Οι Κάννες ανακοίνωσαν τον Πρόεδρο της Επιτροπής του φετινού 72ου Φεστιβάλ και είναι ο πιο διχαστικός από τους τρεις αμίγκος (βλ. άλλοι δύο - Αλφόνσο Κουαρόν, Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο), ο σκηνοθέτης του οποίου η φιλμική ματσό σοβαροφάνεια συχνά έχει ως αποτέλεσμα να τον φέρνει στο στόχαστρο όσο συχνά και να αποτελεί παράγοντα για τον οποίο βρίσκει ανταπόκριση το σινεμά του. Και σίγουρα βρίσκει: Ο Ινιάριτου είναι ο πρώτος σκηνοθέτης εδώ και 60 χρόνια που έχει κερδίσει διαδοχικά Οσκαρ Σκηνοθεσίας, ενώ το «Birdman» είναι ένα από τα συχνότερα παραδείγματα που θα αναφέρουν άνθρωποι της βιομηχανίας όταν προσπαθούν να εξηγήσουν ποιο είναι το σινεμά στο οποίο στοχεύουν, το σινεμά το οποίο σπανίζει σήμερα.
Eχει ενδιαφέρον σε κάθε περίπτωση, γιατί ενώ δύσκολα θα στοιχειοθετούσε κανείς μια πλήρη κατάρριψη των φιλμικών αρετών του Αλφόνσο Κουαρόν κι ενώ ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο ούτως ή άλλως διαθέτει μια κάπως δική του, πιο ιδιαίτερη, γωνιά στον κινηματογραφικό κόσμο (μία που πηγάζει περισσότερο από τον ενθουσιασμό του για το σινεμά και την αγάπη του για το παράξενο και το διαφορετικό), ο Ινιάριτου παρότι έχει κερδίσει ίσα αν όχι περισσότερα παράσημα από τους υπόλοιπους αμίγκος του, είναι εκείνος που πάντα θα αντιμετωπίζεται με ένα ελαφρύ ανασήκωμα του φρυδιού από πολύ μεγάλο μέρος της σινεφίλ κοινότητας.
Oλα αυτά είναι πολλά λόγια για να πούμε το εξής απλό και βασικό: Η επιλογή του συγκεκριμένου σκηνοθέτη έχει ήδη δημιουργήσει μεγάλο ενδιαφέρον, παραφιλολογία και εικασίες για το τι είδους Χρυσό Φοίνικα μπορούμε να περιμένουμε. Κι αυτό, τελικά, δεν είναι που μετράει;
Πολλοί είναι ήδη προετοιμασμένοι για το χειρότερο. Μια πάρα πολύ συχνή αντίδραση από πολλούς ανθρώπους συνοψίζεται σε κάποια παραλλαγή του «αν ήταν Πρόεδρος πέρσι ΦΥΣΙΚΑ και θα έδινε το Φοίνικα στο «Καπερναούμ»!» - τη γνώμη μας γι' αυτό το ενδεχόμενο μπορείτε να τηνφανταστείτε - αν δεν την ξέρετε ήδη.
Ομως αξίζει να θυμηθούμε πως τα πράγματα δεν είναι ποτέ τόσο απλά. Οι αδελφοί Κοέν, σαφώς πιο σεβαστοί από τον Ινιάριτου, είχαν δώσει Χρυσό Φοίνικα στο «Dheepan», μια σχετικά ανέμπνευστη επιλογή. Ο κατά τα άλλα τρομερά κουλ Τζορτζ Μίλερ λέγεται πως μπλόκαρε ολοκληρωτικά το δρόμο του «Toni Erdmann» προς τον Φοίνικα, δίνοντάς τον τελικά στον «Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ» του Κεν Λόουτς. Ο Κουέντιν Ταραντίνο έδωσε το Χρυσό Φοίνικα στον Μάικλ Μουρ! Κι από την άλλη, ο Τιμ Μπάρτον τη στιγμή της πιο ανέμπνευστης καμπής της καριέρας του, έδωσε τον Φοίνικα στον Απιτσατπόνγκ Βιρασετακούν, αναμφίβολα μια από τις πιο σημαντικές στιγμές στην ιστορία του Φεστιβάλ.
Οπότε ας μην προδικάζουμε τίποτα. Αντί να προδικάζουμε, προβλέπουμε. Πού θα δώσει τον Χρυσό Φοίνικα φέτος ο Ινάριτου; Κάνουμε τις ακραίες μαντεψιές μας.
1. «Once Upon a Time in Hollywood» του Κουέντιν Ταραντίνο | Είναι πασιφανέστατο. Ο Ταραντίνο, που είναι ο Ταραντίνο, κάνει μια ταινία έστω και περιφερειακά για το ίδιο το Χόλιγουντ, θα είναι καλή, θα υπάρχει ελάχιστες αντιδράσεις, θα είναι μια κοινά αποδεκτή στιγμή στέψης για έναν σημαντικό σκηνοθέτη, ο Ινιάριτου (που όπως θυμόμαστε κι από το «Birdman») διατηρεί κι εκείνος τις δικές του αυτοαναφορικές σχέσεις αγάπης-μίσους με τη βιομηχανία, απλά θα το λατρέψει.
Iñárritu's jury is going to give Tarantino the Palme d'Or and that will be it, finally, Film Twitter dies like the T-1000 in molten lava, glory and hallelujah.
— Nick Newman (@Nick_Newman) February 27, 2019
Οι δυο τους (Ινιάριτου και Ταραντίνο) θα γίνουν κολλητοί, κι ο ΝτιΚάπριο (που πήρε Οσκαρ όπως θυμόμαστε με ταινία του Ινιάριτου) θα ξεκινήσει την πλεύση του για το δεύτερο, πάλι με τη βοήθεια του Μεξικάνου. Φτιαγμένο στο Χόλιγουντ.
2. «Lo Que Algunos Soñaron» του Μισέλ Φράνκο | Ο Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο έδωσε το Χρυσό Λιοντάρι στον Κουαρόν στην περσινή Βενετία, θα είναι μόνο δίκαιο και συνεπές ο Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου δώσει το Χρυσό Φοίνικα στον Μισέλ Φράνκο. Ως πότε εξάλλου θα είναι μόνο τρεις οι αμίγκος, μεταξυ τους; (Επίσης η ταινία έχει τίτλο «Τα Ονειρα των Λίγων» που μετράει κι από μόνο του!)
3. Σε όποια ταινία εξελιχθεί στη φετινή «Καπερναούμ» | Βγάζει πραγματικά τόσο νόημα πως ο Ινιάριτου, βάσει του στiλ και της αισθητικής του, θα λάτρευε το... biutiful «Καπερναούμ» της Ναντίν Λαμπακί. Oποια ταινία του φετινού διαγωνιστικού καταφέρει με αντίστοιχο τρόπο να μοστράρει την επιτήδευση της κατασκευής της, απλά ξέρουμε πως θα κερδίσει την καρδιά του Αλεχάντρο.
4. «Dolor y Gloria» του Πέδρο Αλμοδόβαρ | Ο Αλμοδόβαρ επιστρέφει με ταινία για έναν σκηνοθέτη που αναλογίζεται τις επιλογές της ζωής του καθώς το παρόν του τον παγιδεύει; Ο Ινιάριτου σίγουρα μετρά τις μέρες αντίστροφα μέχρι να μπορέσει να δει αυτή την ταινία.
5. «Radegund» του Τέρενς Μάλικ | Η χαμένη ταινία του Τέρενς Μάλικ για την οποία οι πάντες αναρωτιούνται τι έχει συμβεί και πότε επιτέλους θα τη δούμε στο φεστιβαλικό σιρκουί. Όποτε πλησιάζει κάποιο μεγάλο Φεστιβάλ προβλέπουμε πως θα κάνει εκεί πρεμιέρα, κάθε φορά μένει άφαντη. Η ταινία ετοιμάζεται τόσο καιρό που πρωταγωνιστές της είναι ο Μάικλ Νίκβιστ και ο Μπρούνο Γκανς. Ο Ινιάριτου προφανώς και θαυμάζει τον Μάλικ και, αν αυτή η ταινία είναι η επιστροφή του μεγάλου σκηνοθέτη σε ένα πιο συμβατικά αφηγηματικό στυλ, τότε ο Μεξικάνος θα μπορεί εύκολα να ενθουσιαστεί. Συν τοις άλλοις ο Ινιάριτου με τον Μάλικ μοιράζονται τον πολύ συχνό τους συνεργάτη (ο οποίος ωστόσο δεν έχει δουλέψει σε αυτή την ταινία) Εμανουέλ Λουμπέζκι, οπότε σίγουρα θα έχουν πολλά δημιουργικά σημεία επαφής.
6. «Ad Astra» του Τζέιμς Γκρέι | «Uncut Gems» των αδελφών Σάφντι | Σύμφωνα με μαρτυρίες, ο Ινιάριτου έχει όντως καλό γούστο στις ταινίες. Αν αποδειχθεί περιπετειώδης, μπορεί να δούμε μια στιγμή ανάλογη με τότε που ο Κλιντ Ίστγουντ έδωσε έναν από τους καλύτερους Φοίνικες στην ιστορία, στο «Pulp Fiction» του τότε κουλ και ανερχόμενουχιπ Ταραντίνο.
Overheard in #Telluride: "I took the gondola with the director of #TheRevenant and his favorite movie from the fest is #TheRider."
— Tomris Laffly (@TomiLaffly) September 5, 2017
Μια αντίστοιχη επιλογή για φέτος θα ήταν το «Uncut Gems» του αδερφών Σάφντι, των οποίων το «Good Time» έχει μόνο αυξήσει τη φήμη του από τότε που έκανε πρεμιέρα στις Κάννες. Εναλλακτικά, το «Ad Astra» του Τζέιμς Γκρέι θα είναι μια στιβαρή, εναλλακτικά αμερικάνικη επιλογή. Ο Γκρέι φυσικά δεν είναι ανερχόμενος, όμως είναι μια στάνταρ επιλογή του αγαπημένου σου εναλλακτικού σινεφίλ τουιτερά.
7. «Ema» του Πάμπλο Λαραΐν | Μια υιοθεσία πάει στραβά και το ζευγάρι βλέπει το σπιτικό του να διαλύεται, στο νέο δράμα του Πάμπλο Λαραϊν. Ο Λαραϊν δεν είναι Μεξικάνος, αλλά είναι λατινοαμερικάνος auteur ακριβώς στο μεταίχμιο του να γίνει πρώτης γραμμής όνομα. Ο Ινιαρίτου σίγουρα θα τον θαυμάζειως σκηνοθέτη, και οπωσδήποτε πολύ θα ήθελε να είναι εκείνος που θα του δώσει μια εν δυνάμει τελική ώθηση προς την πρώτη γραμμή.
8. «One Second» του Ζανγκ Γιμού | Φανταστείτε τι έχει να γίνει αν οι Κάννες δώσουν τον Χρυσό Φοίνικα σε ταινία που είχε συμπεριλάβει στο Διαγωνιστικό του ένα άλλο από τα μεγάλα τρία Ευρωπαϊκά Φεστιβάλ. Εν προκειμένω η ταινία του Ζανγκ Γιμού επρόκειτο να κάνει πρεμιέρα στο Βερολίνο αλλά τελευταία στιγμή αποσύρθηκε για «τεχνικούς λόγους». Φανταστείτε! Αν ήμασταν ο Ινιάριτου σίγουρα θα το φανταζόμασταν πάντως.
9. «The Truth» του Χιροκάζου Κόρε-Εντα | Μιλώντας ξανά για ρεκόρ, ο Χιροκάζου Κορε-έντα ενδέχεται να επιστρέψει στις Κάννες ένα χρόνο μετά το Χρυσό του Φοίνικα, με Κατρίν Ντενέβ και Ζιλιέτ Μπινός. Φαβορί για δεύτερο σερί Φοίνικα; Ο Ινιάριτου σίγουρα θα έχει φλάσμπακ από το δικό του οσκαρικό back-to-back. Και με μεγάλη χαρά θα είναι εκείνος που θα το κάνει πραγματικότητα για έναν άλλο σκηνοθέτη.
10. «Mektoub My Love: Intermezzo» του Αμπντελατίφ Κεσίς | Το πρώτο μέρος αυτής της ταινίας παίχτηκε στη Βενετία του 2017 με τις αντιδράσεις να κυμαίνονται κάπου ανάμεσα στην αδιαφορία και την αηδία. Ο Γκασπάρ Νοέ το λάτρεψε, δε χρειάζεται να ξέρει κανείς πολλά παραπάνω. Νεανικοί έρωτες, κορμιά σε πρώτο πλάνο (και δεύτερο, και τρίτο), κίνηση, χρώματα, μουσική. Είναι τόσο, μα τόσο, σίγουρο πως ο Ινιάριτου θα θαύμαζε τη βιρτουοζιτέ του Αμπντελατίφ Κεσίς, αλλά το θέμα είναι, θα τον καλέσουν ξανά πίσω οι Κάννες στο Διαγωνιστικό τους;
Στην πραγματικότητα ο Ινιάριτου μάλλον θα είναι στεναχωρημένος που δε θα έχει την ευκαιρία να δώσει το Χρυσό Φοίνικα στον Πολ Βερχόφεν, του οποίου η πολυαναμενόμενη επιστροφή - μετά το «Elle» - πήρε αναβολή ενός έτους, για τις Κάννες του 2020. Ποιος ξέρει. Ισως όπως και με τα Οσκαρ Σκηνοθεσίας, ο Ινιάριτου να κερδίσει και back-to-back θέσεις Προέδρου.
Αλλά για να δούμε τι με τι ταινίες θα έχει να δουλέψει φέτος, καθώς και ποιοι και ποιες θα συνθέτουν την υπόλοιπη επιτροπή του. Πέρσι όλα κύλησαν νεράκι με την επιτροπή της Αβα ΝτιΒερνέ (της Κέιτ Μπλάνσετ, ok) αλλά πολύ συχνά στο παρελθόν έχουμε ακούσει απολαυστικές ιστορίες τρόμου για τσακωμούς, μπλοκαρίσματα και οπερατικά σκηνικά. Ο Ινιάριτου πάντως φαίνεται ο τύπος του ανθρώπου που δε θα δημιουργούσε πολλά δράματα (αντίθετα με τις ταινίες του). Μένει να το δούμε. Πάντως σαν πρώτο κομμάτι του φετινού παζλ των Καννών, έχει ήδη κερδίσει την προσοχή μας.
Το 72ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών διεξάγεται φέτος από τις 14 μέχρι και τις 25 Μαΐου 2019.
