Η κεντρική θεματική του SIFF 2017 έχει ένα όνομα-γρίφο, όνομα-κωμωδία, όνομα-υπέρβαση, αναλόγως της... κατάστασης του θεατή! «Cracking Up» είναι η φράση που δίνει κατεύθυνση στο φετινό Φεστιβάλ και, όπως κάναμε στο σχολείο, ας δούμε τι σημαίνει αυτό.
- κατάρρευση υπό πίεση
- σπάω, χωρίζω
- τρακάρω με το αυτοκίνητο
- ξεσπώ σε γέλια, ή προκαλώ ξέσπασμα γέλιου
Διαβάστε ακόμη: Το 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου έρχεται για να μας τρελάνει
Crossroads
Το Φεστιβάλ Σύρου αγαπά να προβάλλει διαφορετικά είδη ταινιών - από διαφορετικές ιστορικές εποχές, για διανοούμενους ή όχι και τόσο, μυθοπλασία ή τεκμηρίωση, αβάν-γκαρντ και κλασικά - όλα κάτω από την ίδια στέγη. Η θεματική αυτή προσφέρεται για να συγκεντρώσει ριζικά διαφορετικά είδη σινεμά σ' ένα συναφές σύνολο. Ταινίες για την τρέλα και την παράνοια, ταινίες που στοχεύουν στο να κάνουν το κοινό να γελά υστερικά, ταινίες που πραγματεύονται τον κατακερματισμό και την αποσύνθεση κοινωνιών, ταινίες για καταστροφές φυσικές και ανθρώπινες. Οι φετινές ταινίες και τα προγράμματα συνεργάζονται μεταξύ τους, αντανακλώντας και διευρύνοντας το ένα το άλλο. Πολλές ταινίες λειτουργούν με όλες τις διαφορετικές ερμηνείες του «Cracking Up» ταυτόχρονα.
DIsorder
Για παράδειγμα, το «Four Lions» (Κρις Μόρις, 2008) είναι κυρίως μια εξαιρετικά αστεία ταινία, μια κωμωδία σφαλμάτων για έναν ουλαμό ηλίθιων σοβινιστών ανδρών που, ταυτόχρονα, τυχαίνει να σχεδιάζουν μια επίθεση αυτοκτονίας. Η νεύρωση και η ψύχωση που απαιτείται για μια τέτοια πράξη παρουσιάζεται αναλυτικά - αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι απλώς οι «κακοί», είναι, αντίθετα, εξαιρετικά... ανθρώπινοι. Επιπλέον, βλέπουμε το σημερινό Λονδίνο που, ενώ υπόσχεται πολυ-πολιτισμική ανοχή, είναι διαχωρισμένο σαν τις στρώσεις μιας τούρτας. Κι έχει κι εκρήξεις. Οπότε, σε μια ταινία, όλες οι διακυμάνσεις της θεματικής. Ακόμα περισσότερο, πολλά από τα προγράμματα και τις επιλογές περιλαμβάνουν ταινίες που εύκολα θα μπορούσαν ν' αλλάξουν θέσεις. Στο «Falsesighted», ένα πρόγραμμα «ανήθικων ντοκιμαντέρ», με ταινίες τεκμηρίωσης που ψεύδονται, θα μπορούσε να συμπεριληφθεί το «Flowers» ή το «Blue Moses», που προβάλλονται σε άλλο μέρος του προγράμματος.
Johnny Minotaur
Οι δύο, αυτές, μικρού μήκους ταινίες, συνδυάζονται η καθεμιά με μία μεγάλου μήκους ταινία σε ζευγάρια, σε μια τακτική που ακολουθεί ο προγραμματισμός ολόκληρου του φετινού Φεστιβάλ. Το «Isle of Flowers» (Ζόρζε Φουρτάδο, 1989), ένα βραζιλιάνικο τριπάρισμα για την ιστορία μιας τομάτας από τη φάρμα στη χωματερή, συνδυάζεται με το «Outskirts» (Πιοτρ Λάτσκι, 1998), μια ρωσική ασπρόμαυρη ταινία για μια ομάδα αγροτών που ξεκινούν βεντέτα ενάντια στις νέες καπιταλιστικές δυνάμεις που τούς άρπαξαν τη γη, γυρισμένη στο ύφος του σοβιετικού κοινωνικού ρεαλισμού. Το «Blue Moses» (Σταν Μπράκατζ, 1962), μια κλασική, αλλόκοτη αβάν-γκαρντ ταινία για έναν ηθοποιό που επαναστατεί ενάντια στην ιδέα της υποκριτικής στο σινεμά γενικότερα, συνδυάζεται με το «To Be or Not to Be» (Ερνστ Λούμπιτς, 1942), μια κλασική ταινία του Χόλιγουντ για ένα θίασο ηθοποιών που επαναστατεί ενάντια στην εισβολή των ναζί στην Πολωνία. Τα ζευγάρια μικρού και μεγάλου μήκους, σ' ολόκληρο το πρόγραμμα, διαφέρουν σε τόνο και προέρχονται από πολύ διαφορετικά περιβάλλοντα, αλλά αγγίζουν παρόμοιες πτυχές της γενικής θεματικής, παρουσιάζοντας μια πλουσιότερη εμπειρία στη συμβίωσή τους.
Peeping Tom
Κάποια προγράμματα ακόμα, που παρουσιάζουν διαφορετικές μορφές του «Cracking Up»: Το «Chaosmos», με τρία πολύ διαφορετικά φιλμ: το «Midvinterblot» (Γκόστα Βέρνερ, 1944), μια σουηδική μικρού μήκους ταινία για την ανθρώπινη θυσία, ένας αναλογισμός στις ζωώδεις πλευρές της ανθρώπινης φύσης. Το «Meat Joy» (Κάρολι Σνέμαν, 1967), καταγραφή μιας παράστασης όπου οι χορευτές χρησιμοποιούν μπογιά, φτερά και νεκρά κοτόπουλα για να δημιουργήσουν ένα χαώδες όργιο χρωμάτων και κίνησης. Το «Disorder» (Γουεϊκάι Χουάνγκ, 2009), ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ για το χάος και την τρέλα της σημερινής αστικής Κίνας. Αυτό είναι το πιο καταστροφικό πρόγραμμα: άνθρωποι που ξεσκίζουν ο ένας τον άλλον, ενώ το κοινωνικό συμβόλαιο καταρρέει κι όλο μαζί έχει... απίστευτη πλάκα!
Vampires of Poverty
Το Drive-In, σήμα κατατεθέν, πια, του Φεστιβάλ Σύρου, θα προβάλλει δύο μεγάλου μήκους ταινίες, τον «Εφιάλτη» (Ερρίκος Ανδρέου, 1961) και το «Peeping Tom» (Μάικλ Πάουελ, 1960), ταινίες για την ηδονοβλεψία, την εμμονή, την τρέλα και το πώς αυτές οι τρεις ιδέες είναι θεμελιώδεις στο σινεμά. Επιπλέον, θα προβληθεί μια μικρού μήκους ταινία, σε μια σπάνια προβολή η «Antithese» (Μαουρίσιο Κάγκελ, 1969), που καταγράφει ξεκαρδιστικά έναν ηχολήπτη που τρελαίνεται μέσα στο στούντιό του. Η τρέλα είναι καίριο στοιχεί της θεματικής «Cracking Up», όπου η ψευδαίσθηση και η πραγματικότητα συγκρούονται έτσι, ώστε το ίδιο το κοινό ν' αμφισβητεί τι είναι αληθινό.
Σύμπτωμα
Το Φεστιβάλ θ' ανοίξει, στην πρεμιέρα του, το «Σύμπτωμα» (Αγγελος Φραντζής, 2015), μια ταινία για ένα νησί, εκτός σεζόν, που φιλοξενεί ένα αλλόκοτο εξωγήινο πλάσμα καθώς τα πράγματα οδηγούνται στην τρέλα, και το «S.O.S. Extraterrestria» (Μάρα Ματούσκα, 1994), μια μικρού μήκους όπου η γυναικεία σεξουαλικότητα αντιμετωπίζεται ως «εξωγήινο» φαινόμενο και προσπαθεί, ξεκαρδιστικά, να κατακτήσει τον πλανήτη Γη. Ο Άγγελος Φραντζής βοήθησε στην επιλογή της μικρού μήκους κι ενώ οι δυο ταινίες διαφέρουν σε ύφος, υπερτονίζουν η μία την άλλη. Ο Άγγελος Φραντζής και η πρωταγωνίστρια της ταινίας, Κάτια Γκουλιώνη, θα βρίσκονται στην περμιέρα για να παρουσιάσουν την ταινία.
Κάποιες παραπάνω επιλογές από τα δρώμενα του SIFF 2017 (κλικάρετε στα ονόματα για περισσότερες πληροφορίες για τους καλλιτέχνες)
- Λευκή επιταγή στη σκηνοθέτιδα της αβάν-γκαρντ Martha Colburn και εργαστήρι stop-motion animation.
- Λευκή επιταγή στον ανθρωπολόγο και σκηνοθέτη Philip Cartelli και Mariangela Ciccarello, που θα επιμεληθούν ένα πρόγραμμα προβολών και θα παρουσιάσουν τα works-in-progress τους.
- Μια οπτικοακουστική παράσταση από τους Elektronik Meditation, μια συνεργασία των Γιάννη Αναστασάκη και Σαβίνας Γιαννάτου.
- Ο παγκοσμίως γνωστός DJ και μουσικός παραγωγός Yves Tumor παρουσιάζει τη μουσική που έγραψε έπειτα από ανάθεση του SIFF για την προβολή της κλασικής ιαπωνικής βωβής ταινίας «A Page of Madness» του Τεϊνοσούκε Κινουγκάσα (1926), σε μια μοναδική ζωντανή περφόρμανς.
- Το φεστιβάλ θα κλείσει σε μια πολύ ιδιαίτερη τοποθεσία, στο λατομείο της Σύρου, με μια περφόρμανς εμπνευσμένη από την ινδονησιακή παράδοση του «γκαμελάν». Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Αντης Σκορδής, η ορχήστρα Γκαμελάν της Σύρου, Mike Cooper και Xavier Querel.
Από τις 14 μέχρι και τις 19 Ιουλίου, το Flix θα βρίσκεται στη Σύρο για να σάς μεταφέρει εικόνες του φεστιβάλ - ή για να σας συναντήσει εκεί. Βρείτε περισσότερες πληροφορίες στο επίσημο site του SIFF.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου (SIFF) ιδρύθηκε το 2013 και προβάλλει μια ευρεία γκάμα κινηματογραφικών ειδών σε παραδοσιακούς και αναδιαμορφωμένους χώρους του νησιού. Διεξάγεται στο μέσο του καλοκαιριού και τοποθετείται πέρα από τις συνηθισμένες απαιτήσεις και ιεραρχίες της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Το SIFF ενσωματώνει στο δικό του μοναδικό σκηνικό εκδηλώσεις, στυλ και προγράμματα – πειραματικά και αφηγηματικά, σύγχρονα και με αναδρομικό χαρακτήρα, ελληνικά και διεθνή, εργαστήρια και εκδηλώσεις διευρυμένου κινηματογράφου.
Διαβάστε ακόμη: Το 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου έρχεται για να μας τρελάνει
Διαβάστε και δείτε όσα ζήσαμε πέρσι, στο SIFF 2016
- 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σύρου: Αναζητώντας απεγνωσμένα την αλήθεια
- 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σύρου: Η αβάσταχτη γοητεία του Drive-in
- 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σύρου: Οταν το νησί γίνεται συμπρωταγωνιστής
- 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σύρου: Βουτιά στο υποσυνείδητο
- Avant-garde στη θάλασσα: Το 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σύρου ξεκινά
- Το 4ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σύρου τη... βλέπει αλλιώς (την οθόνη!), με Cellule d’Intervention Metamkine και Τόνι Κόνραντ
- Ταξίδι στο Φεστιβάλ Σύρου; Ταξίδι στο Φεγγάρι!
- «Open the Doors!» Ο Πέτερ Λίκτερ έρχεται στο Φεστιβάλ Σύρου
- Ο Νεριτάν Ζιντζιρία σκηνοθετεί μικρού μήκους ταινία για το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Σύρου. Δείτε την εδώ
