
Η ομάδα του Flix επιλέγει για εσάς ό,τι πιο ενδιαφέρον μπορεί να βρεθεί σε τηλεόραση, πλατφόρμες και φεστιβάλ.
Τζέρι Μαγκουάιρ (Jerry Maguire) του Κάμερον Κρόου
Ο διεθνής σταρ του κινηματογράφου Τομ Κρουζ είναι ο Τζέρι Μαγκουάιρ, ένας επιτυχημένος αθλητικός πράκτορας που απολύεται από ένα πρακτορείο υψηλών απαιτήσεων, όταν αναπτύσσει μια έντιμη τάση. Προς απογοήτευσή του, διαπιστώνει ότι έχει χάσει επίσης τους περισσότερους πελάτες του και την αρραβωνιαστικιά του, τη δημοσιογράφο του NFL Έιβερι Μπίσοπ. Έχοντας μόνο τον λιγότερο σημαντικό πελάτη από το άλλοτε γεμάτο ρόστερ του, τον υπομεγέθη Ροντ Τίντγουελ της ομάδας Arizona Cardinals, και το μοναδικό άτομο από το πρώην γραφείο του που πιστεύει σε αυτόν, τη νοσταλγική ανύπαντρη μητέρα Ντόροθι Μπόιντ, ο Τζέρι πρέπει να κάνει μια νέα αρχή και να ξαναχτίσει τη ζωή του από την αρχή. Το μέλλον όλων τους κρέμεται από μια κλωστή, καθώς τα ιδανικά του για πίστη, ειλικρίνεια και αγάπη δοκιμάζονται στον κόσμο του επαγγελματικού αθλητισμού "Show Me The Money".
Η ταινία προβάλλεται στις 00.00 στην ΕΡΤ 1
Χωρίς Μέτρο (Whiplash) του Ντάμιεν Σαζέλ
O 19χρονος Αντριου είναι ένας ταλαντούχος ντράμερ, ένας από τους καλύτερους σπουδαστές στο «Shaffer Conservatory» της Νέας Υόρκης. Πεισματάρης και φιλόδοξος, στα όρια του αλαζονικού, ονειρεύεται μεγάλα, τεράστια όνειρα: δε θα συμβιβαστεί με την μετριότητα, όπως ο καθηγητής Γυμνασίου φιλόλογος πατέρας του. Ή με μια μικροαστική δήθεν καριέρα, όπως τα κομπασμένα ξαδέλφια του. Εκείνος είναι καλλιτέχνης. Θα γίνει ο καλύτερος. Θα γράψει ιστορία. Θα δουλέψει σκληρά και θα κερδίσει μία θέση στην ορχήστρα του Τέρενς Φλέτσερ - του διαβόητου μαέστρου της τζαζ, του καθηγητή που όλοι στη σχολή σέβονται και τρέμουν ταυτόχρονα. Αν σε επιλέξει ο Φλέτσερ, αν αντέξεις τα καψόνια και τη σκληρή του αγάπη, τότε ένας μεγάλος δρόμος ανοίγεται μπροστά σου. Ο Αντριου αισθάνεται ανίκητος, δυνατός. Κι ο Φλέτσερ όντως τον επιλέγει. Πρόσεξε τι εύχεσαι λένε οι σοφοί αυτού του κόσμου. Γιατί ο δρόμος προς την επιτυχία είναι στρωμένος με αίμα, δάκρυα και ιδρώτα. Κυριολεκτικά.
Μία ταινία για την τζαζ που παρακολουθείς όπως τα τελευταία 5 λεπτά ενός ποδοσφαιρικού ντέρμπι. Μια κινηματογραφική μελέτη στην συλλογική μας, προβληματική ηθική της επιτυχίας. Ενα μικρό indie hit που ξεκίνησε το γύρο του θριάμβου στο περσινό Σάντανς και έφτασε να διεκδικεί τη θέση του στην οσκαρική κούρσα. Κι ένας πραγματικός jazzman της υποκριτικής, ο Τζέι Κέι Σίμονς, που ανάγκασε, επιτέλους, το Χόλιγουντ να υποκλιθεί. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
H προβάλλεται στις 21.00 στην ΕΡΤ 2
The Prestige του Κρίστοφερ Νόλαν
Λονδίνο, τέλη 19ου αιώνα. Ένα ταχυδακτυλουργικό κόλπο αποτελείται από τρία μέρη. Πρώτο είναι η «Υπόσχεση»: ο ταχυδακτυλουργός επιδεικνύει στο κοινό κάτι απλό και συνηθισμένο. Δεύτερο, η «Ανατροπή»: ο ταχυδακτυλουργός επεμβαίνει με τις «εξαιρετικές» δυνάμεις του και μετατρέπει αυτό το απλό σε κάτι ασυνήθιστο. Και ενώ το κοινό πασχίζει να ανακαλύψει το μυστικό, ο ταχυδακτυλουργός περνά αμέσως στο τρίτο μέρος. Πρόκειται για την «Αυταπάτη», όπου τότε φροντίζει να επαναφέρει την κατάσταση στην αρχική της μορφή, να επανέλθει από το «κόλπο» στο status quo. Αρχικά το κοινό μένει άφωνο όμως αμέσως μετά ο ταχυδακτυλουργός εισπράττει την ικανοποίηση που δικαιούται από τα δυνατά χειροκροτήματα. Ο Ρόμπερτ Άνγκιερ είναι ο «Μεγάλος Δαντόν». Ο Άλφρεντ Μπόρντεν είναι ο περίφημος «Δάσκαλος». Δύο διάσημοι ταχυδακτυλουργοί, στο Λονδίνο της δύσης του 19ου αιώνα, πρώην βοηθοί του μεγάλου δασκάλου τους Κάτερ και παλιοί φίλοι. Μια βαθιά φιλία, που έληξε άδοξα όταν η Τζούλια, σύζυγος του Άνγκιερ, βρήκε φρικτό θάνατο κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης ενός κόλπου. Ο Άνγκιερ θα χρεώσει αυτό το τραγικό συμβάν στον Μπόρντεν, εκείνος θα αρνηθεί να αναλάβει την ευθύνη και οι δρόμοι τους θα χωρίσουν οριστικά. Το άσβεστο μίσος, που θρέφουν ο ένας για τον άλλον είναι αυτό, που θα καθορίσει το μέλλον τους και την πορεία των πραγμάτων. Ο Μπόρντεν δεν χάνει ευκαιρία να γελοιοποιεί τον Άνγκιερ, αλλά το ίδιο συμβαίνει και με τον τελευταίο. Το παιχνίδι παίζεται βρώμικα, οι εμμονές, η εξαπάτηση και η ζήλια κυριαρχούν στο προσκήνιο ενώ κανένας δεν είναι διατεθειμένος να υποχωρήσει. Μια μονομαχία μέχρις εσχάτων, που θα παρασύρει στη δίνη της όχι μόνο τους δύο αντιπάλους, αλλά και τους κοντινούς τους ανθρώπους.
H ταινία προβάλλεται στις 02.15 στο Star
Ηρωικά Χαμένοι (Heroic Losers) του Σεμπαστιάν Μπορενστέιν
Αργεντινή, Δεκέμβριος 2001. Μια παρέα φίλων και γειτόνων επενδύει όλες τις αποταμιεύσεις της σε έναν αγροτικό συνεταιρισμό που θα τονώσει την οικονομία της μικρής τους πόλης. Μία μέρα μετά την κατάθεση των χρημάτων στην τράπεζα, η οικονομία και το τραπεζικό σύστημα της Αργεντινής καταρρέουν. Τα χάνουν όλα. Σύντομα, όμως, θα καταλάβουν ότι δεν έχουν πέσει θύματα μόνο της οικονομικής κρίσης, αλλά και ενός ασυνείδητου δικηγόρου και ενός διευθυντή τραπέζης, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση. Eνα χρόνο μετά, μία πληροφορία για το που μπορεί να βρίσκονται κρυμμένα τα χρήματά τους τούς δίνει την αφορμή για εκδίκηση. Να οργανώσουν μια περίτεχνη ληστεία και να επανακτήσουν ό, τι δικαιωματικά τους ανήκει.
Ενα heist movie με ήρωες πολίτες που έχασαν τα χρήματά τους στα capital controls, που όσο επιτρέπει στο μαύρο χιούμορ να έχει το τιμόνι είναι απολαυστικό. Το μελόδραμα για την οικονομική κρίση δεν το χρειαζόμαστε. Το ζούμε. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
H ταινία είναι διαθέσιμη στο Cinobo
_
My Old Ass της Μέγκαν Παρκ
Η Ελιοτ, ένα ελευθερο πνεύμα, έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με τον 39χρονο εαυτό της μετά από ένα τριπάκι από μανητάρια. Αλλά όταν η μεγαλύτερη Ελιοτ προειδοποιεί τον νεότερο εαυτό της, η Ελιοτ συνειδητοποιεί ότι πρέπει να ξανασκεφτεί τα πάντα για την οικογένεια, τη ζωή και την αγάπη της.
Η ταινία είναι διαθέσιμη στο Amazon Prime_
Wolfs του Τζον Γουάτς
Το «Wolfs» μας τοποθετεί σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο του Μανχάταν, σε έναν πολύ υψηλό όροφο ενός ουρανοξύστη. Η Μάργκαρετ (Έιμι Ράιαν) βγάζει κραυγές απελπισίας. Κλείνει βιαστικά τα στόρια για να αποφύγει τα αδιάκριτα βλέμματα. Η μπλούζα της είναι γεμάτη αίματα και πατά στις μύτες των ποδιών για να αποφύγει σπασμένα γυαλιά. Η κάμερα προχωρά στο υπνοδωμάτιο, όπου ένας άνδρας αγνώστου ταυτότητας (Όστιν Έιμπραμς) κείται νεκρός. Η Μάργκαρετ, με τρεμάμενα χέρια, καλεί μια μυστηριώδη επαφή στο κινητό της. Στην οθόνη, ανάμεσα σε θραύσματα γυαλιού και κηλίδες αίματος εμφανίζονται δυο αγκύλες [ ] και η χαρακτηριστική, καθησυχαστική φωνή του Τζορτζ Κλούνεϊ ηχεί στην άλλη άκρη της γραμμής. Της λέει να μην κουνηθεί, να μην πειράξει τίποτα, να μην βάλει ποτό να πιεί, να μην τηλεφωνήσει σε κανέναν μέχρι να έρθει αυτοπροσώπως για να λύσει το πρόβλημα. Αφού τελειώσει, δε θα έχει λύσει απλώς το πρόβλημα, αλλά επί της ουσίας το πρόβλημα δεν θα έχει υπάρξει ποτέ. Λίγα λεπτά μετά την εμφάνισή του, μας παρουσιάζεται το alter ego του, ένας από τους ελάχιστους άνδρες παγκοσμίως με παρόμοιες περγαμηνές, αντίστοιχο βεληνεκές και ανάλογο σεξαπίλ: ο Μπραντ Πιτ. Ο δεύτερος lone wolf είναι ταγμένος στην υπηρεσία της ιδιοκτήτριας του ξενοδοχείου, η οποία τα παρακολουθεί όλα από κρυμμένες κάμερες και υπόσχεται πλήρη εχεμύθεια, αρκεί ο δικός της fixer να λύσει το πρόβλημα.
Μια γοητευτική, παλαβιάρικη κωμωδία η οποία ραγίζει συνεχώς τον τέταρτο τοίχο πατώντας γερά στους ώμους των δύο πρωταγωνιστών της (Τζορτζ Κλούνεϊ & Μπραντ Πιτ) για να μας χαρίσει 100 λεπτά σασπένς και καθαρόαιμης χολιγουντιανής γοητείας κάτω από τις πυρακτωμένες λάμπες της αστικής μητρόπολης. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία είναι διαθέσιμη στο Apple TV+
Wallace & Gromit: Vengeance Most Fowl των ΝΙκ Παρκ και Μέρλιν Κρόσινγκχαμ
Σχεδόν δύο δεκαετίες μετά το «The Curse of the Were-Rabbit», ο εκκεντρικός εφευρέτης και ο σιωπηλός του σύντροφος επιστρέφουν με μια νέα περιπέτεια – αλλά όχι όποια κι όποια. Οσοι έχουν δει και θυμούνται το «The Wrong Trousers» του 1993, γνωρίζουν καλά πως ο Feathers McGraw δεν είναι απλά ένας αντίπαλος – είναι ο αντίπαλος. Σιωπηλός, με βλέμμα που θα μπορούσε να διαπεράσει ακόμα και το πιο σκληρό τυρί τσένταρ, ο διαβολικός πιγκουίνος δραπετεύει από τη φυλακή και ετοιμάζει το νέο του κόλπο: μια ληστεία-υπερπαραγωγή που περιλαμβάνει ένα πανάκριβο διαμάντι με τη βοήθεια του βοηθού ρομπότ του Γουάλας (τον Norbot, εξίσου απολαυστικός όσο και επικίνδυνος).
Η επιστροφή του διδύμου των Γουάλας και του Γκρόμιτ, μια ανακουφιστική υπενθύμιση για το stop-motion animation που αγαπήσαμε και το χρόνο κάνει δημιουρογους, ήρωες και θεατές λίγο σοφότερους. Υποψηφιότητα για Οσκαρ Καλύτερου Animation. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία είναι διαθέσιμη στο Netflix
Γκαγκάριν (Gagarine) των Φανί Λιατάρ, Ζερεμί Τρουλ
Το «Cité Gagarine» χτίστηκε το 1961 στα «banlieue» φτωχικά προάστια του Παρισιού. Ενα οικοδόμημα 13 ορόφων και 370 διαμερισμάτων, σχεδιασμένο στα πρότυπα των εργατικών κατοικιών της κομμουνιστικής Ευρώπης: ναι μεν μαζική στέγαση στο πολυόροφο τσιμέντο, αλλά ταυτόχρονα ένας κυκλικός αρχιτεκτονικός συνδυασμός με μία κοινή εσωτερική αυλή που χαρίζει στους κατοίκους κάτι παραπάνω από άπλετο φως - έναν τόπο γειτονίας, συνεύρεσης. Ενα ξεκάθαρο στίγμα κοινότητας. Γιατί στο Gagarine, όπως και σε εκατοντάδες παρόμοια κτίσματα, κατέφυγαν άνθρωποι που, μέχρι εκείνη τη στιγμή της μετακόμισής τους δεν ανήκαν πουθενά: μετανάστες που ζήτησαν άσυλο, εργάτες κάτω από τα όρια της φτώχειας, μονογονικές οικογένειες που αδυνατούσαν να τα βγάλουν πέρα χωρίς τη συνδρομή της πρόνοιας. Το 1961 μπήκαν τα θεμέλια τέτοιων σπιτιών και μαζί επικράτησε ένα κύμα αισιοδοξίας. Ολα θα πάνε καλά. Οταν έχεις μια στέγη πάνω από το κεφάλι σου, μπορείς να κοιτάς ψηλά τα αστέρια. Ισως για αυτό του έδωσαν και το όνομα του Γιουρι Γκαγκάριν, του πρώτου κοσμονάυτη που ταξίδεψε στο διάστημα. Ο ήρωας της Σοβιετικής Ενωσης πήγε μάλιστα στα εγκαίνια της εργατικής κατοικίας και έκοψε την κορδέλα. Ολα θα πήγαιναν καλά. Αν βρήκαμε τρόπο να στέλνουμε ανθρώπους στο φεγγάρι, το να προσφέρουμε στους συνανθρώπους μας τα βασικά στη γη, ήταν αυτονόητο. Εξήντα χρόνια μετά, τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Το Gagarine είναι ένα ακόμα κτίριο του παριζιάνικου γκέτο. Ρωγμές διαβρώνουν τα θεμέλιά του, αμίαντο δηλητηριάζει τους τοίχους του, σάπιες αποχετεύσεις μουχλιάζουν τα πατώματά του. Ποντίκια τρέχουν στους διαδρόμους, βαποράκια διακινούν ναρκωτικά στις εσωτερικές αυλές του. Ταυτόχρονα όμως, παραμένει για εκατοντάδες ανθρώπους «το μόνο σπίτι που γνώρισαν». Ενας από αυτούς είναι κι ο 16χρονος Γιούρι. Πρώτης γενιάς αφρικανός μετανάστης, ορφανός από πατέρα κι εγκαταλελειμμένος από την ξαναπαντρεμένη μητέρα του, δεν γνώρισε ποτέ την πατρίδα του. Πατρίδα, σπίτι, οικογένεια είναι για αυτόν το Gagarine. Η γειτόνισσα της διπλανής πόρτας του δίνει ένα πιάτο φαΐ, ο γιος της είναι αδελφός που δεν έχει, η ταράτσα είναι ο κόσμος που ονειρεύεται. Εκεί, αυτό το ντροπαλό αγόρι που ονειρεύεται να γίνει αστροναύτης έχει χτίσει το «πιλοτήριό» του. Εκεί διατηρεί την παράγκα με τα εργαλεία του. Το Gagarine τον κηδεμονεί, κι αυτός κηδεμονεί το Gagarine: μαζί με τον Χουσάμ, τον κολλητό του, και την Ντιάνα, το δυναμικό Ρομά κορίτσι που είναι κρυφά ερωτευμένος, βρίσκουν τα υλικά να επισκευάσουν σιγά σιγά τις πρώτες ανάγκες του κτιρίου. Γιατί αν το επισκευάσουν, δε θα έρθει το κράτος να το κρίνει ακατάλληλο, να το εκκενώσει, να το κατεδαφίσει.
Ενα εντυπωσιακό σκηνοθετικό ντεμπούτο. Οι Λιατάρ και Τρουλ παραδίδουν μία ταινία, μαγικά υβριδική: από την μία ξεκάθαρα γειωμένη στην άδικη, ρεαλιστική πραγματικότητα των παριζιάνικων γκέτο, κι από την άλλη ρομαντικά απογειωμένη στα αστέρια. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
H ταινία είναι διαθέσιμη στο Videorama
Blade Runner 2049 του Ντενί Βιλνέβ
Είναι το σίκουελ της ταινίας επιστημονικής φαντασίας Blade Runner του 1982, με πρωταγωνιστή τον Χάρισον Φορντ, η οποία παρά τις χαμηλές εισπράξεις, απέκτησε φανατικό κοινό και επηρέασε σημαντικά τις ταινίες επιστημονικής φαντασίας που ακολούθησαν. Τριάντα χρόνια μετά τα γεγονότα της πρώτης ταινίας, ένας νέος blade runner, ο αστυνομικός Κ (Ράιαν Γκόσλινγκ), ξεσκεπάζει ένα παλιό μυστικό που μπορεί να οδηγήσει ό,τι έχει απομείνει από την κοινωνία στο απόλυτο χάος. Η ανακάλυψη αυτή τον οδηγεί στην αναζήτηση του Ρικ Ντεκάρντ (Χάρισον Φορντ), που έχει εξαφανιστεί τα τελευταία 30 χρόνια.
Ο Ντενί Βιλνέβ γίνεται ο άξιος συνεχιστής του οράματος του Ρίντλεϊ Σκοτ με ένα καθαρόαιμο, επιβλητικό, υπνωτιστικό και πανέμορφο σίκουελ που μοιάζει να έχει γεννηθεί από τα σπλάχνα της κλασικής ταινίας του 1982 και με χαρακτηριστική σιγουριά διεκδικεί τη δική του θέση στην ιστορία της κινηματογραφικής επιστημονικής φαντασίας. Διαβάστε εδώ τη γνώμη του Flix.
Η ταινία είναι διαθέσιμη στο ΕΡΤFlix