Τον Νοέμβριο του 2012, ένα μήνα πριν την πρεμιέρα της πολυαναμενόμενης 8ης ταινίες του «Django Unchained», το πάλαι ποτέ enfant terrible του ανεξάρτητου αμερικανικού σινεμά μάς το είχε δηλώσει: δεν είναι πια παιδί, κι ούτε υπάρχει ανεξάρτητο αμερικανικό σινεμά πλέον. «Δε θέλω να καταντήσω γέρος σκηνοθέτης. Θα σταματήσω. Απλά δε θέλω να γίνω σαν όλους αυτούς τους ηλικιωμένους σκηνοθέτης. Θέλω να σταματήσω εγώ πριν είναι αργά» είχε πει σε συνέντευξη του στο Playboy.
«Οι σκηνοθέτες δεν γίνονται καλύτεροι με τα χρόνια. Συνήθως οι χειρότερες ταινίες τους είναι αυτές οι 4-5 τελευταίες στην φιλμογραφία τους. Εγώ υπολογίζω πολύ στην υστεροφημία της φιλμογραφίας μου - μία κακή ταινία μπορεί να γμσει 3-4 καλές!» Πώς προσδιόριζε τότε το «σε λίγο» της επικείμενης συνταξιοδότησής του; «10 ταινίες είναι ένα καλό νούμερο για να σταματήσει κανείς».
Στα γυρίσματα του «Reservoir Dogs» με τον Χάρβεϊ Καϊτέλ
Και ήρθε το «The Hateful Eight». Με επεισοδιακά προβλήματα από την αρχή: διέρρευσε το σενάριο, κάτι που τον έφερε εκτός εαυτού να ανακοινώνει ότι ακυρώνει την ταινία. Μετέπειτα το μετάνιωσε, ξεκίνησε γυρίσματα, μάς αποκάλυψε ο ίδιος λεπτομέρειες - όπως ότι θα το γυρίσει σε 70 mm φιλμ. Οχι όμως και το teaser: για αυτό έπρεπε να πας σινεμά! Μέχρι που, φυσικά, το teaser του «The Hateful Eight» διέρρευσε. Τέλος, μεγάλος ντόρος έγινε με το καστ: θα είναι η Τζένιφερ Λόρενς; Ποιοι ακριβώς θα απαρτίζουν τους «Hateful Eight»; Πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκε επισήμως κι αυτό.
Αυτοί είναι οι «Hateful Eight» του Κουέντιν Ταραντίνο!
Και σήμερα έσκασε η βόμβα. Το ξαναείπε: «Στις 10 ταινίες σταματάω».
Σύμφωνα με το Deadline, η πρόσφατη δήλωση έγινε σε Q&A του με αγοραστές στο American Film Market, όπου προμοτάριζε το «The Hateful Eight» μαζί με τον Χάρβεϊ Γουάινστιν: «Δεν πιστεύω ότι κάποιος πρέπει να παραμένει στο προσκήνιο, μέχρι ο κόσμος να τον ικετεύει να τα παρατήσει. Πρέπει να ξέρει πότε να παραιτείται, να σταματά. Η σκηνοθεσία είναι για τους νέους. Δεν το λέω ως μπηχτή, για να γελοιοποιήσω όσους πιστεύουν το αντίθετο και συνεχίζουν. Ομως εγώ θέλω να φύγω, όσο ακόμα είμαι δυνατός. Θέλω να αφήσω πίσω μου το στρογγυλό νούμερο των 10 ταινιών. Αν καταφέρω να φτάσω στην 10η χωρίς να ρεζιλευτώ - αυτό για μένα θα είναι το ιδανικό τέλος μιας καριέρας. Αυτό δε σημαίνει ότι πολύ αργότερα στο μέλλον, αν έρθει στα χέρια μου μία καταπληκτική ταινία δε θα το κάνω γιατί έχω δεσμευτεί. Ομως μία φιλμογραφία 10 ταινιών, το να φύγω όταν ακόμα ο κόσμος με ζητάει, αυτό για μένα είναι ο στόχος...»
Στα γυρίσματα του Pulp Ficion
Σοκ και δέος και πανικός. Πρώτον, γιατί κάποιος βλέπει τόσο ορθολογιστικά την καλλιτεχνική του δημιουργία και το εφραστικό του μέλλον. Δεύτερον, γιατί αυτός ο κάποιος είναι ο Κουέντιν Ταραντίνο, κι αυτό σηματοδοτεί ένα τέλος εποχής και μίας ολόκληρης γενιάς που, καλώς ή κακώς, καθόρισε κι έγινε όρος: «ταραντινικό σινεμά».
Mε τον Django του, Τζέιμι Φοξ
Επίσης, μάς βάζει δύσκολα: το «Grindhouse» το μετράμε ξεχωριστά; Το δικό του κομμάτι στα «Τέσσερα Δωμάτια»; Γιατί τότε δεν έχουμε άλλες ζωές. Μετά το «The Hateful Eight», το απόλυτο τέλος. Διαφορετικά μπορούμε να περιμένουμε άλλη μία.
Ούτε θέλουμε να το σκεφτόμαστε. Τον αγαπάμε τον Κουέντιν. Χωρίς αυτόν, το σινεμά θα είναι λίγο πιο βαρετό, correct, «ιερό».
Για να μας καθησυχάσει, ο Κουέντιν τα μέτρησε επισήμως κι ανακοινώνει στο πόστερ: ''το 8ο φιλμ του Κουέντιν Ταραντίνο" Φιου!
Διαβάστε ακόμα:
Tags: Κουέντιν Ταραντίνο, Ταραντίνο
