Βγαλμένο από τα γραπτά του Φουκό και του Ζενέ και με εικόνες άγριας και συνάμα τρυφερής ομορφιάς, το φετινό Queer Λιοντάρι παρουσιάζει το μικρόκοσμο μιας φυλακής ως πεδίο ολοκλήρωσης της ομοερωτικής επιθυμίας και της πολιτικής συνειδητοποίησης.
Μετά από δέκα μέρες προβολών, το 76ο Φεστιβάλ Βενετίας ολοκληρώθηκε δίνοντας το Χρυσό Λιοντάρι στο «Joker» του Τοντ Φίλιπς και βραβεύοντας την καλύτερη ταινία του φεστβάλ που εν τούτοις δεν έμοιαζε ακριβώς με φαβορί.
Oση ώρα ο Μικ Τζάγκερ και οι συνεργάτες του στο «The Burnt Orange Heresy» δίνουν συνέντευξη Τύπου, έξω στο κόκκινο χαλί κυριαρχεί χάος: οικολόγοι ακτιβιστές σε καθιστική διαμαρτυρία.
H μετάβαση από το βιβλίο στη μεγάλη οθόνη είναι πάντα μια δύσκολη υπόθεση, ευτυχώς, όμως, το (εμπνευσμένο από το ποίημα του Καβάφη) λογοτεχνικό αριστούργημα του νομπελίστα Τζον Κουτσί έπεσε σε καλά χέρια.
Εξαργυρώνοντας της απρόσμενη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία (εντός συνόρων) του «Belluscone: Una Storia Siciliana», ο Φράνκο Μαρέσκο εξηγεί με κατάμαυρη σατιρική διάθεση γιατί ο πόλεμος κατά της Μαφίας δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ.
Με ξεκάθαρες (και υπερφιλόδοξες) αναφορές τον «Γατόπαρδο» του Βισκόντι, τα μελοδράματα του Βινσέντε Μινέλι και τα γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε, ο Πορτογάλος Τιάγο Γκέντες μόλις πρόσθεσε το όνομα του στη λίστα των σκηνοθετών που θα μας απασχολήσουν σίγουρα πολύ στο μέλλον.
Η υπέρλαμπρη θεότητα του ασιατικού σινεμά Γκονγκ Λι είναι ένας μόνο από τους λόγους που η νέα ταινία του πάντα φορμαλιστικά ανήσυχου Λου Γε εντυπώνεται στη μνήμη.
Προορισμένο να φύγει από την Βενετία με ένα βραβείο στις αποσκευές του, το κινηματογραφικό ντεμπούτο της Σάνον Μέρφι είναι αστείο, σπαρακτικό και συναισθηματικά μεγαλειώδες, αρνούμενο πεισματικά να παραδοθεί στις συμβάσεις.
Η καινούργια του ταινία είναι ένα (λίγο παραβρασμένο) ψυχολογικό δράμα με μια πρέζα θρίλερ, για την σχέση ενός πατέρα με την κόρη του και για τις αμαρτίες του παρελθόντος τους.
Με διάρκεια μόλις 76 λεπτά η νέα ταινία του σπουδαίου Σουηδού σκηνοθέτη μοιάζει με το υστερόγραφο της δικής του υπέροχης τριλογίας για την ανθρώπινη κατάσταση, ένα μικρό δείγμα ενός μεγάλου σινεμά.
Προορισμένη για θεατές με γερά νεύρα και στομάχια, η ταινία-σοκ του φετινού Διαγωνιστικού της Βενετίας αποτυπώνει τη φρίκη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με έναν αποτρόπαιο, ζοφερό και σε κάθε περίπτωση συγκλονιστικό τρόπο.
Γεμάτο ενέργεια, δυναμισμό αλλά και μπόλικο μελόδραμα, το ανέλπιστο εμπορικό χιτ του Ιράν πραγματοποιεί στην Βενετία το διεθνές άνοιγμά του, καθώς διαγωνίζεται στο παράλληλο τμήμα των Orizzonti.
Αντλώντας από το σινεμά της Λουκρέσια Μαρτέλ αλλά αδυνατώντας να αφηγηθεί στιβαρά μια εξ ορισμού πολύ σημαντική ιστορία, το φιλμ του Τέο Κουρτ εντυπωσιάζει με τα κάδρα του αλλά δεν καταφέρνει να δικαιώσει τις υποσχέσεις που αρχικά δίνει.