Το «Grand Prix: Ο Γύρος της Ευρώπης» του Βάλντεμαρ Φαστ, βασισμένο στους γνώριμους χαρακτήρες του Europa-Park, δείχνει φιλοδοξία, αλλά δύσκολα ξεφεύγει από τη μετριότητα. Παρότι στηρίζεται σε μια καλή ιδέα, στο τέλος μοιάζει περισσότερο με ένα μακρύ διαφημιστικό σποτ παρά με μια ταινία που μένει στη μνήμη.
Η Eντα ονειρεύεται να γίνει οδηγός αγώνων, όπως το είδωλό της ο Εντ, ο οποίος βρίσκεται στο πρόθυρα της πέμπτης του νίκης στο Grand Prix. Απροσδόκητα, η επιθυμία της γίνεται πραγματικότητα. Oταν βρίσκεται μπροστά από το αγωνιστικό αυτοκίνητο του Εντ, δεν μπορεί να αντισταθεί. Πριν το καταλάβει, κάθεται πίσω από το τιμόνι και πατάει το γκάζι και… το όνειρο ξεκινά. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζει.
Η ιστορία έχει προοπτικές, όμως εξελίσσεται αρκετά προβλέψιμα. Οι ανατροπές λίγες, οι χαρακτήρες απλοί, και το χιούμορ χάνει τη φρεσκάδα του σχετικά γρήγορα και οι «κακοί» θυμίζουν περισσότερο φιγούρες από βιντεοπαιχνίδι παρά αληθινούς αντιπάλους, ενώ η συναισθηματική εξέλιξη της Εντα μένει στην επιφάνεια.
Ο Φαστ δείχνει σιγουριά στις σκηνές δράσης και ξέρει πώς να στήσει έναν αγώνα. Ακόμη κι έτσι όμως, μην περιμένετε να δείτε κάτι το τολμηρό ή κάτι που δεν έχετε ξαναδεί. Η ταινία αρχίζει να χάνει τη γοητεία της, μπαίνει σε αυτόματο πιλότο με τη δράση να είναι τουλάχιστον διεκπεραιωτική, και καταλήγει ακριβώς όπως την περιμένει κανείς με τα κλισέ να κερδίζουν στο τέλος στα σημεία. Το animation είναι προσεγμένο και πολύχρωμο και υπάρχουν στιγμές που το σύνολο αναδεικνύει μια χαριτωμενιά, αλλά το αποτέλεσμα φέρνει περισσότερο στην αισθητική μιας τηλεοπτικής σειράς κινουμένων σχεδίων από αυτές που βλέπεις τα σαββατοκύριακα.
Τα μηνύματα για επιμονή, συνεργασία και πίστη στον εαυτό είναι τα κλασικά μηνύματα για ένα παιδικό κοινό, ωστόσο, η ταινία δεν καταφέρνει να τα ενσωματώσει με τρόπο ουσιαστικό και μοιάζουν περισσότερο σαν έτοιμες φράσεις παρά σαν φυσικό αποτέλεσμα της ιστορίας και τα πάντα κυλούν με ασφάλεια, χωρίς ρίσκο ή κάτι που να μένει μετά τους τίτλους τέλους.
Το «Grand Prix: Ο Γύρος της Ευρώπης» είναι μια αξιοπρεπής, καλογυαλισμένη παραγωγή που λειτουργεί για μικρότερες ηλικίες, αλλά για τους υπόλοιπους, η εμπειρία αφήνει την αίσθηση μιας μηχανής που ποτέ δεν πάτησε το γκάζι για να φτάσει μέχρι τη γραμμή του τερματισμού.