«Ξενοδοχείο Grand Budapest» («The Grand Budapest Hotel») του Γουες Αντερσον
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, στην ανατολική άκρη της Ευρώπης, ένα πολυτελές κι ευγενές κτίριο φιλοξενεί τη γεμάτη καπρίτσια και συναρπαστικά μυστικά αφρόκρεμα της γηραιάς ηπείρου, με αυτοκράτορα τον concierge Γουστάβ Χ. Η φετινή ταινία του Γουες Αντερσον κοιτάζει την ανθρώπινη φύση σαν παλαιού καιρού φυσιοδύφης, έχει ένα μεγάλο έρωτα για ό,τι ήταν παλιά η Ευρώπη, όμορφο, πολυτελές, ακαδημαϊκό, παιχνιδιάρικο και υπέροχα ψεύτικο. Και για τα πράγματα που αλλάζουν, που αφήνουμε πίσω, για να τα δεχτούμε με τη νέα τους μορφή, μια και, ούτως ή άλλως, αυτή είναι η πορεία του κόσμου μας.
Power Points
Σταθερά, οι αισθητικές επιλογές, η σκηνογραφία, ο σεβασμός στη λεπτομέρεια, η κατασκευή ενός σύμπαντος τεχνητού αλλά απόλυτα ειλικρινούς. Ο Ρέιφ Φάινς. Τα γλυκά του Mendl. Η παρωδία των ναζί. Ο έρωτας του Zero και της Αγκατα. Το υπέροχο καστ σε μικρούς αλλά αξέχαστους ρόλους. Ο Γουες Αντερσον που ωριμάζει όμορφα.
Θα μείνει κλασικό
Γιατί, σκόπιμα ή όχι, παρουσιάζοντας τη γηραιά Ευρώπη, το «Grand Budapest Hotel» αποτελεί ένα ψυχογράφημα της σύγχρονης Ευρώπης που ταλαιπωρείται, ή και παραμένει σαγηνευτική, ως απόρροια αυτών ακριβώς που περιγράφει η ταινία.
Γράψαμε στο Flix
Αν θέλει κανείς να δει λίγο, πολύ λίγο πιο κάτω από το παραμυθένιο (με μικρά εμπνευσμένα διαλείμματα stop motion animation ή κι ολόκληρους χώρους φτιαγμένους απλώς σε μακέτες) περιτύλιγμα του κόσμου του Grand Budapest Hotel, ο κύριος Γκουστάβ, εκπροσωπεί την Ευρώπη που φεύγει, που κρατιέται με κόπο από το ένδοξο παρελθόν της, που, όπως λέει η ταινία, ούτε καν τότε, στο παρελθόν, δεν ήταν ένδοξο, απλώς κατάφερνε να μοιάζει έτσι. Σαν έναν ευρηματικό και στιλάτο κύριο, επιφανειακό κι απαιτητικό, με εκπληκτικό στιλ και αξεπέραστη χάρη που, δυστυχώς, δεν κατάφερε να φτάσει μέχρι τα βαθειά γεράματα. Κι ο Ζίρο Μουσταφά, ο νεαρός μετανάστης που δεν έχει τίποτα να χάσει και θα σκαρφιστεί τα πάντα, με γενναιότητα και πίστη, για να επιβιώσει, είναι εκείνος που θα κρατήσει το κλειδί του μέλλοντος. Αυτό, αν θέλει ο θεατής να αναλύσει – ευρωπαϊκό ίδιον και αυτό – αυτά που βλέπει, ακούει και νιώθει να γεμίζουν το μυαλό του. Αν όχι, μπορεί απλώς να νιώσει την πληρότητα ενός αλλιώτικου, αστυνομικού και υπαρξιακού μικρού αριστουργήματος του Γουες Αντερσον, που αφήνει την ημέρα και τη νύχτα γεμάτη χαμόγελο, διακοσμητικά tips και μια ανεπαίσθητη ευωδιά από Air de Panache.
Διαβάστε ολόκληρη την κριτική της ταινίας
H σκηνή που δεν θα ξεχάσουμε
Ισως είναι το ιλιγγιώδες κυνηγητό με τη μηχανή στα χιόνια, ίσως η περιγραφή του δικτύου των κλειδοκρατόρων concierges, ίσως το συγκινητικό φινάλε στο τρένο, με τον ηρωικό αποχαιρετισμό του Monsieur Gustave. Αλλά περισσότερο, είναι εκείνη που τα ξεκίνησε όλα και που, σ' έναν κωμικό διάλογο, εμπεριέχει μια ολόκληρη ιστορία και μια ολόκληρη σχέση έτοιμη να γεννηθεί:
Και κάτι ακόμη
To «Grand Budapest Hotel» έκανε επίσημη πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βερολίνου τον Φεβρουάριο. Εκεί, ο Γουες Αντερσον συνομίλησε παρέα μας με ολόκληρο σχεδόν το καστ του, τους Εντουαρντ Νόρτον, Τόνι Ρεβολόρι, Μπιλ Μάρεϊ, Σίρσα Ρόναν, Ρέιφ Φάινς, Τίλντα Σουίντον, Τζεφ Γκόλντμπλουμ και Γουίλεμ Νταφόε.
Διαβάστε αναλυτικά ολόκληρη τη συζήτηση των συντελεστών του «Grand Budapest Hotel»
Διαβάστε ακόμη:
- Flix Top-10 2014: Το νούμερο 5
- Flix Top Ten TV 2014: To νούμερο 5
- Flix Top-10 2014: Το νούμερο 6
- Flix Top Ten TV 2014: To νούμερο 6
- Flix Top-10 2014: Το νούμερο 7
- Top Ten TV 2014: To νούμερο 7
- Flix Top-10 2014: Το νούμερο 8
- Top Ten TV 2014: To νούμερο 8
- Flix Top-10 2014: Το νούμερο 9
- Top Ten TV 2014: To νούμερο 9
- Flix Top-10 2014: Το νούμερο 10
- Top Ten TV 2014: To νούμερο 10
- Ολα τα Best of 2014 του Flix συγκεντρωμένα εδώ.
