Πλέον είναι ξεκάθαρο ότι αυτές τις μέρες, ο Βιμ Βέντερς τα καταφέρνει θαυμάσια όταν κάνει ντοκιμαντέρ κι όταν κάνει ταινίες μυθοπλασίας τα καταφέρνει πολύ λιγότερο θαυμάσια. Ναι είμαστε ευγενικοί, αλλά η καινούρια του ταινία δεν κέρδισε τις πιο λαμπρές κριτικές στα φεστιβάλ που προβλήθηκε ακόμη κι αν είναι βασισμένο στο ομώνυμο θεατρικό εργο του Πέτερ Χάντκε, ενός από τους λαμπρότερους Γερμανούς συγγραφείς και συχνούς συνεργάτες του Βέντερς.
Ενας συγγραφέας αθροίζει λέξεις στην λευκή σελίδα του σε ένα όμορφο σπίτι μακριά από την βουή του Παρισιού και στον κήπο του, οι χαρακτήρες του, μια γυναίκα κι ένας άντρας μιλούν για την ζωή και τους έρωτές τους με τρόπο που μια γυναίκα κι ένας άντρας θα μιλούσαν για τους έρωτές τους σε ένα λογοτεχνικό κείμενο.
Δείτε ακόμη: Ο Βιμ Βέντερς σχολιάζει το προσφυγικό με το δικό του, εικονολατρικό τρόπο
Στα διαλλείματα από την σελίδα, ο συγγραφέας ακούει τραγούδια του Νικ Κέιβ Τα οποία ο Νικ Κέιβ ερμηνεύει ο ίδιος. Γιατί απλά, ο Βέντερς μπορεί.
Και το 3D; Α, ναι, η ταινία είναι γυρισμένη σε 3D. «Γιατί;» σας φαντάζομαι να αναρωτιέστε. Γιατί 3D ήταν κι αυτό θα απαντούσε κάποιος...
Δείτε ακόμη:
