Άποψη

Cine #MένουμεΣπίτι | Η Σοφία Εξάρχου προτείνει στο Flix μια ταινία για τις μέρες της καραντίνας

of 10

Το Flix ζητά από καλλιτέχνες που αγαπάει να επιλέξουν κάτι που θα (ξανα)δούν κι ο ίδιοι τις μέρες της καραντίνας!

Cine #MένουμεΣπίτι | Η Σοφία Εξάρχου προτείνει στο Flix μια ταινία για τις μέρες της καραντίνας

Οι μέρες της καραντίνας θέλουν προσοχή, υπομονή, πεθαρχία και... πολύ σινεμά! Μένουμε σπίτι, φτιάχνουμε ατμόσφαιρα και βλέπουμε ταινίες - ταινίες που πάντα θέλαμε να δούμε και δεν βρήκαμε ποτέ το χρόνο, ταινίες που θα ξαναδούμε γιατί μάς στηρίζουν, μάς φτιάχνουν το κέφι, σκοτώνουν την κακή διάθεση και την κλεισούρα.

Το Flix ζήτησε από σκηνοθέτες, ηθοποιούς, μουσικούς, συγγραφείς να προτείνουν την ταινία που θα βάλουν κι εκείνοι να δουν, όσο μένουν σπίτι. Μπορεί να είναι η αγαπημένη τους, ή αυτή που θεωρούν ότι έχει μεγαλύτερο νόημα να ξαναδούν τώρα, σε αυτή τη χρονική στιγμή, σε αυτή τη συνθήκη.

Ο Αργύρης Παπαδημητρόπουλος προτείνει «All That Jazz» του Μπομπ Φόσι
Ο Μπάμπης Μακρίδης προτείνει «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» του Στίβεν Σπίλμπεργκ
Ο Γιώργος Γούσης προτείνει «Κλίματα Αγάπης» του Νουρί Μπιλγκέ Τζεϊλάν
Ο Αργύρης Ξάφης προτείνει «Old Boy» του Παρκ Τσαν-γουκ
Ο Φοίβος Δεληβοριάς προτείνει «Amarcord» του Φεντερίκο Φελίνι
Η Κάτια Γκουλιώνη προτείνει «Να Ζει Κανείς ή να Μη Ζει» του Ερνστ Λιούμπιτς
Ο Παναγιώτης Πανταζής προτείνει «Short Skin» του Ντούτσιο Κιαρίνι
H Zακλίν Λέντζου προτείνει «Gummo» του Χάρμονι Κορίν
O ΛΕΞ προτείνει «Repo Man» του Αλεξ Κοξ
Ο Λευτέρης Χαρίτος προτείνει «Ο Γείτονάς μου ο Τότορο» και «Sullivan's Travels»
O Βασίλης Κεκάτος προτείνει «Love Streams» του Τζον Κασσαβέτη
Η Δήμητρα Γαλάνη προτείνει «Νοσταλγία» του Αντρέι Ταρκόφσκι
O Γιάννης Βασλεμές προτείνει «Dune» του Ντέιβιντ Λιντς
O Θάνος Σαμαράς προτείνει «Μάτια Χωρίς Πρόσωπο» του Ζορζ Φρανζί
Η Σοφία Κόκκαλη προτείνει «Ξυπνήματα» της Πένι Μάρσαλ (1990)
O Γιώργος Νανούρης προτείνει «Κοτόπουλο με Δαμάσκηνα» των Μαρζάν Σατραπί, Βενσάν Παρονό
H Πηνελόπη Τσιλίκα προτείνει «Μία Γυναίκα Εξομολογείται» του Τζον Κασσαβέτη
O The Boy προτείνει «Distant voices, Still Lives» και «The Long Day Closes» του Τέρενς Ντέιβις
Η Ρηνιώ Δραγασάκη προτείνει «Invasion of the Body Snatchers» του Φίλιπ Κάουφμαν
Ο Ζαχαρίας Μαυροειδής προτείνει «Θέλω και τη Μαμά σου» (Y Tu Mama Tambien) του Αλφόνσο Κουαρόν
Η Κωνσταντίνα Κοτζαμάνη προτείνει «Δίχως Στέγη, Δίχως Νόμο» της Ανιές Βαρντά
Ο Γιάννης Οικονομίδης προτείνει «Πράσινη Κάρτα» του Πίτερ Γουίαρ
O Μιχάλης Σαράντης προτείνει «The Nice Guys» του Σέιν Μπλακ
Η Σοφία Γεωργοβασίλη προτείνει «Χάρολντ και Μοντ» του Χαλ Ασμπι
O Γιώργος Πυρπασόπουλος προτείνει «Blade Runner» του Ρίντλεϊ Σκοτ
Η Ελίνα Ψύκου προτείνει «Παρακαλώ Γυναίκες Μην Κλαίτε» του Σταύρου Τσιώλη
Η Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου προτείνει «Ο Καθρέφτης» του Αντρέι Ταρκόφσκι
Η Kid Moxie προτείνει «Βαβέλ» του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου
Ο Γιάννης Στάνκογλου προτείνει «Chunking Express» του Γουόνγκ Καρ Γουάι

Σοφία Εξάρχου 607«Και την Κυριακή θα πάμε στην Δουνκέρκη» της λέει. Σινεμά-καραντίνα στα Εξάρχεια

Τι να δούμε λοιπόν σήμερα Σοφία;

Πέρασαν τέσσερα χρόνια απ΄ όταν είδαμε την πρώτη μεγάλου μήκους της Σοφίας Εξάρχου «Park», η οποία συμμετείχε σε δεκάδες φεστιβάλ και κέρδισε μια σειρά από βραβεία ανάμεσά τους κι αυτό του πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στο φεστιβάλ του Σαν Σεμπάστιαν.

H καραντίνα βρήκε την σκηνοθέτη στην προετοιμασία της δεύτερης μεγάλου μήκους της, «Animal», που μάλιστα είχε επιλεχθεί για να συμμετάσχει στο Atelier της Cinefondation του Φεστιβάλ Καννών 2020.

Οπως όλος ο κόσμος, και η Σοφία πάτησε pause στην προπαραγωγή του πρότζεκτ της. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εμείς δεν ανυπομονούμε για τη συνέχεια της πορείας της. Οπως και για την ταινία που μάς προτείνει...

la vie de jesus 607 1

la vie de jesus 607 2

la vie de jesus 607 3

«H Zωή του Ιησού» (La Vie de Jesus) του Mπρουνό Ντιμόντ (1997)

Φθάνοντας αισίως πια στη τρίτη βδομάδα καραντίνας, έχω σταματήσει εδώ και μέρες πια να σκέφτομαι feelgood ταινίες και feelgood βιβλία. Ακόμα και την comfort μακαρονάδα τη βαρέθηκα. Το μυαλό έχει αρχίζει να μοιάζει όλο και πιο πολύ με μακαρόνι.

Μπροστά στο φόβο που κάνει πάρτυ τις τελευταίες μέρες ή πιο σωστά τις τελευταίες δεκαετίες, μπροστά σε μια κοινωνία που συντηρητικοποιείται όλο και περισσότερο και ένα σινεμά που μοιάζει να κανονικοποιείται μερικές φορές και αυτό μαζί της, το «La Vie de Jesus» του Bruno Dumont έρχεται σε κάθε θέαση του, να σου ταρακουνήσει την ψυχή και το κεφάλι. Γυρισμένη στα τέλη της δεκαετίας του ‘90, η ταινία ακολουθεί μια παρέα νεαρών Γάλλων που τριγυρνάει άσκοπα με τα μηχανάκια της σε μια επαρχιακή πόλη της Βόρειας Γαλλίας.

la vie de jesus 607 4

la vie de jesus 607 5

Ο Βruno Dumont, σε αυτή την πρώτη του (!) ταινία, στήνει ένα σενάριο με φιλοσοφικές, πολιτικές διαστάσεις. Ενα σενάριο τολμηρό μακριά από τις αφηγηματικές νόρμες. Κινηματογραφεί τους ήρωες του με ένα ρεαλισμό τραχύ, σε στιγμές ζωώδη αλλά ταυτόχρονα ποιητικό. Ο ρυθμός είναι αργός. Η βία όμως μοιάζει να βράζει μέσα στους ήρωες, μέσα σε κάθε πλάνο. Σαν τις επιληπτικές κρίσεις του Freddy, του πρωταγωνιστή, που σκάνε απροσδόκητα μέσα στην απόλυτη ακινησία. Ο ερασιτέχνης David Douche που τον ενσαρκώνει μοιάζει να είναι η μοναδική επιλογή, σαν να γράφτηκε πάνω του όλη η ταινία. Μια παρουσία που στοιχειώνει. Ένας ήρωας ικανός να μισήσει και να ερωτευτεί, να καταστρέψει και να αγαπήσει με την ίδια ένταση.

Ο Dumont μας προκαλεί, με τρόπο συγκινητικό, να δούμε το θεϊκό μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, την τρυφερότητα δίπλα στην κτηνωδία. Και μαζί, δημιουργεί είκοσι χρονια πριν, μια εικόνα-προφητεία για την Ευρώπη του σήμερα. Όχι την ενωμένη, την άλλη, του ρατσισμού, του φόβου και της βίας.

Σοφία


Διαβάστε και δείτε περισσότερα:

la vie de jesus 607 6

la vie de jesus 607 7