Να προλάβουμε. Ποιες ταινίες ακούστηκαν και συζητήθηκαν περισσότερο, να τις δούμε στις επαναλήψεις ή online. Ποιον Τσεμπερόπουλο βλέπουμε σήμερα, για να ολοκληρώσουμε τη φιλμογραφία. Ποια εστιατόρια, ποια μπαρ, ποιες βόλτες δεν έχουμε τριγυρίσει ακόμα, για να χαρούμε αυτήν την πόλη που τους επισκέπτες της τους γραπώνει και δεν τους επιτρέπει να φύγουν πριν απολαύσουν. Το Φεστιβάλ μετρά αντίστροφα για τη λήξη του, αλλά δεν χάνει το ρυθμό του.
Στο ειδικό τμήμα του Flix μπορείτε να βλέπετε συγκεντρωμένα όλα όσα συμβαίνουν καθημερινά μέσα και έξω από τις αίθουσες του Φεστιβάλ: πρόσωπα, events, ταινίες - με τον τρόπο του Flix.
Ο κύβος δεν ερρίφθη ακόμα
Αλλά οι Κριτικές Επιτροπές τσεκάρουν σημειώσεις, βλέπουν τελευταίες ταινίες και προετοιμάζονται για τη διαβούλευσή τους.
Μέσα από τον φακό του Αρη Ράμμου χαζεύουμε τα πορτρέτα τους.
Η Κριτική Επιτροπή του Διεθνούς Διαγωνιστικό, ο διευθυντής φωτογραφίας Φρέντρικ Ελμς, η Head of Sales της εταιρείας διεθνών πωλήσεων The Match Factory, Θάνια Δημητρακοπούλου και ο σκηνοθέτης, σεναριογράφος, παραγωγός και ηθοποιός Ελεγκανς Μπράτον.
Η Κριτική Επιτροπή του Γνωρίστε τους Γείτονες +, η ηθοποιός Σοφία Κόκκαλη, η ειδικός σε ζητήματα χρηματοδότησης ταινιών Κίρστεν Νίχουους, Πρόεδρος του ΔΣ του DFFF (Γερμανικού Ομοσπονδιακού Κινηματογραφικού Ταμείου) και ο σκηνοθέτης Αλί Αμπάσι.
Η Κριτική Επιτροπή του >>Film Forward, η προγραμματίστρια του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Ζυρίχης Βαλέρια Βάγκνερ, η χορογράφος Κονστάντσα Μακράς και ο σκηνοθέτης Χρήστος Μασσαλάς.
Ομως το πρωί της Παρασκευής ξεκίνησε με μια ανοιχτή συζήτηση που βύθισε το κοινό (γενικό αλλά και μάτσο φοιτητ@), στη μαγεία της διεύθυνσης φωτογραφίας και, συγκεκριμένα, των φετινών ελληνικών ταινιών του προγράμματος, με τίτλο Οι κινηματογραφιστές φωτίζουν το ελληνικό σινεμά.
Η Ενωση Ελλήνων Κινηματογραφιστών (GSC), όπως κάθε χρόνο, συγκέντρωσε τους διευθυντές και τις διευθύντριες φωτογραφίας που πρωταγωνίστησαν στις ελληνικές ταινίες της 66ης διοργάνωσης και τους έδωσε χώρο να δείξουν υλικό και να μιλήσουν για τον τρόπο δουλειάς τους.
Με συντονιστή τον (δικό μας) κριτικό κινηματογράφου Μανώλη Κρανάκη, συμμετείχαν οι Κλαούντιο Μπολιβάρ, Γώργος Καρβέλας, Γιώργος Κουτσαλιάρης, ΘάνοςΛυμπερόπουλος, Χριστίνα Μουμούρη, Αρσινόη Πηλού, Στέλιος Πίσσας και Σίμος Σαρκετζής. Η κουβέντα κινήθηκε πρώτα στις επί μέρους συνεργασίες κινηματογραφιστών / σκηνοθετών, αλλά περιπλανήθηκε από την ιδεα της δημιουργικότητας ως, φυσικά, τα όρια που θέτουν στις ταινίες τα περιορισμένα budget.
Στο ειδικό τμήμα του Flix μπορείτε να βλέπετε συγκεντρωμένα όλα όσα συμβαίνουν καθημερινά μέσα και έξω από τις αίθουσες του Φεστιβάλ: πρόσωπα, events, ταινίες - με τον τρόπο του Flix.
Το Flix βλέπει ταινίες στο 66ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης:
Στη Θάλασσα (On the Sea) της Ελεν Γουόλς | Διεθνές Διαγωνιστικό
Η ζωή του Τζακ, τυπικού οικογενειάρχη και καλλιεργητή οστρακοειδών σε ένα ψαροχώρι της Ουαλίας, κυλά ευθυγραμμισμένη με τους ρυθμούς της παραδοσιακής κοινότητας που τον ανέθρεψε. Η ρουτίνα του θα ανατραπεί μετά την άφιξη ενός νεαρού τυχοδιώκτη και περιστασιακού ναυτεργάτη. Ο Ντάνιελ, άτομο ευθύ, χωρίς αναστολές, θα αφυπνίσει την καταπιεσμένη ομοφυλοφιλία του Τζακ. Ο πόθος κλιμακώνεται μαζί με το πάθος, το οποίο θα γίνει ολοένα και πιο δυσβάσταχτο για τον εγκλωβισμένο στην αυστηρά πατριαρχική του μικροκοινωνία μεσήλικα.
Η Ελεν Γουόλς, γνωστή Βρετανίδα συγγραφέας κι εδώ σκηνοθέτρια για δεύτερη φορά (προηγήθηκε το «The Violators» του 2015), χτίζει με μεθοδικότητα και χωρίς κραυγές τούτη τη «φυλακή». Το φιλμ ξεκινά ως τοιχογραφία τύπου Κεν Λόουτς, με όλη την αμεσότητα και τον ρεαλισμό που τού αναλογεί, για να εξελιχθεί σε ένα δράμα άδοξου έρωτα. Τα ανείπωτα συναισθήματα και οι υπόγειοι σπαραγμοί εκπέμπονται ηχηρά μέσα από το βλέμμα και τις εκφράσεις του Μπάρι Γουόρντ, έμπειρου θεατρικού ηθοποιού που θυμίζει εκπληκτικά τον Σον Μπιν, αν και φέρνει κάτι κι από Ρόμπερτ Ρέντφορντ και παλιό Ράσελ Κρόου.
Ρόμπυ Εκσιέλ
«Βασίλειο» (Kingdom) του Μίχαου Τσεκόμσκι | Διεθνές Διαγωνιστικό
Και τώρα τι θα γενούμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.
Σ’ ένα ζοφερό δυστοπικό μέλλον, σφίγγει ο κλοιός του πολέμου στους κατοίκους μιας πόλης της κεντρικής Ευρώπης και οι περισσότεροι ψάχνουν τρόπο να διαφύγουν. Ο Νταβίντ χάνει τη δουλειά του και πρέπει να αποφασίσει τι θα κάνει: θα το σκάσει με τους γονείς του εκτός συνόρων, ή θα ακολουθήσει τον αδελφό του που έχει προσηλυτιστεί σε μία παραστρατιωτική οργάνωση φανατικών, ταγμένη να προστατεύσει τα εδάφη από τον εχθρό; Οταν μία τραγωδία συμβαίνει, ο Νταβίντ δεν έχει άλλη επιλογή. Ξυρίζει το κεφάλι του, βαπτίζεται υπάκουο νέο μέλος του Βασιλείου και ξεκινά την κάθοδο του προς την Κόλαση.
Ο Μίχαου Τσεκόμσκι επιλέγει για σκηνοθετικό του ντεμπούτο μία τολμηρή, στυλιζαρισμένη, cyberpunk βουτιά στους κρυφούς κόλπους των ακροδεξιών ριζοσπαστικοποιημένων οργανώσεων. Η αφήγηση είναι αφαιρετική, η εικόνα εκκωφαντική. Γυρισμένο εξολοκλήρου σε φυσικούς, υποβλητικούς χώρους — εγκαταλειμμένα κτίρια, υπόγεια καταφύγια, εκκλησίες — το φιλμ μετατρέπει τον εφιάλτη αυτού του κόσμου σε μια αλληλουχία εικαστικών αντανακλάσεων. Ο DP Παβέλ Γράμπαρεκ σκοτεινιάζει την εικόνα, ξεβάφει το χρώμα, αλλά σε στιγμές δυναμώνει την ένταση με κατακόκκινα οργισμένα ξεσπάσματα ή βαθύ μπλε πένθος. Παράλληλα ο Τσεκόμσκι πειραματίζεται με την κάμερα: μεγάλης διάρκειας πλάνα, κινηματογράφηση 360 μοιρών σε υπνωτική λούπα, split screens με παράλληλη αφήγηση διαφορετικής εξέλιξης της πλοκής. Όλα αυτά επιτυγχάνουν ένα γοητευτικό, ατμοσφαιρικό, υποβλητικό αποτέλεσμα και σίγουρα μάς προετοιμάζουν για ένα σαρωτικό νέο ταλέντο. Ομως, η φόρμα σε στιγμές καπελώνει την ουσία. Η φιλμική του διατριβή πάνω στην αρρενωπότητα, τη βία, το φανατισμό, την ανάγκη «του ανήκειν», στυλιζάρεται σε μία καλογυαλισμένο υπερβολή που σε οδηγεί να χαζεύεις την κατασκευή περισσότερο από το οικοδόμημα αυτού του Βασιλείου.
Πόλυ Λυκούργου
Life in a Beat της Αμέρισσας Μπάστα | Διαγωνιστικό Τμήμα Meet the Neighbors+
Η Λένα είναι 20 χρόνων και δεν αντέχει τη ζωή της. Ομορφη, δυναμική, εγκλωβίζεται στο μικρό οικογενειακό σπίτι με τον φωνακλά, τραχύ πατέρα, τον ασυμμάζευτο μικρό αδελφό και τη μητριά που κάνει ό,τι μπορεί, στη δουλειά στο σούπερ μάρκετ, στον μισθό που δεν φτάνει για τίποτα, στα κλεφτά (γιατί, άραγε;) ραντεβού με τον συνάδελφό της. Οταν η Λένα μάθει, ταυτόχρονα, ότι απολύεται λόγω περικοπών κι ότι είναι έγκυος, η ζωή της θα χάσει έναν παλμό και θ' αλλάξει ρυθμό.
Να τολμήσει κανείς να πει ότι εάν το σινεμά του Γιώργου Τσεμπερόπουλου, που έχει την τιμητική του αυτές τις μέρες, βρίσκει μια συνέχεια στη νεανική ελληνική παραγωγή, αυτή είναι στις ταινίες της Αμέρισσας Μπάστα; Οχι μακριά από την τελευταία μικρού μήκους της, «Οχι Αύριο», η Μπάστα επιλέγει το ανθρωποκεντρικό σινεμά, το ποιοτικά mainstream, την παραδοσιακή αφήγηση, τόσο απαραίτητη στο σύμπαν μας, κι αποτυπώνει την Αθήνα όπως πραγματικά είναι, λατρεμμένη κι ανυπόφορη και τα πάθη της ηρωίδας της με συγκινητική αγάπη. Υπάρχουν γραφικότητες απειρίας, σε κάποιους δεύτερους ρόλους, στην υπερβολική μέγαιρα νέα ιδιοκτήτρια του σούπερ μάρκετ, στη χρήση των τραγουδιών. Ομως η Ελίνα Τσιορμπατζή (η μεγάλη αδελφή στα «Τσουλάκια» για όσα τα έχουν δει), συστήνεται αυτοστιγμεί ως μια σημαντική ηθοποιός της γενιάς της και το σοφά επιλεγμένο φινάλε (ως προς την απόφαση της Λένας) κλείνει το φιλμ με ισόποσες δόσεις ρομαντισμού και πραγματισμού, σαν την αληθινή ζωή.
Λήδα Γαλανού
Αλλόκοτο Ποτάμι (Strange River) του Τσάουμε Κλάρετ Μουσάρτ | Διεθνές Διαγωνιστικό
Το ποτάμι είναι πράγματι αλλόκοτο στο μεγάλου μήκους ντεμπούτο του Καταλανού Τσάουμε Κλάρετ Μουσάρτ, καθώς κρύβει στα νερά του έναν νεαρό κολυμβητή που μπορεί να υφίσταται, μπορεί και όχι. Υπάρχει πάντως -τουλάχιστον- στη φαντασία του 16χρονου Ντίντακ, που βρίσκεται με τα δύο μικρότερα αδέλφια του και τους γονείς -μητέρα ηθοποιός, πατέρας αρχιτέκτονας- σε ποδηλατικές διακοπές κατά μήκος του Δούναβη. Ο Ντίντακ θα τον πρωτοδεί σε μια βουτιά, μετά ξανά μέσα στο ποτάμι, και στη συνέχεια, όλο και πιο εντατικά, σχεδόν σε κάθε χώρο ;oπου σταθμεύει η φαμίλια για βόλτα, ξεκούραση ή διανυκτέρευση.
Ολη η ταινία είναι δοσμένη υπό το πρίσμα –και τον συγκεχυμένο νου- του Ντίντακ, αγοριού ανοιχτά και συνειδητοποιημένα γκέι (το ξέρουν και οι γονείς), που όμως δεν ξέρει ακόμα πώς να διαχειριστεί τον μετεφηβικό πόθο. Η εκδρομή, η τελευταία της οικογένειας σε απαρτία όπως υποθέτει η μαμά, θα σημάνει την καθοριστική του μύηση. Ομορφη μέσα σε τούτη τη «θολούρα» (δημιουργική η δουλειά του διευθυντή φωτγοραφίας Πάμπλο Παλόμα, που λες και «παστελοποιεί» τα έντονα χρώματα της φύσης και του νερού) και ενίοτε φλύαρα «εκπαιδευτική» (σε αντιδιαστολή με τον εσωστρεφή και λιγομίλητο Ντίντακ), σε παρασύρει, πάντως, στο οδοιπορικό της, χάρη και στο φιζίκ του νεαρού πρωταγωνιστή Γιαν Μόντερ, που έχει κάτι από την αύρα του (πρόσφατα χαμένου) Μπιόρν Αντρεσεν στο «Θάνατος στη Βενετία».
Ρόμπυ Εκσιέλ
Novak του Χάρη Λαγκούση | Διαγωνιστικό Τμήμα Meet the Neighbors+
Σ' έναν κόσμο που καταστρέφεται γοργά από ηλεκτρομαγνητική δηλητηρίαση, ο Δρ. Νίκολα Νόβακ (διακριτική αναφορά στον υποτιμημένο, παραγκωνισμένο από το σύστημα, Τέσλα;), Κροάτης επιστήμονας, έχει βρει όλες τις απαντήσεις αλλά κανείς δεν τον έχει ακούσει. Τώρα, μια ιδεαλιστική κολλεκτίβα με το όνομα Ατλαντίς, ένα γκρουπ επιστημόνων μεταξύ ρομαντισμού και ψεκασμού, τον «απαγάγει» στο κοινόβιό της για να βοηθήσει ν' αναβιώσουν οι θεωρίες του.
Ο Χάρης Λαγκούσης, στην πρώτη μεγάλου μήκους σκηνοθετική δουλειά του, με πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, κάνει μια ταινία ταυτόχρονα γραφική και τρυφερή. Ο κόσμος που πλάθει, πολυμορφικός, μαζί με διασκεδαστικά διαλείμματα animation, επιλέγει να είναι τόσο «quirky», τόσο χειροποίητο δείγμα επιστημονικής φαντασίας, που θα χρειαζόταν μεγαλύτερη μαεστρία/εμπειρία και σίγουρα μεγαλύτερο budget για να γίνει κάτι περισσότερο από μια χαριτωμένη ιδέα. Ωστόσο, με τη συμβολή και της φωτογραφίας του Γιώργου Κουτσαλιάρη που δίνει στο οριακό ουσία και περιεχόμενο, εκείνο που μένει τελικά είναι μια αίσθηση αγάπης, για τους ήρωες και τις ηρωίδες του, για τα off beat μυαλά και, σίγουρα, για το σινεμά.
Λήδα Γαλανού
Regan του Πάνου Κατσιμπέρη | Διαγωνιστικο Τμήμα >>Film Forward
Μια νεαρή κοπέλα προσπαθεί να βρει την ταυτότητα της. Ως καλλιτέχνης, ως κόρη, ως ερωμένη, ως μητέρα… Σε ένα οδοιπορικό που διαδραματίζεται χωρίς σαφείς διαχωριστικές γραμμές κάπου ανάμεσα στη φαντασία, την πραγματικότητα, τη δημιουργία ενός έργου και την καταστροφή ενός άλλου, θα διασχίσει τις φοβίες, τις επιθυμίες και την οργή που της προκαλεί ο κόσμος γύρω της προκειμένου να βρει μια έξοδο κινδύνου.
Σε μια θαρραλέα φιλμική αλληγορία που εντυπωσιάζει συχνά τόσο με τη φόρμα, όσο και με το (σινεφίλ) παιχνίδι των κινηματογραφικών αναφορών του, το «Regan» (που έτσι παραπέμπει εμφανώς στην πιο διάσημη Ρέγκαν της ιστορίας του σινεμά, την Λίντα Μπλερ του «Εξορκιστή» του Γουίλιαμ Φρίντικιν αλλά αναγραμματισμένο διαβάζει «Anger»), κάνει φόκους μόνο στην πρωταγωνιστριά του, αφήνοντας όσους ανθρώπους την συναντούν φλου ή σε δεύτερο πλάνο και την εγκλωβίζει μέσα σε ανοιχτούς και κλειστούς φακούς προκειμένου να υποδηλώσει τη μοναξιά της, αλλά κυρίως πως ό,τι βλέπουμε μπορεί να είναι απλά ένα όνειρο που με τη σειρά του μπαινοβγαίνει στον εφιάλτη.
Με αναπάντεχη σιγουριά, ο Πάνος Κατσιμπέρης, στην πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, γράφει και σκηνοθετεί μια ανένταχτη ταινία από το πουθενά, που δεν φοβάται να αναμετρηθεί με τα ρίσκα που παίρνει, είτε αυτά είναι ένα παραμορφωμένο μωρό που κλαίει συνεχώς αποτέλεσμα χειροποίητου εφέ, είτε ένα κινηματογραφικό πείραμα που ακόμη και μέσα στην επαναληπτικότητα του σε κρατάει διαρκώς «ξύπνιο» μέσα στο σύμπαν του.
Μανώλης Κρανάκης
Αρκουδότρυπα (Bearcave) των Χρυσιάννας Παπαδάκη και Στέργιου Ντινόπουλου | Διεθνές Διαγωνιστικό
Στην Τύρνα, ένα χωριό στους πρόποδες της Πίνδου, η Αννέτα και η Αργυρώ είναι δύο φίλες δεμένες από τα παιδικά τους χρόνια. Η πρώτη ονειρεύεται τη φυγή –έναν γάμο, μια νέα αρχή – ενώ η δεύτερη ριζώνει στη γη, στη φάρμα, στα ζώα της. Μια τελευταία βόλτα προς τη μυθική Αρκουδότρυπα θα γίνει η αφορμή για να ανακαλύψουν πως η σχέση τους ξεπερνά τα όρια της φιλίας και εισχωρεί στο άγνωστο, σε μια άλλης υφής εκκλησία.
Σπάνια βλέπεις μια ελληνική ταινία που να μιλά για την επαρχία χωρίς να παγιδεύεται σε κλισέ ή φολκλόρ ή στο στερεότυπο της πατριαρχίας που εδώ υπαινίσσεται με τον πιο δυνατό τρόπο. Η «Αρκουδότρυπα», με πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βενετίας, καταφέρνει να μετατρέψει έναν μικρόκοσμο σε τόπο αυθεντικό, ποιητικό και απόλυτα κινηματογραφικό. Το σκηνοθετικό δίδυμο επεκτείνει τη μικρού μήκους «Αρκουδότρυπα» που γνωρίσαμε πριν δυο χρόνια, αφήνοντας χώρο στις instant classic Πάμελα Οικονομάκη και Χαρά Κυριαζή να γεμίσουν το κάδρο με αλήθεια. Υπάρχουν επαναλήψεις που θα μπορούσαν να λείπουν, υπάρχει μια σκηνή πανηγυριού βγαλμένη, αμήχανα, από άλλη ταινία. Ομως αυτή εδώ η «Αρκουδότρυπα», χωρισμένη σε τρία κεφάλαια, αναπνέει με ρυθμό (εκπληκτική τόσο η νεοφόλκ μουσική, όσο κι η φωτογραφία της Αρσινόης Πηλού), χιούμορ και ευαισθησία, προσφέροντας τελικά ένα queer παραμύθι ωριμότητας και ελπίδας — και ένα happy end που μοιάζει απολύτως απαραίτητο.
Λήδα Γαλανού
«Ενας Αλλος Ανδρας» (Un Αltre Ηome) του Νταβίντ Μοράγας | Meet the Neighbors+
Ο Μαρκ και ο Εδουάλτ είναι χρόνια μαζί στο μικρό, φωτεινό τους διαμέρισμα σε μια πυκνοκατοικημένη γειτονιά της Βαρκελώνης. Αγαπημένοι, αλλά βαλτωμένοι στη συνήθεια της καθημερινότητας - δεν κάνουν πια σεξ, πνίγουν σε passive agressive ατάκες όσα τους εκνευρίζουν από τις συνήθειες του άλλου, μοιάζει να θέλουν άλλα πράγματα πια από τις ζωές τους. Ο πιο αισιόδοξος Εδουάλτ κληρονόμησε μία αγροικία στην εξοχή και προτείνει να φύγουν από τη φασαρία της πόλης, όμως ο Μαρκ βυθίζεται όλο και περισσότερο στην κατάθλιψη που τρέχει στο DNA του. Γιατί δεν είναι ευτυχισμένος, γιατί δε ζει, γιατί αυτός ο κούκλος γείτονας που μετακόμισε απέναντι του ξεσηκώνει το μυαλό;
Ο Καταλανός Νταβίντ Μοράγας («Α Stormy Night») σκιαγραφεί λεπτά, ντελικάτα, τρυφερά μία ερωτική δραμεντί που δεν στέκεται μόνο στην επιφάνεια των προβλημάτων ενός γκέι ζευγαριού, αλλά επιχειρεί να κοιτάξει πιο βαθιά - στο διαγενεακό τραύμα, την αυτοχειρία, την νεύρωση, την κατάθλιψη. Ολες τις αποσκευές που φέρνουμε σε μία σχέση και σαμποτάρουμε κάθε ελπίδα συντροφικότητας. Ο Μοράγας κρατά την αμτόσφαιρα ελαφριά, δεν τον ενδιαφέρει ένα βαρύ δράμα, το σχόλιο του γίνεται κυρίως μέσα από την κωμωδία, οι συγκρούσεις συμβαίνουν ήσυχα μελαγχολικά (για αυτό ίσως και πιο επώδυνα). Μία γλυκιά, μικρή ταινία που δεν λέει κάτι καινούργιο, αλλά προτείνει ότι το καινούργιο δεν είναι απαραίτητα και καλύτερα. Οπως ο άλλος άντρας απέναντι για παράδειγμα…
Πόλυ Λυκούργου
Περισσότερες κριτικές από το 66ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης:
- Το Οτιδήποτε του Γιώργου Αθανασίου | Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Επίσημη Πρώτη
- «Ενα Φως που δεν Σβήνει» (A Light Τhat Νever Goes Out) του Λάουρι-Μάτι Παρπέι | Διεθνές Διαγωνιστικό
- Ηλέκτρα 7 των Αλέξανδρου Βούλγαρη, Σοφίας Εξάρχου, Νεριτάν Ζιντζιρία, Χριστίνας Ιωακειμίδη, Μπάμπη Μακρίδη, Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, Ελίνας Ψύκου | Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Ειδική Προβολή
- The Holy Boy του Πάολο Στρίπολι | Round Midnight
- Δύο Εισαγγελείς του Σεργκέι Λόζνιτσα | Ειδικές Προβολές
- Τhe Chronology of Water της Κρίστεν Στιούαρτ | Διαγωνιστικο Τμήμα >>Film Forward
- Μάγια & Σαμάρ της Ανίτα Ντόρον | Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφουφου, Ξεπερνώντας τα Σύνορα
- Κραυγές του Πέτρου Σεβαστίκογλου | Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Επίσημη Πρώτη
- Τόμος 7 των Πάνου Παππά, Δέσποινας Χαραλάμπους | Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Επίσημη Πρώτη
- Ασπρο Σαλιγκάρι (White Snail) των Ελζα Κρέμζερ, Λέβιν Πέτερ | Ανοιχτοί Ορίζοντες
- Maricel του Ηλία Δημητρίου | Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Επίσημη Πρώτη
- Εκρηξη (Erupcja) του Πιτ Ος | Ανοιχτοί Ορίζοντες
- Madonnas των Λάκη και Αρη Ιωνά (The Callas) | Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Επίσημη Πρώτη
- Χθες το Βράδυ Κατέκτησα τη Θήβα (Anoche conquisté Tebas) του Γκαμπριέλ Αθορίν | Διαγωνιστικο Τμήμα >>Film Forward
- Μη Γελάτε, Θα Σας Δει ο Κόσμος του Νικόλα Δημητρόπουλου | Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Επίσημη Πρώτη
- Θα σ’ Αγαπώ τον Νοέμβρη του Σωτήρη Σταμάτη | Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Επίσημη Πρώτη
- Σιωπηλή Φίλη (Silent Friend) της Ιλντικο Ενιέντι | Ειδικές Προβολές
- Gorgoná της Εύης Καλογηροπούλου | Διεθνές Διαγωνιστικό
- Beachcomber του Αριστοτέλη Μαραγκού | Διεθνές Διαγωνιστικό
- Σμαράγδα του Αιμιλίου Αβραάμ | Διαγωνιστικό Tμήμα Meet the Neighbors+
- Παραμερίζοντας τα Σύννεφα των Μέρι Ντάρλινγκ, Μπρέι Βάντερ, Φελίσια Σομπάνι | Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Ξεπερνώντας τα Σύνορα
- Βγαίνουν Μέσα απ’ τη Μάργκο του Αλέξανδρου Βούλγαρη (The Boy) | Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Πρώτη Προβολή
- Πολύ Κοριτσίστικο Ονομα το Πάττυ του Γιώργου Γεωργοπούλου | Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Πρώτη Προβολή
- Μάχη του Ηλία Γιαννακάκη | Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Πρώτη Προβολή
- Αντικατοπτρισμοί (Miroirs No.3) του Κρίστιαν Πέτζολντ | Ειδικές Προβολές
- Ρενουάρ (Renoir) της Τσι Χαγιακάουα | Ανοιχτοί Ορίζοντες
- The Thing With Feathers του Ντίλαν Σάουθερν | Ειδικές Προβολές
- Το Φεγγαρόψαρο (και Αλλες Ιστορίες από τη Λίμνη) (Sunfish (& Other Stories on Green Lake) της Σιέρα Φάλκονερ | Ανοιχτοί Ορίζοντες
- Θηλυκό του Κωνσταντίνου Μενέλαου | Διαγωνιστικο Τμήμα >>Film Forward
- Tender του Αρη Μπαφαλούκα | Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Ξεπερνώντας τα Σύνορα
- Aμνετ (Hamnet) της Κλόε Ζάο, Ειδικές Προβολές
- Η Αγάπη που Απομένει (The Love That Remains) του Χλίνουρ Πάλμασον | Ειδικές Προβολές
- The Mastermind της Κέλι Ράιχαρντ | Ειδικές Προβολές
- Κόκορας του Τάσου Γερακίνη, Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Επίσημη Πρώτη
- Εκτροπή του Μαρίνου Καρτίκκη, Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Επίσημη Πρώτη
Στο ειδικό τμήμα του Flix μπορείτε να βλέπετε συγκεντρωμένα όλα όσα συμβαίνουν καθημερινά μέσα και έξω από τις αίθουσες του Φεστιβάλ: πρόσωπα, events, ταινίες - με τον τρόπο του Flix.
