φοίνικα ήταν το 2009, με το «Inglourious Basterds». Ομως πέρα από το γεγονός ότι το νέο του πόνημα, «Once Upon a Time in Hollywood», αποτελεί ήδη μια από τις πιο πολυαναμενόμενες ταινίες της χρονιάς, οι Κάννες δεν θα έχαναν την αφορμή να του δώσουν ακόμα μία ευκαιρία, 25 χρόνια από τον Χρυσό Φοίνικα του «Pulp Fiction», και ειδικά με μια ταινία που έχει ως φόντο το Χόλιγουντ και τις δολοφονίες του Τσαρλς Μάνσον, και θα φέρει επιπλέον στην Κρουαζέτ σταρ όπως ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο και ο Μπραντ Πιτ.
Το ίδιο ισχύει και για το «The Irishman» του αγαπημένου των Καννών, Μάρτιν Σκορσέζε. Μονάχα που σε αυτήν την περίπτωση τα πράγματα περιπλέκονται από τη δυσλειτουργική σχέση του Φεστιβάλ με το Netflix, του οποίου αποτελεί παραγωγή η ταινία. Με το περσινό σκάνδαλο ακόμα νωπό είναι δύσκολο ακόμα να προβλέψει κανείς αν μια συμφιλίωση βρίσκεται στον ορίζοντα.
Πιο σίγουρη μοιάζει η συμμετοχή της πρώτης ταινίας επιστημονικής φαντασίας του Τζέιμς Γκρέι (επίσης με πρωταγωνιστή τον Μπραντ Πιτ), «Ad Astra», τον οποίο το Φεστιβάλ μοιάζει να λατρεύει, έχοντας έως τώρα φιλοξενήσει στο πρόγραμμά του τέσσερις από τις επτά ταινίες του.
«Radegund»
Η Μέριλ Στριπ και ο Γκάρι Ολντμαν αναμένεται να περπατήσουν στο κόκκινο χαλί, αν το Φεστιβάλ βρει μια θέση για το «The Laundromat» του παραγωγικότατου Στίβεν Σόντερμπεργκ, με θέμα τα Panama Papers. To all-star-cast και η θεματική της ταινίας αποτελούν αρκετούς λόγους για να διεκδικήσει ακόμα μια φορά τον Χρυσό Φοίνικα ο Σόντερμπεγκ, ο οποίος έχει βρεθεί στο διαγωνιστικό άλλες τέσσερις φορές (με πιο πρόσφατη το «Behind the Candelabra»), 30 χρόνια μετά τη νίκη του για το «Σεξ, Ψέματα και Βιντεοταινίες». Η παραγωγή του Netflix, ωστόσο, θέτει την ταινία στην ίδια αλλόκοτη θέση με εκείνη του Σκορσέζε, κάτι που επίσης ισχύει και για το «The King» του Ντέιβιντ Μίσοντ («Animal Kingdom», «The Rover»), με πρωταγωνιστή τον Τίμοθι Σαλαμέ στο ρόλο του βασιλιά Ερίκου του 5ου.
Ακόμα ένας συνήθης ύποπτος των Καννών μοιάζει με σίγουρο στοίχημα για το φετινό διαγωνιστικό: ο Τζιμ Τζάρμους, ο οποίος αναμένεται να επιστρέψει με τη ζόμπι κωμωδία του, «The Dead Don’t Die», κι ένα εντυπωσιακό καστ που περιλαμβάνει τους Τίλντα Σουίντον, Μπιλ Μάρεϊ, Κλόι Σεβινί, Ανταμ Ντράιβερ και Στιβ Μπουσέμι. Μοναδικός του αντίπαλος ο χρόνος, καθώς υπάρχουν αμφιβολίες για το κατά πόσο η ταινία θα είναι έτοιμη για να κάνει την πρεμιέρα της στις Κάννες.
Οκτώ χρόνια μετά τον Χρυσό Φοίνικα για το «Δέντρο της Ζωής», ο Τέρενς Μάλικ θα μπορούσε να διεκδικήσει ξανά το έπαθλο με το πολεμικό του δράμα «Radegund» - μόνο που τίποτα δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι ο διαβόητα απρόβλεπτος Αμερικανός auteur θα έχει ολοκληρώσει την ταινία εγκαίρως.
«Midsommar»
Δύο από τους πιο υποσχόμενους κι ενδιαφέροντες δημιουργούς του πρόσφατου κύματος arthouse τρόμου, ο Ρόμπερτ Εγκερς («The Witch») και ο Αρι Αστερ («Hereditary») διεκδικούν μια θέση στο μεταμεσονύχτιο τμήμα –και όχι μόνο – με τις δεύτερες ταινίες τους, «The Lighthouse» και «Midsommar», αντίστοιχα, αν αυτές αποδειχθούν αντάξιες των υψηλών προσδοκιών.
Σε κάτι αντίστοιχο ευελπιστεί και ο Μπεν Τσάιτλιν για τη δεύτερη ταινία του, «Wendy», επτά ολόκληρα χρόνια μετά την εντυπωσιακή πορεία-έκπληξη που είχε το μεγάλου μήκους σκηνοθετικό του ντεμπούτο, «Beasts of the Southern Wild», σε Σάντανς, Κάννες και Οσκαρ.
Ενα είδωλο του γαλλικού σινεμά και της Nouvelle Vague υποδύεται η Κρίστεν Στιούαρτ στο «Against All Enemies» του Μπένεντικτ Αντριους, το οποίο έχει ως ηρωίδα την Τζιν Σίμπεργκ την εποχή που βρισκόταν υπό παρακολούθηση από το FBI λόγω της εμπλοκής της στο κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα στο Λος Αντζελες του ’60 – κι αυτό θα ήταν αρκετό για να χαρίσει στην ταινία μια θέση στο Φεστιβάλ, έστω στο τμήμα των ειδικών προβολών.
«Honey Boy»
Φεστιβάλ Καννών χωρίς Ιζαμπέλ Ιπέρ δεν γίνεται, και το οικογενειακό δράμα του Αϊρα Σακς, «Frankie», όπου η Γαλλίδα σταρ συμπρωταγωνιστεί με τη Μαρίζα Τομέι και τον Γκρεγκ Κινίαρ, μοιάζει με το πιο πιθανό φετινό εισιτήριό της για την Κρουαζέτ, και μαζί με μια ευπρόσδεκτη πρώτη εμφάνιση του εξαιρετικού Αμερικανού σκηνοθέτη στις Κάννες.
Χωρίς σταρ, αλλά με το κύρος μιας από τις πιο ενδιαφέρουσες Αμερικανίδες δημιουργούς, η Κέλι Ράιχαρντ («Wendy and Lucy», «Certain Women») επιστρέφει στην Αγρια Δύση για δεύτερη φορά μετά το «Meek's Cutoff», με το «First Cow», όπου διασκευάζει το μυθιστόρημα του Τζόναθαν Ρέιμοντ με φόντο το Ορεγκον του 1820.
Τέλος, στην παράδοση που θέλει μερικές από τις εκπλήξεις του Φεστιβάλ του Σάντανς να ταξιδεύουν στις Κάννες για τη διεθνή τους πρεμιέρα, αρκετές πιθανότητες έχουν η οικογενειακή κομεντί «The Farewell» της Λούλου Γουάνγκ, με πρωταγωνίστρια την Ακουαφίνα, και το «Honey Boy» της Αλμα Χαρ’ελ, με πρωταγωνιστή τον Σία ΛαΜπεφ, ο οποίος υπογράφει το αυτοβιογραφικό σενάριο και υποδύεται τον πραγματικό του πατέρα.
«Matthias & Maxime»
Καναδάς
Εχοντας ήδη συμμετάσχει πολλαπλές φορές και σε διάφορα τμήματα, με ταινίες του στις Κάννες, ο Ξαβιέ Ντολάν μοιάζει με την προφανή επιλογή, αν ο σκηνοθέτης αισθανθεί πως έχει ξεπεράσει τη φοβία του για το Φεστιβάλ, έπειτα από τις σκληρές κριτικές που είχε δεχθεί για το «It’s Only The End Of The World». Η νέα του ταινία, «Matthias & Maxime», είναι πάντως έτοιμη και περιγράφει τη σχέση δύο φίλων που ερωτεύονται χωρίς ποτέ πριν να έχουν νιώσει έλξη για το ίδιο φύλο.
Πιθανή είναι επίσης η συμμετοχή του βετεράνου Ατόμ Εγκογιάν, τον οποίο οι Κάννες συνεχίζουν να καλούν παραδοσιακά, ακόμα και στο διαγωνιστικό τμήμα, έστω κι αν οι περισσότερες πρόσφατες ταινίες του αποτελούν πλέον σκιά του παλιού καλού εαυτού του. Η νέα του δημιουργία φέρει τον τίτλο «Guest of Honor» και έχει ως πρωταγωνιστή τον Ντέιβιντ Θιούλις στο ρόλο του πατέρα ενός νεαρού δασκάλου που αντιμετωπίζει αδίκως κατηγορίες για κακοποίηση.
«Sorry We Missed You»
Αγγλία
Με δύο Χρυσούς Φοίνικες («The Wind that Shakes the Barley», «I, Daniel Blake») και αναρίθμητες ακόμα συμμετοχές στο διαγωνιστικό τμήμα των Καννών, είναι μάλλον απίθανο ο Κεν Λόουτς να μην τύχει και φέτος ανάλογης μεταχείρισης από το Φεστιβάλ, με τη νέα του ταινία, «Sorry We Missed You», με ήρωες ένα ζευγάρι νεαρών γονιών οι οποίοι αγωνίζονται να επιβιώσουν εν μέσω κρίσης.
Η Σάρα Γκαβρόν («Suffragette»), από την άλλη, ίσως κάνει την πρώτη της εμφάνιση στις Κάννες με το «Untitled Girl Film», το οποίο δημιουργήθηκε μέσα από μια σειρά εργαστηρίων με ερασιτέχνες ηθοποιούς και έχει ως ηρωίδες μια παρέα από μαθήτριες διαφορετικών εθνικοτήτων στο σύγχρονο Λονδίνο.
Το νέο ντοκιμαντέρ του Ασιφ Καπάντια, «Maradona», για τον Αργεντίνο θρύλο του ποδοσφαίρου, αναμένεται να βρει μια θέση στις ειδικές προβολές του Φεστιβάλ, όπως ακριβώς είχε συμβεί πριν από μερικά χρόνια και με το «Amy».
«Rocketman»
Ανάλογες βλέψεις έχει και το «Rocketman», το βιογραφικό φιλμ του Ντέξτερ Φλέτσερ για τον Ελτον Τζον, όπως και το βασισμένο στο μυθιστόρημα του Τσαρλς Ντίκενς, «The Personal History of David Copperfield», με τον Αρμάντο Ιανούτσι («The Death of Stalin») στη σκηνοθεσία και ένα καστ που περιλαμβάνει τους Ντεβ Πατέλ, Τίλντα Σουίντον, Μπεν Γουίσοου, Χιου Λόρι και Γκουέντολιν Κρίστι.
Σε ένα Φεστιβάλ που πάντα διψάει για ανακαλύψεις και νέα ταλέντα, το Screen προβλέπει επίσης μια πιθανή συμμετοχή-έκπληξη τριών σκηνοθετών που ολοκληρώνουν φέτος την πρώτη τους μεγάλους μήκους, αλλά που είχαν κάνει αίσθηση ή βραβευτεί τα προηγούμενα χρόνια με τις μικρού μήκους ταινίες τους: ο Φιζάλ Μπουλίφα με το «Lynn and Lucy», η Εύα Ρίλεϊ με το «Perfect Ten» και ο Χένρι Μπλέικ με το «County Lines».
«Rose Plays Julie»
Ιρλανδία
Δύο νέες ιρλανδικές παραγωγές που συζητιούνται έντονα για πιθανή συμμετοχή τους στο Φεστιβάλ Καννών είναι το επίκαιρο δράμα της Κάθι Μπρέιντι, «Wildfire», στο οποίο δύο αδερφές που μεγάλωσαν στα ταραγμένα σύνορα της Ιρλανδίας ερευνούν το περίπλοκο παρελθόν της μητέρας τους, καθώς και η βρετανο-ιρλανδική συμπαραγωγή «Rialto» του Πίτερ Μακί Μπερνς, με ήρωα έναν παντρεμένο πατέρα του οποίου η ζωή βγαίνει εκτροχιάζεται μετά το θάνατο του δύσκολου πατέρα του.
Αλλες πιθανές επιλογές περιλαμβάνουν το δράμα «Rose Plays Julie» των Τζο Λόλορ και Κριστίν Μολόι, με ηρωίδα ένα υιοθετημένο κορίτσι που προσπαθεί να συνδεθεί με τη απρόθυμη βιολογική του μητέρα, και το «Vivarium» του Λόρκαν Φίνεγκαν, γύρω από ένα ζευγάρι (τους υποδύονται οι Τζέσι Αϊζενμπεργκ και Ιμοτζεν Πουτς) παγιδευμένο στον λαβύρινθο ενός αχανούς συγκροτήματος πανομοιότυπων κατοικιών, που αποτελεί στην πραγματικότητα ένα κοινωνικό πείραμα.
«Portrait of a Lady on Fire»
Γαλλία
Εχοντας ήδη δει δύο από τις τρεις προηγούμενες μεγάλου μήκους ταινίες της να φιγουράρουν σε παράλληλα τμήματα των Καννών, η Σελίν Σιαμά («Water Lillies», «Girlhood») ευελπιστεί ίσως σε μια αναβάθμιση στο διαγωνιστικό (το οποίο ούτως ή άλλως έχει ανάγκη από μεγαλύτερη εκπροσώπηση γυναικών δημιουργών), με την πρώτη της ταινία εποχής, «Portrait of a Lady on Fire», όπου πρωταγωνιστεί η Αντέλ Ανέλ, στο ρόλο μιας διστακτικής μέλλουσας νύφης που ξεκινά μια παθιασμένη σχέση με τη ζωγράφο που ετοιμάζει το γαμήλιο πορτρέτο της.
Παλιές γνώριμες των Καννών, με συμμετοχές σε παράλληλα τμήματα, είναι και η Ζιστίν Τριέτ, η οποία επιστρέφει με το «Sibyl», και η Αλίς Βινοκούρ, η οποία δοκιμάζει τις δυνάμεις της στην επιστημονική φαντασία με το «Proxima», που διαθέτει ως πρωταγωνίστρια την Εύα Γκριν στο ρόλο μιας μητέρας που ετοιμάζεται για μια διαστημική αποστολή.
Αλλες πιθανές Γαλλίδες σκηνοθέτιδες που ίσως κάνουν την εμφάνισή τους είναι η Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι («Grand Central»), η οποία επιστρέφει με το «An Easy Girl» για να αφηγηθεί τις καλοκαιρινές περιπέτειες δύο νεαρών γυναικών κάτω από το μεσογειακό ήλιο, και η τραγουδίστρια και ηθοποιός Ζαν Μπαλιμπάρ, με το σόλο σκηνοθετικό της ντεμπούτο «Wonders in the Suburbs» και πρωταγωνιστές την ίδια, την Εμανουέλ Μπεάρ και τον Ματιέ Αμαλρίκ.
«Proxima»
Από το βαρύ φεστιβαλικό πυροβολικό του γαλλικού σινεμά, ο κατάλογος των σκηνοθετών που έχουν καινούργιες ταινίες είναι ιδιαίτερα πλούσιος: Στο αστυνομικό δράμα του Αρνό Ντεπλεσάν, «Oh Mercy», η Λεά Σεϊντού και η Σάρα Φορεστιέ υποδύονται ένα ζευγάρι γυναικών που βρίσκονται ύποπτες για το φόνο μιας ηλικιωμένης γειτόνισσας, ο Ρομπέρ Γκεντιγκιάν ξεδιπλώνει στο «Gloria Mundi» ένα ακόμα ευαίσθητο κοινωνικό δράμα με φόντο πάντα την αγαπημένη του Μασσαλία, στο «Jeanne» ο Μπρουνό Ντιμόν συνεχίζει τη μουσικοχορευτική εξτραβαγκάντζα της Ιωάννας της Λορένης που ξεκίνησε με το «Jeannette», ενώ ο βραβευμένος με Χρυσό Φοίνικα Αμπντελατίφ Κεσίς («Η Ζωή της Αντέλ») φέρνει το «Mektoub My Love: Intermezzo», δεύτερο κεφάλαιο στην τριλογία με τις κινηματογραφικές περιπέτειες του χαρακτήρα που μας σύστησε στο (ακόμα απρόβλητο εδώ) «Mektoub, My Love: Canto Uno» του 2017.
«Gloria Mundi»
Καινούργιες ταινίες έχουν και άλλοι τρεις σεσημασμένοι θαμώνες του Φεστιβάλ, ο Ολιβιέ Ασαγιάς με το «Wasp Nation», ο Μπερτράν Μπονελό με το «Zombi Child» και ο Κριστόφ Ονορέ με το «Musique de Chambre», το πιθανότερο είναι, ωστόσο, ότι καμία από τις τρεις δεν θα προλάβει να έχει ολοκληρωθεί στην ώρα της για μια πρεμιέρα στις Κάννες.
Το Φεστιβάλ μπορεί να βρει μια θέση, όμως, για το comeback του παλαίμαχου Κλοντ Λελούς, «Les Plus Belles Années d’Une Vie», αν όχι για κανέναν άλλο λόγο, μόνο και μόνο επειδή σε αυτό επανασυνδέονται ο Ζαν-Λουί Τρεντινιάν και η Ανούκ Εμέ, 53 χρόνια μετά τη ρομαντική τους συνεύρεση στο «Ενας Αντρας, Μια Γυναίκα», που κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα το 1966.
«Adoration»
Βέλγιο
Δύο φορές κάτοχοι Χρυσού Φοίνικα και με πολλαπλές ακόμα βραβεύσεις και συμμετοχές στο Φεστιβάλ, οι αδελφοί Νταρντέν μοιάζουν ήδη κλειδωμένοι για το φετινό διαγωνιστικό με το νέο τους φιλμ «Ahmed», το οποίο καταγράφει τη ριζοσπαστικοποίηση ενός έφηβου μουσουλμάνου που μεγαλώνει στο Βέλγιο του σήμερα και σχεδιάζει τη δολοφονία του δασκάλου του.
Πιο προκλητικός, ο συμπατριώτης τους, Φαμπρίς ντου Βελς («Calvaire», Alleluia») λοξοκοιτάζει προς τα παράλληλα τμήματα που τον έχουν φιλοξενήσει στο παρελθόν, με το «Adoration», το οποίο ακολουθεί τις προσπάθειες ενός 12χρονου αγοριού να βοηθήσει πάση θυσία μια έφηβη με σχιζοφρένεια να αποδράσει από την ιδιωτική κλινική όπου νοσηλεύεται στη μέση ενός δάσους – στα συν η παρουσία της Μπεατρίς Νταλ.
Επίσης από το Βέλγιο, το «Filles de Joie» των Φρεντερίκ Φοντέν («Μια Πορνογραφική Σχέση») και Αν Πολίσεβιτς ξετυλίγει τη ζωή τριών γυναικών που δουλεύουν ως πόρνες στα γαλλοβελγικά σύνορα, ενώ το «Jumbo» της Ζόι Βιτόκ είναι μια εκκεντρική ερωτική ιστορία ανάμεσα σε μια γυναίκα και ένα… καρουζέλ.
«Patrick»
Από το ολλανδόφωνο κομμάτι του Βελγίου, το «Tench» του Πατρίς Τογιέ αφηγείται την ιστορία ενός άρτι αποφυλακισθέντα άνδρα που επιστρέφει στο χωριό του και προσπαθεί να καταπιέσει την έλξη του για τον δεκάχρονο γείτονά του, ενώ το «Patrick» του Τιμ Μιελάντς έχει ως πρωταγωνιστή έναν άνδρα που δουλεύει στην κατασκήνωση γυμνιστών του πατέρα του.
Μια θέση στα παράλληλα τμήματα αναζητούν ο εικαστικός και κινηματογραφιστής Γκουστ Βαν ντεν Μπέργκε με το «Rain Anyway», το οποίο έχει ως ήρωα έναν ανθρώπινο… μαγνήτη που αναζητά την τύχη του στο τσίρκο, και η πρωτοεμφανιζόμενη Εύα Κουλ, της όποιας το «Cleo» σκιαγραφεί το πορτρέτο μιας ταλαντούχας νεαρής πιανίστριας που βλέπει τη ζωή της να κλυδωνίζεται όταν χάνει και τους δύο γονείς της σε ένα αυτοκινητικό ατύχημα.
«Stranger’s Arms»
Σε τρεις πρωτοεμφανιζόμενους δημιουργούς εναποθέτει τις ελπίδες της η Ολλανδία για μια συμμετοχή στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ: Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της ηθοποιού Χαλίνα Ράιν, με τίτλο «Instinct», υπόσχεται μια τολμηρή ερωτική ιστορία με πρωταγωνίστρια την Κάρις Βαν Χούτεν («Game of Thrones») στο ρόλο της ψυχιάτρου μιας φυλακής που αισθάνεται έλξη για έναν άνδρα καταδικασμένο για βιασμό, το «Paradise Drifters» του βραβευμένου για τις μικρού του μήκους Μέες Πέινενμπουργκ ακολουθεί τρεις νεαρούς άνεργους που ταξιδεύουν στη Μασσαλία και στη Βαρκελώνη αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, ενώ η Εμα Βέστενμπεργκ αφήνει προσωρινά την καριέρα της στα βιντεοκλίπ για να σκηνοθετήσει το «Stranger’s Arms», την ιστορία τριών εφήβων που επιστρέφουν για το καλοκαίρι στη γενέτειρά τους στο Long Island, όπου προσπαθούν να εξιχνιάσουν μια παλιά υπόθεση δολοφονίας.
«About Endlessness»
Σκανδιναβία
Φαβορί για μια θέση στο διαγωνιστικό ή σε κάποιο παράλληλο τμήμα, ο Σουηδός Ρόι Αντερσον επιστρέφει με το «About Endlessness» στο χαρακτηριστικό σπονδυλωτό φορμά από στυλιζαρισμένες υπαρξιακές βινιέτες που τον έκανε διάσημο. Η τελευταία του ταινία «Ενα Περιστέρι Εκατσε σε Ενα Κλαδί, Συλλογιζόμενο την Υπαρξή του» (2014) απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα στη Βενετία, ενώ οι δύο προηγούμενες «Εμείς οι Ζωντανοί» (2007) και «Τραγούδια από τον Δεύτερο Οροφο» (2000) προβλήθηκαν στο Ενα Κάποιο Βλέμμα και στο διαγωνιστικό των Καννών αντίστοιχα, οπότε είναι μάλλον απίθανο να τον αγνοήσει το Φεστιβάλ, αν η ταινία είναι έτοιμη.
Επίσης από τη Σουηδία, η Νίνια Τίμπεργκ ενδέχεται να μας συστήσει το τολμηρό μεγάλου μήκους ντεμπούτο της, «Jessica», με θέμα τις προσπάθειες μιας νεαρής Σουηδής αποφασισμένης να τα καταφέρει στη βιομηχανία πορνό του Λος Αντζελες, ενώ το «438 Days» του Γέσπερ Γκάνσλαντ («Falkenberg Farewell») άφησε θετικές εντυπώσεις στο Φεστιβάλ του Γκέτενμποργκ όπου παρουσιάστηκε ως work in progress.
«Wildland»
Από τη Δανία, μερικοί από τους πιθανούς τίτλους περιλαμβάνουν το μεγάλου μήκους ντεμπούτο της Ζανέτ Νόρνταλ, «Wildland», με πρωταγωνίστρια την πάντοτε υπέροχη Σίντσε Μπάμπετ Κνούντσεν στο ρόλο μιας αρχηγού της μαφίας, το «The Exception» του Γιέσπερ Νίλσεν, με τέσσερις γυναίκες πρωταγωνίστριες, και το «The Orphanage», τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του Αφγανού Σαρμπανού Σαντάτ, του οποίου η προηγούμενη ταινία, «Wolf and Sheep», είχε κάνει πρεμιέρα το 2016 στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών.
Πιθανές επιλογές από την Ισλανδία περιλαμβάνουν το «The County» του Γκρίμουρ Χακόναρσον (σκηνοθέτη του εξαιρετικού «Rams», το οποίο είχε κερδίσει το μεγάλο βραβείο στο Ενα Κάποιο Βλέμμα το 2015), το δεύτερο μεγάλου μήκους φιλμ του Χλίνουρ Πάλμασον (του οποίου το εντυπωσιακό ντεμπούτο «Winter Brothers» βραβεύτηκε στο Λοκάρνο), με τίτλο «A White, White Day», καθώς και το γυναικοκεντρικό δράμα «Alma» της Κριστίν Γιοχάνεσντοτιρ. Εξίσου ισχυρές πιθανότητες έχει και ο Ρούναρ Ρούναρσον (του οποίου το «Volcano» είχε προβληθεί στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών το 2011), αν έχει ολοκληρώσει τη νέα του ταινία «Echo», ένα υβρίδιο ντοκιμαντέρ-μυθοπλασίας αποτελούμενο από 59 διακριτές σκηνές.
Τέλος, το «Master Cheng» του Φιλανδού Μίκα Καουρισμάκι, με ήρωα έναν Κινέζο μάγειρα που αποκτά φίλους στη Λαπωνία, μπορεί να είναι έτοιμο εγκαίρως ώστε να αποτελέσει μια πιθανή feelgood ανάσα στο βαρύ φεστιβαλικό μενού των Καννών.
«7500»
Γερμανία – Αυστρία
Από τις επικρατέστερες γερμανικές συμμετοχές είναι το θρίλερ «7500» του Πάτρικ Βόλραθ, με πρωταγωνιστή τον Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ στο ρόλο του συγκυβερνήτη ενός αεροπλάνου θύματος αεροπειρατείας. Η Κάτριν Γκέμπε, από την άλλη, η οποία έκανε πρεμιέρα με το αμφιλεγόμενο μεγάλου μήκους ντεμπούτο της «Nothing Bad Can Happen» στο τμήμα Ενα Κάποιο Βλέμμα το 2013, αναμένεται επίσης να υποβάλει τη δεύτερη ταινία της με τίτλο «Pelican Blood», με θέμα μια εκπαιδεύτρια αλόγων (Νίνα Χος) που υιοθετεί ένα νεαρό κορίτσι από το εξωτερικό, για να ανακαλύψει στη συνέχεια ότι εκείνη πάσχει από διαταραχή προσκόλλησης.
«Little Joe»
Αλλες πιθανές γερμανικές επιλογές περιλαμβάνουν το «All My Loving» του Εντβαρντ Μπέρτζερ, γύρω από τρία αδέρφια σε μια κρίσιμη καμπή της ζωής τους, καθώς και το «The Audition» της Ινα Βάισε, με πρωταγωνίστρια πάλι τη Νίνα Χος, στο ρόλο μιας δασκάλας βιολιού που παθαίνει εμμονή με έναν ταλαντούχο νεαρό μαθητή της σε σημείο που καταστρέφεται η προσωπική της ζωή.
Από την Αυστρία, η Τζέσικα Χάουζνερ θέτει ισχυρή υποψηφιότητα για μια θέση στο φετινό πρόγραμμα με το αγγλόφωνο ντεμπούτο της, «Little Joe» (με πρωταγωνιστές τους Μπεν Γουίσο, Εμιλι Μπίτσαμ), γύρω από μία μητέρα και τον γιο της, οι οποίοι συναντούν ένα γενετικά κατασκευασμένο φυτό με την ιδιότητα να αλλάζει τους ανθρώπους και τα ζώα που έρχονται σε επαφή μαζί του. Σχεδόν σίγουρη μοιάζει και η συμμετοχή του προβοκάτορα Ούλριχ Ζάιλντ, αν η νέα του ταινία, «Wicked Games», που πραγματεύεται αδερφικές αντιζηλίες, είναι έτοιμη εγκαίρως.
«The Book of Vision»
Ιταλία
Επειτα από δύο συμμετοχές στην Εβδομάδα Κριτικής και στο Δεκαπενθήμερο Σκηνοθετών, με τα «Mediterranea» και «A Ciambra» αντίστοιχα, ο Τζόνας Καρπινιάνο αναζητά μια θέση για την τρίτη του ταινία, «A Chiara», με ηρωίδα ένα κορίτσι του οποίου η οικογενειακή ζωή τινάζεται στον αέρα όταν ο πατέρας της τους αφήνει για να βρει δουλειά.
Ο βετεράνος Μάρκο Μπελόκιο φιλοδοξεί να επιστρέψει στην Κρουαζέτ με το «Traitor», το οποίο βασίζεται στην αληθινή ζωή του αρχηγού της σικελικής μαφίας, Τομάσο Μπουσκέτα, ο οποίος έγινε πληροφοριοδότης της αστυνομίας.
Συνεργάτης του Τέρενς Μάλικ, ο ντοκιμαντερίστας Κάρλο Χίντερμαν κάνει το ντεμπούτο του στη μυθοπλασία με το «The Book of Vision», με ηρωίδα μια νεαρή γιατρό η οποία παθιάζεται εμμονικά με το έργο ενός γιατρού του 18ου αιώνα πάνω στη φύση των ονείρων και των οραμάτων.
Μετά το βραβευμένο στο Λοκάρνο «Lost and Beautiful», ο Πιέτρο Μαρτσέλο θα επιχειρήσει να διεισδύσει στο πρόγραμμα των Καννών με το «Martin Eden», μια διασκευή του ομότιτλου μυθιστορήματος του Τζακ Λόντον που περιγράφει τις προσπάθειες ενός αναλφάβητου άνδρα να γίνει συγγραφέας.
«Dolor y Gloria»
Ισπανία και Πορτογαλία
Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ αναμένεται να διεκδικήσει για ακόμα μια φορά τον Χρυσό Φοίνικα που του έχει διαφύγει έως τώρα με το εξαιρετικά προσωπικό «Dolor y Gloria» και πρωταγωνιστή τον Αντόνιο Μπαντέρας στο ρόλο ενός άρρωστου σκηνοθέτη-alter ego του ίδιου του Αλμοδόβαρ, ο οποίος αναλογίζεται το παρελθόν του και τις σχέσεις του με τους ανθρώπους που τον σημάδεψαν.
Ο Αλεχάντρο Αμενάμπαρ, από την άλλη, μας πηγαίνει πίσω στις αρχές του ισπανικού εμφυλίου στο «While at War», με κεντρικό ήρωα τον αμφιλεγόμενο φιλόσοφο και ακαδημαϊκό Μιγκέλ ντε Ουναμούνο, ενώ ο Ροδρίγο Σορογκόγιεν επανέρχεται στο παρόν με το «Madre», την ιστορία μιας γυναίκας που μετακομίζει σε μια παραλιακή γαλλική πόλη αλλά έρχεται αντιμέτωπη με την εξαφάνιση του εξάχρονου γιου της.
Από την Πορτογαλία, ο Γκονσάλο Γουάντινγκτον ξεδιπλώνει στο «Patrick» το παρελθόν ενός διχασμένου νεαρού άνδρα που παλεύει να βρει την ταυτότητά του, ενώ το «Technoboss» του Ζοάου Νικολάου περιγράφει τις προσπάθειες ενός πλανόδιου πλασιέ ο οποίος, λίγο πριν τη συνταξιοδότησή του, σκαρώνει τραγούδια προκειμένου να κερδίσει ένα παλιό του έρωτα.
«The Whistlers»
Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη
Με ιδιαίτερα δυναμική φεστιβαλική παρουσία τα τελευταία χρόνια, η Ρουμανία ενδέχεται να εκπροσωπηθεί φέτος από το φιλμ-νουάρ «The Whistlers» του Κορνέλιου Πορουμπόιου, το οποίο διαδραματίζεται στα Κανάρια Νησιά με ήρωα έναν Ρουμάνο αστυνομικό που μπλέκεται σε μία διεθνή εγκληματική συνομωσία. Ο Πορουμπόιου είχε βρεθεί τελευταία φορά στο επίσημο πρόγραμμα των Καννών με το «Police, Adjective», το οποίο κέρδισε το βραβείο της Επιτροπής στο Ενα Κάποιο Βλέμμα το 2009.
Ακόμα δύο πιθανοί τίτλοι από τη Ρουμανία είναι το νέο φιλμ του Μαριάν Κρίσαν (βραβευμένου με Χρυσό Φοίνικα το 2008, για τη μικρού μήκους «Megatron»), με τίτλο «Berliner», γύρω από έναν διεφθαρμένο πολιτικό που θέτει υποψηφιότητα για το Ευρωκοινοβούλιο σε μια προσπάθεια να αποκτήσει ασυλία, καθώς και το τρίτο μεγάλου μήκους animation της Ανκα Νταμιάν, με τίτλο «Marona’s Fantastic Tale», το οποίο παρακολουθεί τη ζωή μιας σκυλίτσας που αλλάζει αφεντικά δίνοντας σε καθέναν από αυτούς την αφοσίωσή της.
«Marona’s Fantastic Tale»
Από την Πολωνία, ανάμεσα στους τίτλους που διεκδικούν μια θέση στο πρόγραμμα συγκαταλέγονται το βασισμένο σε αληθινή ιστορία «Corpus Christi» του Γιαν Κομάσα, με θέμα έναν νεαρό εγκληματία που παριστάνει τον ιερέα στην εκκλησία μιας μικρής πόλης και μεταμορφώνει την τοπική κοινωνία, και η χαμηλού προϋπολογισμού πολωνο-αραβόφωνη ταινία «All Inclusive» της Μαλγκορζάτα Σουμόφσκα (της οποίας οι ταινίες κάνουν, ωστόσο, συνήθως πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βερολίνου), με θέμα μια παρέα Πολωνών γυναικών που πηγαίνουν στο Μαρόκο ένα ταξίδι που θα τους αλλάξει τη ζωή.
«Corpus Christi»
Από τη Σλοβακία, το «The Disciple» του Σλοβάκου Ιβάν Οστροχόφσκι εκτυλίσσεται στη δεκαετία του ’80 και διαπραγματεύεται την ιστορία δύο νεαρών ανδρών που πηγαίνουν σε μια ρωμαιοκαθολική ιερατική σχολή για να ξεφύγουν από την επιρροή του κομμουνιστικού καθεστώτος, για να ανακαλύψουν τελικά ότι έχει παρεισφρήσει και εκεί.
Εχοντας κερδίσει το βραβείο της επιτροπής στο Ενα Κάποιο Βλέμμα με το «The High Sun» του 2015, ο Κροάτης σκηνοθέτης Ντάλιμπορ Μάτανιτς φιλοδοξεί να επιστρέψει με τη νέα του ταινία «The Dawn», η οποία περιγράφει μια αγροτική κοινότητα εν αναμονή μιας ακατονόμαστης απειλής.
«Madre»
Ρωσία
Με τον σταθερό διεκδικητή του Χρυσού Φοίνικα Αντρέι Ζβιάγκιντσεφ να απουσιάζει μάλλον φέτος από τις Κάννες, το βάρος πέφτει στους Καντεμίρ Μπαλάγκοφ και Πάβελ Λούνγκιν για να εκπροσωπήσουν επάξια τη Ρωσία.
Ο πρώτος, ο οποίος συμμετείχε το 2017 στο Ενα Κάποιο Βλέμμα με το «Closeness», επιστρέφει φέτος με το δράμα εποχής «Beanpole», με ηρωίδες δύο γυναίκες που προσπαθούν να ξαναχτίσουν τη ζωή του στο ρημαγμένο από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Λένινγκραντ.
«Esau»
Ο δεύτερος, ο οποίος είχε αποσπάσει το βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες το 1990 με το «Taxi Blues», ενδέχεται να έχει δύο ταινίες έτοιμες για πιθανή συμμετοχή στο Φεστιβάλ: το επικό «Leaving Afghanistan» εκτυλίσσεται το 1988, κατά το τέλος του πολέμου της Σοβιετικής Ενωσης με το Αφγανιστάν, ενώ το αγγλόφωνο «Esau» έχει ως θέμα την αντιζηλία δύο αδελφών, σκηνικό το Ισραήλ και πρωταγωνιστές τους Χάρβεϊ Καϊτέλ και Λίορ Εσκενάζι.
«The Wild Goose Lake»
Ασία
Μετά τον περσινό θρίαμβό του με τους «Κλέφτες Καταστημάτων», ο Χιροκάζου Κορε-έντα ενδέχεται να θέσει και πάλι υποψηφιότητα για τον Χρυσό Φοίνικα (οι φήμες κάνουν λόγο επίσης για πιθανή ταινία έναρξης του Φεστιάλ), αν προλάβει να ολοκληρώσει εγκαίρως το γαλλόφωνο ντεμπούτο του «The Truth», με πρωταγωνίστριες δύο Γαλλίδες σταρ, την Κατρίν Ντενέβ και τη Ζιλιέτ Μπινός, στους ρόλους μιας πληθωρικής σταρ του σινεμά και της κόρης της αντίστοιχα.
Ακόμα δύο παλιοί γνώριμοι του Φεστιβάλ από την Ιαπωνία, ο Κιγιόσι Κουροσάουα ακολουθεί στο «To the Ends of the Earth» το ταξίδι μιας συνεσταλμένης νεαρής γυναίκας καθώς διασχίζει τον ιστορικό δρόμο του μεταξιού στο Ουζμπεκιστάν, για λογαριασμό της ταξιδιωτικής εκπομπής που παρουσιάζει, ενώ ο Κότζι Φουκάντα ελπίζει με το «A Girl Missing» σε μια ανάλογη υποδοχή με το «Harmomium» που κέρδισε το 2016 το βραβείο της επιτροπής στο Ενα Κάποιο Βλέμμα.
«Wet Season»
Από την Κίνα, οι Κάννες ενδέχεται να κάνουν χώρο για το «The Wild Goose Lake» του Ντιάο Γινάν, ο οποίος απέσπασε το 2014 τη Χρυσή Αρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου με το θρίλερ «Black Coal, Thin Ice». Η νέα του ταινία έχει ως ήρωα έναν κυνηγημένο γκάνγκστερ ο οποίος θυσιάζεται για να σώσει την οικογένειά του. Πάλαι ποτέ περιζήτητος στο διαγωνιστικό των Καννών, ο Λου Γιε θα επιχειρήσει να κερδίσει και πάλι μια θέση στο επίσημο πρόγραμμα με το ιστορικό δράμα «Saturday Fiction», το οποίο καταγράφει τρεις δεκαετίες σαρωτικών αλλαγών στην Κίνα, με αφετηρία τη Σαγκάη του ’40.
Από την υπόλοιπη Ασία, βάσιμες ελπίδες έχει ο Αντονι Τσεν από τη Σιγκαπούρη (βραβευμένος με τη Χρυσή Κάμερα το 2013, για το ντεμπούτο του «Ilo Ilo»). Η νέα του ταινία, «Wet Season», έχει ως ηρωίδα μια δασκάλα που βρίσκει παρηγοριά στη φιλία της με έναν μαθητή της, όταν οι προσπάθειές της να αποκτήσει παιδί αποτυγχάνουν. Το θέμα του «Nina Wu» ίσως αυξήσει και τις πιθανότητες του Ταϊβανέζου Μίντι Ζ, καθώς η ταινία του με θέμα τις περιπέτειες μιας ηθοποιού στην κινηματογραφική βιομηχανία είναι αμυδρά εμπνευσμένη από το σκάνδαλο του Χάρβεϊ Γουάινστιν και το κίνημα του #MeToo.
«Parasite»
Μετά το υποψήφιο για Χρυσό Φοίνικα «Okja», ο Κορεάτης Μπονγκ Τζουν-χο επιστρέφει στη μητρική του γλώσσα και σε ένα πιο μικρής κλίμακας δράμα με το «Parasite», το οποίο θα μπορούσε κάλλιστα να τον φέρει και πάλι στο διαγωνιστικό, με την ιστορία μιας οικογένειας ανέργων που βρίσκονται μπροστά σε μια δυσάρεστη έκπληξη καθώς πασχίζουν να εκμεταλλευτούν τα μέλη μιας άλλης, εύπορης οικογένειας. Δύο ακόμα συμπατριώτες του, ο Γιουν Σουνγκ-χίουν και ο Λι Τζέονγκ-χο, φιλοδοξούν να κερδίσουν μια θέση σε κάποια από τα παράλληλα τμήματα με τα αστυνομικά θρίλερ «The Night of the Hunter» και «The Beast» αντίστοιχα, κάτι όχι απίθανο αν αναλογιστεί κανείς την αδυναμία που τρέφουν οι Κάννες για το είδος, ειδικά αν φέρει στυλιζαρισμένη ασιατική υπογραφή.
Στη θεματολογία του βασίζει τις ελπίδες του και το σινεφιλικό «Bombay Rose» του Ινδού Γκιταντζάλι Ράο, ένας φόρος τιμής στο σινεμά του Bollywood μέσα από διαπλεκόμενες ρομαντικές ιστορίες κινουμένων σχεδίων.
«To the Ends of the Earth»
Ωκεανία
Η πρώτη και τελευταία φορά που ο Τζάστιν Κερζέλ («Snowtown») διεκδικούσε τον Χρυσό Φοίνικα ήταν με το «Macbeth» του 2015. Αν οι Κάννες του έχουν συγχωρέσει την κινηματογραφική μεταφορά του videogame «Assassin’s Creed» που σκηνοθέτησε στο ενδιάμεσο, είναι πολύ πιθανό ο Αυστραλός σκηνοθέτης να επιστρέψει φέτος με το «The True History of the Kelly Gang». Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Πίτερ Κάρεϊ, το φιλμ έχει ως πρωταγωνιστή τον Τζορτζ ΜακΚέι στο ρόλο του διαβόητου κακοποιού, στο πλευρό των Ράσελ Κρόου, Τσάρλι Χάναμ και Νίκολας Χουλτ.
Οι Κάννες μπορεί, επίσης, να υποδεχτούν φέτος, για πρώτη φορά στην ιστορία τους, μια μεγάλου μήκους ταινία από την Ταϊτή με το «Paradise», το σκηνοθετικό ντεμπούτο του -με έδρα στη Γαλλία- Πολ Μανάτι, με θέμα τη σύγκρουση ανάμεσα σε έναν νεαρό Ταϊτιανό και τον καταγωγής Μαορί εξάδελφό του, ο οποίος κατέχει πανάρχαιες δυνάμεις.
«Ema»
Λατινική Αμερική
Ο Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ μοιάζει με μια σίγουρη παρουσία στο φετινό Φεστιβάλ: από τη μία πρωταγωνιστεί στο «Ema» του Χιλιανού Πάμπλο Λαραΐν (συχνού επισκέπτη των Καννών με ταινίες όπως το «Νο» και το «Neruda»), γύρω από ένα ζευγάρι που έρχεται αντιμέτωπο με μια υπόθεση υιοθεσίας που πάει στραβά, ενώ ταυτόχρονα παραδίδει τη δεύτερη σκηνοθετική του απόπειρα, «Chicuarotes», μια μαύρη κωμωδία με πρωταγωνιστές δύο εφήβους που μπλέκουν με τον υπόκοσμο στην Πόλη του Μεξικού.
Βραβευμένος με το Οσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας για το «Μυστικό στα Μάτια της», ο Αργεντινός Χουάν Χοσέ Καμπανέλα θα μπορούσε να χαρίσει μια σπάνια ανάλαφρη νότα στο Φεστιβάλ με το «The Weasels’ Tale», που περιγράφεται ως μια υπόθεση ληστείας στο ύφος των κλασικών κωμωδιών των βρετανικών Ealing Studios.
«Chicuarotes»
Στον κόσμο του εγκλήματος λαμβάνει χώρα και το «Dogwashers» του Κολομβιανού Κάρλος Μορένο, μια μαύρη κωμωδία με ήρωες δύο μικροαπατεώνες που βρίσκονται παγιδευμένοι σε μια σειρά παράλογων καταστάσεων, ενώ ο συμπατριώτης του, Φράνκο Λόλι (ο οποίος συμμετείχε το 2014 στην Εβδομάδα Κριτικής με το «Good Intentions»), τοποθετεί στο «Litigante» μια ανύπαντρη μητέρα και δικηγόρο στη δίνη ενός σκανδάλου διαφθοράς.
Τέλος, το βραζιλιάνικο σινεμά εκπροσωπεί ο Κλέμπερ Μεντόνσα Φίλιου (υποψήφιος για Χρυσό Φοίνικα το 2016 με το «Aquarius»), ο οποίος ενδέχεται να επιστρέψει στο διαγωνιστικό τμήμα με το μεταφυσικό δράμα «Bacurau», το οποίο εκτυλίσσεται σε ένα ψαροχώρι που αναστατώνεται όταν αλλόκοτα φαινόμενα αρχίζουν να εμφανίζονται έπειτα από το θάνατο της μητριάρχη του χωριού σε ηλικία 114 ετών.
Pari
Ελλάδα
Ομολογουμένως, το Screen International δεν έχει συμπεριλάβει καμία ελληνική ταινία στις προβλέψεις του για το φετινό πρόγραμμα των Καννών. Δύο όμως ελληνικές παραγωγές έχουν αρκετές πιθανότητες για μια θέση σε κάποιο από τα τμήμα του Φεστιβάλ.
Εχοντας ήδη πάρει το βάπτισμα του πυρός με το «Η Ψυχή στο Στόμα», το οποίο έκανε πρεμιέρα στην Εβδομάδα Κριτικής του 2006, ο Γιάννης Οικονομίδης θα μπορούσε να βρεθεί ξανά στις Κάννες με την «Μπαλάντα της Τρύπιας Καρδιάς», αν η ταινία είναι έτοιμη εγκαίρως. Οπως την περιγράφει ο ίδιος ο σκηνοθέτης, πρόκειται για μια ερωτική «μαύρη κωμωδία με στοιχεία γκανγκστερικά», η οποία ξετυλίγει την ιστορία της όμορφης Ολγας, σε μια επαρχιακή πόλη της Ελλάδας, και τον ατυχή της γάμο με τον επιχειρηματία Ηρακλή, ο οποίος εκτροχιάζεται όταν εκείνη τον εγκαταλείπει για να αναζητήσει διέξοδο στον έρωτά της με πρώην λαϊκό τραγουδιστή και νυν ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου.
Ανάλογες πιθανότητες έχει και το «Pari» του Σιαμάκ Ετεμάντη, μια συμπαραγωγή Ελλάδας, Γαλλίας, Βουλγαρίας και Ολλανδίας, η οποία συμμετείχε μάλιστα στο Atelier της Cinefondation του 68ου Φεστιβάλ Καννών. Πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του ιρανικής καταγωγής Ελληνα σκηνοθέτη, το «Pari» ακολουθεί τις απεγνωσμένες προσπάθειες μιας Ιρανής να βρει στην Αθήνα τον εξαφανισμένο γιο της, ο οποίος σπουδάζει στην Ελλάδα. Ακολουθώντας τα βήματα του επαναστάτη γιου της, χρησιμοποιεί τα πάντα και τους πάντες, για να φτάσει στις πιο σκοτεινές γωνιές της πόλης αλλά και στα πιο απάτητα βάθη της ψυχής της.
Διαβάστε ακόμη: Κάννες 2019: Ο Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου είναι ο Πρόεδρος της κριτικής επιτροπής
Tags: Κάννες 2019
